|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 163
22 Ιανουαρίου, 1997
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΥΑΓΟΡΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΕΓΓΡΑΦΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 443/95)
Πρόσφυγες — Προσφυγική ταυτότητα — Αντικατάσταση — Περιστάσεις της άρνησης αντικατάστασης στην κριθείσα περίπτωση — Έλλειψη δέουσας έρευνας.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της μη αντικατάστασης της προσφυγικής του ταυτότητας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Ο χρόνος κατά τον οποίο ο αιτητής σύμφωνα με τις πληροφορίες διέμενε στην Κλήρου, δεν καθορίζεται επακριβώς. Ο ακριβής προσδιορισμός του χρόνου κατά τον οποίο ο αιτητής πιθανόν να διέμενε στην Κλήρου ή αλλαχού, αποτελεί ουσιώδες στοιχείο για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης, ενόψει του ότι το ζητούμενο είναι κατά πόσο ο αι-τητής διέμενε μόνιμα κατά το χρόνο της τουρκικής εισβολής, στη Μόρφου, που είναι τώρα απροσπέλαστη περιοχή. Το στοιχείο δεν ερευνήθηκε επαρκώς. Λόγω δε της έλλειψης επαρκούς έρευνας είναι πιθανόν η Διοίκηση να λειτούργησε, κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, κάτω από πλάνη ως προς τα πραγματικά γεγονότα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτητή για αντικατάσταση της προσφυγικής του ταυτότητας.
Π. Παπαγεωργίου, για τον Αιτητή.
Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση των καθ' ων η αίτηση που περιέχεται σ' επιστολή τους ημερ. 27.2.95, με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του για αντικατάσταση της προσφυγικής του ταυτότητας.
Ο αιτητής γεννήθηκε στο Ποτάμι την 1.9.44. Στις 20.11.73 προσλήφθηκε σαν ιατρός στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας (Εξωτερικά Ιατρεία) και στις 15.7.74 μετατέθηκε στο Υγειονομικό Κέντρο Κλήρου. Στις 7.7.74 αρραβωνιάστηκε με τη Χρυσούλα Δ. Πήλασα που διέμενε μόνιμα στην οικία αρ. 18, στην οδό Ψαρών στη Μόρφου, που τώρα είναι κατεχόμενη. Στις 10.5.75 το ζεύγος τέλεσε τους γάμους του.
Στις 29.12.75 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για έκδοση προσφυγικής ταυτότητας. Μαζί με την αίτηση του υπέβαλε προς υποστήριξη της, δήλωση του τότε κοινοτάρχη Μόρφου, με την οποία πιστοποιείτο ότι ο αιτητής ήταν μόνιμος κάτοικος Μόρφου, και ότι διέμενε στην οδό Ψαρών 18, από τις 20.3.74 μέχρι τις 14.8.74. Η αίτηση του αιτητή εγκρίθηκε και του χορηγήθηκε προσφυγική ταυτότητα.
Στις 16.11.92 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για αντικατάσταση της προσφυγικής του ταυτότητας, την οποία υποστήριξε με βιογραφικό του σημείωμα, όπου ανάφερε ότι από τις 7.7.74, ημερομηνία του επίσημου αρραβώνα του, διέμενε μόνιμα στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς του, στη Μόρφου.
Έρευνα που διεξήχθη μέσω του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών στα αρχεία της Υπηρεσίας δεν αποκάλυψε οτιδήποτε αναφορικά με τον τόπο της συνήθους διαμονής του αιτητή κατά την περίοδο πριν και μέχρι την εισβολή. Όπως φαίνεται από το φάκελο της Διοίκησης (Τεκμήριο 1, σελ. 15-14), οι καθ' ων η αίτηση αφού έλαβαν υπόψη ότι ο αιτητής πριν και μέχρι την εισβολή ήταν τοποθετημένος στο Υγειονομικό Κέντρο Κλήρου, όπου έπρεπε να διαμένει σύμφωνα με σχετική εγκύκλιο του Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών, την απόσταση μεταξύ Κλήρου και Μόρφου, τη δυσκολία στη συγκοινωνία και το μικρό χρονικό διάστημα που παρεμβάλλετο μεταξύ της 7.7.74 και της εισβολής, κατάληξαν στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν μπορούσε να θεωρηθεί ότι απέκτησε νέα συνήθη διαμονή στη Μόρφου. Ως εκ τούτου η αίτηση του απερρίφθη.
Ο αιτητής ζήτησε επανεξέταση του αιτήματος του, το οποίο όμως και πάλι απερρίφθη.
Εναντίον της απορριπτικής απόφασης των καθ' ων η αίτηση ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αρ. 360/93, την οποία αργότερα απέσυρε ενόψει επανεξέτασης του θέματος με βάση νέα στοιχεία που υπέβαλε.
Τα νέα στοιχεία που υπέβαλε ο αιτητής συνίσταντο σε βεβαιώσεις από 3 άτομα αναφορικά με τη διαμονή του στη Μόρφου από τον αρραβώνα του μέχρι την εισβολή.
Στα πλαίσια της επανεξέτασης οι καθ' ων η αίτηση κάλεσαν τα πρόσωπα που υπέγραψαν τις βεβαιώσεις για λήψη πληροφοριών, επιπλέον δε πήραν πληροφορίες και από άλλα πρόσωπα. Η έρευνα που διεξήχθη φαίνεται στις σελ. 54-51 του Τεκμηρίου 1.
Με επιστολή ημερ. 27.2.95, ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι το αίτημα του δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί για το λόγο ότι πριν και μέχρι την τουρκική εισβολή η συνήθης διαμονή του δεν ήταν οποιαδήποτε τουρκοκρατούμενη περιοχή. Εναντίον της απάντησης αυτής καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Ο αιτητής ισχυρίζεται έλλειψη δέουσας έρευνας, όπως επίσης και ότι τα συμπεράσματα των καθ' ων η αίτηση δεν υποστηρίζονται από το περιεχόμενο του φακέλου που δεν είναι αντίθετο με την εκδοχή του. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι οι πληροφορίες που πήραν οι καθ' ων η αίτηση από ορισμένα άτομα αναφορικά με τη διαμονή του στην Κλήρου, δεν διευκρίνιζαν κατά πόσο αφορούσαν σε χρόνο προγενέστερο ή μεταγενέστερο της εισβολής, υποστηρίζει δε ότι ενοικίασε σπίτι στην Κλήρου κατά τον Οκτώβριο του 1974 για περίοδο δύο περίπου μηνών, όπου διέμενε με τη μνηστή του και τα πε-θερικά του όπως και την οικογένεια του συγάμβρου του.
Οι βεβαιώσεις που προσκόμισε ο αιτητής για τους σκοπούς της επανεξέτασης, τον τοποθετούσαν να κατοικά μετά τον αρραβώνα του στην οικία της μνηστής του στη Μόρφου. Οι πληροφορίες που πήραν οι καθ' ων η αίτηση, επί των οποίων όπως φαίνεται βάσισαν την επίδικη απόφαση τους, φαίνονται σε σημείωμα Λειτουργού τους στη σελ. 51 του Τεκμηρίου 1. Από το σημείωμα αυτό προκύπτει ότι δυο άτομα που εργάζονταν στο Αγροτικό Υγειονομικό Κέντρο Κλήρου ανάφεραν ότι ο αιτητής κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στην Κλήρου διέμενε εκεί σε ενοικιαζόμενη κατοικία. Τρίτο άτομο, η ιδιοκτήτρια της οικίας στην Κλήρου, την οποία κατ' ισχυρισμό ενοικίαζε ο αιτητής, ανάφερε ότι ο αι-τητής δεν ενοικίαζε το σπίτι της και ότι ούτε καν τον γνώριζε.
Είναι γεγονός, ότι ο χρόνος κατά τον οποίο ο αιτητής σύμφωνα με τις πληροφορίες διέμενε στην Κλήρου, δεν καθορίζεται επακριβώς. Ο ακριβής προσδιορισμός του χρόνου κατά τον οποίο ο αιτητής πιθανόν να διέμενε στην Κλήρου ή αλλαχού, αποτελεί ουσιώδες στοιχείο για τους σκοπούς της παρούσας υπόθεσης, ενόψει του ότι το ζητούμενο είναι κατά πόσο ο αιτητής διέμενε μόνιμα κατά το χρόνο της τουρκικής εισβολής, στη Μόρφου, που είναι τώρα απροσπέλαστη περιοχή. Το στοιχείο δεν ερευνήθηκε επαρκώς. Λόγω δε της έλλειψης επαρκούς έρευνας είναι πιθανόν η Διοίκηση να λειτούργησε, κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, κάτω από πλάνη ως προς τα πραγματικά γεγονότα.
Για το λόγο αυτό, η παρούσα προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.