|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 2679
5 Νοεμβρίου, 1997
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΓΑΠΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (ΑΡ. 1),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 475/90)
Δημόσιοι Υπάλληλοι —Διορισμοί — Αιτιολογία — Συμπλήρωση της από το διοικητικό φάκελο — Περιστάσεις τον ευλόγως επιτρεπτού του διορισμού στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέβαλε το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους, στη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας Β, διορισμό που ανέτρεχε στο 1982 λόγω των δικαστικών αγώνων που μεσολάβησαν.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Μια διοικητική απόφαση πρέπει να είναι αιτιολογημένη σε βαθμό που να παρέχει στο Δικαστήριο την ευχέρεια να ελέγχει τη νομιμότητά της. Η αοριστία και η ασάφεια που καθιστά αδύνατο τον έλεγχο μιας διοικητικής απόφασης έχει ως φυσικό επακόλουθο την ακύρωση της πράξης. Η αιτιολογία πρέπει να είναι ειδική και επαρκής. Όμως μπορεί νά πάρει μια λακωνική μορφή νοουμένου ότι το συμπέρασμα ανταποκρίνεται προς τα γεγονότα που περιέχονται στο σχετικό φάκελο.
Είναι ορθό ότι στην παρούσα περίπτωση η σχετική απόφαση δεν φαίνεται να συνοδεύεται με μια πλήρη αιτιολογία για τους λόγους που οδήγησαν στη λήψη της. Όμως από τα γεγονότα που υπήρχαν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. όπως αυτά περιέχονται στο σχετικό φάκελο, φαίνεται ότι η απόφαση αυτή μπορούσε και ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση της ΕΔΥ, μετά από επανεξέταση η οποία ήταν το επακόλουθο ακυρωτικής απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο, για την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας Β' Τάξης αντί του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Γ. Φράγκου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Το Μάϊο του 1982 η Ε.Δ.Υ. διόρισε στη θέση του Λειτουργού Πολεοδομίας Β' Τάξης τον Ανδρέα Αγαπίου. Ο διορισμός αυτός ακυρώθηκε με την απόφαση στην προσφυγή 345/82 και μετά από επανεξέταση διορίστηκε στην πιο πάνω θέση η Άννα Καραμοντάνη (ενδιαφερόμενο μέρος). Η απόφαση της προσφυγής εφεσιβλήθηκε αλλά αργότερα αποσύρθηκε και η πρωτόδικη απόφαση κατέστη τελεσίδικη.
Στις 27/11/89 το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε την προσφυγή 410/87 που καταχώρησε ο αιτητής εναντίον της απόφασης διορισμού της Άννας Καραμοντάνη ημερομηνίας 27/1/87 στη θέση του Λειτουργού Πολεοδομίας Β' Τάξης αναδρομικά από τις 15/7/82. Ως αποτέλεσμα της πιο πάνω απόφασης το ενδιαφερόμενο μέρος ειδοποιήθηκε ότι η ακύρωση του πιο πάνω διορισμού παρέσυρε και τη μετέπειτα προαγωγή της,
(α) Στην προσωρινή θέση του Λειτουργού Πολεοδομίας Α' Τάξης από 15/2/83 και
(β) Στη μόνιμη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας Α' Τάξης από 15/8/83.
Κατόπιν γνωμάτευσης της Νομικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας ότι δεν ενδεικνυόταν η καταχώριση έφεσης εναντίον της απόφασης στην προσφυγή 410/87, κλήθηκε η Ε.Δ.Υ. να επανεξετάσει την ακυρωθείσα απόφαση με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς όπως ίσχυε στις 12/5/82.
Η Ε.Δ.Υ. συνήλθε στις 5/2/90 για να επανεξετάσει το θέμα και άκουσε προς τούτο τις απόψεις του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως κ. Κωνσταντίνου Ιωαννίδη και του Ανώτερου Λειτουργού Πολεοδομίας κ. Γεώργιου Κασάπη, που ήταν ο άμεσα Προϊστάμενος του Αντρέα Αγαπίου. Κρίνω σκόπιμο σε αυτό το στάδιο να αναφέρω περιληπτικά τις απόψεις που εξέφρασαν οι πιο πάνω.
Αναφορικά με τον αιτητή ο κ. Κασάπης ανέφερε ότι γενικά ήταν καλός στη δουλειά του και έξυπνος. Δεν ήταν οκνηρός αλλά επειδή ήταν ταχύς στην εκπλήρωση των καθηκόντων του υπέπιπτε κάποτε σε λάθη αφού χειριζόταν πολλές υποθέσεις που ήταν και δύσκολες. Για το διορισμό του αιτητή ανέφερε ότι επειδή υπήρχε πρόβλημα στις επαρχίες και αυτός ήταν πρόθυμος να πάει στη Λάρνακα, αφού λήφθηκε υπόψη η προηγούμενη πείρα του σε θέματα ελέγχου ανάπτυξης, θεωρήθηκε μέσα στα πλαίσια των αναγκών και της διαθεσιμότητας ότι ήταν ο κατάλληλος για τη Λάρνακα. Η Αννίτα Ντι Τζιόρτζιο-Χαραλάμπους ήταν πολύ αποδοτική, αλλά όχι τόσο έξυπνη όσο και ο Αγαπίου. Εργαζόταν σκληρά και η απόδοση της μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πολύ καλή. Αναφορικά με τον Ιερείδη ο κ. Κασάπης τον χαρακτήρισε ως πολύ καλό στην εργασία του.
Ο κ. Ιωαννίδης επεξήγησε ότι με το χαρακτηρισμό "ελαφρώς οκνηρός" εννοούσε ότι ο αιτητής είχε την τάση να παίρνει το αυτοκίνητο του και να φεύγει ή να αργεί, ενώ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πολύ καλός. Η Αννίτα Ντι Τζιόρτζιο-Χαραλάμπους ήταν πολύ καλή, ενώ ο Ιερείδης άν και ήταν σχεδόν πολύ καλός δεν ήταν πολύ συνεργάσιμος αφού είχε άλλα ενδιαφέροντα και αντιδρούσε σε νομοθετικές πρόνοιες και κανονισμούς που δεν ήθελε να εφαρμόσει.
Η Ε.Δ.Υ. αφού έλαβε υπόψη τα όσα είχαν αναφέρει οι κκ. Ιωαννίδης και Κασάπης έκρινε σκόπιμο κατά την επανεξέταση να μην λάβει υπόψη τα δυσμενή σχόλια για τον κ. Αγαπίου. Η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε επίσης να παραγνωρίσει την εντύπωση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις αφού είχε επέλθει αλλαγή στη σύνθεση της Επιτροπής και συνεκτιμώντας τα νόμιμα στοιχεία που είχε ενώπιον της, με βάση το καθεστώς της 12/5/82, αποφάσισε το διορισμό της Άννας Καραμοντάνη από τις 15/7/82.
Είναι η θέση του αιτητή ότι
(1) Η Ε.Δ.Υ. δεν έπρεπε να καλέσει ταυτόχρονα τους Ιωαννίδη και Κασάπη να εκφέρουν απόψεις,
(2) Ο Διευθυντής είχε εκφράσει δυσμενή σχόλια τα οποία προσπάθησε να βελτιώσει ο κ. Κασάπης,
(3) Το μεταπτυχιακό δίπλωμα του ενδιαφερόμενου προσώπου δεν μπορούσε να δημιουργήσει μόνο του έκδηλη υπεροχή και
(4) Η σχετική απόφαση πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας.
Αναφορικά με την ταυτόχρονη παρουσία των κκ. Ιωαννίδη και Κασάπη δεν βρίσκω ότι υπάρχει οποιαδήποτε ατασθαλία που θα μπορούσε να επηρεάσει τη διαδικασία ενώπιον της Ε.Δ.Υ. Δεν έχει προβληθεί συγκεκριμένη εισήγηση ότι η ταυτόχρονη παρουσία και των δύο είχε επηρεάσει ευμενώς ή δυσμενώς οποιοδήποτε υποψήφιο ή τα μέλη της Επιτροπής κατά οποιοδήποτε τρόπο και μέσα σε αυτά τα πλαίσια δεν έχω πεισθεί ότι η ταυτόχρονη παρουσία μπορεί να επηρεάσει την εγκυρότητα της σχετικής απόφασης.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι τα δυσμενή σχόλια του Διευθυντή προσπάθησε να βελτιώσει ο κ. Κασάπης πρέπει να τονιστεί ότι η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να μην τα λάβει υπόψη. Η επανεξέταση έλαβε χώρα σύμφωνα με τα νομικά και πραγματικά γεγονότα που ίσχυαν στις 12/5/82 και είναι μέσα σε αυτά τα πλαίσια που δεν έπρεπε να ληφθεί υπόψη η μετάθεση του αιτητή στη Λάρνακα, που τοποθετείται χρονικά μετά τις 12/5/82.
Είναι η θέση του αιτητή ότι το μεταπτυχιακό δίπλωμα του. ενδιαφερόμενου μέρους, χωρίς να καθορίζεται ως πλεονέκτημα από τα σχέδια υπηρεσίας, δεν μπορούσε από μόνο του να δημιουργήσει έκδηλη υπεροχή υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους σε σύγκριση με το πτυχίο του Μετσόβειου Πολυτεχνείου που κατείχε ο αιτητής.
Δεν υπάρχει οποιοδήποτε τέτοιο συμπέρασμα στην απόφαση της Ε.Δ.Υ. Η απόφαση της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους βασίστηκε πάνω στη συνεκτίμηση των στοιχείων που υπήρχαν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. τα οποία έδειχναν ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε γενικά των άλλων υποψηφίων. Δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά σε έκδηλη υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους. Αντίθετα μια προσεκτική εξέταση των στοιχείων που είχε ενώπιον της η Επιτροπή δείχνει ότι το συμπέρασμα της υπεροχής του ενδιαφερόμενου μέρους μπορούσε εύλογα να εξαχθεί έχοντας υπόψη τις συγκριτικές διαφορές του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους.
Ειδικότερα αναφορικά με τα προσόντα, το εύρημα του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή 345/82 (για την οποία ασκήθηκε έφεση που αποσύρθηκε) ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε έκδηλα (Karamontani is strikingly superior), παραμένει.
Όσον αφορά την πείρα, φαίνεται ότι ο αιτητής διορίσθηκε σαν έκτακτος στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως όπως επίσης και το ενδιαφερόμενο μέρος. Όμως το ενδιαφερόμενο μέρος πρωτοδιορίστηκε το 1972 και υπηρέτησε στη μόνιμη θέση του Λειτουργού Πολεοδομίας μέχρι το 1976, όταν παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους και εργάστηκε σαν πολεοδόμος στην Αφρική και Ελλάδα μέχρι το 1980. Ακολούθως επέστρεψε στην Κύπρο και προσλήφθηκε το 1980 μαζί με τον αιτητή σαν έκτακτοι στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως.
Αναφορικά με την απόδοση του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους, αν παραμερισθούν τα δυσμενή σχόλια που είχαν γίνει για τον αιτητή, η εικόνα που παρουσιάζεται κλίνει υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους. Ο μεν αιτητής παρουσιάζεται ως γενικά καλός και έξυπνος, το δε ενδιαφερόμενο μέρος ως πάρα πολύ καλή στην εργασία της, πολύ έξυπνη και πολύ ικανή. Γράφει και χειρίζεται τα θέματα χωρίς βοήθεια, έχει το πλεονέκτημα ότι είναι πολεοδόμος και ανήκει σε μια περισσότερο πεπειραμένη μάζα ενώ έχει ειδικότητα στα θέματα που χειρίζεται.
Είναι η θέση του αιτητή ότι το συμπέρασμα της Ε.Δ.Υ. ότι το ενδιαφερόμενο μέρος "υπερείχε γενικά των άλλων υποψηφίων" παραμένει μετέωρο αφού δεν υπήρχε οποιαδήποτε σχετική αιτιολογία στη σχετική απόφαση τι είχε λάβει υπόψη της η Ε.Δ.Υ. όταν κατέληγε στην απόφαση της.
Μια διοικητική απόφαση πρέπει να είναι αιτιολογημένη σε βαθμό που να παρέχει στο Δικαστήριο την ευχέρεια να ελέγχει τη νομιμότητα της. Η αοριστία και η ασάφεια που καθιστά αδύνατο τον έλεγχο μιας διοικητικής απόφασης έχει ως φυσικό επακόλουθο την ακύρωση της πράξης. (Ίδε Δαγτόγλου "Γενικό Διοικητικό Δίκαιο", 3η έκδοση, 1992, παράγραφοι 636, 646 και 647.) Η αιτιολογία πρέπει να είναι ειδική και επαρκής. Όμως μπορεί να πάρει μια λακωνική μορφή νοουμένου ότι το συμπέρασμα ανταποκρίνεται προς τα γεγονότα που περιέχονται στο σχετικό φάκελο. (Ίδε Σπηλιωτόπουλου "Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου", 6η έκδοση, σ. 67 και Ι. Σαρμά "Συνταγματική και Διοικητική Νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας", σ. 130.)
Είναι ορθό ότι στην παρούσα περίπτωση η σχετική απόφαση δεν φαίνεται να συνοδεύεται με μια πλήρη αιτιολογία για τους λόγους που οδήγησαν στη λήψη της. Όμως από τα γεγονότα που υπήρχαν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. όπως αυτά περιέχονται στο σχετικό φάκελο και έχουν επεξηγηθεί πιο πάνω, φαίνεται ότι η απόφαση αυτή μπορούσε και ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Συνεπακόλουθα η αίτηση απορρίπτεται. Η σχετική απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 146.4 του Συντάγματος. Ο αιτητής καταδικάζεται να πληρώσει τα έξοδα της αίτησης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.