|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
< U>Υπόθεση Αρ. 27/96
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ
:Θεοδόση Ιωαννίδη, από Δασούπολη,
Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως,
2. Αρχηγού Αστυνομίας,
Καθ΄ ων η αίτηση
---------------------------
13 Ιανουαρίου 1998
Για τον αιτητή: Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Μ. Ευαγγέλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα: Καμιά εμφάνιση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με επιστολή ημερ. 20 Οκτωβρίου 1995 ο Αρχηγός της Αστυνομίας υπέβαλε στον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως προς έγκριση, σύμφωνα με το άρθρο 13Α(1) του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ. 285, απόφαση του για προαγωγή των ενδιαφερομένων προσώπων, αναπληρωτών ανώτερων υπαστυνόμων Α. Μακρίδη, Α. Μιχαήλ, Σ. Χαϊλή και Χ. Μαύρου στη θέση ανώτερου υπαστυνόμου, αντί του αιτητή, με ισχύ από 1 Δεκεμβρίου 1995. Ο Υπουργός, με σημείωμα του ημερ. 24 Οκτωβρίου 1995, ενέκρινε τις προαγωγές.
Στη διαδικασία που προηγήθηκε, βάσει των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89), υποψήφιος ήταν και ο αιτητής. Ο οποίος αρχικά προσέβαλε την προαγωγή και των τεσσάρων. Όμως στην πορεία, με ειδοποίηση ημερ. 4 Δεκεμβρίου 1997, απέσυρε εναντίον του ενδιαφερομένου προσώπου Α. Μιχαήλ και κατ΄ ακολουθίαν, κατά την εμφάνιση ενώπιον του Δικαστηρίου στις 10 Δεκεμβρίου 1997, απορρίφθηκε το αίτημα για ακύρωση της προαγωγής εκείνου του ενδιαφερομένου προσώπου. Είχαν επίσης αρχικά προστεθεί και άλλα τρία ενδιαφερόμενα πρόσωπα σε σχέση όμως με τα οποία διατάχθηκε ενωρίτερα, στις 6 Νοεμβρίου 1996, διαχωρισμός κατόπιν που διαπιστώθηκε ότι η προαγωγή τους ήταν αποτέλεσμα άλλης απόφασης η οποία ακολούθησε την προσβαλλόμενη κατά την ίδια ημερομηνία.
Από τα όσα ο αιτητής προβάλλει αναφορικά με τα εναπομείναντα τρία ενδιαφερόμενα πρόσωπα δεν παρίσταται ανάγκη να απασχολήσει παρά μόνο ένα. Που είναι ότι ο αιτητής κατείχε το επιπρόσθετο προσόν όπως αυτό αναφέρεται στον Κανονισμό 3(3) δεδομένου ότι, καθώς σημειώνεται στο έντυπο Αξιολόγησης και Βαθμολογίας του Συμβουλίου Κρίσεως ήταν πτυχιούχος Νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σε αντίθεση, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα δεν κατείχαν επιπρόσθετο προσόν. Στην απόφαση δεν γίνεται μνεία αυτής της διάστασης για να εξηγηθεί γιατί δεν θα έπρεπε να υπερισχύσει το επιπρόσθετο προσόν του αιτητή παρόλον που τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα υπερείχαν κάπως στην τελική βαθμολογία με 89, 88 και 87 αντίστοιχα, έναντι 84 του αιτητή.
Η Ολομέλεια στη Γεωργίου κ.α. ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 213/84 κ.α., ημερ. 31 Ιουλίου 1989, υπογράμμισε ότι:
"....... απαιτείται επαρκής αιτιολόγηση της απόφασης του διοικητικού οργάνου, όταν υποψήφιος που έχει το πρόσθετο προσόν που προβλέπεται στα Σχέδια Υπηρεσίας δεν επιλέγεται για διορισμό. Είναι γεγονός ότι το διοικητικό όργανο δεν είναι υπόχρεο να διορίσει υποψήφιο που έχει το πρόσθετο προσόν, αν κρίνει ότι άλλος είναι καταλληλότερος για διορισμό αφού αξιολογήσει όλα τα υπόλοιπα στοιχεία. Η απόφαση όμως να παραγνωριστεί το πρόσθετο προσόν πρέπει να αιτιολογείται και μάλιστα επαρκώς. Η αιτιολόγηση δε αυτή δέον να εμφαίνεται στο πρακτικό της απόφασης και όχι να αφήνεται να συνάγεται από οποιοδήποτε ή το Διοικητικό Δικαστήριο."
Υπόμνηση τούτου έγινε και στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στη Φιλίππου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1512, ημερ. 14 Ιανουαρίου 1997.
Η εν προκειμένω έλλειψη σχετικής αιτιολογίας καθιστά αναπόφευκτη την ακύρωση όπως εν τέλει αναγνώρισε και ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ