Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Στέλιου Νικολάου Πάρπα,

Αιτητή,

και

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω του

Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως και/ή του

Αρχηγού της Αστυνομίας,

Καθ΄ων η αίτηση.

- - - - - - -

Για τον αιτητή: κα Α. Ευσταθίου

Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Μ. Ευαγγέλου.

Αρχικά με την προσφυγή αυτή ζητούνταν τρεις θεραπείες:

Η πρώτη αφορούσε την προαγωγή 3 ενδιαφερομένων μερών, η δεύτερη άλλων δύο και η τρίτη ενός ενδιαφερομένου μέρους. Μετά από αίτηση για διαχωρισμό δικογράφων, αναφορικά με τη δεύτερη θεραπεία προέκυψε η προσφυγή 1040/94, η οποία αποφασίστηκε την 21.1.98. Νέο δικόγραφο σε σχέση με την τρίτη θεραπεία δεν καταχωρήθηκε τελικά.

Έτσι, με την προσφυγή όπως παρέμεινε τελικά, ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών Στ. Χριστοδουλίδη, Π. Τρακκούδη και Π. Ερμογενίδη στο βαθμό του Ανώτερου Υπαστυνόμου από 31.10.93 η οποία δημοσιεύτηκε στις Εβδομαδιαίες Διαταγές της Αστυνομίας Κύπρου 1.11.93.

Εναντίον των προαγωγών των ενδιαφερομένων μερών ο αιτητής επικαλείται τους ακόλουθους βασικούς λόγους ακύρωσης:

(α) Ελαττωματική σύνθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης κατά παράβαση του Καν.5.

(β) Παραβίαση των αρχών της ορθής και αμερόληπτης κρίσης των αρμοδίων οργάνων και κατάχρηση εξουσίας.

(γ) Τιμωρητική μετάθεση του αιτητή χωρίς την προηγούμενη διεξαγωγή πειθαρχικής διαδικασίας.

Σύμφωνα με τον Καν.5 των Κανονισμών,

Είναι ο ισχυρισμός του δικηγόρου του αιτητή ότι η συμμετοχή του Αστυνομικού Διευθυντή της Επαρχίας Λάρνακας στην Επιτροπή Αξιολόγησης κατά την 8.6.93 κατέστησε τη σύνθεση της Επιτροπής μη νόμιμη, ως αντίθετη προς τον Καν.5, εφόσον ο αιτητής, κατά το χρόνο αυτό, δεν υπηρετούσε στην Επαρχία Λάρνακας λόγω της από 6.2.91 μετάθεσής του στη Λευκωσία.

Όπως πράγματι προκύπτει από τον προσωπικό του φάκελο, Π.Φ 952, στις 2.2.91 δόθηκε διαταγή για μετάθεση του αιτητή από τη Λάρνακα στη Λευκωσία, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 26.3.91.

Όπως προκύπτει από τον ίδιο φάκελο, ο αιτητής, στις 31.5.93 επαναμετατέθηκε από την Αστυνομική Διεύθυνση Λευκωσίας, στη Φρουρά του Αερολιμένα Λάρνακας και ακολούθως, στις 1.7.93, τοποθετήθηκε ως υπεύθυνος ΟΤΕ στο Αεροδρόμιο Λάρνακας.

Ο ισχυρισμός του δικηγόρου του αιτητή ότι, ο αιτητής υπηρετούσε στην Επαρχία Λευκωσίας λόγω της παρακολούθησης εκπαιδευτικού προγράμματος στην Επαρχία αυτή, δεν ευσταθεί, για το λόγο ότι η παρακολούθηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων από τον αξιολογούμενο σε μια Επαρχία δεν αποτελεί και δεν λογίζεται ως υπηρεσία στην Επαρχία αυτή.

Ο αιτητής ήταν αρμοδίως τοποθετημένος στην Επαρχία Λάρνακας κατά τον ουσιώδη χρόνο και η υπηρεσία του στη Λευκωσία είχε ήδη αρθεί.

Εν πάση περιπτώσει όμως, όπως προκύπτει από σημείωμα ημερ. 20.7.93 επι της επιστολής του αιτητή προς τον Αρχηγό Αστυνομίας ημερ. 25.6.93 (Κυανούν 727-728 στο φάκελο):

Εν όψει όλων όσων αναφέρθηκαν πιο πάνω, οι ισχυρισμοί για παράβαση των εχεγγύων αμερόληπτης αξιολόγησης του αιτητή λόγω κακής σύνθεσης της Επιτροπής Αξιολόγησης, δεν υποστηρίζονται από τα γεγονότα και απορρίπτονται.

Ο ισχυρισμός για ύπαρξη προκατάληψης και εχθρικής διάθεσης του Αστυνομικού Διευθυντή Λάρνακας εναντίον του αιτητή, ο οποίος επιχειρήθηκε να θεμελιωθεί στην κατ΄εντολή του Διευθυντή μετάθεση του αιτητή από την Επαρχία Λάρνακας στη Λευκωσία και την οποία ο αιτητής, όπως προκύπτει από το φάκελο, απεδέχθη και δεν προσέβαλε, απορρίπτεται ως απαράδεκτος, για το λόγο ότι αφορά στο κύρος άλλης ανεξάρτητης διοικητικής πράξης, της οποίας ο έλεγχος στα πλαίσια της παρούσας, είναι ανεπίτρεπτος. (Βλ. σχετικά, Ανδρούλα Αδάμου κ.α. ν. Υπουργικού Συμβουλίου κ.α., Υπ. Αρ. 386/93, ημερ. 24.9.96 και Μιχαλάκης Αντωνίου Estates Ltd v. Υπ. Εσωτερικών, Υπ. Αρ. 508/95, ημερ. 15.9.97).

Η αξιολόγηση των υποψηφίων Υπαστυνόμων για προαγωγή στο βαθμό του Ανώτερου Υπαστυνόμου ενεργήθηκε με βάση τα στοιχεία των προσωπικών φακέλων και ατομικών τους δελτίων, τη σύσταση του υπεύθυνου Αξιωματικού, την έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης και τις εντυπώσεις του Συμβουλίου Κρίσεως από την απόδοσή τους στις προσωπικές συνεντεύξεις.

Η σύσταση του Συμβουλίου Κρίσεως για τους καταλληλότερους υποψηφίους για προαγωγή στηρίχθηκε στην τελική βαθμολογία την οποία συγκέντρωσε ο κάθε υποψήφιος.

Κανένας ισχυρισμός του αιτητή αναφορικά με ελαττώματα κατά τη διαδικασία λήψης της επίδικης απόφασης δεν στοιχειοθετήθηκε, ο αιτητής δεν απέδειξε οποιαδήποτε υπεροχή έναντι των προαχθέντων και η αιτιολογία της επίδικης απόφασης κρίνεται επαρκής και σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου.

Η προσφυγή απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται με έξοδα σε βάρος του αιτητή.

Π. Αρτέμης,

Δ.

/Χ.Π.