ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1997) 4 ΑΑΔ 2056
10 Σεπτεμβρίου, 1997
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
APOLLO II BUS CO LTD,
Αιτητές,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 904/96)
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Αιτιολογία αποφάσεων — Δεν μπορεί να περιορίζεται στην επίκληση εκθέσεων κυβερνητικών τμημάτων — Η αρμοδιότητα και η διακριτική ευχέρεια ανήκει και οφείλει να ασκείται από την ίδια την Αρχή.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε την απόρριψη αιτήματός της για χορήγηση αδειών Μεταφορέα Α.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Στην υπόθεση Εταιρεία Xidias Coaches Ltd ν. Δημοκρατίας της Κύπρου διά της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1995) 4 Α.Α.Δ. 2770, υπεδείχθη πως ενώ κατά νόμο λαμβάνονται οι απόψεις του Τμήματος, τη διακριτική εξουσία την ασκεί η Αρχή Αδειών και κατ' επέκταση η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών και πως κυρίως αυτοί είναι που οφείλουν να διαπιστώσουν αν εξυπηρετούνται ή όχι οι ανάγκες. Και, κάτω από παρόμοια περιστατικά, κρίθηκε πως "στο τέλος, απλώς σφραγίστηκε η δήλωση του Τμήματος η οποία στην ουσία συνίστατο σε, χωρίς άλλα, βεβαίωση πως δεν συντρέχει η προϋπόθεση που θέτει ο Νόμος για την παραχώρηση αδειών". Και πώς "δεν υπάρχει τίποτε στο φάκελο που θα ήταν δυνατό να στηρίξει τη γενική και αόριστη αιτιολογία που δόθηκε και, σε τελική ανάλυση, ο δικαστικός έλεγχος καθίσταται αδύνατος".
Δεν χρειάζεται να προστεθεί οτιδήποτε. Κατά τα πιο πάνω, που ισχύουν και στην παρούσα περίπτωση, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι άκυρη.
Η προσφυγή ειτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Xidias Coaches Ltd ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 2770.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή των αιτητών για την παροχή σ' αυτούς αριθμό αδειών Μεταφορέως Α'.
Σ. Καραπατάκης, για τους Αιτητές.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αιτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές ζήτησαν αριθμό αδειών Μεταφορέως Α, τύπου Βαν, για τις πόλεις Λευκωσία, Λεμεσό, Λάρνακα και Πάφο. Η Αρχή Αδειών απέρριψε το αίτημα και ασκήθηκε ιεραρχική προσφυγή. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών την απέρριψε και η παρούσα προσφυγή αφορά στο κύρος της απόρριψης.
Προβάλλεται ως λόγος ακυρότητας το κατ' ισχυρισμόν αναιτιολόγητο της απόφασης και, εν πάση περιπτώσει, η παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας με συνέπεια, δυνητικώς, πλανημένη κρίση ως προς τις ανάγκες. Κατά τους καθ' ων η αίτηση, η έκθεση του Επαρχιακού Επιθεωρητή Λάρνακας προς την Αρχή Αδειών και, στη συνέχεια, προς την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, στην οποία στηρίχτηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, καταρρίπτει τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν. Εμφανώς η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε γιατί δεν υπήρχαν ανάγκες για νέες άδειες, όπως τεκμηρίωνε η αναφερθείσα έκθεση.
Έχω διαβάσει την έκθεση. Δεν λέγει τίποτε ως προς τις ανάγκες. Πολύ λιγότερο ως προς έρευνα που διεξάχθηκε. Αναφορικά με το "πόσα οχήματα του είδους τούτου υπάρχουν σε κάθε πόλη", συστήνει να συμβουλευθεί η Αρχή το Αρχείο της Λευκωσίας. Κατά τα άλλα, αναφέρει πόσα τουριστικά λεωφορεία έχουν οι αιτητές και ποιός είναι, σύμφωνα με δηλώσεις του Διευθυντή τους, ο σκοπός της αίτησής τους. Δηλαδή η μεταφορά δεμάτων από πόλη σε πόλη αλλά και η διανομή τους κατ' οίκον, υπηρεσία η οποία, όπως υποστήριξαν οι αιτητές στην ιεραρχική προσφυγή τους, δεν προσφερόταν ως τότε από άλλο μεταφορέα.
Δεν υπάρχει οτιδήποτε άλλο στο φάκελο της Αρχής Αδειών. Ούτε στο φάκελο της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Η Αρχή Αδειών απέρριψε την αίτηση αφού, όπως αναφέρει, "έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιό ν της στοιχεία". Που ήταν η έκθεση που αναφέρθηκε και η εισήγηση του Τμήματος Οδικών Μεταφορών για απόρριψη "γιατί οι ανάγκες εξυπηρετούνται ικανοποιητικά από τα υφιστάμενα αδειούχα οχήματα της κατηγορίας αυτής". Και η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή γιατί "από το σύνολο των ενώπιόν μας στοιχείων και των όσων έχουν λεχθεί κατά την ακρόαση της προσφυγής από το δικηγόρο της προσφεύγουσας εταιρείας δεν προκύπτει οτιδήποτε που να δικαιολογεί ακύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών".
Οι ισχυρισμοί των αιτητών είναι βάσιμοι. Στην υπόθεση Εταιρεία Xidias Coaches Ltd ν. Της Δημοκρατίας της Κύπρου διά της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (1995) 4 ΑΛΑ. 2770, υπέδειξα πως ενώ κατά νόμο λαμβάνονται οι απόψεις του Τμήματος, τη διακριτική εξουσία την ασκεί η Αρχή Αδειών και κατ' επέκταση η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών και πως κυρίως αυτοί είναι που οφείλουν να διαπιστώσουν αν εξυπηρετούνται ή όχι οι ανάγκες. Και, κάτω από παρόμοια περιστατικά, έκρινα πως "στο τέλος, απλώς σφραγίστηκε η δήλωση του Τμήματος η οποία στην ουσία συνίστατο σε, χωρίς άλλα, βεβαίωση πως δεν συντρέχει η προϋπόθεση που θέτει ο Νόμος για την παραχώρηση αδειών". Και πώς "δεν υπάρχει τίποτε στο φάκελλο που θα ήταν δυνατό να στηρίξει τη γενική και αόριστη αιτιολογία που δόθηκε και, σε τελική ανάλυση, ο δικαστικός έλεγχος καθίσταται αδύνατος".
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να προσθέσω οτιδήποτε. Κατά τα πιο πάνω, που ισχύουν και στην παρούσα περίπτωση, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι άκυρη. Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή για να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.