ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
FONT>Υπόθεση αρ.1022/96
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Ανδρέα Χρυσάνθου
9;
αιτητή- και -
Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών
FONT>καθ΄ης η αίτηση
------------------------
4 Φεβρουαρίου, 1998
Για τον αιτητή: κ. Α. Σ. Αγγελίδης
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κ. Α. Μαππουρίδης - δικηγόρος της Δημοκρατίας
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το 1991 ο προσφεύγων αγόρασε ένα αδειούχο αγροτικό λεωφορείο που εκτελούσε τη διαδρομή Αρμενοχώρι - Λεμεσού - Αγρόκτημα Φασουρίου, το οποίο ο προηγούμενος ιδιοκτήτης λόγω προβλημάτων υγείας δεν μπορούσε να χρησιμοποιεί. Το Φεβράρη του 1992 υπέβαλε αίτηση στην Αρχή Αδειών για να χορηγηθεί στον ίδιο η σχετική άδεια. Το αίτημα του απορρίφθηκε γιατί, καθώς αναφέρεται στην απόφαση της Αρχής, οι ανάγκες της διαδρομής εξυπηρετούνταν πλέον από την ΕΑΛ Λεμεσού (Εταιρεία Αστικών Λεωφορείων Λεμεσού), δεδομένου ότι στο μεταξύ η διαδρομή είχε περιληφθεί στην ευρύτερη αστική περιοχή Λεμεσού. Ο αιτητής καταχώρισε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, η οποία και απορρίφθηκε. Ο αιτητής προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο και πέτυχε την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής. (δες Ανδρέας Χρυσάνθου ν. Α.Α.Δ. προσφυγή αρ.706/94, 30.1.96). Η διαδικασία στην πιο πάνω προσφυγή διεξήχθη ενώπιον μου και παραπέμπω στην απόφαση για πληρέστερη ενημέρωση της υπόθεσης.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών επανεξέτασε την προσφυγή υπό το φως της ακυρωτικής ετυμηγορίας του Δικαστηρίου και εξέδωσε νέα απόφαση, την οποία αιτιολογεί ως ακολούθως:
«Από το σύνολο των ενώπιον μας στοιχείων και των όσων έχουν λεχθεί από τον προσφεύγοντα κατά την ακρόαση της προσφυγής δεν προκύπτει οτιδήποτε το οποίο να δικαιολογεί ακύρωση ή επανεξέταση της απόφασης της Αρχής Αδειών.»
Δεν θα επεκταθώ στο περιεχόμενο της πρώτης μου απόφασης, στην οποία αναλύω τις εξουσίες της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, όπως αυτές διαλαμβάνονται στο άρθρο 4(Α) του Ν.84/84, και αναφέρομαι στη νομολογία επί του ζητήματος με έμφαση στην αρχή πως η ιεραρχική προσφυγή δίδει στον πολίτη ένα δεύτερο βήμα και ευκαιρία εξέτασης του αιτήματος του. Είχα καταλήξει πως η Αναθεωρητική Αρχή δεν εξέτασε την προσφυγή του αιτητή και περιορίστηκε μόνο στη διακρίβωση πως δεν παρουσιάστηκε ενώπιον της οποιοδήποτε νέο στοιχείο που, στην κρίση της, θα δικαιολογούσε ακύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών. Είπα επίσης πως
ήταν καθήκον της Αναθεωρητικής Αρχής να εξετάσει την προσφυγή και να εκδώσει δική της αιτιολογημένη απόφαση.Η προσβαλλόμενη τώρα απόφαση θα ακυρωθεί για έλλειψη αιτιολογίας. Κατά την επανεξέταση κλήθηκε ο αιτητής, που εκπροσωπήθηκε με δικηγόρο. Ακούστηκαν επίσης οι ενιστάμενοι μέσω του δικού τους συνηγόρου. Ερωτάται λοιπόν, ποία είναι η άποψη της Αναθεωρητικής Αρχής πάνω σ΄αυτά που άκουσε και πώς τα αξιολόγησε για να καταλήξει στην απόφαση της; Τίποτε το σχετικό δεν καταγράφεται σ΄αυτή.
Η επάρκεια του περιεχομένου της αιτιολογίας μιας διοικητικής απόφασης κρίνεται ανάλογα με τα ιδιαίτερα περιστατικά της. Εδώ ο αιτητής πρόβαλε ορισμένα γεγονότα και στοιχεία για να υποστηρίξει το αίτημα του. Τέθηκαν επίσης ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής και οι απόψεις των
ενισταμένων. Παραμένει άγνωστο ποία είναι τα συμπεράσματα της Αρχής πάνω σ΄αυτά και πώς έδρασαν στη λήψη της επίδικης απόφασης.Η προσφυγή γίνεται αποδεκτή και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με £300 έξοδα.
Χρ. Αρτεμίδης,
Δ.
/ΜΑΑ