|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 1746
18 Ιουλίου, 1997
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28,29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ Ι. ΠΑΠΑΖΗΣΙΜΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 828/95)
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Μεταθέσεις υπαλλήλων — Κανονιστικό καθεστώς — Περιστάσεις αναιτιολόγητου της μετάθεσης στην κριθείσα περίπτωση.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως— Έλλειψη αιτιολογίας—Περιστάσεις βασιμότητας της στην κριθείσα περίπτωση μετάθεσης.
Η αιτήτρια προσέβαλε την απόρριψη αιτήματος της για μετάθεση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Η επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους για μετάθεση, κατά προτίμηση της αιτήτριας έγινε για το μοναδικό λόγο ότι η Υπηρεσία θα εξυπηρετείτο καλύτερα με τη μετάθεσή του, λόγω των περισσότερων εμπειριών και εξειδικευμένων γνώσεων του που ήταν απαραίτητες για τη συγκεκριμένη θέση. Δεν υπάρχει όμως οτιδήποτε άλλο στα πρακτικά που να δεικνύει είτε τις ανάγκες της Υπηρεσίας, είτε τις ειδικές εμπειρίες και γνώσεις που είχε το ενδιαφερόμενο μέρος και δεν είχε η αιτήτρια, κατά την εκτίμηση της Αρχής.
Η απόφαση είναι αναιτιολόγητη. Το κενό των πρακτικών δεν συμπληρώνεται από οποιοδήποτε στοιχείο των φακέλων που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο δικαστικός έλεγχος. Η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί για το λόγο αυτό.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόρριψη της αιτήσεως της αιτήτριας για μετάθεση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Ε. Μιχαήλ για Γ. Κακογιάννη, για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Α.: Η προσφυγή αυτή στρέφεται κατά της απόφασης της καθ' ης η αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 17.7.1995, με την οποία απορρίφθηκε αίτησή της για μετάθεση.
Η αιτήτρια προσλήφθηκε στην υπηρεσία της καθ' ης η αίτηση (η Αρχή) στις 1.2.1991, στη θέση Τεχνικού 2ας Τάξης και τοποθετήθηκε στο Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας.
Στις 3.5.1991 ζήτησε μετάθεση στη Λευκωσία για οικογενειακούς λόγους (δύο μικρά παιδιά που χρειάζονταν τη φροντίδα της), αλλά το αίτημά της απερρίφθη. Στις 24.8.1992 η αιτήτρια επανέλαβε το αίτημά της για μετάθεση το οποίο βάσισε και στην κακή κατάσταση υγείας του συζύγου της, ο οποίος έπασχε από ημιπληγία λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου που επεσυνέβη στις 15.8.1992, και χρειάζετο τη βοήθειά της. Κατόπιν τούτου, η αιτήτρια μετατέθηκε προσωρινά από τον Αρχιμηχανικό και Γενικό Διευθυντή της Αρχής, στο Γραφείο Περιφέρειας Λευκωσίας-Κερύνειας-Μόρφου, από 1.10.1992.
Στις 21.12.1993, η Αρχή αποφάσισε όπως η αιτήτρια επιστρέψει στη θέση της, στο Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας, από 1.2.1994. Η αιτήτρια ζήτησε περαιτέρω παράταση της παραμονής της στη Λευκωσία για να δοθεί χρόνος για βελτίωση της υγείας του συζύγου της. Η Αρχή, σε συνεδρία της ημερομηνίας 25.1.1994 αποφάσισε όπως η αιτήτρια επιστρέψει στη Λάρνακα στις 1.7.1994.
Αυτή ήταν και η τελευταία παράταση που πήρε η αιτήτρια για την προσωρινή μετάθεση της στη Λευκωσία, παρά τα επανειλημμένα διαβήματά της. Σ' απάντηση στις επιστολές της για το θέμα, η αιτήτρια συμβουλεύτηκε να υποβάλει εκ νέου αίτηση για μετάθεση όταν θα δημοσιεύονταν κενές θέσεις Τεχνικού 2ας Τάξης στη Λευκωσία.
Με την ύπαρξη κενής θέσης, το 1995, η αιτήτρια επανέλαβε το αίτημά της για μετάθεση στη Λευκωσία. Ενδιαφέρον για μετάθεση στην ίδια θέση επέδειξε και το ενδιαφερόμενο μέρος Πέτρος Τσολακίδης όπως και τρίτος υποψήφιος. Ως λόγους για τους οποίους ζητούσε μετάθεση το ενδιαφερόμενο μέρος, ανέφερε την καθημερινή ταλαιπωρία που υφίστατο με το να πηγαινοέρχεται από τη Λευκωσία στη Λεμεσό, όπως και την πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση.
Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για θέματα Προσωπικού, σε συνεδρία της ημερομηνίας 30.5.1995, αφού έλαβε υπόψη σχετική εισήγηση της Διεύθυνσης, αποφάσισε να συστήσει τη μετάθεση του Πέτρου Τσολακίδη στη Λευκωσία. Παραθέτω αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της πιο πάνω Υπεπιτροπής:
"Οι Τεχνικοί 2ας Τάξεως (α) 7802 Τσολακίδης Πέτρος, Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού-Πάφου, (β) 7629 Παπαζησίμου Μαρία, Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας και (γ) 7634 Χα-τζηλούκας Σάββας, Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου Λάρνακας, αιτούνται παράλληλη μετάθεση στη Λευκωσία.
Επειδή ο 7802 Τσολακίδης Πέτρος έχει τις περισσότερες εμπειρίες και τις εξειδικευμένες γνώσεις που είναι απαραίτητες για τη μία και μοναδική θέση που υπάρχει στη Λευκωσία και ειδικά στο Τμήμα Μεταφοράς/Διανομής των Κεντρικών Γραφείων, η Διεύθυνση πιστεύει ότι η Υπηρεσία εξυπηρετείται καλύτερα με τη μετάθεση του Τσολακίδη Πέτρου, ανεξάρτητα από οποιουσδήποτε λόγους προβάλλουν οι άλλοι αιτητές.
Για τους πιο πάνω λόγους τα Μέλη μελέτησαν εισήγηση της Διεύθυνσης και αποφάσισαν να συστήσουν στην Αρχή τη μετάθεση του Τεχνικού 2ας Τάξεως 7802 Τσολακίδη Πέτρου από το Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού-Πάφου στο Τμήμα Με-ταφοράς/Διανομής, Κεντρικά Γραφεία από ημερομηνία που θα αποφασισθεί από την Αρχή.".
Κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 20.6.1995, η Αρχή πήρε την πιο κάτω απόφαση:
"Τα Μέλη αποφάσισαν με πέντε ψήφους υπέρ και δύο εναντίον τη μετάθεση του Τεχνικού 2ας Τάξεως 7802 Τσολακίδη Πέτρου από το Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού-Πάφου στο Τμήμα Μεταφοράς/Διανομής, Κεντρικά Γραφεία από ημερομηνία που θα αποφασιστεί από τη Διεύθυνση.".
Η αιτήτρια που πληροφορήθηκε με επιστολή του Διευθυντή Προσωπικού ημερομηνίας 17.7.1995 ότι το αίτημά της απερρίφθη, καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίζεται ότι η εισήγηση της Διεύθυνσης συνιστά εξωγενές στοιχείο που απετέλεσε και τη βάση της επίδικης απόφασης, και ότι δεν λήφθηκαν υπόψη οι προσωπικές συνθήκες της αιτήτριας και δεν συνεκτιμήθηκαν με τις ανάγκες της υπηρεσίας. Υπέβαλε επίσης ότι τόσο η εισήγηση όσο και η επίδικη απόφαση στερούνται της δέουσας αιτιολογίας, αφού δεν επεξηγείται τί εμπειρίες και εξειδικευμένες γνώσεις έχει το ενδιαφερόμενο μέρος που δεν τις έχει η αιτήτρια, η δε Αρχή υιοθέτησε την εισήγηση χωρίς καμιά περαιτέρω έρευνα στα ιδιαίτερα περιστατικά και άλλα στοιχεία των υποψηφίων. Είναι η θέση της αιτήτριας ότι υπερτερούσε του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα, είχε την ίδια πείρα με εκείνον στην Αρχή, είχε δε επί πλέον 12ετή πείρα στον ιδιωτικό τομέα, στην ετοιμασία, αξιολόγηση και κατακύρωση προσφορών και επίβλεψη εκτέλεσης μεγάλων έργων.
Σύμφωνα με τους περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμούς (Κ.Δ.Π. 291/86, όπως τροποποιήθηκαν), "'μετάθεσις' σημαίνει την μετάθεσιν από ένα τόπον εργασίας εις άλλον αλλά δεν περιλαμβάνει προσωρινήν μετάθεσιν". (Καν. 2). Ο Κανονισμός 26 προνοεί ότι:
"26.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων της παραγράφου (2), μεταθέσεις και προσωριναί μεταθέσεις υπαλλήλων ενεργούνται υπό της Αρχής:
Νοείται ότι εις εξαιρετικός περιπτώσεις επειγούσης φύσεως ο Διευθυντής δύναται να προβή εις προσωρινήν μετάθεσιν διά περίοδον μη υπερβαίνουσαν τους τρεις μήνας.
(2) Μετάθεσις θεωρείται και η γενομένη κατόπιν αιτήσεως του υπαλλήλου εις ανταπόκρισιν εις δημοσίευσιν υπό της Αρχής διά της οποίας ζητούνται αιτήσεις διά πλήρωσιν κενής τίνος θέσεως.".
Η επίδικη μετάθεση έγινε με τη διαδικασία πλήρωσης κενής θέσης και συμβούλευσε για το θέμα η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για θέματα Προσωπικού, η οποία έχει τέτοια αρμοδιότητα σύμφωνα με τον Κανονισμό 19.
Από τα πρακτικά που εκτέθηκαν πιο πάνω, φαίνεται ότι η επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους για μετάθεση, κατά προτίμηση της αιτήτριας έγινε για το μοναδικό λόγο ότι η Υπηρεσία θα εξυπηρετείτο καλύτερα με τη μετάθεση του, λόγω των περισσότερων εμπειριών και εξειδικευμένων γνώσεων του που ήταν απαραίτητες για τη συγκεκριμένη θέση. Δεν υπάρχει όμως οτιδήποτε άλλο στα πρακτικά που να δεικνύει είτε τις ανάγκες της Υπηρεσίας, είτε τις ειδικές εμπειρίες και γνώσεις που είχε το ενδιαφερόμενο μέρος και δεν είχε η αιτήτρια, κατά την εκτίμηση της Αρχής.
Η απόφαση είναι αναιτιολόγητη. Το κενό των πρακτικών δεν συμπληρώνεται από οποιοδήποτε στοιχείο των φακέλων που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο δικαστικός έλεγχος. Καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί για το λόγο αυτό.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή αυτή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με £200,- έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.