|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 3266
19 Δεκεμβρίου, 1997
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΜΑΡΙΝΟΣ ΖΟΥΜΙΔΗΣ,
2. ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
3. ΑΒΕΡΩΦ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ'ης η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 85/96, 207/96 - 219/96)
Αλιευτικά Καταφύγια — Ελλιμενισμός σκαφών — Κριτήρια προτεραιότητας — Όρια δικαστικού ελέγχου των κριτηρίων — Περιστάσεις τήρησης της νομιμότητας κατά την απόρριψη αιτήσεων για άδεια ελλιμενισμού στην κριθείσα περίπτωση.
Οι αιτητές προσέφυγαν κατά της απόρριψης των αιτήσεών τους για παροχή αδειών ελλιμενισμού των σκαφών τους στο αλιευτικό καταφύγιο Λάρνακος καθώς και κατά της επιβολής σχετικών τελών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
Δεν συζητούνται εδώ οι διατάξεις του περί Αλιευτικών Καταφυγίων Νόμου. Εκείνο που μπορεί να ελέγξει το Δικαστήριο είναι την ορθή εφαρμογή του Νόμου, σύμφωνα με τις καλώς γνωστές αρχές του Διοικητικού Δικαίου. Το Άρθρο 6(1) του Νόμου προβλέπει πως κανένα σκάφος, εκτός από αλιευτικό, δεν μπορεί να χρησιμοποιεί οποιοδήποτε αλιευτικό καταφύγιο χωρίς τη γραπτή άδεια του Υπουργού, και, όταν έχει, κατά παράβαση των όρων οι οποίοι αναφέρονται σ' αυτή.
Η διοίκηση υιοθέτησε κριτήρια προτεραιότητας για τη χορήγηση τέτοιας άδειας. Η επιλογή των κριτηρίων είναι ζήτημα πολιτικής, που ανάγεται στην αποκλειστική απόφαση και αρμοδιότητα της διοίκησης. Το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο για να διαπιστώσει κατά πόσο τα υιοθετηθέντα κριτήρια συνάδουν με το νόμο, η εφαρμογή τους είναι ισόνομη, χωρίς στοιχεία αυθαιρεσίας. Δεν αμφισβητείται πως τα σκάφη των αιτητών δεν πληρούν τα πιο πάνω κριτήρια.
Η εισήγηση των δικηγόρων των αιτητών πως ο Υπουργός δεν άσκησε την εξουσία, που του παρέχει το Άρθρο 6 του Νόμου, αλλά απλώς λειτούργησε ως σφραγίδα πάνω στην απόφαση των λειτουργών του υπουργείου του, δεν είναι ορθή. Ο Υπουργός εδώ μελέτησε τις εισηγήσεις που έγιναν από τους αρμόδιους λειτουργούς και τις ενέκρινε, όπως ο ίδιος σημειώνει στο σχετικό έγγραφο.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Δημοτικό Συμβούλιο Λάρνακας και Άλλη v. Mobil Oli (Cyprus) Ltd. και Άλλων (1996) 3 A.A.Δ. 294.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης με την οποία απορρίφθηκαν οι αιτήσεις των αιτητών για παροχή άδειας ελλιμενισμού των σκαφών τους στο αλιευτικό καταφύγιο Λάρνακας.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 85/96.
Σ. Παπακυριακού, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 207/96-219/96.
Ελ. Νικολαΐδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ'ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές στις προσφυγές προσβάλλουν την απόφαση της αρμόδιας διοικητικής αρχής με την οποία απορρίφθηκαν οι αιτήσεις τους για παροχή άδειας ελλιμενισμού των σκαφών τους στο αλιευτικό καταφύγιο Λάρνακας. Οι αιτητές στις προσφυγές 209/96, 211/96, 212/96, 213/96 και 214/96 προσβάλλουν επίσης την απόφαση με την οποία επιβάλλονται τέλη για τον ελλιμενισμό σκαφών τους στο πιο πάνω αλιευτικό καταφύγιο. Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν γιατί σ' αυτές εγείρονται τα ίδια νομικά ζητήματα και στηρίζονται στα ίδια πραγματικά γεγονότα.
Ο περί Αλιευτικών Καταφυγίων Νόμος του 1990, 171/90, τέθηκε σε ισχύ στις 17.12.93 με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερ. 21.1.94, Κ.Δ.Π. 9/94, με βάση το άρθρο 11. Σκοπός του Νόμου, όπως καταφαίνεται από τις διατάξεις του, είναι η ρύθμιση της χρήσης του θαλάσσιου χώρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και ιδιαίτερα της λειτουργίας των αλιευτικών καταφυγίων, όταν θαλάσσιος χώρος κηρυχτεί ως τέτοιος με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, σύμφωνα με το άρθρο 3 του Νόμου. Δυνάμει του άρθρου 4 το Υπουργικό Συμβούλιο έχει εξουσία να εκδίδει κανονισμούς για την εφαρμογή του Νόμου για την εν γένει ρύθμιση της λειτουργίας των αλιευτικών καταφυγίων, της διοίκησης, διαχείρισης και λειτουργίας των υπηρεσιών που παρέχονται σ' αυτά κ.λπ. Θεσπίστηκαν οι σχετικοί Κανονισμοί (Κ.Δ.Π.223/93, Κ.Δ.Π.83/94, Κ.Δ.Π.160/94) και σύμφωνα μ' αυτούς το Τμήμα Αλιείας ζήτησε, με ανακοίνωση που εξέδωσε στις 12.7.90, να υποβληθούν αιτήσεις από όσους ενδιαφέρονταν να εξασφαλίσουν θέση ελλιμενισμού στα αλιευτικά καταφύγια, μεταξύ αυτών και της Λάρνακας.
Οι προσφεύγοντες ήταν μεταξύ των αιτητών για εξασφάλιση θέσης στο αλιευτικό καταφύγιο Λάρνακας. Η αίτηση τους απορρίφθηκε.
Η αύξηση του αριθμού των σκαφών που ανήκουν σε πολίτες της Δημοκρατίας καθώς και των ξένων που ελλιμενίζονται στην Κύπρο δημιούργησε πρόβλημα χώρου στα αλιευτικά καταφύγια και γι' αυτό η αρμόδια διοίκηση υιοθέτησε κριτήρια προτεραιότητας βάσει και των οποίων εκδίδονταν οι σχετικές άδειες ελλιμενισμού. Τα κριτήρια αυτά είναι τα εξής:
1. Αδεια Αλιείας (Παράκτια/Ξιφία)
2. Ξύλινη Ψαρόβαρκα με άδεια Ερασιτεχνικής Αλιείας
3. Επαγγελματικά σκάφη Κρουαζιέρας που μέσα στο 1994 εργάζονταν από το Αλιευτικό Καταφύγιο.
4. Ξύλινες Ψαρόβαρκες χωρίς άδεια.
5. Σκάφη από 3-9 μέτρα χωρίς κουκέττες.
6. Σκάφη από 9-12 μέτρα χωρίς κουκέττες.
7. Σκάφη μεγαλύτερα των 12 μέτρων χωρίς κουκέττες.
8. Οποιοδήποτε σκάφος ανάλογα με τις υπάρχουσες κενές θέσεις.
Τα σκάφη των αιτητών δεν εμπίπτουν στα πιο πάνω κριτήρια. Διατείνονται όμως πως για 10 τόσα χρόνια ελλιμενίζουν τα σκάφη τους στη μαρίνα Λάρνακας, και ως εκ τούτου έχουν αποκτήσει δικαίωμα χρήσης του αλιευτικού χώρου, ή διαζευκτικά, το δικαίωμα τούτο θα έπρεπε να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τη διοίκηση προτού απορρίψει το αίτημά τους.
Η πιο πάνω εισήγηση αποτελεί το πιο ουσιαστικό επιχείρημα των αιτητών, οι οποίοι εγείρουν και μερικά άλλα ζητήματα, όπως είναι ο ισχυρισμός πως η απόφαση δεν είναι αιτιολογημένη, και ότι η απόφαση του Υπουργού ήταν απλώς επισφράγιση των εισηγήσεων των λειτουργών του υπουργείου του, χωρίς να εκδώσει ο ίδιος απόφαση, υποχρέωση που του επιβάλλει το άρθρο του Νόμου.
Κρίνω πως οι προσφυγές είναι αβάσιμες. Δεν συζητούνται εδώ οι διατάξεις του περί Αλιευτικών Καταφυγίων Νόμου. Εκείνο που μπορεί να ελέγξει το Δικαστήριο είναι την ορθή εφαρμογή του Νόμου, σύμφωνα με τις καλώς γνωστές αρχές του Διοικητικού Δικαίου. Το άρθρο 6(1) του Νόμου προβλέπει πως κανένα σκάφος, εκτός από αλιευτικό, δεν μπορεί να χρησιμοποιεί οποιοδήποτε αλιευτικό καταφύγιο χωρίς τη γραπτή άδεια του Υπουργού, και, όταν έχει, κατά παράβαση των όρων οι οποίοι αναφέρονται σ' αυτή.
Για τους λόγους που ανέφερα προηγουμένως η διοίκηση υιοθέτησε κριτήρια προτεραιότητας για τη χορήγηση τέτοιας άδειας. Η επιλογή των κριτηρίων είναι ζήτημα πολιτικής, που ανάγεται στην αποκλειστική απόφαση και αρμοδιότητα της διοίκησης. Το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο για να διαπιστώσει κατά πόσο τα υιοθετηθέντα κριτήρια συνάδουν με το νόμο, η εφαρμογή τους είναι ισόνομη, χωρίς στοιχεία αυθαιρεσίας. Δεν αμφισβητείται πως τα σκάφη των αιτητών δεν πληρούν τα πιο πάνω κριτήρια
Η εισήγηση των δικηγόρων των αιτητών πως ο Υπουργός δεν άσκησε την εξουσία, που του παρέχει το άρθρο 6 του Νόμου, αλλά απλώς λειτούργησε ως σφραγίδα πάνω στην απόφαση των λειτουργών του υπουργείου του, δεν είναι ορθή. Ο Υπουργός εδώ μελέτησε τις εισηγήσεις που έγιναν από τους αρμόδιους λειτουργούς και τις ενέκρινε, όπως ο ίδιος σημειώνει στο σχετικό έγγραφο. Δες Δημοτικό Συμβούλιο Λάρνακας και Άλλης ν. Mobil Oli (Cyprus) Ltd. και Άλλων (1996) 3 Α.Α.Δ. 294.
Οι προσφυγές επομένως που στρέφονται εναντίον της απόρριψης του αιτήματος για χορήγηση άδειας ελλιμενισμού στο αλιευτικό καταφύγιο Λάρνακας απορρίπτονται. Το ίδιο αποτέλεσμα ισχύει και για τις προσφυγές, που στρέφονται εναντίον της επιβολής δικαιωμάτων για τη χρήση των αλιευτικών καταφυγίων. Τέτοια εξουσία αποδίδεται ρητά από το Νόμο, άρθρο 5, στο Υπουργικό Συμβούλιο, να καθορίζει δηλαδή με κανονισμούς τα εκάστοτε πληρωτέα δικαιώματα για τη χρήση αλιευτικών καταφυγίων.
Οι προσφυγές απορρίπτονται και ο καθένας από τους αιτητές θα πληρώσει από £50 έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.