|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 2537
17 Οκτωβρίου, 1997
[ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΧΑΤΖΗΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 619/95, 620/95, 667/95, 689/95, 693/95)
Διοικητικό Δίκαιο — Προαγωγές — Ίσο μέτρο κρίσεως — Δεν επιτρέπεται να οδηγεί στη διαγραφή υπαρκτών υπηρεσιακών στοιχείων — Υιοθέτηση της Χ"Ναθαναήλ κ.ά. ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1995) 4 Α.Α.Δ. 1371.
Διοικητικό Δίκαιο — Συλλογικά όργανα — Απόφαση κατά πλειοψηφία — Ανάγκη καταγραφής του τρόπου διαμόρφωσης της πλειοψηφίας —Δεν έγινε στην κριθείσα απόφαση προαγωγής — Συνέπειες.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Λιμένων Κύπρου — Προαγωγές — Υπηρεσιακές εκθέσεις — Αμφισβήτησή τους από τον συστήσαντα Διευθυντή — Επιπτώσεις και συνέπειες.
Διοικητικό Δίκαιο — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Δεν μπορεί να μηδενίζεται η σημασία της.
Διοικητικό Δίκαιο — Προαγωγές — Σύσταση του Προϊσταμένου — Όροι νομιμότητας —Αιτιολογία —Όταν δίδεται ελέγχεται ακόμη και αν δεν τυγχάνει εφαρμογής ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος 1/90.
Οι αιτητές προσέφυγαν όλοι κατά της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών σε Ανώτερους Λιμενικούς Λειτουργούς.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Δε διακρίνεται οποιοδήποτε στοιχείο στην κρινόμενη υπόθεση που τη διαφοροποιεί από την απόφαση Χ"Ναθαναήλ κ.ά.. Η απόφαση να μη ληφθούν υπόψη βαθμολογίες για ορισμένες ιδιότητες υπό όμοιες συνθήκες αποτέλεσε την αιτιολογική σκέψη ακύρωσης των προαγωγών.
Στην περίπτωσή αυτή παραγνωρίστηκαν ολότελα οι βαθμολογίες για το στοιχείο 8 για το έτος 1994 για όλους τους υποψηφίους επειδή οι τρεις δεν είχαν σχετική βαθμολογία. Επισημαίνεται ότι όλοι οι αιτητές και όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν κριθεί για την ιδιότητα 8 για το 1994. Το στοιχείο 8 αφορά τη διευθυντική ικανότητα. Για τη σπουδαιότητα της περιττεύει κάθε σχόλιο. Προστίθεται όμως και τούτο: ότι η διοικητική ικανότητα είναι ένα από τα απαιτούμενα από την παράγραφο 4(γ) του σχεδίου υπηρεσίας προσόντα για κατάληψη της θέσης. Το 1994 ήταν ένα από τα τελευταία 3 χρόνια. Σε αυτό το Δ.Σ. έδωσε βαρύτητα για σκοπούς αξιολόγησης. Ό,τι έχει λεχθεί στη Χ"Ναθαναήλ, ανωτέρω, ισχύει και στην παρούσα περίπτωση και συνιστά λόγο ακύρωσης.
2. Περαιτέρω η αναλογία που υπάρχει και με τη δεύτερη υπόθεση Χ"Ναθαναήλ, είναι εμφανής. Ενώ το κάθε μέλος του Δ.Σ. επέλεξε διαφορετικούς υποψηφίους, η τελική απόφαση δε μας διαφωτίζει ως προς το πώς διαμορφώθηκε η αναγκαία πλειοψηφία για τους προαχθέντες. Η πλημμέλεια αυτή έχει επίσης καταλυτικό χαρακτήρα για την υπόσταση της πράξης.
3. Πάσχει όμως ανεπανόρθωτα και η σύσταση του Διευθυντή, που τελικά εισακούστηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο. Η κρίση του για εξισωτική μεταχείριση των αξιολογουμένων υπαλλήλων δεν έχει χειροπιαστά ερείσματα. Πρόκειται φυσικά για σοβαρότατη μομφή που ανατρέπει στη βάση της κάθε προσπάθεια για άξια διοίκηση. Το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε άλλο σχόλιο. Η ανακίνηση του θέματος από ανώτερο στέλεχος της Αρχής, έστω και αν δεν ήταν έγκυρη και τεκμηριωμένη, πρέπει να προβληματίσει.
4. Δεν είναι δυνατό να συμφωνήσει κανείς με την άποψη του Διευθυντή για το κριτήριο της αρχαιότητας. Θα κατέλυε τη σχετική νομολογία. Όλοι οι αιτητές, πλην τεσσάρων, υπερέχουν όλων των ενδιαφερόμενων μερών σε αρχαιότητα για περίοδο που ξεπερνά τα 4 χρόνια. Δεν μπορεί αυτό το σημείο υπεροχής να μηδενίζεται.
5. Ο Διευθυντής φαίνεται πως βάσισε την εισήγηση του μονόπλευρα στις προσωπικές ιδιότητες των υποψηφίων (ευγένεια, λεπτότητα κ.λ.π.) που, παρόλη τη χρησιμότητα τους δε συναρτώνται απευθείας με τα τρία κριτήρια. Πέραν τούτου τέτοιες ιδιότητες δεν είναι συστατικό της "ακεραιότητας χαρακτήρα", που αποτελεί τομέα βαθμολόγησης σύμφωνα με τις εκθέσεις. Σύμφωνα με τη νομολογία και ανεξάρτητα αν εφαρμόζεται ο περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμος του 1990, που προβλέπει για αιτιολογημένες συστάσεις, η σύσταση, εφόσον περιέχει αιτιολογία, ελέγχεται. Οι λόγοι που έδωσε ο Διευθυντής, πέραν του ότι είναι γενικοί, αόριστοι και τυποποιημένοι, έχουν ως μοναδικό στήριγμα τη γνώση του, χωρίς τα απαραίτητα ερείσματα που προσφέρουν τα υφιστάμενα στοιχεία για τα θεσμοθετημένα κριτήρια.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χατζηναθαναήλ κ.ά. ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (Αρ. 1) (1995) 4 Α.Α.Δ. 1371,
Χατζηναθαναήλ ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (Αρ. 2) (1995) 4 Α.Α.Δ. 2818,
Δημοκρατία ν. Κωνσταντινίδη (1993) 3 Α.Α.Δ. 234.
Προσφυγές.
Προσφυγές με τις οποίες προσβάλλεται η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής Λιμένων Κύπρου να προάξει τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού αντί των αιτητών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές στις Υποθέσεις Αρ. 619/95, 620/95, 667/95, 689/95.
Ε. Ευσταθίου, για τους Αιτητές στην Υπόθεση Αρ. 693/95.
Τ. Παπαδόπουλος, για την Καθ' ης η αίτηση.
Ι. Τυπογράφος, για τα Ενδιαφερόμενα μέρη 1, 2, 3 και 5 στις Υποθέσεις Αρ. 619/95, 620/95, 667/95, 689/95 και τα Ενδιαφερόμενα μέρη 2,3, 4, 5 στην Υπόθεση Αρ. 693/95.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής Λιμένων Κύπρου (στο εξής η Αρχή) να προάξει τα 5 ενδιαφερόμενα μέρη σε θέσεις Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού. Είναι αποκλειστικά θέσεις προαγωγής. Η πλήρωση τους τροχοδρομήθηκε με δύο χωριστές διαδικασίες, οι οποίες ενοποιήθηκαν κατά την τελική φάση, όταν λήφθηκε η επίδικη απόφαση. Πέρα από την κοινή απόφαση της Αρχής υπάρχουν και ταυτόσημα πραγματικά και νομικά θέματα. Γι' αυτούς τους λόγους επέτρεψα τη συνεκδίκαση των αιτήσεων, όπως ζήτησαν άλλωστε τα διάδικα μέρη.
Τα γεγονότα είναι κάπως περίπλοκα. Θα ασχοληθώ τώρα με την καταγραφή τους, απλοποιώντας τα κατά το δυνατό. Η πρώτη προαγωγική διαδικασία ξεκίνησε με το σημείωμα-πρόταση αρ. 87/94 ημερ. 22/8/94, το οποίο υπέβαλε αρμόδια ο Γενικός Διευθυντής, για την πλήρωση των 4 πρώτων θέσεων. Το Διοικητικό Συμβούλιο (στο εξής Συμβούλιο και Δ.Σ.) συνήλθε στις 8/12/94. Διαπίστωσε ότι οι 56 υποψήφιοι, για τους οποίους υποβλήθηκε κατάλογος με υπηρεσιακά στοιχεία, ικανοποιούσαν τις πρόνοιες του οικείου σχεδίου υπηρεσίας.
Περαιτέρω το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι:
(α) ορισμένοι υποψήφιοι, που κατονομάζονται στο σχετικό πρακτικό και για συγκεκριμένες περιόδους που επίσης αναφέρονται σ' αυτό "δεν βαθμολογήθηκαν σε όλες τις εμπιστευτικές και υπηρεσιακές εκθέσεις τους για τις ιδιότητες 10 και 11"(διευθυντική/εποπτική ικανότητα και ηγετική ικανότητα).
(β) Ότι ο λειτουργός της Αρχής που προσυπέγραψε τις εκθέσεις και που ήταν ο Διευθυντής Εκμετάλλευσης (στο εξής ο Διευθυντής) Γ. Μαυρόγιαγκος προέβη σε αλλαγές της βαθμολογίας αντικανονικά. Η παρατυπία έγκειται στο ότι ο προσυπογράφων δε συζήτησε τις τροποποιήσεις που επέφερε στη βαθμολογία με τον λειτουργό/αξιολογητή ούτε αιτιολόγησε την ενέργεια του. Όλες οι περιπτώσεις αυτές καταγράφονται στο ίδιο πρακτικό της 8/12/94.
Παρεμπιπτόντως, αποφασίστηκε να μην κληθούν οι υποψήφιοι σε συνέντευξη. Κλήθηκε για να προβεί σε συστάσεις ενώπιον του Δ.Σ. ο Διευθυντής, που ενημερώθηκε για τις παραπάνω αποφάσεις. Ο Διευθυντής σύστησε δύο από τα ενδιαφερόμενα μέρη (τους Δημήτρη Χριστοδούλου και Ανδρέα Στυλιανού), τον αιτητή στην προσφ. 620/95 Νεόφυτο Χριστοφή και τη Γιαννούλα Σιηττή, η οποία δεν είναι διάδικος. Έγινε σαφές από τον κ. Μαυρόγιαγκο ότι, κάμνοντας την εισήγηση του, δεν έλαβε υπόψη τις παραπάνω αντικανονικές τροποποιήσεις ούτε τις βαθμολογίες για τις ιδιότητες 10 και 11 (στις περιπτώσεις που δεν βαθμολογήθηκαν όλοι οι υποψήφιοι με αυτές τις ιδιότητες).
Θα μπορούσαμε στο σημείο αυτό να μεταφέρουμε από το πρακτικό τις αιτιολογικές σκέψεις που ώθησαν το Διευθυντή στις επιλογές του:
"4. Η απόδοση των προαναφερθέντων σχετικά με τις σχέσεις τους με το κοινό και τους συναδέλφους τους, την εξυπηρέτηση με ευγένεια και τη λεπτότητα που χειρίζονται τα διάφορα προβλήματα καθώς και η αναγνωρισμένη από όλους ακεραιότητα του χαρακτήρα τους αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Μπορεί να υποστηριχθεί άνετα ότι οι προαναφερθέντες υπάλληλοι χαίρουν γενικής εκτίμησης ως προς την εκτέλεση των καθηκόντων τους και ένεκα του ψηλού ήθους που τους διακρίνει."
Είναι απαραίτητο να λεχθεί πως ο Διευθυντής έκρινε ότι η βαθμολογία των υπαλλήλων στις υπηρεσιακές τους εκθέσεις δεν απεικονίζει την πραγματική τους αξία, αλλά είναι "ισοπεδωτική και δε διαγράφει τις ουσιαστικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των υπαλλήλων". Έτσι η αξία, όπως αποτιμάται στις υπηρεσιακές εκθέσεις, δεν αποτελεί, κατά το Διευθυντή, ασφαλές κριτήριο επιλογής. Ο Διευθυντής στη συνέχεια παρατήρησε ότι η κα Σιηττή κρίθηκε με υπερβολική αυστηρότητα και με υποκειμενικά κριτήρια. Εκτός από τις εκθέσεις ο Διευθυντής δε φαίνεται να απέδωσε σημασία ούτε και στην αρχαιότητα των υπαλλήλων. Ιδού η σχετική παρατήρηση:
"3. Σχετικά με την αρχαιότητα η διαφορά που υπάρχει μεταξύ των υποψηφίων δεν κρίνεται ουσιαστική ή και βαρύνουσα."
Τελικά το θέμα της επιλογής για τις 4 κενές θέσεις αφέθηκε να ολοκληρωθεί σε προσεχή συνεδρία.
Στο μεταξύ, στις 9/3/95, το Δ.Σ. αποφάσισε να πληρώσει ακόμα μια θέση Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού, αφού είχε προηγηθεί η υποβολή σχετικού σημειώματος από το Γενικό Διευθυντή (αρ. 35/95), που συνοδεύθηκε από κατάλογο των υποψηφίων με κάποια υπηρεσιακά στοιχεία. Η κρίσιμη συνεδρία του Δ.Σ. έγινε στις 22/5/95. Παρόλο που οι υποψήφιοι ήταν οι ίδιοι, το Δ.Σ. εξέτασε ξεχωριστά τις δύο διαδικασίες. Πρώτα επιλήφθηκε της κενής θέσης που ήταν αντικείμενο του σημειώματος αρ. 35/95. Το Συμβούλιο βασικά επανέλαβε την απόφαση του της 8/12/94 αναφορικά με την έλλειψη βαθμολογίας των στοιχείων 10 και 11 των εκθέσεων καθώς και την παράτυπη μεταβολή της βαθμολογίας από τον προσυπογράφοντα λειτουργό.
Το Συμβούλιο περαιτέρω παρατήρησε ότι ορισμένοι υποψήφιοι δε βαθμολογήθηκαν για το χρόνο 1994 στο στοιχείο 8, που αφορά τη διευθυντική/διοικητική ικανότητα του υπαλλήλου. Πρόκειται για μόνο 3 υποψηφίους που δεν είναι διάδικοι. Όμως το Δ.Σ. αποφάσισε "για ομοιόμορφη κρίση όλων των υποψηφίων", να μη λάβει υπόψη τη βαθμολογία για το στοιχείο αυτό για κανένα από αυτούς για το 1994. Και στην περίπτωση αυτή αποφασίστηκε να μη γίνει προφορική εξέταση. Κλήθηκε ωστόσο ο Διευθυντής για τις απόψεις του, ο οποίος και σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιο Καμπουρίδη. Ας σημειωθεί ότι ο Διευθυντής επανέλαβε τις απόψεις, που είχε εκφράσει την προηγούμενη φορά, αναφορικά με το κύρος των εκθέσεων και τη σημασία της αρχαιότητας.
Το Συμβούλιο δε δέχθηκε τις σαρωτικές κρίσεις του Διευθυντή που βρήκε πως δεν είχαν αντικειμενική βάση. Τις απέρριψε. Αποφάσισε ότι οι εκθέσεις έδιναν την ορθή υπηρεσιακή εικόνα κάθε υποψηφίου. Στη συνέχεια εξετάστηκαν οι ενστάσεις των υποψηφίων για τις αξιολογήσεις τους, αλλά το Δ.Σ. θεώρησε, εξαιρουμένης της περίπτωσης του Γ. Καμπουρίδη που θα εξέταζε παραπέρα, ότι δεν είχαν στοιχειοθετηθεί. Η πλήρης κρίση του Δ.Σ. για τις εκθέσεις εντοπίζεται στο εξής απόσπασμα που παραθέτω εξ ολοκλήρου:
"Το Συμβούλιο αποφάσισε όπως λάβει υπόψη τις εμπιστευτικές και υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους με έμφαση στα τρία τελευταία χρόνια που υπάρχουν 1992,1993 και 1994. Περαιτέρω το Συμβούλιο αποφάσισε για ομοιόμορφη κρίση των υποψηφίων να μην λάβει υπόψη τις βαθμολογίες για τις ιδιότητες 10 και 11 σε όσες εμπιστευτικές και υπηρεσιακές εκθέσεις δεν βαθμολογήθηκαν όλοι οι υποψήφιοι γι' αυτές τις ιδιότητες καθώς και τη βαθμολογία για την ιδιότητα 8 στις υπηρεσιακές εκθέσεις όλων των υποψηφίων για το 1994. Επίσης το Συμβούλιο αποφάσισε όπως μην λάβει υπόψη τις τροποποιήσεις του προσυπογράφοντα λειτουργού στις περιπτώσεις που όπως φαίνεται από τους σχετικούς φακέλους δεν υπήρξε συζήτηση του προσυπογράφοντα με τον αξιολογούντα λειτουργό και αιτιολογία των τροποποιήσεων του προσυπογράφοντα λειτουργού στις περιπτώσεις διαφωνίας."
Στα πλαίσια της ίδιας συνεδρίασης το Δ.Σ. αποφάσισε, για τους λόγους που εκθέτει, να προχωρήσει στην πλήρωση και των 4 άλλων κενών θέσεων, που είχαν προωθηθεί από 8/12/94. Η διαδικασία ήταν ουσιαστικά η ίδια με εκείνη που προηγήθηκε - με το Διευθυντή να εκφράζει τις ίδιες απόψεις και να εμμένει στις παραπάνω επιλογές του. Αιτιολογώντας την απόφαση για την προαγωγή των ενδιαφερόμενων μερών το Δ.Σ. ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι αυτά
"... έχουν αποκτήσει, σε μεγαλύτερο βαθμό από τους υπολοίπους, τις απαραίτητες γνώσεις και εμπειρίες και διαθέτουν την αναγκαία υπηρεσιακή κατάρτιση και οργανωτική και διοικητική ικανότητα για ν' ανταποκριθούν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, στα νέα καθήκοντα που θ' αναλάβουν. Όσον αφορά ειδικότερα στον κ. Ανδρέα Στυλιανού, το Συμβούλιο έκρινε ότι, παρόλο που στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης δεν περιέχεται οποιαδήποτε πρόνοια ότι τούτο αποτελεί πλεονέκτημα, ωστόσο το γεγονός ότι ο εν λόγω υπάλληλος κατέχει πτυχίο της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. θεωρείται υποβοηθητικό για την καλύτερη δυνατή εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης του Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού."
Οι αγορεύσεις των αιτητών περιέχουν επί μέρους ισχυρισμούς που αφορούν τη συγκεκριμένη προσφυγή. Εντοπίζονται όμως θέματα με κοινές προεκτάσεις που καλύπτουν και επηρεάζουν το σύνολο των προσφυγών. Είναι η εισήγηση των αιτητών ότι η απόφαση του Δ.Σ. να μη λάβει υπόψη τη βαθμολογία για το 1994, επειδή μερικοί υποψήφιοι δε βαθμολογήθηκαν για την ιδιότητα 8, καθιστά την τελική του επιλογή άκυρη. Κι αυτό γιατί με την ενέργεια του το Δ.Σ. στην πραγματικότητα διέγραψε και παραγνώρισε υπαρκτά στοιχεία. Για ενίσχυση του επιχειρήματος του ο δικηγόρος των αιτητών με παρέπεμψε στην απόφαση Δ. Χ"Ναθαναήλ κ.ά. ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (Αρ. 1) (1995) 4 Α.Α.Δ. 1371. Αναφορά έγινε και στην Α. Χ"Ναθαναήλ ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (Αρ. 2) (1995) 4 Α.Α.Δ. 2818, αλλά για να υποστηριχθεί άλλο επιχείρημα υπέρ ακυρότητας της επίδικης πράξης. Το Διοικητικό Συμβούλιο επέλεξε τα ενδιαφερόμενα μέρη χωρίς να καταγραφεί πώς επιτεύχθηκε πλειοψηφία δεδομένου ότι κάθε μέλος του, όπως προκύπτει από το ίδιο πρακτικό, υποστήριξε κατά την κρίσιμη συνεδρία διαφορετικούς υποψήφιους.
Το άλλο κοινό σημείο αφορά την εγκυρότητα της σύστασης για την οποία αναπτύχθηκαν διάφορα επιχειρήματα. Το κυριώτερο όμως είναι ότι παραγνωρίστηκαν οι βαθμολογίες χωρίς αποχρώντα λόγο. Πρόσθετα στην κρίση του Διευθυντή επενήργησαν και εξωγενή στοιχεία, όπως η ευγένεια προς το κοινό, που φαίνονται στη σύσταση που έχουμε προηγουμένως αναφέρει.
Η Αρχή υποστήριξε τη νομιμότητα της σύστασης. Λέχθηκε ότι ο Διευθυντής ήταν ο καταλληλότερος, λόγω της προσωπικής επαφής με τους υπαλλήλους, να προβεί σε συστάσεις, ότι η σχετική εισήγηση του ήταν σαφής γιατί αποκαλύπτονται τα στοιχεία στα οποία βασίστηκε και δείχνουν πως η σύσταση είναι εναρμονισμένη με το περιεχόμενο των φακέλων, ότι δεν υπήρξε προσφυγή σε εξωγενείς παράγοντες, ότι τα σχόλια για τη συμπεριφορά των υποψηφίων προς το κοινό και τους συναδέλφους του εμπίπτουν στο κεφάλαιο "ακεραιότητα χαρακτήρα", και ότι το γεγονός πως αγνοήθηκαν οι τροποποιήσεις του στις εκθέσεις δεν τον καθιστούσε αναρμόδιο να εκφέρει γνώμη.
Δε διακρίνω, όπως εισηγήθηκαν οι δικηγόροι της Αρχής, οποιοδήποτε στοιχείο στην κρινόμενη υπόθεση που τη διαφοροποιεί από την απόφαση στις Δ. Χ"Ναθαναήλ κ.ά. (Αρ. 1), ανωτέρω. Η απόφαση να μη ληφθούν υπόψη βαθμολογίες για ορισμένες ιδιότητες υπό όμοιες συνθήκες αποτέλεσε την αιτιολογική σκέψη ακύρωσης των προαγωγών:
"Η αναζήτηση ίσου μέτρου κρίσεως για όλους, στην περίπτωση τους, αδικαιολογήτως διέγραψε υπαρκτά συγκριτικά στοιχεία. Η τελική επιλογή έγινε βεβαίως και με αναφορά στη βαθμολογία των υποψηφίων και δεν είναι δυνατό να πιθανολογήσουμε ως προς τα ποια θα ήταν αν δεν γινόταν αυτός ο χειρισμός. Επισημαίνω συναφώς και την ενδεχόμενη επίδραση της απόφασης που λήφθηκε πάνω στην ίδια τη σύσταση του Διευθυντή. Ο Διευθυντής, όπως σημείωσα ήδη, ανέφερε ρητά πως δεν έλαβε υπόψη του αυτή τη βαθμολογία των υποψηφίων."
Στην περίπτωση μας παραγνωρίστηκαν ολότελα οι βαθμολογίες για το στοιχείο 8 για το έτος 1994 για όλους τους υποψηφίους επειδή οι τρεις δεν είχαν σχετική βαθμολογία. Επισημαίνεται ότι όλοι οι αιτητές και όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν κριθεί για την ιδιότητα 8 για το 1994. Ορισμένοι από τους αιτητές: Α. Νικολάου (619/95), Ν. Χριστοφόρου, Ν. Χριστοφή, Π. Αυγουστή (620/95), Π. Χ"Βασιλείου (667/95) και Χρ. Λαμπριανού (693/95) βαθμολογήθηκαν, στο στοιχείο αυτό, καλύτερα από τα ενδιαφερόμενα μέρη Α. Σύζινο και Α. Στυλιανού ("εξαίρετοι" σε αντίθεση με "πολύ ικανοποιητικά" των ενδιαφερόμενων μερών). Επαναλαμβάνω πως το στοιχείο 8 αφορά τη διευθυντική ικανότητα. Για τη σπουδαιότητα της περιττεύει κάθε σχόλιο. Θα πρόσθετα όμως και τούτο: ότι η διοικητική ικανότητα είναι ένα από τα απαιτούμενα από την παράγραφο 4(γ) του σχεδίου υπηρεσίας προσόντα για κατάληψη της θέσης. Το 1994 ήταν ένα από τα τελευταία 3 χρόνια. Σε αυτό το Δ.Σ. έδωσε βαρύτητα για σκοπούς αξιολόγησης. Ό,τι έχει λεχθεί στη Χ"Ναθαναήλ (Αρ. 1), ανωτέρω, ισχύει και στην παρούσα περίπτωση και συνιστά λόγο ακύρωσης.
Περαιτέρω η αναλογία που υπάρχει και με τη δεύτερη υπόθεση Χ"Ναθαναήλ (Αρ. 2), ανωτέρω, είναι εμφανής. Ενώ το κάθε μέλος του Δ.Σ. επέλεξε διαφορετικούς υποψηφίους, η τελική απόφαση δε μας διαφωτίζει ως προς το πώς διαμορφώθηκε η αναγκαία πλειοψηφία για τους προαχθέντες. Η πλημμέλεια αυτή έχει επίσης καταλυτικό χαρακτήρα για την υπόσταση της πράξης.
Πάσχει όμως ανεπανόρθωτα και η σύσταση του Διευθυντή, που τελικά εισακούστηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο (πλην των Ν. Χριστοφή και Γ. Σιηττή). Η κρίση του για εξισωτική μεταχείριση των αξιολογουμένων υπαλλήλων δεν έχει χειροπιαστά ερείσματα. Πρόκειται φυσικά για σοβαρότατη μομφή που ανατρέπει στη βάση της κάθε προσπάθεια για άξια διοίκηση. Δε θα προβώ σε άλλο σχόλιο. Η ανακίνηση του θέματος από ανώτερο στέλεχος της Αρχής, έστω και αν δεν ήταν έγκυρη και τεκμηριωμένη, πρέπει να προβληματίσει.
Δεν είναι δυνατό να συμφωνήσει κανείς με την άποψη του Διευθυντή για το κριτήριο της αρχαιότητας. Θα κατέλυε τη σχετική νομολογία. Όλοι οι αιτητές, πλην των Μ. Χριστοφόρου, Ν. Χριστοφή, Κ. Αρέστη και Π. Αυγουστή, υπερέχουν όλων των ενδιαφερόμενων μερών σε αρχαιότητα για περίοδο που ξεπερνά τα 4 χρόνια. Δεν μπορεί αυτό το σημείο υπεροχής να μηδενίζεται. Παρόλο που ο Διευθυντής αναγνώρισε πως τα ακαδημαϊκά προσόντα βοηθούν στην καλύτερη εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης περιορίστηκε μόνο στα προσόντα που αφορούν τον Α. Στυλιανού και την Γ. Σιηττή. Όμως τέτοιο προσόν είχαν και άλλοι υποψήφιοι. Για παράδειγμα η αιτήτρια στην προσφυγή 620/95 Καίτη Αρέστη έχει το ίδιο πτυχίο με το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Α. Στυλιανού.
Ο Διευθυντής φαίνεται πως βάσισε την εισήγηση του μονόπλευρα στις προσωπικές ιδιότητες των υποψηφίων (ευγένεια, λεπτότητα κ.λ,π.) που, παρόλη τη χρησιμότητα τους δε συναρτώνται απευθείας με τα τρία κριτήρια. Πέραν τούτου τέτοιες ιδιότητες δεν είναι συστατικό της "ακεραιότητας χαρακτήρα", που αποτελεί τομέα βαθμολόγησης σύμφωνα με τις εκθέσεις, όπως έγινε εισήγηση. Ο Διευθυντής προσδιόρισε, όπως φαίνεται από τη δήλωση του που παρέθεσα, τους λόγους για τους οποίους θεώρησε τα ενδιαφερόμενα μέρη καταλληλότερους. Επομένως, σύμφωνα με τη νομολογία και ανεξάρτητα αν εφαρμόζεται ο περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμος του 1990, που προβλέπει για αιτιολογημένες συστάσεις, η σύσταση του, εφόσον περιέχει αιτιολογία, ελέγχεται: Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σελ. 189 και Δημοκρατία ν. Κωνσταντινίδη (1993) 3 Α.Α.Δ. 234. Οι λόγοι που έδωσε ο Διευθυντής, πέραν του ότι είναι γενικοί, αόριστοι και τυποποιημένοι, έχουν ως μοναδικό στήριγμα τη γνώση του, χωρίς τα απαραίτητα ερείσματα που προσφέρουν τα υφιστάμενα στοιχεία για τα θεσμοθετημένα κριτήρια.
Για τους παραπάνω λόγους η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Με έξοδα σε βάρος της Αρχής.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.