ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1997) 4 ΑΑΔ 2955
28 Νοεμβρίου, 1997
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1.ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
2.ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ (ΑΡ. 2),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 941/96)
Αστυνομική Δύναμη Κύπρου — Προαγωγές — Το πλεονέκτημα που προβλέπεται στον Καν. 3(3) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89) —Παραγνωρίστηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Παραγνώριση πλεονεκτήματος υποψηφίου προς προαγωγή χωρίς αιτιολογία — Πάγια νομολογία —Εφαρμογή στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Ανώτερου Υπαστυνόμου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Ο αιτητής κατείχε το πρόσθετο προσόν. Ενώ αδιαμφισβήτητα δεν το κατείχαν οι προαχθέντες. Και όμως ο Αρχηγός δεν φαίνεται να κατηύθυνε την προσοχή του σε αυτή τη διάσταση. Με αποτέλεσμα την παραγνώριση του πλεονεκτήματος του αιτητή.
Είναι πάγια νομολογημένο ότι όπου επιλέγεται μη κάτοχος πρόσθετου προσόντος έναντι κατόχου, χρειάζεται, για να είναι έγκυρη η απόφαση, ειδική αιτιολογία.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Φιλίππου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 1.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση για την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στον βαθμό ανώτερου Υπαστυνόμου αντί του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Ευαγγέλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Καμιά εμφάνιση, για τα Ενδιαφερόμενη μέρη.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Διεξήχθη η προβλεπόμενη στους περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμούς του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89) διαδικασία για την πλήρωση, με προαγωγή, αριθμού κενών θέσεων στο βαθμό ανώτερου υπαστυνόμου. Απέληξε σε απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας, σύμφωνα με το άρθρο 13Α(1) του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ. 285, να προάξει, με ισχύ από 1 Ιανουαρίου 1996, τους Χριστάκη Καρακώστα, Αντώνιο Σιακαλλή και Δημητράκη Χριστοδούλου αντί του αιτητή. Ο Αρχηγός ζήτησε προς τούτο, με επιστολή ημερ. 24 Οκτωβρίου 1995, την έγκριση του αρμόδιου Υπουργού ο οποίος και την παρέσχε στις 25 Οκτωβρίου 1995. Οι προαγωγές ανακοινώθηκαν στις Εβδομαδιαίες Διαταγές, ημερ. 30 Οκτωβρίου 1995.
Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση για σειρά λόγων από τους οποίους δεν παρίσταται ανάγκη να με απασχολήσει παρά μόνο ένας, ήτοι, εκείνος που αφορά στα προσόντα του. Είναι κάτοχος πτυχίου νομικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κατά τον χρόνο που ενδιαφέρει απασχολείτο ως δημόσιος κατήγορος. Τα βασικά στοιχεία σημειώθηκαν στο έντυπο Αξιολόγησης και Βαθμολογίας του Συμβουλίου Κρίσεως. Ο Κανονισμός 3(3) προβλέπει ότι:
"Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος σπουδών ή ισότιμο προσόν ή μετεκπαίδευση στο εξωτερικό για τουλάχιστον έξι μήνες συνολικά σε θέματα συναφή με τις εξουσίες και τα καθήκοντα της Δύναμης θεωρούνται ως επιπρόσθετο προσόν:
Νοείται ότι στον όρο μετεκπαίδευση στο εξωτερικό δεν περιλαμβάνεται η παρακολούθηση σεμιναρίων ή άλλων μαθημάτων διάρκειας μικρότερης των δέκα εβδομάδων."
Ο αιτητής κατείχε λοιπόν το πρόσθετο προσόν. Ενώ αδιαμφισβήτητα δεν το κατείχαν οι προαχθέντες. Και όμως ο Αρχηγός δεν φαίνεται να κατηύθυνε την προσοχή του σε αυτή τη διάσταση. Με αποτέλεσμα την παραγνώριση του πλεονεκτήματος του αιτητή.
Είναι πάγια νομολογημένο ότι όπου επιλέγεται μη κάτοχος πρόσθετου προσόντος έναντι κατόχου, χρειάζεται, για να είναι έγκυρη η απόφαση, ειδική αιτιολογία: βλ. ενδεικτικά την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στη Δέσποινα Φιλίππου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 1. Τέτοια αιτιολογία δεν δόθηκε. Γι' αυτό και ο συνήγορος των καθ' ων εν τέλει τάχθηκε υπέρ της ακύρωσης ως αναπόφευκτης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.