Η CHR. TROKKOUDES HOME TEXTILES LTD είναι ιθύνουσα της DECORATEX FIXING CO LTD. Η πρώτη θα αναφέρεται ως "η ιθύνουσα" και η δεύτερη ως "η εξηρτημένη". Οι προσφυγές συνεκδικάζονται λόγω ταυτότητας νόμου και αντικειμένου.

Με την προσφυγή 619/96 επιδιώκεται η ακύρωση απόφασης του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος (ο Εφορος) ημερομηνίας 8.5.96 με την οποία ο Εφορος απέρριψε αίτημα για συμψηφισμό των ζημιών της εξηρτημένης για το έτος 1991 με το κέρδος που πραγματοποίησε η ιθύνουσα μέσα στον ίδιο χρόνο.,

Με την προσφυγή 620/96 επιδιώκεται η ακύρωση απόφασης του Εφόρου ημερομηνίας 8.5.1996 με την οποία ο Εφορος προέβη σε βεβαιώσεις έκτακτης εισφοράς για την 4η τριμηνία του έτους 1988 (4/88) όπως και για όλες τις τριμηνίες των ετών 1989, 1990 και 1991 καθώς και για το ότι δεν επέτρεψε συμφηφισμό των ζημών της εξηρτημένης με τα κέρδη της ιθύνουσας για τις τριμηνίες 1/91 - 4/91.

Η αξίωση για συμψηφισμό κέρδους - ζημιάς έγινε κατ΄ επίκληση του άρθρου 15(5) των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων 1961-1991 (ο Νόμος).

Η θέση του Εφόρου είναι ότι το άρθρο 15(5) του νόμου δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής προς ικανοποίηση του αιτήματος για συμψηφισμό επειδή δεν εκδόθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο οι κανονισμοί για την έκδοση των οποίων παρέχεται εξουσιοδότηση στη Διοίκηση από το άρθρο 15 του νόμου.

Η θέση των αιτητριών και στις δυο προσφυγές είναι ότι το κενό που δημιουργείται ένεκα της μη θέσπισης των κανονισμών είναι κενό διαδικαστικό και όχι κενό ουσίας. Το δικαίωμα για συμψηφισμό που προβλέπει ο νόμος μπορεί να λειτουργήσει και να τύχει αυτοδύναμης εφαρμογής χωρίς να επηρεάζεται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο η ουσία του δικαιώματος ένεκα της μη θέσπισης των κανονισμών.

Η θέση των αιτητριών είναι ανεδαφική. Οι νομικές επιπτώσεις από τη μη έκδοση των κανονισμών που προβλέπει το άρθρο 15(5) συζητήθηκαν από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Δημοκρατία ν. Κ.Γ. Τύμβιος Λτδ (1994) 3 ΑΑΔ 553 η οποία αποτέλεσε καθοδηγητική αυθεντία σε μια σειρά μεταγενέστερων αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου για παρόμοια θέματα. Σύμφωνα με την νομολογία το άρθρο 15(5) του νόμου δεν δημιουργεί δικαίωμα. Χωρίς τους κανονισμούς δεν καθορίζονται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του νόμου και δεν καθορίζονται οι ιθύνουσες και οι εξηρτημένες εταιρείες οι οποίες θα είχαν την ωφέλεια της έκπτωσης, ούτε καθορίζεται η διαδικασία.

Οι αιτήτριες εισηγούνται πως συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις για έγκριση του αιτήματος για συμψηφισμό έστω και χωρίς τη θέσπιση των κανονισμών γιατί διαφορετικά, όπως εισηγούνται, ο νόμος στην ουσία καταργείται από τη διοίκηση κατά παράβαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών εφόσον η διοίκηση παραλείπει να ρυθμίσει το υπό του νόμου προβλεπόμενο δικαίωμα.

Στην Τύμβιος (ανωτέρω) κρίθηκε ότι νόμος δεν στοιχειοθετεί δικαίωμα και συνεπώς δεν παρέχεται εξουσία για συμψηφισμό του κέρδους και της ζημίας ιθύνουσας και θυγατρικής εταιρείας.

Κατόπιν των ανωτέρω καθίσταται φανερό ότι δεν υπάρχουν περιθώρια άλλης προσέγγισης των επίδικων θεμάτων από τον τρόπο που η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου αντιμετώπισε παρόμοια θέματα στην Τύμβιος (ανωτέρω) και Πετρολίνα Λτδ (ανωτέρω).

Δ.

ΑΦ.