|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 1616
9 Ιουλίου, 1997
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΤΕΛΙΟΣ Μ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 463/95)
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου — Διορισμοί — Διαδικασία — Γραπτές εξετάσεις και προσωπικές συνεντεύξεις — Καθορισμός ποσοστού βαρύτητας εκάστης — Στοιχεία κρίσεως κατά τις συνεντεύξεις — Περιστάσεις τήρησης της νομιμότητας στην κριθείσα περίπτωση.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη αιτιολογίας — Έλλειψη που εμποδίζει το δικαστικό έλεγχο — Περιστάσεις.
Ο αιτητής προσέβαλε το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β'.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Δεν υπάρχει βάση στους ισχυρισμούς του αιτητή, αναφορικά με την απόφαση της Αρχής για διενέργεια προσωπικών συνεντεύξεων και τον καθορισμό ποσοστών βαρύτητας στη γραπτή εξέταση και την προσωπική συνέντευξη. Η εξ αρχής πρόθεση της Αρχής να διεξαγάγει τόσο γραπτές εξετάσεις όσο και προσωπικές συνεντεύξεις, φαίνεται από σειρά εγγράφων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου (Πρόταση Γενικού Διευθυντή - Μνημόνιο του Διευθυντή Υπηρεσιών Προσωπικού). Εξάλλου ο ισχυρισμός του δικηγόρου της Αρχής ότι αυτή ήταν η πάγια τακτική της Αρχής τα τελευταία χρόνια, δεν αντικρούστηκε. Εν πάση περιπτώσει, δεν διακρίνεται πως το θέμα αυτό επηρέασε αρνητικά τον αιτητή που κλήθηκε και ο ίδιος σε προσωπική συνέντευξη.
Όσον αφορά το θέμα των ποσοστών βαρύτητας που καθορίστηκαν από την Αρχή αναφορικά με τη γραπτή εξέταση και την προσωπική συνέντευξη, δεν διακρίνεται καμιά πλημμέλεια στη σχετική απόφαση της Αρχής, η οποία λήφθηκε από όλα τα μέλη της, συμπεριλαμβανομένων και των μελών της Επιτροπής που έλαβε την επίδικη απόφαση. Αντίθετα, κρίνεται ότι με τον καθορισμό των ποσοστών τέθηκε κάποιο ίσο μέτρο κρίσεως των υποψηφίων για τις διάφορες θέσεις που θα πλήρωνε η Αρχή, συμπεριλαμβανομένων και των επίδικων, λαμβανομένου υπόψη του ότι οι Επιτροπές που θα επιλαμβάνονταν των θεμάτων στην κάθε περίπτωση, δεν ήταν οι ίδιες. Το θέμα εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια της Αρχής (Παναγιώτα Πολυβίου ν. Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών (1997) 4 ΑΛΛ. 1405).
Επίσης το Δικαστήριο δεν συμφωνεί ότι η προσωπικότητα των υποψηφίων αποτελούσε εξωγενές στοιχείο, λαμβανομένου υπόψη και του είδους της θέσεως που θα πληρωνόταν (Ξενής Ξενίδης και Άλλος ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1997) 4 ΑΛΛ. 190).
2. Παρόλα αυτά, η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί για άλλο λόγο που επικαλείται ο αιτητής. Από την διατύπωση του πρακτικού της Επιτροπής Αρχής ήμερ. 22.3.95, που εκτέθηκε πιο πάνω, δεν είναι καθαρό ποιές ακριβώς ήταν οι εντυπώσεις της Επιτροπής από τις συνεντεύξεις των υποψηφίων. Δίδεται η εντύπωση, ενόψει ιδιαίτερα της διατύπωσης της πρώτης παραγράφου, ότι τα σχόλια που ακολουθούν το όνομα του κάθε υποψηφίου ήταν ο συγκερασμός όλων των στοιχείων του, συμπεριλαμβανομένου και του αποτελέσματος της γραπτής εξέτασης. Ενόψει δε του καθορισμού ποσοστών βαρύτητας από την Αρχή, για τη γραπτή εξέταση και την προσωπική συνέντευξη, η ξεχωριστή αναφορά στα δύο αυτά στοιχεία κρίσεως έχει ιδιαίτερη σημασία για σκοπούς δικαστικού ελέγχου. Έστω κι αν ακόμα γίνει δεκτό ότι τα πιο πάνω σχόλια αφορούν μόνο την εντύπωση από τις προσωπικές συνεντεύξεις με τους υποψηφίους, και πάλι δεν φαίνεται ο τρόπος λειτουργίας των ποσοστών βαρύτητας που καθορίστηκαν και γιατί επικράτησαν τα ενδιαφερόμενα μέρη έναντι του αιτητή.
Κατά συνέπεια, η επίδικη απόφαση δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη, αφού δεν παρέχεται η ευχέρεια άσκησης του δικαστικού ελέγχου.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Πολυβίου ν. Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών (1997) 4 Α.Α.Δ. 1405,
Ξενίδη και Άλλος ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1997) 4 Α.Α.Δ. 190.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλονται οι διορισμοί των ενδιαφερομένων μερών στην θέση Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β' αντί του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Χ"Ίωάννου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Μ. Βασιλείου, για τα Ενδιαφερόμενα μέρη 1 και 2.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει τους διορισμούς των ενδιαφερομένων μερών 1) Δανάης Νικολάου και 2) Μαρίας Χριστοφή, στη θέση Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β' (Προσωπικό Εμπορικών Υπηρεσιών - Λογιστική και Χρηματοοικονομικά) από 1.5.95, αντί αυτού.
Η Αρχή προκήρυξε τις δυο κενές θέσεις και ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη ήταν ανάμεσα σ' εκείνους που υπέβαλαν αίτηση και αφού κρίθηκαν ότι κατείχαν τα προσόντα για διορισμό, κλήθηκαν σε γραπτή εξέταση.
Τα αποτελέσματα της γραπτής εξέτασης τέθηκαν ενώπιον της Αρχής κατά τη συνεδρία της ημερ. 21.2.95. Η Αρχή αποφάσισε, όσον αφορά τις επίδικες θέσεις, να κληθούν οι οκτώ πρώτοι κατά σειρά επιτυχίας στη γραπτή εξέταση, σε προσωπική συνέντευξη ενώπιον πενταμελούς επιτροπής, η οποία ορίστηκε από την Αρχή. Στα πρακτικά αναφέρονται και τα ακόλουθα:
"Β. Οι πιο πάνω Επιτροπές εξουσιοδοτούνται να δεχθούν σε προσωπική συνέντευξη τους υποψήφιους για τις θέσεις που προκηρύχθηκαν, να αποφασίσουν την πρόσληψη των κατά την κρίση τους καταλληλότερων για πλήρωση των κενών θέσεων και να ενημερώσουν την ολομέλεια του Συμβουλίου.
Γ. Οι Επιτροπές, κατά την κρίση των υποψήφιων, να δώσουν βαρύτητα 60% στα αποτελέσματα των γραπτών εξετάσεων και 40% στην προσωπική συνέντευξη."
Ο αιτητής ήταν ο πρώτος σε σειρά επιτυχίας στη γραπτή εξέταση με βαθμό 71.4 και τα ενδιαφερόμενα μέρη ακολουθούσαν, έχοντας εξασφαλίσει το βαθμό 68.2.
Οι προσωπικές συνεντεύξεις με τους υποψηφίους πραγματοποιήθηκαν στις 22.3.95. Παραθέτω τα ακόλουθα αποσπάσματα από τα πρακτικά της Επιτροπής:
"Η Επιτροπή δέχτηκε σε προσωπική συνέντευξη τους 8 υποψηφίους κατά την πιο πάνω ημερομηνία και τους αξιολόγησε με βάση τα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά τους προσόντα, τις επαγγελματικές τους γνώσεις, την πείρα καθώς και την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά τους. Γενικά η Επιτροπή αξιολόγησε τους υποψήφιους δίνοντας βαρύτητα 60% στη γραπτή εξέταση, τα αποτελέσματα της οποίας επισυνάπτονται και 40% στην προφορική εξέταση, πείρα και προσόντα. Οι υποψήφιοι αξιολογήθηκαν από την Επιτροπή όπως φαίνεται πιο κάτω:
1. Στέλιος Αθανασιάδης
Διαθέτει πολύ καλά ακαδημαϊκά προσόντα. Οι γνώσεις του για το αντικείμενο της θέσεως και οι γενικές του γνώσεις είναι ικανοποιητικές. Καλές οι εντυπώσεις από την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά του. Γενικά κρίνεται καλός.
..................................
4. Δανάη Νικολάου
Διαθέτει πολύ καλά ακαδημαϊκά προσόντα. Οι γνώσεις της για το αντικείμενο της θέσεως είναι πολύ καλές και άφησε πολύ καλές εντυπώσεις με την παρουσίαση και συμπεριφορά της. Γενικά κρίνεται πολύ καλή.
...................................
7. Μαρία Χριστοφή
Διαθέτει πολύ καλά ακαδημαϊκά προσόντα και οι γνώσεις της για το αντικείμενο της θέσεως είναι πολύ καλές. Οι γενικές γνώσεις της ήταν πολύ καλές και άφησε άριστες εντυπώσεις με την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά της. Γενικά κρίνεται πολύ καλή.
Η Επιτροπή με βάση τις πιο πάνω διαπιστώσεις, εξέτασε την περίπτωση του κάθε υποψήφιου χωριστά και στη συνέχεια τους συνέκρινε μεταξύ τους με βάση τα αποτελέσματα της γραπτής εξέτασης, τα ακαδημαϊκά τους προσόντα, τις επαγγελματικές τους γνώσεις, την πείρα, την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά τους. Ύστερα από διεξοδική μελέτη των πιο πάνω δεδομένων, σε συνδυασμό με την εντύπωση που αποκόμισαν τα Μέλη της Επιτροπής για τον κάθε υποψήφιο, η Επιτροπή έκρινε ομόφωνα ότι οι πιο κάτω υποψήφιες υπερέχουν των υπόλοιπων υποψήφιων και είναι οι καταλληλότερες για την πλήρωση των 2 κενών θέσεων Προϊστάμενου Υπηρεσίας "Β" (Λογιστική και Χρηματοοικονομικά), γι' αυτό και αποφάσισε την πρόσληψή τους από την 1η Μαΐου, 1995.
1. Δανάη Νικολάου
2. Μαρία Χριστοφή
Περαιτέρω, η Επιτροπή αποφάσισε όπως ο υποψήφιος Στέλιος Αθανασιάδης θεωρηθεί ως επιλαχών σε περίπτωση που οποιαδήποτε από τις πιο πάνω δεν αποδεχθεί διορισμό ή σε περίπτωση που θα κενωθεί οποιαδήποτε από τις θέσεις αυτές μέχρι την 31ην Οκτωβρίου, 1995."
Η πιο πάνω απόφαση αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
Ο δικηγόρος του αιτητή πρόβαλε διάφορους ισχυρισμούς αναφορικά με την ακυρότητα της επίδικης απόφασης. Ισχυρίστηκε ότι ο καθορισμός ποσοστών βαρύτητας 60% και 40% αναφορικά με τη γραπτή εξέταση και την προσωπική συνέντευξη, αντίστοιχα, ήταν αυθαίρετος, έγινε αφού έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα της γραπτής εξέτασης και δέσμευσε την επιτροπή που επιλήφθηκε του θέματος. Ισχυρίστηκε επίσης ότι και η απόφαση για διενέργεια προσωπικών συνεντεύξεων λήφθηκε αφού είχαν ήδη γίνει γνωστά τα αποτελέσματα της γραπτής εξέτασης και ότι η προσωπική συνέντευξη είχε ως κύριο στοιχείο κρίσης την προ-σωπικότητα και εμφάνιση των υποψηφίων που αποτελούν εξωγενή στοιχεία. Τέλος ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι το αποτέλεσμα των προσωπικών συνεντεύξεων δεν καταγράφεται ξεχωριστά για να φαίνεται πώς λειτούργησε το 60% και το 40%, ούτως ώστε να είναι δυνατός ο δικαστικός έλεγχος. Γενικά δε, δεν είναι γνωστοί οι λόγοι της προτίμησης των ενδιαφερομένων μερών αντί του αιτητή που αρίστευσε στις σπουδές του και υπερίσχυσε των ενδιαφερομένων μερών κατά τη γραπτή εξέταση.
Δεν βρίσκω βάση στους ισχυρισμούς του αιτητή αναφορικά με την απόφαση της Αρχής για διενέργεια προσωπικών συνεντεύξεων και τον καθορισμό ποσοστών βαρύτητας στη γραπτή εξέταση και την προσωπική συνέντευξη. Η εξ αρχής πρόθεση της Αρχής να διεξαγάγει τόσο γραπτές εξετάσεις όσο και προσωπικές συνεντεύξεις, φαίνεται από σειρά εγγράφων που τέθηκαν ενώπιον μου (Πρόταση Γενικού Διευθυντή - Μνημόνιο του Διευθυντή Υπηρεσιών Προσωπικού). Εξάλλου ο ισχυρισμός του δικηγόρου της Αρχής ότι αυτή ήταν η πάγια τακτική της Αρχής τα τελευταία χρόνια, δεν αντικρούστηκε. Εν πάση περιπτώσει, δεν βλέπω πώς το θέμα αυτό επηρέασε αρνητικά τον αιτητή που κλήθηκε και ο ίδιος σε προσωπική συνέντευξη.
Όσον αφορά το θέμα των ποσοστών βαρύτητας που καθορίστηκαν από την Αρχή αναφορικά με τη γραπτή εξέταση και την προσωπική συνέντευξη, δεν βλέπω καμιά πλημμέλεια στη σχετική απόφαση της Αρχής, η οποία λήφθηκε από όλα τα μέλη της, συμπεριλαμβανομένων και των μελών της Επιτροπής που έλαβε την επίδικη απόφαση. Αντίθετα, κρίνω ότι με τον καθορισμό των ποσοστών τέθηκε κάποιο ίσο μέτρο κρίσεως των υποψηφίων για τις διάφορες θέσεις που θα πλήρωνε η Αρχή, συμπεριλαμβανομένων και των επίδικων, λαμβανομένου υπόψη του ότι οι Επιτροπές που θα επιλαμβάνονταν των θεμάτων στην κάθε περίπτωση, δεν ήταν οι ίδιες. Το θέμα εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια της Αρχής (Παναγιώτα Πολυβίου ν. Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών (1997) 4 Α.Α.Δ. 1405).
Επίσης δεν συμφωνώ ότι η προσωπικότητα των υποψηφίων αποτελούσε εξωγενές στοιχείο, λαμβανομένου υπόψη και του είδους της θέσεως που θα πληρωνόταν (Ξενής Ξενίδης και Άλλος ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1997) 4 Α.Α.Δ. 190).
Παρόλα αυτά, καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί για άλλο λόγο που επικαλείται ο αιτητής. Από τη διατύπωση του πρακτικού της Επιτροπής της Αρχής ημερ. 22.3.95, που εκτέθηκε πιο πάνω, δεν είναι καθαρό ποιες ακριβώς ήταν οι εντυπώσεις της Επιτροπής από τις συνεντεύξεις των υποψηφίων. Δίδεται η εντύπωση, ενόψει ιδιαίτερα της διατύπωσης της πρώτης παραγράφου, ότι τα σχόλια που ακολουθούν το όνομα του κάθε υποψηφίου ήταν ο συγκερασμός όλων των στοιχείων του, συμπεριλαμβανομένου και του αποτελέσματος της γραπτής εξέτασης. Ενόψει δε του καθορισμού ποσοστών βαρύτητας από την Αρχή, για τη γραπτή εξέταση και την προσωπική συνέντευξη, η ξεχωριστή αναφορά στα δυο αυτά στοιχεία κρίσεως έχει ιδιαίτερη σημασία για σκοπούς δικαστικού ελέγχου. Έστω κι αν ακόμα δεχθώ ότι τα πιο πάνω σχόλια αφορούν μόνο την εντύπωση από τις προσωπικές συνεντεύξεις με τους υποψηφίους, και πάλι δεν φαίνεται ο τρόπος λειτουργίας των ποσοστών βαρύτητας που καθορίστηκαν και γιατί επικράτησαν τα ενδιαφερόμενα μέρη έναντι του αιτητή.
Κατά συνέπεια, η επίδικη απόφαση δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη, αφού δεν παρέχεται η ευχέρεια άσκησης του δικαστικού ελέγχου.
Σαν αποτέλεσμα, η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, με £200.- έξοδα εις βάρος των καθ' ων η αίτηση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.