|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 139/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Πέτρου Ιωάννου Πέτρου εξ Ακανθούς και νυν εκ Λευκωσίας
Αιτητή
και
1. Λειτουργού Εγγραφής δια του Υπουργού Εσωτερικών
2. Κυπριακής Δημοκρατίας δια του Γενικού Εισαγγελέα
Καθ΄ων η αίτηση
--------------
21 Ιανουαρίου 1998
Για τον αιτητή: κ. Ε. Μυριανθεύς.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Α. Χριστοφόρου, δικηγόρος της Δημοκρατίας
------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζητά ακύρωση της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση, η οποία του κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 15.1.97, με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για χορήγηση προσφυγικής ταυτότητας.
Ο αιτητής κατάγεται από την Ακανθού, η οποία τώρα είναι κατεχόμενη. Στις 25.4.71 τέλεσε στην Ακανθού τον γάμο του με την Ελένη Μ. Χ"Σίμου, επίσης από την Ακανθού. Τόσο ο αιτητής όσο και η σύζυγός του ήταν και είναι ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας στην Ακανθού.
Στις 1.10.71 ο αιτητής προσλήφθηκε ως ταχυδρομικός υπάλληλος και τοποθετήθηκε στο Επαρχιακό Ταχυδρομικό Γραφείο Λευκωσίας. Αρχικά ο αιτητής νοίκιασε διαμέρισμα στη Λευκωσία όπου έμενε μόνος του, όπως ισχυρίζεται, τις εργάσιμες ημέρες, τα δε Σαββατοκύριακα και αργίες επέστρεφε στην Ακανθού, όπου διέμενε η οικογένεια του. Τον Οκτώβριο του 1972 αγόρασε σπίτι στην Παλλουριώτισσα, όπου κατοικούσε με τη σύζυγό του, σύμφωνα δε με τον ισχυρισμό
του επέστρεφαν τα Σαββατοκύριακα και γιορτές στην Ακανθού, όπου διατηρούσαν πλήρως επιπλωμένη κατοικία, για να καλλιεργούν τα κτήματά τους. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η οικία τους στην Παλλουριώτισσα δεν ήταν η κύρια κατοικία τους, γι΄αυτό και δεν ήταν πλήρως εξοπλισμένη, ούτε είχε τηλέφωνο. Είναι επίσης ο ισχυρισμός του ότι η σύζυγός του διέμενε κατά μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Ακανθού, όπου ασχολείτο με την καλλιέργεια των κτημάτων τους και το ράψιμο. Ακόμα ισχυρίζεται ότι η σύζυγός του κατά το χρόνο της τουρκικής εισβολής διέμενε στην Ακανθού, από όπου κατέφυγε στο Δασάκι Άχνας μαζί με άλλους συγχωριανούς της.Ο αιτητής υπέβαλε και το 1978 αίτηση για απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας, με τόπο εκτοπισμού την Ακανθού, αλλά το αίτημα του απορρίφθηκε γιατί διαπιστώθηκε ότι πριν και μέχρι την εισβολή δεν διέμενε στην Ακανθού, αλλά στη Λευκωσία.
Με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 42465, ημερ. 19.4.95, επεκτάθηκε ο όρος εκτοπισθείς ώστε να περιλαμβάνει πρόσωπα τα οποία πριν και μέχρι την εισβολή είχαν τη μόνιμη κατοικία τους στις ελεύθερες περιοχές λόγω του επαγγέλματός τους, αλλά το σπίτι τους ή/και γενικά η περιουσία τους ήταν στις κατεχόμενες περιοχές. Προστέθηκαν δε, με την ίδια απόφαση, και ορισμένα κριτήρια για εξέταση των αιτήσεων. Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση στις 18.5.95 για έκδοση προσφυγικής ταυτότητας με βάση τα νέα κριτήρια. Το αίτημα του απορρίφθηκε και στάληκε σ΄αυτόν η ακόλουθη επιστολή ημερ. 15.1.97, το περιεχόμενο της οποίας αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής:
"Η αίτησή σας που υποβλήθηκε στο Γραφείο μας γι΄ απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας, σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 42465 και ημερομηνία 19.4.1995, μελετήθηκε προσεκτικά και αποφασίστηκε ν΄απορριφθεί.
2. Η πιο πάνω απόφαση βασίζεται στο γεγονός ότι μετά την αξιολόγηση όλων των στοιχείων που έχετε υποβάλει και αυτών που προέκυψαν από την έρευνα του Γραφείου μας, δεν αποδείχτηκε ο ισχυρισμός σας ότι κατά το χρόνο της εισβολής η μόνιμη κατοικία σας ήταν στις ελεύθερες περιοχές λόγω του επαγγέλματος σας
Οι λόγοι που προβάλλει ο αιτητής για ακύρωση της επίδικης απόφασης είναι η έλλειψη δέουσας έρευνας, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να καταλήξει η διοίκηση σε λανθασμένα και αυθαίρετα συμπεράσματα και η ελλιπής αιτιολογία. Η προβαλλόμενη ως αιτιολογία είναι κατά τους ισχυρισμούς του γενική, ασαφής και αόριστη και δεν καθιστά εφικτό το δικαστικό έλεγχο.
Είναι δεδομένο ότι ο αιτητής και η σύζυγός του κατείχαν κατά τον κρίσιμο χρόνο σημαντική ακίνητη περιουσία στις κατεχόμενες περιοχές, η μοναδική δε ακίνητη περιουσία τους στις ελεύθερες περιοχές ήταν η οικία που αγόρασε ο αιτητής το 1972.
Η κατοχή όμως ακίνητης ιδιοκτησίας, είτε στις κατεχόμενες είτε στις ελεύθερες περιοχές, ήταν ένα μόνο από τα 11 κριτήρια που έθεσε το Υπουργικό Συμβούλιο με τη νέα απόφαση του. Υπήρχαν και άλλα κριτήρια τα οποία δεν φαίνεται να ερευνήθηκαν επαρκώς, εφόσον δεν υπάρχουν σχετικά στοιχεία στο φάκελο της διοίκησης, τεκμήριο 1. Από τα ελάχιστα δεδομένα της αίτησης
, ο αρμόδιος λειτουργός καταλήγει σε εισήγηση για απόρρίψή της, χωρίς καμιά απολύτως αιτιολογία ή αναφορά στα στοιχεία που έκριναν την τύχη της αίτησης. Η αναφορά στην επίδικη απόφαση ότι δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του αιτητή ότι κατά το χρόνο της εισβολής η μόνιμη κατοικία του ήταν στις ελεύθερες περιοχές λόγω του επαγγέλματός του, ενώ το σπίτι ή/και γενικά η περιουσία του ήταν στα κατεχόμενα, είναι γενική και αόριστη και δεν ικανοποιεί την απαίτηση για αιτιολογία των διοικητικών αποφάσεων, εφόσον δεν παρέχει την ευχέρεια δικαστικού ελέγχου. Καταλήγω ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν διεξήχθη η δέουσα έρευνα, η δε αιτιολογία της επίδικης απόφασης είναι ελλιπής. Κατά συνέπεια, η επίδικη απόφαση πρέπει ν΄ακυρωθεί.Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή αυτή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα εις βάρος των καθ΄ων η αίτηση.
Γ. Χρυσοστομής
Δ.
/ΚΧ"Π