|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 726
17 Μαρτίου, 1997
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1005/94)
Δεδικασμένο — Δεδικασμένο από ακυρωτική απόφαση — Τρόπος γένεσης — Δέσμευση της διοίκησης κατά την επανεξέταση διορισμού ή προαγωγής από το δεδικασμένο σχετικής ακυρωτικής απόφασης.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Ακυρωτική απόφαση — Συνέπειες — Εξ υπ' αρχής εξαφάνιση της ακυρωθείσας πράξης — Αδυναμία λήψεως υπόψη της πείρας από διορισμό σε δημόσια θέση ο οποίος ακυρώθηκε.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Απαραδέκτως προβαλλόμενος λόγος — Η αρχή της απαγόρευσης της ταυτόχρονης επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας.
Ο αιτητής προσέβαλε το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Τεχνικού Χημείου, 2ης Τάξης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Το Ανώτατο Δικαστήριο κατά την ακύρωση μιας πράξης προβαίνει ταυτόχρονα και στη διαπίστωση της ύπαρξης ορισμένων νομικών καταστάσεων που υφίσταντο κατά το χρόνο της πράξης. Η διαπίστωση των νομικών τούτων καταστάσεων έχει ισχύ δεδικασμένου και δεσμεύει τη διοίκηση όταν θα επανεξετάσει την ακυρωθείσα απόφασή της.
Το θέμα της κατοχής των προσόντων τόσο από τα ενδιαφερόμενα μέρη στην παρούσα προσφυγή όσο και από τον αιτητή απετέλεσε θέμα . το οποίο εξετάστηκε από το Δικαστήριο στις Προσφυγές 81/93 και 302/93 και κρίθηκε ότι τόσον ο αιτητής όσο και τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη διέθεταν το προσόν της καλής γνώσης της Αγγλικής.
Ενόψει των πιο πάνω, το πιο πάνω εύρημα του Δικαστηρίου είναι δεσμευτικό για τη διοίκηση και ορθά η διοίκηση δεν επανεξέτασε το πιο πάνω κριθέν θέμα.
2. Ορθά ο αιτητής δεν πιστώθηκε με το πλεονέκτημα αφού με την ακύρωση του διορισμού του από το Δικαστήριο θεωρείται εξ υπαρχής άκυρη τόσον η πράξη του διορισμού όσον και οτιδήποτε ακολούθησε. Εκείνο που λαμβάνεται υπόψη κατά την επανεξέταση είναι το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά την ημέρα που λήφθηκε η ακυρωθείσα απόφαση στις 16/11/1992 - τότε ο αιτητής δεν είχε πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης. Ορθά λοιπόν η Ε.Δ.Υ, δεν πίστωσε τον αιτητή με το πλεονέκτημα.
Τα ίδια ισχύουν και για την υπηρεσία του αιτητή πέραν των πέντε μηνών που απέκτησε εργαζόμενος στην πιο πάνω θέση μέχρι τις 7/9/1994, ημέρα που λήφθηκε η επίδικη απόφαση.
3. Ο αιτητής δε δικαιούται να επιδοκιμάζει και ταυτόχρονα να αποδοκιμάζει. Δεν μπορεί δηλαδή από τη μια να επιδιώκει ακύρωση για το λόγο ότι λήφθηκε υπόψη από την Ε.Δ.Υ, εξωγενές στοιχείο που έλα βε χώρα μετά τον ουσιώδη χρόνο, όπως η πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους Παναγιώτας Πιέρα ως έκτακτης στο Γενικό Χημείο "μέχρι και σήμερα", ενώ ζητά να ληφθεί υπόψη από την Ε.Δ.Υ., για τον ίδιο, πείρα που απόκτησε μετά τον ουσιώδη χρόνο, και θεωρεί μάλιστα ότι η Ε.Δ.Υ, πλανήθηκε γιατί δεν έλαβε υπόψη αυτή την πείρα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Σαββίδης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1993) 3 C.L.R. 249,
Αναστασίου ν. Κ.Ο.Τ. (1996) 4 Α.Α.Δ. 2440.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία διόρισε τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Τεχνικού Χημείου 2ης Τάξης, Γενικό Χημείο, αντί του αιτητή.
Α. Μ. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή.
Αντ. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαρερόμενο Μέρος 1 Ανδρούλλα Νεοφύτου.
Ε. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 2 Παναγιώτα Πιέρα.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:-
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και απόφαση των καθ' ων η Αίτηση, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 27/10/94 και αρ. 2919 (Αρ. Γνωστοποίησης 4038), και με την οποία διόρισαν τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1. Ανδρούλλα Νεοφύτου και . 2. Παναγιώτα Πιέρα στη μόνιμη θέση Τεχνικού Χημείου, 2ης Τάξης (Τακτ. Προϋπ.), Γενικό Χημείο, από 1/2/94, αντί του Αιτητή, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος:"
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (που στη συνέχεια θ' αναφέρεται σαν Ε.Δ.Υ.) στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 7/9/1994 ασχολήθηκε με την επανεξέταση του θέματος της πλήρωσης δύο μόνιμων (Τακτ. Προϋπ.) θέσεων Τεχνικού Χημείου, 2ης Τάξης, Γενικό Χημείο, που παρέμειναν κενές ύστερα από τον από 16/11/1992 αναδρομικό διορισμό των κατόχων τους, Νικόλαου Πισσαρίδη και Παναγιώτας Κυριακίδου, σε άλλη ίδια θέση. Ο αναδρομικός διορισμός των πιο πάνω έγινε στα πλαίσια διαδικασίας επανεξέτασης άλλης ίδιας θέσης.
Η Ε.Δ.Υ, κατά την επανεξέταση του θέματος της πλήρωσης των πιο πάνω δύο κενών θέσεων έκρινε ότι στον κατάλογο των υποψήφιων θα έπρεπε να προστεθούν τόσο ο αιτητής όσο και το ένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη (Ανδρούλα Νεοφύτου), οι οποίοι κατά τον ουσιώδη όσον αφορά την παρούσα διαδικασία χρόνο, κατείχαν τη θέση Τεχνικού Χημείου, 2ης Τάξης, αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο ο διορισμός τους ακυρώθηκε από το Ανώτατο. Δικαστήριο και κατά την επανεξέταση της εν λόγω διαδικασίας δεν κατέστη δυνατό να επαναδιοριστούν. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή έκρινε ότι οι αιτήσεις αυτών αναβιώνουν κατά πλάσμα δικαίου στα πλαίσια της εν λόγω διαδικασίας.
Η Ε.Δ.Υ., παρατήρησε ακολούθως ότι από τον ενώπιόν της κατάλογο των υποψήφιων, οι υποψήφιοι με αριθμό 1 μέχρι 6 ήσαν όλοι υποψήφιοι σε μια συγκεκριμένη διαδικασία και συνεπώς, όταν θα γινόταν σύγκριση ανάμεσά τους η αξιολόγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη. Όταν όμως η σύγκριση θα γινόταν ανάμεσα στους υποψήφιους αυτούς και τους δύο υποψήφιους που οι αιτήσεις τους αναβιώνουν κατά πλάσμα δικαίου η αξιολόγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής δε θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη.
Αποφασίστηκε επίσης όμως μη ληφθεί υπόψη η αξιολόγηση της Ε.Δ.Υ, όσον αφορά την απόδοση των υποψήφιων στην ενώπιόν της προφορική εξέταση για κανένα υποψήφιο, γιατί από τη μια δεν υπήρχε τέτοια αξιολόγηση για όλους τους υποψήφιους και από την άλλη η σύνθεση της Ε.Δ.Υ, κατά τη συνεδρία της επανεξέτασης είναι διαφορετική από εκείνη που είχε στη συνεδρίασή της στην οποία έγινε η ενώπιόν της προφορική εξέταση των υποψήφιων. Περαιτέρω, η Ε.Δ.Υ., υπό το φως και της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες Προσφυγές 81/93 και 302/93, έκρινε ότι η χρονική διάρκεια της πείρας που προσδίδει το πλεονέκτημα στους υποψήφιους πρέπει να είναι τουλάχιστον πείρα έξι μηνών.
Στη συνέχεια η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψήφιων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεων, καθώς και όλα τα ουσιώδη στοιχεία περιλαμβανομένης της έκτασης της σχετικής με τα καθήκοντα της θέσης πείρας, επέλεξε τα ενδιαφερόμενα μέρη, Παναγιώτα Πιέρα και Ανδρούλα Νεοφύτου, ως τις πιο κατάλληλες και αποφάσισε να τις διορίσει στη μόνιμη θέση Τεχνικού Χημείου, 2ης Τάξης, Γενικό Χημείο, αναδρομικά από 1/2/1994.
Οι πιο πάνω διορισμοί δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με Αρ. 2919 και ημερομηνία 27/10/1994, (Αρ. Γνωστοποίησης 4038).
Σαν αποτέλεσμα ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αυτή την οποία βασίζει στους πιο κάτω νομικούς λόγους, όπως αυτοί φαίνονται στη γραπτή του αγόρευση.
(1) Έλλειψη δέουσας έρευνας αναφορικά με την κατοχή από τους υποψήφιους του απαραίτητου προσόντος της καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας.
(2) Οι καθ' ων η αίτηση πεπλανημένα δεν πίστωσαν τον αιτητή ν με την κατοχή του προβλεπόμενου πλεονεκτήματος.
(3)Πλάνη της Ε.Δ.Υ. ως προς την πείρα του αιτητή.
(4) Παραβίαση του καθεστώτος του ουσιώδους χρόνου.
Ο πρώτος νομικός ισχυρισμός που προβλήθηκε εκ μέρους του ευπαίδευτου συνήγορου του αιτητή στη γραπτή του αγόρευση είναι ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα για κατοχή του προσόντος της καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας που ήταν απαραίτητο προσόν σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας. Ο ισχυρισμός αυτός στρέφεται μόνον ενάντι του ενδιαφερόμενου μέρους Παναγιώτας Πιέρα, αφού υπάρχει παραδοχή εκ μέρους του αιτητή ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Ανδρούλλα Νεοφύτου ικανοποιεί το επίπεδο της απαιτούμενης καλής γνώσης της Αγγλικής, αφού στο Απολυτήριο του Γυμνασίου στο μάθημα των Αγγλικών έχει βαθμολογηθεί με βαθμό 20 (άριστα).
Εκ μέρους του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι αναφορικά με το θέμα της κατοχής του πιο πάνω προσόντος υπάρχει δεδικασμένο το οποίο δημιουργήθηκε από την απόφαση στις Προσφυγές 81/93 και 302/93, ημερομηνίας 31/3/1994. Στις πιο πάνω προσφυγές όπου πληρώθηκαν οι ίδιες ακριβώς θέσεις, δηλαδή Τεχνικού Χημείου, 2ης Τάξης, είχε κριθεί από το Δικαστήριο ότι η Ε.Δ.Υ. διερεύνησε το προσόν της καλής γνώσης της Αγγλικής. Στις σελίδες 7 μέχρι 8 της απόφασης αναφέρονται τα πιο κάτω:-
"... Ανεδαφικός επίσης κρίνεται και ο ισχυρισμός ότι δε διερευνήθηκε η γνώση των υποψηφίων στα αγγλικά. ..."
Η πιο πάνω θέση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο κατά την ακύρωση μιας πράξης προβαίνει ταυτόχρονα και στη διαπίστωση της ύπαρξης ορισμένων νομικών καταστάσεων που υφίσταντο κατά το χρόνο της πράξης. Η διαπίστωση των νομικών τούτων καταστάσεων έχει ισχύ δεδικασμένου και δεσμεύει τη διοίκηση όταν θα επανεξετάσει την ακυρωθείσα απόφασή της.
Το θέμα της κατοχής των προσόντων τόσο από τα ενδιαφερόμενα μέρη στην παρούσα προσφυγή όσο και από τον αιτητή απετέλεσε θέμα το οποίο εξετάστηκε από το Δικαστήριο στις Προσφυγές 81/93 και 302/93 και κρίθηκε ότι τόσον ο αιτητής όσο και τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη διέθεταν το προσόν της καλής γνώσης της Αγγλικής.
Ενόψει των πιο πάνω είμαι της γνώμης ότι το πιο πάνω εύρημα του Δικαστηρίου είναι δεσμευτικό για τη διοίκηση και ορθά η διοίκηση δεν επανεξέτασε το πιο πάνω κριθέν θέμα.
Για το λόγο αυτό ο πιο πάνω ισχυρισμός του αιτητή απορρίπτεται ως αβάσιμος και ανεδαφικός.
Ο δεύτερος νομικός ισχυρισμός που προβλήθηκε εκ μέρους του αιτητή αναφέρεται στο ότι κακώς ο αιτητής δεν πιστώθηκε με το πλεονέκτημα και τούτο διότι διορίστηκε στην επίδικη θέση από 16/11/1992 και παρέμεινε σ' αυτή μέχρι την 31/3/1994 που ακυρώθηκε ο εν λόγω διορισμός του από το Ανώτατο Δικαστήριο στις Προσφυγές 81/93 και 302/93.
Και ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται ως αβάσιμος, διότι ορθά ο αιτητής δεν πιστώθηκε με το πλεονέκτημα αφού με την ακύρωση του διορισμού του από το Δικαστήριο θεωρείται εξ υπαρχής άκυρη τόσον η πράξη του διορισμού όσον και οτιδήποτε ακολούθησε. Εκείνο που λαμβάνεται υπόψη κατά την επανεξέταση είναι το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά την ημέρα που λήφθηκε η ακυρωθείσα απόφαση στις 16/11/1992 - τότε ο αιτητής δεν είχε πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης. Ορθά λοιπόν η Ε.Δ.Υ, δεν πίστωσε τον αιτητή με το πλεονέκτημα.
Τα ίδια ισχύουν και για την υπηρεσία του αιτητή πέραν των πέντε μηνών που απέκτησε εργαζόμενος στην πιο πάνω θέση μέχρι τις 7/9/1994, ημέρα που λήφθηκε η επίδικη απόφαση.
Ως εκ τούτου, και ο ισχυρισμός του αιτητή ότι πεπλανημένα η Ε.Δ.Υ. παραγνώρισε την πεντάμηνη πείρα του αιτητή απορρίπτεται ως αβάσιμος.
Σχετικά με το τελευταίο επιχείρημα του αιτητή, ότι η Ε.Δ.Υ. παραβίασε το καθεστώς του ουσιώδους χρόνου λαμβάνοντας υπόψη την πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους Παναγιώτας Πιέρα ως έκτακτης στο Γενικό Χημείο "μέχρι και σήμερα" όπως καταγράφεται στα πρακτικά της, δηλαδή ότι η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη της στοιχείο μεταγενέστερο του ουσιώδους χρόνου και εξωγενές, που συνέβη πέραν των επτά μηνών μετά τον ουσιώδη χρόνο της 1/2/1994 δε με βρίσκει σύμφωνο.
Η αναφορά αυτή της Ε.Δ.Υ. πρέπει να διαβαστεί στο σύνολο της.
"Η Πιέρα Παναγιώτα έχει συνεχή πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης στον ιδιωτικό τομέα, από τον Απρίλη του 1989 μέχρι το Σεπτέμβρη του 1990. Από το Φεβράρη του 1991 μέχρι και τον Απρίλη του 1991 εργάστηκε στο δημόσιο τομέα σε διάφορα διαστήματα και από το Νοέμβρη του 1991 μέχρι και σήμερα ..."
Είμαι της γνώμης ότι η αναφορά αυτή της Ε.Δ.Υ, γίνεται απλά για λόγους στατιστικής και αυτό δείχνει ότι η Ε.Δ.Υ, ερεύνησε ποιοί από τους υποψήφιους κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα. Και ούτε φαίνεται από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ., ημερομηνίας 7/9/1994, ότι η αναφορά αυτή της Ε.Δ.Υ. έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη λήψη της επίδικης απόφασης. Εξ' άλλου το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το πλεονέκτημα και χωρίς τον υπολογισμό των επτά πιο πάνω μηνών.
Ο αιτητής δε δικαιούται να επιδοκιμάζει και ταυτόχρονα να αποδοκιμάζει. Δεν μπορεί δηλαδή από τη μια να επιδιώκει ακύρωση για το λόγο ότι λήφθηκε υπόψη από την Ε.Δ.Υ. εξωγενές στοιχείο που έλαβε χώρα μετά τον ουσιώδη χρόνο, όπως η πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους Παναγιώτας Πιέρα ως έκτακτης στο Γενικό Χημείο "μέχρι και σήμερα", ενώ ζητά να ληφθεί υπόψη από την Ε.Δ.Υ., για τον ίδιο, πείρα που απόκτησε μετά τον ουσιώδη χρόνο, και θεωρεί μάλιστα ότι η Ε.Δ.Υ. πλανήθηκε γιατί δεν έλαβε υπόψη αυτή την πείρα (βλέπε Σαββίδης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1993) 3 C.L.R. 249, στη σελίδα 257, και Αντώνης Αναστασίου v. K.O.T. (1996) 4 Α.Α.Δ. 2440).
Για το λόγο αυτό και ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται ως απαράδεκτος και αβάσιμος.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Ο αιτητής να πληρώσει τα έξοδα των καθ' ων η αίτηση και των ενδιαφερόμενων μερών. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.