|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 338/97
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ανδρέα Αντωνιάδη, από τη Λεμεσό
Αιτητή
- και -
Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού
Καθ'ων η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 12 Μαρτίου, 1998.Για τον αιτητή: Α. Χρ. Ευτυχίου.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Δικηγορόπουλος.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης του καθ΄ου η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για έκδοση άδειας λειτουργίας τουριστικών καταλυμάτων. Η προσβαλλόμενη απόφαση κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 30.1.97.
Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση ημερομηνίας 31.8.93, για εξασφάλιση άδειας λειτουργίας μη αδειούχου τουριστικού καταλύματος για 29 διαμερίσματα. Τα διαμερίσματα αυτά αποτελούσαν μέρος του κτιριακού συγκροτήματος "Elegant Mansions", που περιλάμβανε 34 συνολικά διαμερίσματα. Τα υπόλοιπα διαμερίσματα ανήκαν σε τρίτους.
Με επιστολή ημερομηνίας 11.5.94, ο καθ΄ου η αίτηση (ΚΟΤ) πληροφόρησε τον αιτητή ότι η αίτησή του μελετάτο και θα πληροφορείτο για την τελική έκβασή της μόλις συμπληρώνονταν οι νενομισμένες διαδικασίες. Στις 14.6.94, στάληκε στον αιτητή η ακόλουθη επιστολή:-
"Σε συνέχεια της από 11.5.1994 επιστολής μου επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν στον Οργανισμό για εξασφάλιση άδειας λειτουργίας σαν "καταλύματα χωρίς κατάταξη" εξετάστηκαν πρόσφατα από το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού σύμφωνα με τις πρόνοιες της σχετικής περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νομοθεσίας και διαπιστώθηκε ότι με βάση το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, καμιά περίπτωση από το σύνολο των
2. Σ΄ ότι αφορά την αίτησή σας, με βάση:
(α) τα στοιχεία, πληροφορίες και σχέδια που υποβάλατε,
(β) την εισήγηση της αρμόδιας Υπηρεσίας του Οργανισμού η οποία πραγματοποίησε επιτόπια επιθεώρηση του καταλύματος σας, και
(γ) την ομόφωνη εισήγηση της Επιτροπής Ξενοδοχείων,
το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι η αίτηση σας δεν μπορεί να εγκριθεί γιατί δεν ικανοποιούνται όλες οι πρόνοιες του σχετικού άρθρου του Νόμου 42(1)/93 που αναφέρονται στην άδεια οικοδομής, στον αριθμό των διαμερισμάτων, στο ενιαίο του κτιρίου της ιδιοκτησίας και της διαχείρισης του συγκροτήματος και τη χρησιμοποίηση της επιχείρησης για τουριστικούς σκοπούς (άρθρο 12(γ) (α,β,γ).
3. Εφιστάται η προσοχή σας στο ότι η διάθεση καταλύματος ή διαμερίσματος για σκοπούς στεγάσεως τουριστών απαγορεύεται εφόσον τέτοιο κατάλυμα ή διαμέρισμα δεν έχει εξασφαλίσει σχετική άδεια από τον ΚΟΤ.
4. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιεσδήποτε συμπληρωματικές πληροφορίες ή διευκρινήσεις.".
Σε σχετική έκθεση λειτουργού του καθ΄ ου η αίτηση (Ε.15 στο διοικητικό φάκελο, Τεκμήριο 1), που προφανώς προηγήθηκε της πιο πάνω επιστολής, αναφέρονται, ανάμεσα σ΄ άλλα, και τ΄ ακόλουθα:-
"Ικανοποιούνται οι πρόνοιες του Νόμου αναφορικά με την άδεια οικοδομής, την χρησιμοποίηση τους για τουριστικούς σκοπούς, τον ελάχιστο αριθμό διαμερισμάτων, και το ενιαίο της ιδιοκτησίας.
Δεν ικανοποιείται η πρόνοια αναφορικά με το ενιαίο του κτιρίου.".
Το θέμα της αίτησης του αιτητή δεν έληξε εδώ. Όπως φαίνεται από το Τεκμήριο 1 (Ε.25) τα καταλύματα του αιτητή έτυχαν εκ νέου επιθεώρησης στις 17.10.95 και του ζητήθηκε να υποβάλει τα εγκεκριμένα σχέδια της άδειας οικοδομής, τα οποία υπέβαλε στις 20.10.95 (Ε.23).
Σε συνεδρία της ημερομηνίας 26.10.95, αφού έλαβε υπόψη της τις πρόνοιες του νέου τροποποιητικού Νόμου (αρ. 80(Ι)/95), η Επιτροπή Ξενοδοχείων του καθ΄ ου η αίτηση, εισηγήθηκε την απόρριψη αριθμού αιτήσεων που δεν ικανοποιούσαν μία ή περισσότερες πρόνοιες του Νόμου. Αναφορικά με την αίτηση του αιτητή, αναφέρεται ότι "δεν ικανοποιείται το ενιαίο και η αυτοτέλεια του κτιρίου.". (Ε.29-34).
Στις 16.11.95 ο αιτητής έστειλε επιστολή, με την οποία πληροφορούσε τους καθ΄ ων η αίτηση ότι ήταν τώρα ιδιοκτήτης των 30 από τα 34 διαμερίσματα του κτιριακού συγκροτήματος, ότι βρίσκετο σε διαπραγματεύσεις για την εξαγορά και άλλου διαμερίσματος, απώτερος δε σκοπός του ήταν η σταδιακή εξαγορά και των υπολοίπων. Στο φάκελο υπάρχει και εξουσιοδότηση προς τον αιτητή ημερομηνίας 26.3.90, για τη διαχείριση 3 διαμερισμάτων που ανήκαν σε άλλο πρόσωπο (Ε.27).
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΟΤ (το Συμβούλιο), σε συνεδρία του ημερομηνίας 25.1.96, αποφάσισε να απορρίψει τις αιτήσεις που αναφέρονται στα πρακτικά της Επιτροπής Ξενοδοχείων, εκτός ορισμένων περιπτώσεων στις οποίες γίνεται από το Συμβούλιο συγκεκριμένη αναφορά. Ανάμεσα στις εξαιρέσεις είναι και η περίπτωση του αιτητή, για την οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:-
"Επειδή υποβλήθηκαν νέα στοιχεία τα οποία πρέπει να μελετηθούν η περίπτωση να επαναμελετηθεί από την Επιτροπή Ξενοδοχείων.". (Ερ.36)
Σε συνεδρία της ημερομηνίας 22.2.96, η Επιτροπή Ξενοδοχείων αποφάσισε τα ακόλουθα σχετικά με την αίτηση του αιτητή:-
"Η αρχική απόφαση της Επιτροπής Ξενοδοχείων για απόρριψη της αίτησης εξακολουθεί να ισχύει, δεδομένου ότι η αρχική αίτηση που υποβλήθηκε αφορά μόνο 29 διαμερίσματα και όχι 34 και επίσης ανεξάρτητα από το αν εξασφαλίστηκε εν τω μεταξύ η κυριότητα 4 ακόμα διαμερισμάτων, δεν ικανοποιείται η πρόνοια που αφορά την αυτοτέλεια και το ανεξάρτητο του κτιρίου της επιχείρησης, δεδομένου ότι
Το Συμβούλιο, κατά τη συνεδρία του ημερομηνίας 11.4.96, αποφάσισε να αναβάλει τη λήψη απόφασης "ενόψει της πιθανότητας αγοράς από τον ιδιοκτήτη του ενός διαμερίσματος το οποίο δεν εντάσσεται στη δυναμικότητα της επιχείρησης.".
Ακολούθησε νέα επιθεώρηση των καταλυμάτων του αιτητή, από την οποία διαπιστώθηκε, όπως φαίνεται από έκθεση αρμόδιου λειτουργού ημερομηνίας 30.7.96, ότι ο αιτητής διαχειρίζετο μόνο τα 29 από τα 34 διαμερίσματα, τα οποία βρίσκονταν διασκορπισμένα και στους 5 ορόφους. Ο λειτουργός εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης για το λόγο ότι δεν διασφαλίζετο το ενιαίο, η αυτοτέλεια και το ανεξάρτητο της επιχείρησης.
Ενόψει των πιο πάνω, η Επιτροπή Ξενοδοχείων κατά τις συνεδρίες της με ημερομηνίες 13 και 14.12.96, αποφάσισε ότι εξακολουθούσε να ισχύει η προηγούμενη απόφασή της για απόρριψη της αίτησης. Το θέμα άχθηκε εκ νέου ενώπιον του Συμβουλίου, το οποίο κατά τη συνεδρία του ημερομηνίας 23.1.97 αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης. Ο αιτητής ενημερώθηκε με επιστολή ημερομηνίας 30.1.97, όπου αναφέρονται σχετικά τα ακόλουθα:-
"Αναφέρομαι στην αίτηση σας για εγγραφή και κατάταξη δυνάμει των προνοιών του περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων (Τροποποιητικού) Νόμου αρ. 80(Ι)/95, του μη εγγεγραμμένου καταλύματος σας με την ονομασία ELEGANT MANSIONS που βρίσκεται στην οδό Ανδρέα Ζάππα αρ. 3, Ποταμός Γερμασόγειας, Λεμεσός.
2. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού εξέτασε την αίτηση σας σύμφωνα με τις πρόνοιες της περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων σχετικής νομοθεσίας και κατόπιν εισήγησης της Επιτροπής Ξενοδοχείων αποφάσισε ότι η αίτησή σας δεν είναι δυνατό να εγκριθεί και απορρίπτεται δεδομένου ότι δεν εξασφαλίζεται η αυτοτέλεια και το ανεξάρτητο της επιχείρησης όπως προβλέπει το άρθρο 21Α(1)(β) του Νόμου αφού το κατάλυμα διαθέτει 34 διαμερίσματα ενώ έχουν εγγραφεί και προσφέρονται για την επιχείρηση μόνο τα 29.".
Ως αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή. Το κύριο επιχείρημα του αιτητή αφορά την ερμηνεία και εφαρμογή του Νόμου. Ο δικηγόρος του ισχυρίζεται ότι λανθασμένα η αίτησή του αποφασίστηκε με βάση τον τροποποιητικό Νόμο 80(Ι)/95 και ότι εφαρμογή είχε ο νόμος (επίσης τροποποιητικός) 42(Ι)/93 που ίσχυε κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης, η οποία πληρούσε τις τότε προϋποθέσεις του Νόμου. Η καθυστέρηση στη λήψη απόφασης βαρύνει, κατά την άποψή του, τους καθ΄ ων η αίτηση, που αντί να προχωρήσουν στη λήψη απόφασης ζήτησαν αδικαιολόγητα συμπληρωματικές πληροφορίες. Το άρθρο 21Α, κατά τους ισχυρισμούς του, όπως εκτίθετο στο Ν. 42(Ι)/93, δεν απαιτούσε ενιαία ιδιοκτησία ή διαχείρηση, η προϋπόθεση δε αυτή απαιτήθηκε από το νέο Νόμο 80(Ι)/95. Εν πάση περιπτώσει, σύμφωνα πάντα με τους ισχυρισμούς του, το νέο άρθρο 21Α παρερμηνεύθηκε, και ότι η αυτοτέλεια των διαμερισμάτων του εξασφαλίζεται, αφού τούτα βρίσκονται στο ίδιο κτίριο και κάτω από τη δική του ιδιοκτησία και διαχείριση. Ισχυρίστηκε επίσης ότι η επίδικη απόφαση ήταν το αποτέλεσμα ελλειπούς έρευνας και πλάνης όσον αφορά την αυτοτέλεια και ανεξαρτησία των εν λόγω διαμερισμάτων και ότι δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη. Τέλος, ισχυρίστηκε ότι η σύνθεση του Συμβουλίου, κατά το χρόνο λήψης της επίδικης απόφασης δεν ήταν νόμιμη αφού δεν φαίνεται από τα πρακτικά πόσα και ποιά μέλη του παρίσταντο, ούτε φαίνεται να έχουν υπογραφεί τα πρακτικά από τα μέλη.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό για πλημμέλεια στη σύνθεση του Συμβουλίου, ο δικηγόρος για τους καθ΄ ων η αίτηση δεν απάντησε οτιδήποτε. Στο διοικητικό φάκελο περιέχονται μόνο αποσπάσματα από τις συνεδρίες του Συμβουλίου που αφορούν την υπόθεση, χωρίς να φαίνεται από αυτά ποιά ήταν η σύνθεσή του. Η επίδικη απόφαση, όπως και κάθε διοικητική απόφαση, τεκμαίρεται ότι λήφθηκε νόμιμα μέχρι αποδείξεως του εναντίον. Ο δικηγόρος του αιτητή δεν προέβηκε στις κατάλληλες ενέργειες για την προσαγωγή των συγκεκριμένων απαραίτητων στοιχείων που πιθανόν να αποδείκνυαν τους ισχυρισμούς του. Συνεπώς, το τεκμήριο της νομιμότητας δεν κάμφθηκε και ο ισχυρισμός του ως εκ τούτου απορρίπτεται.
Όσον αφορά τον κύριο ισχυρισμό του αιτητή, σχετικό είναι το άρθρο 21Α του περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμου, το οποίο θεσπίστηκε το πρώτο με τον τροποποιητικό Νόμο 42(Ι)/93 και αντικαταστάθηκε αργότερα με τον τροποποιητικό Νόμο 80(Ι)/95. Το άρθρο τούτο, όπως εκτίθεται στο Ν. 42(Ι)/93, έχει ως ακολούθως:-
"21Α.- Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του παρόντος ή οποιουδήποτε άλλου νόμου, στην περίπτωση κατά την οποία μη εγγεγραμμένο τουριστικό κατάλυμα που υφίσταται κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου δεν μπορεί να εγγραφεί και να καταταγεί ως τουριστικό κατάλυμα με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου και των Κανονισμών ή δεν μπορεί να συμπληρώσει τις ελλείπουσες κτιριακές και άλλες εγκαταστάσεις του για να του δοθεί άδεια λειτουργίας, το Διοικητικό Συμβούλιο μπορεί να του δώσει άδεια λειτουργίας, με το χαρακτηρισμό ως τουριστικό κατάλυμα χωρίς κατάταξη (που στο εξής θα αναφέρεται ως 'κατάλυμα χωρίς κατάταξη'), νοουμένου ότι-
(α) Για το κατάλυμα αυτό υποβλήθηκε στις αρμόδιες αρχές αίτηση για άδεια οικοδομής πριν από την 1η Δεκεμβρίου 1990 και εξασφαλίστηκε τελικά σχετική άδεια
(β) το συγκρότημα αυτό αποτελείται από 5 τουλάχιστο διαμερίσματα που αποτελούν ενιαίο κτίριο και τελούν υπό ενιαία ιδιοκτησία και διαχείριση
.".Μετά την αντικατάστασή του, με το Νόμο 80(Ι)/95, το άρθρο αυτό προνοεί τα ακόλουθα:-
"21Α.-(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του παρόντος ή οποιουδήποτε άλλου νόμου, τα μη εγγεγραμμένα καταλύματα, τα οποία υπέβαλαν εμπρόθεσμα αίτηση στον Οργανισμό, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 21Α του Νόμου 42(Ι) του 1993, που καταργείται με τον παρόντα Νόμο, κατατάσσονται, νοουμένου ότι-
(α) Για το κατάλυμα αυτό υποβλήθηκε στις αρμόδιες αρχές αίτηση για άδεια οικοδομής πριν την 1η Δεκεμβρίου 1990 και εξασφαλίστηκε η σχετική άδεια προ της 11ης Αυγούστου 1993 ή θα εξασφαλιστεί η σχετική άδεια μέχρι τη 15η Σεπτεμβρίου 1995 και οι υφιστάμενες οικοδομές συνάδουν όσον αφορά το συντελεστή δόμησης, το ποσοστό κάλυψης και το ύψος, με την άδεια οικοδομής
(β) το κατάλυμα είναι δυναμικότητας πέντε τουλάχιστον υπνοδωματίων ή διαμερισμάτων, σε ενιαίο, αυτοτελές και ανεξάρτητο κτίριο ή συγκρότημα, το οποίο τελεί υπό ενιαία ιδιοκτησία ή διαχείριση, ανεξάρτητα από την κυριότητα του γηπέδου
.".Ο ισχυρισμός του δικηγόρου του αιτητή ότι η αίτηση ημερομηνίας 31.8.93 καθυστέρησε να εξετασθεί και δεν εξετάστηκε με βάση τις πρόνοιες του Ν. 42(Ι)/93 δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Όπως φαίνεται από τα στοιχεία του φακέλου, στα οποία ήδη αναφέρθηκα η αίτηση του αιτητή εξετάστηκε με βάση τον πιο πάνω νόμο και του δόθηκε απάντηση με την επιστολή ημερομηνίας 14.6.94. Όπως φαίνεται από την επιστολή αυτή, η αίτηση του δεν μπορούσε να εγκριθεί γιατί δεν ικανοποιούνταν όλες οι πρόνοιες του Νόμου. Ο αιτητής δεν αμφισβήτησε τότε το περιεχόμενο της πιο πάνω επιστολής, το οποίο εν πάση περιπτώσει δεν
αποτελεί αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας και συνεπώς δεν μπορεί να εξετασθεί το κατά πόσο δικαιολογημένα ή όχι δεν εγκρίθηκε τότε η αίτησή του.Η αίτηση του αιτητή επανεξετάστηκε αργότερα με βάση στοιχεία/ πληροφορίες που ο ίδιος υπέβαλε κατά το Νοέμβριο του 1995. Στο μεταξύ όμως είχε θεσπισθεί ο Νόμος 80(Ι)/95 που δημοσιεύθηκε στις 21.7.95 και ο οποίος είχε εφαρμογή όπως φαίνεται από το λεκτικό του νέου άρθρου 21Α που εκτέθηκε πιο πάνω, όχι σε νέες αιτήσεις, αλλά σε αιτήσεις που είχαν ήδη υποβληθεί εμπρόθεσμα, με βάση το Νόμο 42(Ι)/93 (όπως και η παρούσα). Συνεπώς, καταλήγω ότι ορθά κρίθηκε η αίτηση του αιτητή με βάση τις πρόνοιες του Νόμου 80(Ι)/95, και ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός του απορρίπτεται.
Όσο για την ερμηνεία του άρθρου αυτού βρίσκω ότι δεν επιδέχεται της ερμηνείας που προτείνει ο αιτητής. Το λεκτικό του άρθρου είναι σαφές ως προς το ενιαίο τόσο του κτιρίου όσο και της ιδιοκτησίας ή διαχείρισης των καταλυμάτων. Η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στον καθ΄ ου η αίτηση εφ΄ όσον η αίτηση του αιτητή δεν πληρούσε την πιο πάνω προϋπόθεση.
Και οι ισχυρισμοί που αφορούν τα θέματα της δέουσας έρευνας και πλάνης απορρίπτονται ως αβάσιμοι, αφού, όπως φαίνεται από το φάκελο, Τεκμήριο 1, προηγήθηκαν οι δέουσες επιθεωρήσεις του καταλύματος και οι συγκεκριμένες διαπιστώσεις. Η αιτιολογία της επίδικης απόφασης συμπληρώνεται επίσης από τα στοιχεία του φακέλου.
Με βάση τα πιο πάνω απορρίπτω όλους τους ισχυρισμούς του αιτητή.
Ως αποτέλεσμα, η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση, τα οποία θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ