|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 2410
6 Οκτωβρίου, 1997
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΙΣΤΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,
2. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΑΝΑΚΡΙΣΕΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 53/96)
Στρατός της Δημοκρατίας — Αξιωματικοί — Αξιολόγηση —Αριθμητική αποτίμηση της σε βαθμούς και σχόλια επί των βαθμολογιών— Τα σχόλια αιτιολογούν τους βαθμούς — Δεν αποτελούν ανεξάρτητο αξιολογικό στοιχείο — Περιστάσεις αντίφασης μεταξύ βαθμών και σχολίων στην κριθείσα περίπτωση — Συνέπειες.
Ο αιτητής προσέβαλε την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής του, κατά της σε βάρος του κρίσης ως προακτέου κατ' αρχαιότητα.
Το Ανώτατο Δικαστηρίου, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Σύμφωνα με τον Κ.30(9)(α) ο αξιολογών οφείλει να αξιολογεί τον Αξιωματικό ορθά και αντικειμενικά και για κάθε βαθμολογία "εξαίρετος" ή "μέτριος" ή "απαράδεκτος" να αναφέρει και τους λόγους.
Τα σχόλια στις εκθέσεις ικανότητας δεν αποτελούν ξεχωριστό στοιχείο κρίσης αλλά περιορίζονται στην αιτιολόγηση της αριθμητικής βαθμολογίας.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, θεωρείται πως η εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή περί αντιφατικότητας των κρίσιμων σχολίων με την αριθμητική αξιολόγηση του είναι ορθή.
Ο αιτητής που με βάση τις βαθμολογίες του αξιολογήθηκε ως "πολύ καλός" στην υπευθυνότητα, αφοσίωση στο καθήκον, τα διοικητικά προσόντα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι οι δυνατότητες του στα πιο πάνω προσόντα υστερούν από την αριθμητική βαθμολογία που έδωσε στον κρινόμενο αξιωματικό. Σημειώνεται επίσης ότι τα σχόλια για το χαρακτήρα του αιτητή όπως αναφέρονται στην έκθεση ικανότητας της περιόδου 19.12.1993 - 21.8.1994 έρχονται σε αντίθεση με τη βαθμολογία της ίδιας περιόδου στο στοιχείο του χαρακτήρα, που ανήρχετο στο 10, δηλαδή "εξαίρετος".
Ο αιτητής κρίθηκε ως προακτέος "κατ' αρχαιότητα" γιατί λήφθηκαν υπόψη τα πιο πάνω σχόλια στις εκθέσεις ικανότητας του αιτητή στα χρόνια 1990-1994, τα οποία πάσχουν για τους λόγους που εξηγήθηκαν πιο πάνω.
Είναι γεγονός ότι λήφθηκαν υπόψη και σχόλια στις εκθέσεις ικανότητας του αιτητή των προηγούμενων χρόνων μεταξύ 1979-1987. Τα σχόλια αυτά είναι παρόμοια με τα σχόλια της περιόδου 1990-1994 τα οποία θεωρούνται ως αντιφατικά και για τους ίδιους λόγους διαβλητά.
Είναι πρόδηλο ότι το Συμβούλιο Επανακρίσεων έχει επηρεασθεί από τα σχόλια αυτά.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής του αιτητή για την τακτική ετήσια κρίση του για το έτος 1995 ως προακτέου κατ' αρχαιότητα.
Τ. Παπαδόπουλος, για τον Αιτητή.
Τ. Πολυχρονίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Στην παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακόλουθη θεραπεία:-
"Δήλωση ή/και απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή με επιστολή ημερ. 9/12/95 και με την οποία οι Καθ' ων η Αίτηση απέρριψαν την ιεραρχική προσφυγή του Αιτητή ημερ. 8/8/95 και κατ' ουσίαν επικύρωσαν την τακτική ετήσια κρίση του για το έτος 1995 ως προακτέου κατ' αρχαιότητα είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.".
Ο αιτητής είναι μόνιμος αξιωματικός του Στρατού της Δημοκρατίας. Διορίστηκε με απ' ευθείας διορισμό την 1.4.1979 στο βαθμό του Υπολοχαγού και από την ίδια ημερομηνία αποσπάστηκε για υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά. Από τις 15.12.1995 κατέχει το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη.
Κατά τις τακτικές ετήσιες κρίσεις των αξιωματικών για το έτος 1995, ο αιτητής, επειδή κατείχε το βαθμό του Ταγματάρχη από 1.9.1990 και πληρούσε τις προβλεπόμενες από τους Κανονισμούς προϋποθέσεις για κρίση, κρίθηκε από το αρμόδιο για το βαθμό του, Συμβούλιο Κρίσεων Αξιωματικών.
Το Συμβούλιο Κρίσεων, κατά τη συνεδρία του στις 14.6.1995 έκρινε τον αιτητή, κατά πλειοψηφία, προακτέο κατ' αρχαιότητα.
Ο Υπουργός Άμυνας, ενεργώντας δυνάμει των σχετικών διατάξεων των Κανονισμών, με την απόφασή του ημερομηνίας 17.7.1995, κύρωσε τους συνταχθέντες Πίνακες των κριθέντων αξιωματικών χωρίς οποιαδήποτε μεταβολή.
Ο αιτητής μετά τη γνωστοποίηση σ' αυτόν της πιο πάνω απόφασης, προσέφυγε ιεραρχικά στο Συμβούλιο Επανακρίσεων Αξιωματικών, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 43(2) (Κ.Δ.Π. 90/90).
Το Συμβούλιο Επανακρίσεων Αξιωματικών, αφού εξέτασε την ιεραρχική προσφυγή του αιτητή σε συνεδρία του ημερομηνίας 13.11.1995, αποφάσισε την απόρριψή της.
Η απόφαση αυτή γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με διαταγή του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς ημερομηνίας 9.12.1995 σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 44(7).
Εναντίον της απόφασης αυτής καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή από τον αιτητή.
Στη γραπτή του αγόρευση ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρότητας, τους εξής:-
(α)Παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας - Χρησιμοποίηση παρανόμων στοιχείων κρίσεως. Αντιφατικότητα των σχολίων προς την αριθμητική αξιολόγηση στις εκθέσεις ικανότητας.
(β) Άνιση μεταχείριση, δυσμενής διάκριση και μεροληψία εις βάρος του αιτητή.
(γ) Έλλειψη οποιασδήποτε ή/και επαρκούς έρευνας περί το Νόμο και τα πράγματα. Νομική και πραγματική πλάνη, και
(δ) Έλλειψη οποιασδήποτε ή/και επαρκούς ή/και νόμιμης αιτιολογίας.
Οι τρεις πρώτοι λόγοι διαπλέκονται μεταξύ τους. Έχουν ως κοινή βάση ότι οι καθ' ων η αίτηση κατέληξαν στην επίδικη απόφασή τους, βασιζόμενοι αποκλειστικά σε σχόλια που υπάρχουν στις εκθέσεις ικανότητας του αιτητή για διάφορες περιόδους μεταξύ των ετών 1979-1994. Είναι η θέση του αιτητή ότι οι καθ' ων η αίτηση έλαβαν αποκλειστικά υπόψη παράνομα στοιχεία τα οποία δεν προβλέπονται από το Νόμο και τους Κανονισμούς και κατά συνέπεια υπήρξε πλάνη περί το Νόμο. Περαιτέρω είναι η θέση του ότι τα επίμαχα σχόλια είναι αντίθετα προς την αριθμητική βαθμολογία του αιτητή και ως εκ τούτου αντιφατικά.
Το Συμβούλιο Επανακρίσεων Αξιωματικών αποφάσισε ως εξής:
"Να απορρίψει, κατά πλειοψηφία, την προσφυγή του Τχη (ΔΚ) Χριστίδη Ιωάννη του Χαράλαμπου (AM: 2810).
Το άλλο Μέλος του Συμβουλίου ήταν της γνώμης ότι η προσφυγή του Αξιωματικού αυτού έπρεπε να γίνει αποδεκτή.
Η πλειοψηφία του Συμβουλίου, αφού παρατήρησε ότι η βαθμολογία του Τχη Χριστίδη στα ουσιαστικά προσόντα στις Εκθέσεις Ικανότητάς του στον κατεχόμενο βαθμό, μπορεί να δικαιολογεί κρίση με ανώτερη διαβάθμιση, ωστόσο, αποφάσισε να απορρίψει την προσφυγή του, αφού έλαβε σοβαρά υπόψη τα σχόλια που υπάρχουν στις Εκθέσεις Ικανότητας του των περιόδων από 1.4.1979 μέχρι 31.12.1979, από 8.8.1980 μέχρι 31.12.1980, από 1.4.1984 μέχρι 31.12.1984, από 1.1.1985 μέχρι 31.12.1985, από 1.1.1986 μέχρι 31.12.1986, από 1.1.1987 μέχρι 31.12.1987, από 1.1.1990 μέχρι 31.12.1990, από 1.1.1991 μέχρι 31.12.1991, από 1.1.1993 μέχρι 18.12.1993 και από 19.12.1993 μέχρι 21.8.1994.".
Από το πιο πάνω κείμενο της απόφασης είναι φανερό ότι το Συμβούλιο Επανακρίσεως Αξιωματικών όχι μόνο έλαβε σοβαρά υπόψη τα σχόλια που υπήρχαν στις εκθέσεις ικανότητας του αιτητή αλλά βασίσθηκε αποκλειστικά σ' αυτά αφού παραμερίζει, όπως το ίδιο αναφέρει, τη βαθμολογία του αιτητή στα ουσιαστικά προσόντα.
Ο Κανονισμός 41 έχει ως ακολούθως:-
"41.-(1) Οι διαβαθμίσεις των κρίσεων είναι:
(α) .................................
(β) Για τους Λοχαγούς, Ταγματάρχες, Αντισυνταγματάρχες και Συνταγματάρχες, ως:
(i) Προακτέοι κατ' εκλογήν.
(ii) προακτέοι κατ' αρχαιότητα, και
(iii) παραμένοντες στον ίδιο βαθμό.
(γ) ................................
(2) Για να κριθεί Αξιωματικός ως προακτέος κατ' εκλογήν πρέπει στις εκθέσεις ικανότητας που έχει στον κατεχόμενο βαθμό η βαθμολογία του στα ουσιαστικά προσόντα που αναφέρονται στον Κανονισμό 33 να είναι τουλάχιστο πολύ καλός.
(3) Για να κριθεί Αξιωματικός ως προακτέος κατ' αρχαιότητα πρέπει στις εκθέσεις ικανότητας που έχει στον κατεχόμενο βαθμό η βαθμολογία του στα ουσιαστικά προσόντα που αναφέρονται στον Κανονισμό 33 να είναι τουλάχιστο καλός.
(4) ...............................
(5) ...............................
(6) Κατά την κρίση Αξιωματικού το Συμβούλιο Κρίσεων ή, αναλόγως της περιπτώσεως, το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων λαμβάνει υπόψη του και εκτιμά όλα τα κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στοιχεία, ιδιαίτερη όμως σημασία δίδεται στα στοιχεία του κατεχόμενου βαθμού.".
Βασικός ισχυρισμός του δικηγόρου του αιτητή είναι, ότι τα σχόλια στις εκθέσεις ικανότητας του αιτητή έρχονται σε πλήρη σύγκρουση και είναι αντιφατικά με την αριθμητική αξιολόγηση του από τον ίδιο λειτουργό.
Στις πέντε τελευταίες εκθέσεις ουσιαστικών προσόντων του αιτητή (1990-1994), περίοδο που ο αιτητής κατείχε τον τελευταίο βαθμό πριν από την κρίση του, βαθμολογείται με γενικό βαθμό πέραν του 9. Σε πολλά από τα επιμέρους στοιχεία μάλιστα βαθμολογείται με 10.
Στην έκθεση ικανότητας του αιτητή για το 1990 αναφέρονται τα εξής σχόλια:-
"Του λείπει η αυτοπεποίθηση και η σταθερότητα στις γνώμες και αποφάσεις του. Ενώ γνωρίζει άριστα ένα θέμα μόλις ο άλλος το αμφισβητήσει, προβληματίζεται και συνήθως αλλάζει γνώμη.".
Στην έκθεση ικανότητας του όμως του ίδιου χρόνου βαθμολογήθηκε με 9.25 στο στοιχείο της υπευθυνότητας. Ο Κ. 33(7) που αναφέρεται στο ουσιαστικό προσόν της υπευθυνότητας αναφέρει:-
"(7) Η υπευθυνότητα του Αξιωματικού αναφέρεται στο αίσθημα της ευθύνης του, στο θάρρος της γνώμης του, στην ανάληψη ευθυνών και στη σταθερότητα στις γνώμες και αποφάσεις του.".
Στην έκθεση ικανότητας του αιτητή για το 1991 αναφέρονται τα εξής σχόλια:-
"Η απόδοση του δεν είναι ανάλογη με τις ικανότητες του και τις προσπάθειές του. Τον έχω βοηθήσει πάρα πολύ, σημειώνει κατά καιρούς βελτίωση, όμως συνεχίζει να μην μπορεί να αποδώσει σύμφωνα με τα προσόντα, τις γνώσεις, τις ικανότητες και τις προσπάθειές του.".
Στην έκθεση ικανότητας του για τον ίδιο χρόνο ο αιτητής βαθμολογήθηκε με 9.5 στο στοιχείο της αφοσίωσης στο καθήκον.
Ο Κ. 33(6) που αναφέρεται στην αφοσίωση στο καθήκον αναφέρει:-
"(6) Η αφοσίωση του Αξιωματικού στο καθήκον αναφέρεται στο ζήλο και το ενδιαφέρον του για την υπηρεσία του και στην επιμέλεια και τυπικότητά του στην εκτέλεση των καθηκόντων του.".
Στην έκθεση ικανότητας του αιτητή για το 1993 αναφέρονται τα εξής σχόλια:-
"Η απόδοση του είναι κάπως μειωμένη, κυρίως λόγω έλλειψης απαραίτητης αυτοπεποίθησης στις ικανότητές του.".
Στην έκθεση ικανότητάς του για τον ίδιο χρόνο ο αιτητής βαθμολογείται με 9.25 στο στοιχείο της υπευθυνότητας και με 10 στο στοιχείο της αφοσίωσης στο καθήκον (Βλέπε Κ. 33(6)(7)).
Στην έκθεση ικανότητας του αιτητή για την περίοδο 19.12.1993-21.8.1994 αναφέρονται σχόλια περί φιλόδοξων τάσεων του αιτητή να αναγορευθεί σε Διευθυντή Δ.Δ.Κ. και ότι διακατέχεται από έπαρση. Καταλήγει δε ως εξής:-
"Δεν έχει την απαιτούμενη ικανότητα για τη δημιουργία πνεύματος συνεργασίας με το υπόλοιπο προσωπικό της Δ.Δ.Κ.".
Στην έκθεση ικανότητας όμως του αιτητή στα διοικητικά προσόντα βαθμολογείται με 9.25.
Ο Κ.33(10) που αναφέρεται στο στοιχείο αυτό έχει ως εξής:-
(10) Τα διοικητικά προσόντα του Αξιωματικού αναφέρονται στην ικανότητά του να διοικεί, οργανώνει, συντονίζει και εποπτεύει, στη μεθοδικότητά του, στην προβλεπτικότητά του, στη δραστηριότητά του, στο ενδιαφέρον του για την ανύψωση του ηθικού και της απόδοσης των υφισταμένων του και στην ικανότητά του για δημιουργία πνεύματος συνεργασίας.".
Σύμφωνα με τον Κ. 30(9)(α) ο αξιολογών οφείλει να αξιολογεί τον Αξιωματικό ορθά και αντικειμενικά και για κάθε βαθμολογία "εξαίρετος" ή "μέτριος" ή "απαράδεκτος" να αναφέρει και τους λόγους.
Είμαι της γνώμης ότι τα σχόλια στις εκθέσεις ικανότητας δεν αποτελούν ξεχωριστό στοιχείο κρίσης αλλά περιορίζονται στην αιτιολόγηση της αριθμητικής βαθμολογίας.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, θεωρώ πως η εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή περί αντιφατικότητας των πιο πάνω σχολίων με την αριθμητική αξιολόγηση του είναι ορθή.
Ο αιτητής που με βάση τις βαθμολογίες του αξιολογήθηκε ως "πολύ καλός" στην υπευθυνότητα, αφοσίωση στο καθήκον, τα διοικητικά προσόντα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι οι δυνατότητες του στα πιο πάνω προσόντα υστερούν από την αριθμητική βαθμολογία που έδωσε στον κρινόμενο αξιωματικό. Σημειώνω επίσης ότι τα σχόλια για το χαρακτήρα του αιτητή όπως αναφέρονται στην έκθεση ικανότητας της περιόδου 19.12.1993 - 21.8.1994 έρχονται σε αντίθεση με τη βαθμολογία της ίδιας περιόδου στο στοιχείο του χαρακτήρα, που ανήρχετο στο 10, δηλαδή "εξαίρετος".
Ο αιτητής κρίθηκε ως προακτέος "κατ' αρχαιότητα" γιατί λήφθηκαν υπόψη τα πιο πάνω σχόλια στις εκθέσεις ικανότητας του αιτητή στα χρόνια 1990-1994, τα οποία πάσχουν για τους λόγους που εξήγησα πιο πάνω.
Είναι γεγονός ότι λήφθηκαν υπόψη και σχόλια στις εκθέσεις ικανότητας του αιτητή των προηγούμενων χρόνων μεταξύ 1979-1987. Τα σχόλια αυτά είναι παρόμοια με τα σχόλια της περιόδου 1990-1994 τα οποία θεωρώ ως αντιφατικά και για τους ίδιους λόγους διαβλητά.
Είναι πρόδηλο ότι το Συμβούλιο Επανακρίσεων έχει επηρεασθεί από τα σχόλια αυτά και αυτό φαίνεται από την αιτιολόγηση της απόφασης που έχει ως εξής:-
"Οι ισχυρισμοί του Αξιωματικού, ότι υπάρχει αντίφαση μεταξύ των σχολίων και της αξιολόγησής του για τις πιο πάνω περιόδους από τους αξιολογούντες, δε γίνονται αποδεκτοί, γιατί κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τη μεταξύ τους σύγκριση. Άλλωστε σε μερικά από τα σχόλια, επεξηγείται από τον αξιολογούντα Αξιωματικό η βαθμολογία που του είχε δοθεί.".
Η αιτιολογία αυτή είναι εσφαλμένη. Η αντιφατικότητα των σχολίων προς την αριθμητική αξιολόγηση του αιτητή στις εκθέσεις ικανότητας είναι πρόδηλη, όπως λεπτομερώς διαπιστώνεται προηγούμενα στην απόφασή μου.
Ενόψει των πιο πάνω, η επίδικη απόφαση θα πρέπει αναπόφευκτα να οδηγηθεί σε ακύρωση.
Λόγω της κατάληξής μου αυτής, δεν κρίνω σκόπιμο να ασχοληθώ με τους άλλους λόγους ακυρότητας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα εκ £200,- υπέρ του αιτητή. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.