ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 605/96
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
TASTEL LTD, από τη Λεμεσό
Αιτητών
και
ΔΗΜΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ, από τη Λεμεσό
Καθ΄ων η αίτηση
------------
25 Φεβρουαρίου 1998
Για τους αιτητές: κ. Δράκος για κ. Πουργουρίδη.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα. Καλλιγέρου για Χρ. Δημητριάδη,
Α. Μουσιούττα και Σία.
------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση, που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 29.4.96, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση τους για ανανέωση άδειας οικοδομής.
Στις 2.5.1980 εκδόθηκε στους αιτητές η άδεια οικοδομής υπ΄ αρ. 25114. Η άδεια αυτή ανανεώνετο κανονικά μέχρι το 1986. Στις 5.1.87 ζητήθηκε και πάλι η ανανέωσή της αλλά η απάντηση που δόθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 30.5.88 ήταν ότι ".....το ακίνητο επηρεάζεται από Νέους
Κανονισμούς του Νόμου περί Οδών και Οικοδομών και γι΄αυτό δεν μπορούμε να εκδώσουμε ανανέωση της αδείας σας".Οι αιτητές διαμαρτυρήθηκαν με επιστολή του δικηγόρου τους ημερ. 4.7.88, με την οποία ζητούσαν να πληροφορηθούν πότε εγκρίθηκαν και πού δημοσιεύθηκαν οι αναφερθέντες κανονισμοί. Ζήτησαν επίσης αναθεώρηση της πιο πάνω απόφασης και ανανέωση της άδειας γιατί "..... οι νέοι Κανονισμοί, αν υπάρχουν, δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε άδεια που εκδόθηκε πολλά χρόνια προηγουμένως ...". Οι καθ΄ων η αίτηση δεν απάντησαν στην πιο πάνω επιστολή και οι αιτητές επανήλθαν με νέα επιστολή τους ημερ. 22.5.89, ζητώντας απάντηση στο αίτημα τους. Οι καθ΄ων η αίτηση και πάλι δεν απάντησαν και οι αιτητές, με αίτησή τους ημερ. 5.10.95, ζήτησαν εκ νέου την ανανέωση της εν λόγω
άδειας οικοδομής. Ο δικηγόρος των αιτητών απηύθυνε επίσης επιστολή στους καθ΄ων η αίτηση, ημερ. 6.11.95, με την οποία αναφερόταν στην παλιά ανταλλαγή επιστολών και την παράλειψη του Δήμου ν΄απαντήσει στο αίτημα των αιτητών, ζητούσε δε συνάντηση των καθ΄ων η αίτηση με τους αιτητές για εξώδικη διευθέτηση του θέματος.Η Επιτροπή Οικοδομών του Δήμου, σε συνεδρία της ημερ. 29.3.96, πήρε την ακόλουθη απόφαση, την οποία κοινοποίησε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 29.4.96:
"Η Επιτροπή Οικοδομών ομόφωνα αποφάσισε να απορρίψει την εν λόγω ανανέωση άδειας οικοδομής για τους πιο κάτω λόγους:
α) Σύμφωνα με το Νόμο περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας οποιεσδήποτε αναπτύξεις από το 1.12.90 απαιτεί την έκδοση πολεοδομικής άδειας και στην παρούσα περίπτωση δεν υπάρχει πολεοδομική άδεια.
β) Οι πολεοδομικές ζώνες έχουν τροποποιηθεί από τότε που εκδόθηκε η αρχική άδεια η οποία δεν έχει ανανεωθεί από το 1986. Σήμερα οι ζώνες δεν επιτρέπουν ανέγερση οικοδομών αυτού του ύψους, συντελεστή δόμησης και αριθμού ορόφων και ως εκ τούτου υπάρχει σύγκρουση με την υφιστάμενη νομοθεσία.
γ) Η οικοδομή βρίσκεται σε στάσιμη κατάσταση από πλευράς εργασιών από το 1986.
δ) Οι οικοδομικές εργασίες που έχουν εκτελεστεί δηλ. 7 καταστήματα στο πίσω μέρος δεν επηρεάζονται από τη μη ανανέωση της άδειας οικοδομής γιατί είναι ανεξάρτητες στην λειτουργία και στην χρήση τους.
ε) Η αίτηση για ανανέωση δεν υπεβλήθη εντός της προθεσμίας των τριών μηνών που προβλέπει ο Νόμος 97(Ι)/92."
Ως αποτέλεσμα της πιο πάνω απόφασης, οι αιτητές καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή, την οποία περιόρισαν στους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως:
1. Ο καθ΄ου η αίτηση ενήργησε με πλάνη περί το νόμο και/ή περί τα πράγματα.
2. Ο καθ΄ου η αίτηση εφάρμοσε λανθασμένα πραγματικά γεγονότα στο νόμο.
Αναπτύσσοντας τους πιο πάνω λόγους ακυρώσεως και αναφερόμενος στους λόγους απόρριψης της αίτησης, ο δικηγόρος των αιτητών υποστήριξε ότι:
(α) Λανθασμένα και σ΄ αντίθεση με τις πρόνοιες του άρθρου 21 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, θεωρήθηκε ότι απαιτείτο η ύπαρξη πολεοδομικής άδειας για ανανέωση άδειας οικοδομής που ήδη υφίστατο πριν την εφαρμογή του νόμου αυτού και εφόσον η αίτηση για ανανέωση είχε υποβληθεί επίσης προηγουμένως (5.1.87).
(β) Λανθασμένα επικαλέστηκαν οι καθ΄ων η αίτηση την αλλαγή του νομικού καθεστώτος, αφού η αλλαγή ήταν μεταγενέστερη της υποβολής της αίτησης και η καθυστέρηση στην εξέταση της βαρύνει τους καθ΄ων η αίτηση.
(γ) Η στασιμότητα στις οικοδομικές εργασίες δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα των αιτητών, αλλά στην αδικαιολόγητη καθυστέρηση των καθ΄ων η αίτηση να επιληφθούν της αιτήσεως των αιτητών για ανανέωση της άδειας.
(δ) Λανθασμένα θεώρησαν οι καθ΄ων η αίτηση ότι η αίτηση για ανανέωση της άδειας οικοδομής δεν υποβλήθηκε εντός της προθεσμίας των τριών μηνών που προβλέπει ο Ν. 97(Ι)/92, εφόσον η αίτηση υπεβλήθη στις 5.1.87 και κατά το χρόνο υποβολής της δεν ίσχυε ο πιο πάνω Νόμος.
Η δικηγόρος για τους καθ΄ων η αίτηση υποστήριξε ότι η αίτηση των αιτητών ημερ. 5.1.87 απορρίφθηκε από τους καθ΄ων η αίτηση όπως φαίνεται από την επιστολή ημερ. 30.5.88, η απόφαση δε αυτή δεν προσβλήθηκε με προσφυγή. Η αίτηση ημερ. 5.10.95 είναι νέα αίτηση η οποία εύλογα απορρίφθηκε με βάση το νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά την ημερομηνία υποβολής και εξέτασής της και ιδιαίτερα το άρθρο 5(5) του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 97(Ι)/92. Όσον αφορά τη στασιμότητα των εργασιών, υποστήριξε ότι οφειλόταν σε υπαιτιότητα των αιτητών που ούτε πρόσβαλαν την απόρριψη της αίτησής τους για ανανέωση το 1988, ούτε υπέβαλαν πριν τις 5.10.95 άλλη αίτηση.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι ουδέποτε υποβλήθηκε νέα αίτηση, η δε επιστολή των αιτητών ημερ. 5.10.95 ισοδυναμούσε με απλή υπενθύμιση του πάγιου αιτήματος τους.
Νοουμένου ότι όλοι οι ισχυρισμοί των αιτητών έγιναν εκλαμβάνοντας ως δεδομένο γεγονός ότι δεν υπήρξε νέα αίτηση και ότι εκείνο που εξετάστηκε ήταν η αίτηση ημερ. 5.1.87, προεξέχει η εξέταση του θέματος αυτού για ορθή τοποθέτηση των πραγμάτων.
Συμφωνώ με τη θέση της δικηγόρου των καθ΄ων η αίτηση, η οποία συμπίπτει με το περιεχόμενο του φακέλου της διοίκησης, Τεκμήριο 1. Από το φάκελο αυτό είναι φανερό ότι η αίτηση των αιτητών ημερ. 5.1.87 απορρίφθηκε, οι δε αιτητές έλαβαν γνώση με την επιστολή ημερ. 30.5.88. Είναι το αίτημα τους για επανεξέταση, που δεν προβλέπετο από το νόμο, που δεν απαντήθηκε ποτέ. Οι αιτητές δεν έλαβαν κανένα ένδικο μέτρο αναφορικά με το θέμα. Εννέα σχεδόν χρόνια αργότερα υπέβαλαν αίτηση, όπως φαίνεται στο ερ.73 του φακέλου Τεκμήριο 1, στο προκαθορισμένο έντυπο για ανανέωση "της υπ΄αρ. 25114, ημερ. 2.5.80, Άδειας Οικοδομής για ακόμα ένα χρόνο". Δεν υπάρχει αμφιβολία, υπό το φως των γεγονότων, ότι επρόκειτο για νέα αίτηση ανανέωσης της άδειας οικοδομής. Οι αιτητές με την αδράνεια που επέδειξαν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, εγκατέλειψαν κάθε δικαίωμα που είχαν επί της παλιάς αίτησής τους. Το γεγονός ότι ο δικηγόρος των αιτητών με την επιστολή του ημερ. 6.11.95 αναφέρθηκε στην παλιά αίτηση, δεν διαφοροποιεί την κατάσταση πραγμάτων.
Αναπόφευκτο συμπέρασμα των πιο πάνω είναι ότι εφόσον επρόκειτο για νέα αίτηση, ορθά εφαρμόστηκε το νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο υποβολής και εξέτασής της. Κατά την ημερομηνία υποβολής και εξέτασης της αίτησης ίσχυαν οι ακόλουθες πρόνοιες του άρθρου 5 του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 97(Ι)/92:
"5.-(1) Η άδεια, που εκδίδεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου αυτού, ισχύει για περίοδο τριών ετών από την ημερομηνία της έκδοσής της:
Νοείται .................................................. ............................................
(2) Επιτρέπεται η ανανέωση της άδειας κατ΄αίτηση του κατόχου της, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
(α) Αν για τις ίδιες εργασίες έχει εκδοθεί πολεοδομική άδεια κατ΄αίτηση, κατά τις διατάξεις του άρθρου 23 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμων, η άδεια ανανεώνεται για όσο διάστημα ανανεώνεται και ισχύει και η οικεία πολεοδομική άδεια, κατά τις διατάξεις του άρθρου 28 του ιδίου αυτού νόμουΧ
(β) στις υπόλοιπες περιπτώσεις η άδεια ανανεώνεται εφόσον οι εργασίες στις οποίες αναφέρεται η άδεια άρχισαν αλλά δεν συμπληρώθηκαν, είναι ουσιαστικές και τελούν υπό ενεργό εκτέλεση κατά τη λήξη της ισχύος της άδειας.
(3) ....................... .................................................. ...........................
(4) Η ανανέωση ισχύει για περίοδο ενός έτους από την ημερομηνία της λήξης της αρχικής ισχύος της άδειας. Επιτρέπονται και περαιτέρω ανανεώσεις της ισχύος άδειας για περίοδο ενός έτους, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την αρχική ανανέωση, που καθορίζονται στα εδάφια (2) και (3) του άρθρου αυτού.
(5) Κατά την ανανέωση της άδειας η αρμόδια αρχή έχει εξουσία να τροποποιεί τους όρους υπό τους οποίους εκδόθηκε αρχικά η άδεια ή να επιβάλλει νέους όρους ή και να απορρίπτει την αίτηση για ανανέωση, νοουμένου ότι η εξουσία αυτή απορρέει από μεταγενέστερη της έκδοσης και ισχύουσα κατά την ανανέωση κανονιστική διάταξη ή διοικητικής φύσεως γνωστοποίηση, και οι τροποποιημένοι ή νέοι όροι ή η απόρριψη αφορούν στο μη εκτελεσθέν μέρος των εργασιών στις οποίες αναφέρεται η άδεια και δεν επηρεάζουν ουσιωδώς το ήδη εκτελεσθέν.
(6) Σε ό,τι αφορά άδεια που εκδόθηκε πριν από την έναρξη της ισχύος του παρόντος Νόμου ισχύουν τα ακόλουθα:
(α) Σε περίπτωση που δεν έχουν παρέλθει τρία έτη από την ημερομηνία της έκδοσης της άδειας, η ισχύς της παρατείνεται, υπό την επιφύλαξη του εδαφίου (1) του άρθρου 5, για περίοδο τριών ετών από την ημερομηνία της έκδοσής τηςΧ
(β) σε περίπτωση που έχουν παρέλθει τρία έτη από την ημερομηνία της έκδοσης της άδειας, επιτρέπεται υπό τις προϋποθέσεις των εδαφίων (2) και (3), η ανανέωση της άδειας για περίοδο ενός έτους, από την ημερομηνία της ανανέωσης, νοουμένου ότι ο κάτοχος αυτής θα υποβάλει προς τούτο αίτηση μέσα σε προθεσμία τριών μηνών από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου.
Επιτρέπεται η εκ νέου ανανέωση της άδειας σύμφωνα με όσα ορίζονται στο εδάφιο (4) του άρθρου αυτούΧ
(γ) οι διατάξεις του εδαφίου (5) ισχύουν κατά πάντα και στην προκειμένη περίπτωση."
(Η υπογράμμιση είναι δική μου)
Στην παρούσα περίπτωση δεν είχε εκδοθεί πολεοδομική άδεια. Επομένως για την ανανέωση της άδειας είχαν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 5(2)(β), (4), (5), (6)(β) και (γ). Δεν αμφισβητήθηκε η τροποποίηση των Κανονισμών στο διάστημα που μεσολάβησε από την τελευταία ανανέωση της άδειας μέχρι την υποβολή της υπό κρίση αίτησης. Με δεδομένη την τροποποίηση των Κανονισμών, η επίδικη απόφαση ήταν εντός της διακριτικής ευχέρειας των καθ΄ων η αίτηση, όπως φαίνεται από το μέρος του άρθρου 5 που υπογράμμισα. Η απόρριψη της αίτησης για ανανέωση αφορούσε το μη εκτελεσθέν μέρος της οικοδομής και δεν επηρέαζε ουσιωδώς το ήδη εκτελεσθέν μέρος της (7 καταστήματα και μεσοπάτωμα στην πρόσθια πλευρά και 6 καταστήματα στην πίσω πλευρά της οικοδομής, όπως φαίνεται από το Ε. 73 στο Τεκμήριο 1).
Επιπρόσθετα, οι αιτητές δεν είχαν υποβάλει αίτηση για ανανέωση της άδειας τους εντός της προθεσμίας που ορίζει το άρθρο 5(6)(β) του Νόμου (τρεις μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του Ν. 97(Ι)/92) (ο Νόμος ίσχυε από την ημερομηνία δημοσίευσής του, που ήταν η 27.11.92).
Βρίσκω ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή με βάση τα πιο πάνω. Ως εκ τούτου, καθίσταται θεωρητική η κρίση της νομιμότητας του μέρους της αιτιολογίας της που αναφέρεται στη μη ύπαρξη πολεοδομικής άδειας. (Βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1929-1959), σελ. 189, Παναγιώτη Ξενοφώντος Μεσαρίτη ν. Δημοκρατίας
, Υπ. Αρ. 996/92, ημερ. 10.12.93).Σαν αποτέλεσμα, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα εις βάρος των αιτητών.
Γ. Χρυσοστομής
Δ.
/ΚΧ"Π