------------------------

Για τον αιτητή: κ.Α.Παπαχαραλάμπους

Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ.Α.Μαππουρίδης - δικηγόρος της Δ/τιας

-----------------------

Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του Συμβουλίου Φαρμάκων, που κοινοποιήθηκε σ΄αυτόν εγγράφως στις 31.7.96, και με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του για έκδοση άδειας εμπορίας φαρμακευτικών σκευασμάτων, που υπέβαλε στις 17.3.95. (Στην επισυνημμένη στην αίτηση ακυρώσεως επιστολή, προφανώς από τυπογραφικό λάθος, αναγράφεται ως ημερομηνία σύνταξης της η 31.7.95 αντί 31.7.96).

Η αίτηση ακυρώσεως στρέφεται εναντίον: (α) του Διευθυντή Τελωνείου και (β) του Διευθυντή Φαρμακευτικών Υπηρεσιών. Τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τη προσβαλλόμενη επίδικη απόφαση, που ελήφθη όπως ήδη ανέφερα από το Συμβούλιο Φαρμάκων, που καθιδρύθηκε δυνάμει του άρθρου 3 του περί Φαρμάκων (΄Ελεγχος Ποιότητος, Προμηθείας και Τιμών) Νόμου του 1967, Ν.6/67. Η κοινοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου Φαρμάκων υπογράφεται από τον ΄Εφορο του Συμβουλίου που διορίζεται από το Υπουργικό Συμβούλιο, όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 του Νόμου.

Η προσφυγή, εφόσον στρέφεται εναντίον προσώπων που δεν έχουν να κάνουν τίποτε με την προσβαλλόμενη απόφαση είναι απαράδεκτη και απορρίπτεται.

Η προσφυγή θα απορριφθεί και για ακόμη ένα λόγο. Στρέφεται κατά επιβεβαιωτικής απόφασης του Συμβουλίου Φαρμάκων, η οποία ελήφθη κατά πρώτον και κοινοποιήθηκε με επιστολή στον αιτητή ημερ. 28.2.96. Προηγουμένως στις 17.3.95, το Συμβούλιο είχε ζητήσει από τον αιτητή να υποβάλει ορισμένα στοιχεία, απαραίτητα για την εξέταση της αιτήσεως του. Αυτά ήσαν: μέθοδος ανάλυσης, 4 δείγματα, ετικέττες και φυλλάδια και 4 κουτιά συσκευασίας των προϊόντων. Επαναλήφθηκε η απαίτηση του Συμβουλίου εγγράφως στις 17.10.95, στην οποία απάντησαν οι δικηγόροι του αιτητή. Από την επιστολή των δικηγόρων εντοπίζω τη χαρακτηριστική κατάληξη που έχει ως εξής. «Τέλος καθότι αφορά τις ετικέττες, αυτές ευρίσκονται στο τελωνείο όπου και μπορείτε να τις επιθεωρήσετε».

Στις 28.2.96 το Συμβούλιο έστειλε την απορριπτική απόφαση του στον αιτητή, στην οποία αναφέρεται πως εμμένει στην προηγούμενη απόφαση του γιατί τα στοιχεία που είχε προσκομίσει δεν ήσαν ικανοποιητικά, ούτε σύμφωνα με αυτά που του είχαν ζητηθεί στην επιστολή ημερ. 17.3.95.

Η προσβαλλόμενη επίδικη απόφαση της 31.7.96 δεν είναι τίποτε άλλο παρά επιβεβαιωτική της απορριπτικής απόφασης του Συμβουλίου της 28.2.96, όπως εξάλλου εύκολα συνάγεται από το ίδιο το περιεχόμενο της.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Χρ. Αρτεμίδης, Δ.

/ΜΑΑ