Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.

Σοφοκλή Σοφοκλέους, από τη Λεμεσό

Αιτητή

- και -

Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου

Καθ΄ης η αίτηση

- - - - - - -

Για τον αιτητή: Α. Σ. Αγγελίδης.

Για την καθ΄ ης η αίτηση: Κ. Στιβαρού (κα) για Π. Λ. Κακογιάννη.

- - - - - -

Με την προσφυγή αυτή, ο αιτητής ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:-

Τα γεγονότα που αφορούν την υπόθεση είναι τα ακόλουθα:-

Ο αιτητής κατέχει, από 30.3.84, τη θέση Περιφερειακού Μηχανικού (Εκτελεστικός), στην Περιφέρεια Λεμεσού-Πάφου, στην Υπηρεσία της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (η Αρχή).

Στις 17.12.92 προκηρύχθηκε μεταξύ υπαλλήλων της Αρχής γνωστοποίηση κενών θέσεων, μεταξύ των οποίων και μια θέση Ανώτερου Περιφερειακού Μηχανικού (Εκτελεστικός), Κλίμακα Α14, Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού-Πάφου, η οποία θα κενώνετο από 1.3.93.

Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση και ήταν ένας από τους προταθέντες από τη Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για Προαγωγές Επιστημονικού Προσωπικού, για προαγωγή στην εν λόγω θέση (η επίδικη θέση). Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για θέματα Προσωπικού (η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή), σύστησε ένα από τους τρεις προταθέντες υποψηφίους, τον Ανδρέα Αβρααμίδη, ο οποίος και τελικά επιλέγηκε από την Αρχή και προάχθηκε από 1.4.93.

Στις 15.3.96, εκδόθηκε από το Δικαστήριο απόφαση στην υπόθεση Αβρααμίδης ν. ΑΗΚ (Υπόθεση αρ. 1147/91), με την οποία ακυρώθηκε η προαγωγή του Ι. Σιεκέρσαββα στη θέση του Ανώτερου Μηχανικού (Διανομής), Τμήμα Μεταφοράς/Διανομής, από 1.12.91. Κατά την επανεξέταση του θέματος η οποία έλαβε χώρα στις 29.5.96 προάχθηκε από 1.12.91 ο Α. Αβρααμίδης, ο οποίος ήταν επίσης υποψήφιος για τη θέση. Ως αποτέλεσμα της αναδρομικής προαγωγής του Αβρααμίδη στην πιο πάνω θέση, παρέμεινε κενή η επίδικη θέση.

Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 10.6.96 εξέτασε το θέμα του Ι. Σιεκέρσαββα, του οποίου η προαγωγή ακυρώθηκε από το Δικαστήριο, και έκρινε ότι είχε εφαρμογή το άρθρο 45 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (αρ. 1/90), το οποίο προνοεί για αποκατάσταση υπαλλήλων των οποίων η προαγωγή ακυρώθηκε από το Δικαστήριο και δεν επαναπροάχθηκαν κατά την επανεξέταση. Αφού δε έλαβε υπόψη τις θέσεις που προκηρύχθηκαν και πληρώθηκαν κατά το διάστημα που μεσολάβησε από την ημερομηνία προαγωγής του Σιεκέρσαββα μέχρι την ημερομηνία ακύρωσής της, αποφάσισε ότι επηρεάστηκε η σταδιοδρομία του εν λόγω υπαλλήλου και συνεπώς πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 45(2) για προαγωγή του.

Κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 11.6.96, η Αρχή πήρε την πιο κάτω απόφαση:-

Στις 14.6.96, ο αιτητής απηύθυνε την πιο κάτω επιστολή στην Αρχή:-

Αυτά επί του παρόντος και επιφυλάσσομαι των δικαιωμάτων μου.".

Στις 8.8.96 στάληκε στον αιτητή η ακόλουθη επιστολή:

Η προσφυγή αυτή καταχωρήθηκε στις 8.8.96, προφανώς προτού λάβει ο αιτητής την πιο πάνω επιστολή.

Στις 15.11.96, όταν η υπόθεση ήταν ορισμένη για οδηγίες, ο δικηγόρος του αιτητή δήλωσε τα ακόλουθα:-

Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίζεται ότι η Αρχή είχε εκ του νόμου οφειλόμενη ενέργεια να πληρώσει την επίδικη θέση η οποία κενώθηκε ως αποτέλεσμα ακυρωτικής απόφασης του Δικαστηρίου, με βάση το καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο που λήφθηκαν οι αιτήσεις για την πλήρωσή της σύμφωνα με το οποίο ο Σιεκέρσαββας δεν ήταν υποψήφιος αφού δεν είχε υποβάλει τότε αίτηση. Είναι δε η θέση του ότι η θέση που πληρώθηκε με την προαγωγή του Σιεκέρσαββα δεν είναι η επίδικη αφού η προαγωγή του έγινε αναδρομικά από 1.1.92, πριν δηλαδή προκηρυχθεί η επίδικη θέση και ότι η Αρχή θεώρησε, πεπλανημένα, ότι η θέση στην οποία διορίστηκε ο Σιεκέρσαββας ήταν κενή και δεν δημοσιεύθηκε. Είναι περαιτέρω η θέση του, ότι η Αρχή ουδέποτε επιλήφθηκε του αιτήματος που έθεσε ο αιτητής με την επιστολή του ημερομηνίας 14.6.96. Τέλος, είπε ότι, έστω κι΄ αν θεωρηθεί ότι ο Σιεκέρσαββας θα μπορούσε να είναι υποψήφιος στη διαδικασία πλήρωσης της θέσης, έπρεπε να προηγηθεί σύγκρισή του με του άλλους υποψηφίους.

Η δικηγόρος της Αρχής υποστήριξε ότι δεν υπάρχει παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας στην παρούσα περίπτωση, αφού η κένωση της θέσης δεν ήταν αποτέλεσμα ακυρωτικής απόφασης ούτως ώστε να επιβάλλεται η πλήρωσή της με βάση τα δεδομένα του ουσιώδους χρόνου. Απλά η θέση κενώθηκε μετά την αναδρομική προαγωγή του κατόχου της, χωρίς η κένωση να τελεί σε στενό σύνδεσμο με την ακυρωθείσα απόφαση. Με βάση τους πιο πάνω ισχυρισμούς της υπέβαλε ότι η θεραπεία Α είναι απαράδεκτη. Υπέβαλε επίσης ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον αφού η πλήρωση της θέσης δεν ήταν το αποτέλεσμα σύγκρισης υποψηφίων, αλλά εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 45 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, που τύγχανε εφαρμογής στην παρούσα περίπτωση. Όσο για τη θεραπεία Β, η δικηγόρος της Αρχής υπέβαλε ότι κατέστη άνευ αντικειμένου, αφού η Αρχή απάντησε στην επιστολή του αιτητή στις 8.8.96 (ημερομηνία κατά την οποία καταχωρήθηκε η προσφυγή). Αντικρούει επίσης τον ισχυρισμό ότι με την προαγωγή του Σιεκέρσαββα δεν πληρώθηκε η επίδικη αλλά άλλη θέση, με αναφορά στα πρακτικά της Αρχής.

Είναι όντως φανερό με απλή ανάγνωση των πρακτικών της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και της Αρχής ότι η θέση που πληρώθηκε με την προαγωγή του Σιεκέρσαββα είναι η επίδικη. Το γεγονός ότι δόθηκε στην προαγωγή αναδρομική ισχύς δεν οδηγεί από μόνο του στο συμπέρασμα ότι η πληρωθείσα θέση δεν ήταν η επίδικη. Ο λόγος για τον οποίο δόθηκε αναδρομική ισχύς στην προαγωγή, φαίνεται εξάλλου από τα πρακτικά της Αρχής. Επομένως, δεν τίθεται θέμα οποιασδήποτε παράλειψης της Αρχής να πληρώσει την επίδικη θέση. Εκείνο που στην ουσία αμφισβητεί ο αιτητής είναι ο τρόπος και η διαδικασία πλήρωσής της. Εφόσον όμως ο αιτητής δεν προσβάλλει την προαγωγή του Σιεκέρσαββα ο δε δικηγόρος του δήλωσε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι δεν υπάρχει θέμα επίδοσης της προσφυγής σε ενδιαφερόμενο μέρος, δεν μπορώ να επιληφθώ οποιωνδήποτε ισχυρισμών που έχουν σχέση με τον τρόπο πλήρωσης της θέσης και επομένως και με την προαγωγή του Σιεκέρσαββα. Όσον αφορά το αιτητικό Β της προσφυγής, η επιστολή/αίτημα του αιτητή απαντήθηκε από την Αρχή και η ζητούμενη θεραπεία κατέστη έτσι άνευ αντικειμένου.

Καταλήγω με βάση τα πιο πάνω ότι η προσφυγή του αιτητή δεν έχει βάση και γι΄ αυτό την απορρίπτω. Επιδικάζονται κατ΄ αποκοπή £200,= έξοδα υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση.