|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 820
26 Μαρτίου, 1997
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΣ ΞΥΛΟΦΑΓΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 130/96)
Χωρία — Πλανοδιοπώληση αγαθών — Άρθρο 21(ιγ) του περί Χωρίων (Διοίκηση και Βελτίωση) Νόμου — Ειδικά οι σχετικοί Κανονισμοί για το χωρίο Ξυλοφάγου—Προνοούν μόνο περί καταβλητέων τελών σχετικά με την έκδοση άδειας πλανοδιοπώλησης — Η αίτηση και η καταβολή του τέλους μόνες προϋποθέσεις για την έκδοση άδειας.
Ο αιτητής προσέβαλε την απόρριψη αιτήματός του για χορήγηση άδειας πλανοδιοπώλησης ύδατος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Η εξουσία του καθ' ου η αίτηση να απαγορεύει ή να ρυθμίζει την πλανοδιοπώληση αγαθών εντός της περιοχής του Συμβουλίου πηγάζει από το Άρθρο 21(ιγ) του περί Χωρίων (Διοίκηση και Βελτίωση) Νόμου. Οι σχετικοί Κανονισμοί (Περί Χωρίων (Διοίκησις και Βελτίωσις) Κανονισμοί του χωριού Ξυλοφάγου του 1963), προνοούν μόνο για τα πληρωτέα τέλη αναφορικά με την έκδοση της σχετικής άδειας. Δεν προνοούνται οποιαδήποτε κριτήρια ή περιορισμοί για την έκδοσή της και μπορεί να ειπωθεί πως δεν παραχωρήθηκε στους καθ' ων η αίτηση διακριτική ευχέρεια για την έκδοση μιας τέτοιας άδειας, δεδομένου ότι τα τέλη για την έκδοσή της καταβάλλονται. Επομένως, η απόρριψη της αίτησης του αιτητή για το λόγο ότι ήδη παραχωρήθηκαν δυο άδειες σε κατοίκους του χωριού, με τις οποίες καλύπτονται οι ανάγκες της κοινότητας, δεν έχει νομικό έρεισμα. Η απουσία οποιουδήποτε σχετικού κριτηρίου ή περιορισμού για την έκδοση της άδειας, καθιστά την αίτηση και την πληρωμή του καθορισμένου τέλους, ως τις μόνες προϋποθέσεις για την έκδοση της.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οοία προσβάλλεται η απόφαση του Συμβουλίου Βελτιώσεως Ξυλοφάγου να μην παραχωρήσει άδεια πλανοδιοπώλησης νερού στην περιοχή του για το έτος 1996, στον αιτητή.
Α. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Ν. Γερολέμου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Αντικείμενο της προσφυγής αυτής είναι η άρνηση του καθ' ου η αίτηση Συμβουλίου να παραχωρήσει άδεια πλανοδιοπώλησης νερού στην περιοχή του Συμβουλίου Βελτιώσεως Ξυλοφάγου, για το έτος 1996, στον αιτητή.
Ο αιτητής κατοικεί στο Τσέρι, επαρχία Λευκωσίας, και ασκεί το επάγγελμα του πλανοδιοπώλη νερού. Κατά τα έτη 1990-1994 του παραχωρήθηκε άδεια πλανοδιοπώλησης νερού στο χωριό Ξυλοφάγου. Προηγουμένως βοηθούσε τον πατέρα του που ασκούσε το ίδιο επάγγελμα. Για το έτος 1995 δεν του παραχωρήθηκε τέτοια άδεια.
Στις 5.12.95 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για άδεια πλανοδιοπώλησης νερού στην Ξυλοφάγου, για το έτος 1996. Στις 15.12.95 το αίτημα του απορρίφθηκε από το καθ' ου η αίτηση Συμβούλιο με το αιτιολογικό ότι"... ήδη παραχωρούνται δύο άδειες πλανοδιοπώλησης νερού σε κατοίκους του χωριού, με τις οποίες καλύπτονται οι σχετικές ανάγκες της κοινότητας".
Ο αιτητής πληροφορήθηκε σχετικά με επιστολή ημερομηνίας 9.1.96 και ως αποτέλεσμα καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Ο αιτητής ισχυρίζεται παραβίαση της αρχής της ισότητας (Άρθρο 28 του Συντάγματος), παραβίαση του δικαιώματος άσκησης οποιουδήποτε επαγγέλματος (Άρθρο 25 του Συντάγματος), παραβίαση των αρχών της καλής πίστης και ανεπαρκή αιτιολογία. Ισχυρίζεται επίσης ότι δεν είναι γνωστά τα στοιχεία στα οποία βασίστηκαν οι καθ' ων η αίτηση για την έκδοση της επίδικης απόφασης, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος.
Η εξουσία του καθ' ου η αίτηση να απαγορεύει ή να ρυθμίζει την πλανσδιοπώληση αγαθών εντός της περιοχής του Συμβουλίου πηγάζει από το άρθρο 21(ιγ) του περί Χωρίων (Διοίκηση και Βελτίωση) Νόμου. Οι σχετικοί Κανονισμοί (Περί Χωρίων (Διοίκησις και Βελτίωσις) Κανονισμοί του χωριού Ξυλοφάγου του 1963,προνοούν μόνο για τα πληρωτέα τέλη αναφορικά με την έκδοση της σχετικής άδειας. Δεν προνοούνται οποιαδήποτε κριτήρια ή περιορισμοί για την έκδοσή της και μπορεί να ειπωθεί πως δεν παραχωρήθηκε στους καθ' ων η αίτηση διακριτική ευχέρεια για την έκδοση μιας τέτοιας άδειας, δεδομένου ότι τα τέλη για την έκδοσή της καταβάλλονται. Επομένως, η απόρριψη της αίτησης του αιτητή για το λόγο ότι ήδη παραχωρήθηκαν δυο άδειες σε κατοίκους του χωριού, με τις οποίες καλύπτονται οι ανάγκες της κοινότητας, δεν έχει νομικό έρεισμα. Η απουσία οποιουδήποτε σχετικού κριτηρίου ή περιορισμού για την έκδοση της άδειας, καθιστά την αίτηση και την πληρωμή του καθορισμένου τέλους, ως τις μόνες προϋποθέσεις για την έκδοση της.
Καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση πρέπει ν' ακυρωθεί.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή αυτή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με £150.- έξοδα εις βάρος των καθ' ων η αίτηση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.