|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 130
17 Ιανουαρίου, 1997
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΝΑΘΑΝΑΗΛ,
Αιτητής,
ν.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 49/95)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Το ζήτημα του κρίσιμου νομοθετικού καθεστώς για την προαγωγή υπαλλήλου του οποίου η υπηρεσία είχε τερματισθεί από 1/2/80 έως 22/4/93 για λόγους δημοσίου συμφέροντος — Περιστάσεις.
Ο αιτητής προσέβαλε την απόφαση με την οποία κρίθηκε ότι δεν ήταν δυνατή η προαγωγή του σε Επιμελητή, 2ης Τάξης, Υπουργείο Παιδείας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η υπηρεσιακή του κατάσταση, πριν τον τερματισμό της υπηρεσίας του το 1980, διήπετο από το Νόμο 8/64 δεν είναι σύμφωνος με το περιεχόμενο των φακέλων του. Σύμφωνα με τους όρους προαγωγής του από 1.3.1968, στη θέση Επιμελητή 3ης Τάξεως, τους οποίους ρητά αποδέχθηκε χωρίς καμιά επιφύλαξη, ο αιτητής υπήγετο στις διατάξεις του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 33/67 όπως ήταν τότε) και τις Γενικές Διατάξεις που ίσχυαν κατά καιρούς. Επομένως ούτε με την επίδικη απόφαση, ούτε με την εκ νέου ανάληψη της υπηρεσίας του το 1993, επήλθε καμιά αλλαγή στο νομικό καθεστώς από το οποίο διήπετο η υπηρεσιακή κατάσταση του πριν το 1980.
Το νομικό καθεστώς που εφαρμόζετο στην περίπτωση του, τόσο πριν το 1980 όσο και μετά το 1993, ήταν αυτό που προνοείτο από τους εκάστοτε περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμους και δεν μπορεί να έχει εφαρμογή ο Νόμος 8/64.
Δεν προβλήθηκε κανένας ισχυρισμός, ότι οι πρόνοιες του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου ή του σχεδίου υπηρεσίας έτυχαν λανθασμένης εφαρμογής.
Εν πάση περιπτώσει η απόφαση των καθών η αίτηση ότι ο αιτητής δεν μπορούσε να προαχθεί με βάση το ισχύον σχέδιο υπηρεσίας ήταν εύλογα επιτρεπτή. Αυτό έγινε δεκτό και από το δικηγόρο του αιτητή στη γραπτή του αγόρευση. Ο αιτητής ομολογουμένως δεν κατείχε τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα για προαγωγή, ορθά δε κρίθηκε ότι δεν βρισκόταν στην υπηρεσία την 1.10.1981, εφόσον η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 22.4.1993, με την οποία ανακλήθηκε η προηγούμενη απόφαση για τερματισμό της υπηρεσίας του, είχε ισχύ από την ημερομηνία έκδοσης της. Δεν είχε αναδρομική ισχύ.
Η οποιαδήποτε ισχυριζόμενη παράλειψη προαγωγής του αιτητή μετά το 1972 και πριν το 1980 οπότε είχε τερματισθεί η υπηρεσία του, δεν είναι δυνατό να εξετασθεί στα πλαίσια της προσφυγής αυτής.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία αποφασίστηκε ότι ο αιτητής δεν μπορούσε να προαχθεί στην συνδυασμένη θέση Επιμελητή 2ης Τάξης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού.
Ι. Νικολάου, για τον Αιτητή.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής στην παρούσα προσφυγή ζητά την πιο κάτω θεραπεία:
"1. Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική απόφαση και/ή πράξη των καθ' ών η Αίτηση που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολήν του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού ημ. 8.11.94 (φωτοαντίγραφο της οποίας και επισυνάπτεται ως Τεκμήριο Α) και με την οποίαν αποφασίσθηκε ότι ο αιτητής δεν μπορούσε να προαχθεί στην συνδυασμένη θέση Επιμελητή 2ης Τάξης, Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
2. Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη των καθ' ων η Αίτηση, να προάξουν τον αιτητή στην συνδυασμένη θέση Επιμελητή 2ης Τάξης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού αναδρομικά από 1.1.94 και/ή άλλως είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος."
Ο αιτητής υπηρετούσε στη θέση Επιμελητή 4ης Τάξεως από το 1960. Με απόφαση της Επιτροπής Δημοσίας Υπηρεσίας ημερομηνίας 1.2.1968 του προσφέρθηκε προαγωγή στη θέση Επιμελητή 3ης Τάξεως από 1.3.1968, την οποία και αποδέχθηκε.
Οι υπηρεσίες του αιτητή τερματίσθηκαν προς το Δημόσιο Συμφέρον από την 1.2.1980, σύμφωνα με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Με νεώτερη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 22.4.1993, η προηγούμενη απόφαση ανακλήθηκε και ο αιτητής ανέλαβε εκ νέου τα καθήκοντα του από την 1.1.1994.
Με επιστολή του προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, ημερομηνίας 9.5.1994, ο αιτητής ζήτησε να προαχθεί στη συνδυασμένη θέση Επιμελητή 2ας Τάξεως, ενόψει του ότι είχε συμπληρώσει, πριν τον τερματισμό της υπηρεσίας του το 1980, 12 χρόνια υπηρεσίας στη θέση Επιμελητή 3ης Τάξεως. Στην επιστολή του και για υποστήριξη του αιτήματος του, αναφέρθηκε σε εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών ημερομηνίας 4.2.1988, σύμφωνα με την οποία τα έτη υπηρεσίας για σκοπούς προαγωγής στην κλίμακα Α7 εμειώνονταν από 13 σε 11 στις περιπτώσεις υπαλλήλων που βρίσκονταν στην υπηρεσία την 1.10.1981.
Την 31.5.1994 υποβλήθηκε από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού προς την Επιτροπή Δημοσίας Υπηρεσίας πρόταση για προαγωγή του αιτητή στη θέση Επιμελητή 2ας Τάξεως αναδρομικά από 1.1.1994. Η ΕΔΥ παρέπεμψε το θέμα στο Γενικό Εισαγγελέα για γνωμάτευση όσον αφορά το εάν ο αιτητής μπορούσε να θεωρηθεί ότι υπηρετούσε κατά την 1.10.1981, ούτως ώστε να επωφεληθεί της Σημείωσης του σχετικού σχεδίου υπηρεσίας. Η γνωμάτευση τον Γενικού Εισαγγελέα ήταν αρνητική για το αίτημα του αιτητή!
Ακολούθως η ΕΔΥ, σε συνεδρία της ημερομηνίας 4.8.1994 αποφάσισε ότι:
"....................................ο Ναθαναήλ Σωκράτης, που υπηρετεί στη θέση Επιμελητή, 3ης Τάξης, δεν μπορεί να προαχθεί στη συνδυασμένη θέση Επιμελητή, 2ης Τάξης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, για τους εξής λόγους:
(α) Δεν έχει πετύχει μέχρι στιγμής στις εξετάσεις πάνω στις Γενικές Διατάξεις, Δημοσιονομικές και Λογιστικές Οδηγίες και Κανονισμούς Αποθηκών και έτσι δεν μπορεί να προαχθεί με βάση τα απαιτούμενα προσόντα, και
(β) σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω ο Ναθαναήλ δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι βρισκόταν στην υπηρεσία κατά την 1.10.81 και έτσι δεν μπορεί να προαχθεί επωφελούμενος της Σημείωσης του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Η πιο πάνω απόφαση της ΕΔΥ κοινοποιήθηκε στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, το οποίο την κοινοποίησε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 8.11.1994.
Εναντίον της απόφασης αυτής καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση έχει εκδοθεί κατά παράβαση του Νόμου και συγκεκριμένα του άρθρου 5(2) του περί Υπαλλήλων των Κοινοτικών Σχολείων Μέσης Εκπαιδεύσεως Νόμου 1963 (Νόμος αρ. 8/64), ο οποίος έχει εφαρμογή στην περίπτωση του, και σύμφωνα με τον οποίο απαιτείτο μόνο τετραετής υπηρεσία στη θέση Επιμελητή 3ης Τάξεως. Όπως ισχυρίζεται, κατείχε τα απαραίτητα προσόντα για προαγωγή από το 1972, πριν δηλαδή τον τερματισμό των υπηρεσιών του. Περαιτέρω ισχυρίζεται ότι η μεταγενέστερη αλλαγή των απαιτουμένων προσόντων για προαγωγή ουδόλως επηρεάζει τη θέση του. Ακόμα ο αιτητής ισχυρίζεται ότι έτυχε άνισης μεταχείρισης σε σύγκριση με άλλους συναδέλφους του που κατείχαν την ίδια θέση, με αποτέλεσμα να διέπεται τώρα από το νέο καθεστώς, το νέο σχέδιο υπηρεσίας, το οποίο απαιτεί επιτυχία σε εξετάσεις.
Η δικηγόρος για την καθής η αίτηση υποστήριξε ότι οι Επιμελητές Σχολείων είναι δημόσιοι υπάλληλοι και εφαρμογή έχει ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος (αρ. 1/90 ο οποίος αντικατέστησε τον προηγούμενο Νόμο αρ. 33/67). Επειδή δε ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος είναι μεταγενέστερος του Νόμου 8/64, υπερισχύει ο τελευταίος χρονολογικά εκεί όπου οι δύο νόμοι συγκρούονται. Εισηγήθηκε ότι το άρθρο 5 του Νόμου 8/64 καταργήθηκε σιωπηρά από τους μεταγενέστερους νόμους περί Δημοσίας Υπηρεσίας. Υποστήριξε ακόμα ότι δεν μπορεί να εξετασθεί στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής οποιαδήποτε παράλειψη προαγωγής του αιτητή το 1972 και ότι η καθής η αίτηση δεν είχε υποχρέωση να προάξει τον αιτητή, ο οποίος είχε μόνο προσδοκία προαγωγής. Τέλος ισχυρίσθηκε ότι δεν υπήρξε άνιση μεταχείριση του αιτητή σε σύγκριση με άλλους συναδέλφους του, αφού οι τελευταίοι βρίσκονταν στην υπηρεσία κατά τα έτη 1980-1993, ενώ ο αιτητής όχι.
Στην απαντητική του αγόρευση ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι ο αιτητής διορίστηκε στη θέση Επιμελητή 4ης Τάξεως βάσει του Νόμου 8/64 από τις πρόνοιες του οποίου διέπετο η υπηρεσιακή του κατάσταση μέχρι την απόλυση του το 1980, καθεστώς στο οποίο επανήλθε το 1993.
Είναι γεγονός ότι ο Νόμος 8/64 δεν καταργήθηκε ρητά από τους μεταγενέστερους περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμους.
Ο Νόμος 8/64 προνοεί ότι οι οργανικές θέσεις υπαλλήλων σχολείων διακρίνονται σε τέσσσερις τάξεις, ήτοι Επιμελητή 1ης, 2ας, 3ης και 4ης Τάξεως (άρθρο 3). Η θέση Επιμελητή 4ης Τάξεως πληρούται με διορισμό, οι δε υπόλοιπες με προαγωγή, πλην της 1ης Τάξεως που είναι δυνατό να πληρωθεί είτε με προαγωγή είτε με διορισμό. Το άρθρο 5(2)(γ) προνοεί ότι για προαγωγή στη 2η Τάξη απαιτείται απολυτήριο εξαταξίου σχολής Μέσης Εκπαίδευσης, 4ετής τουλάχιστον υπηρεσία στην 3η Τάξη και ειδικές γνώσεις αναλόγως των καθηκόντων για τα οποία προορίζεται ο υπάλληλος.
Αντίθετα, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, όπως έχει καταρτισθεί δυνάμει του άρθρου 27 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου αρ. 1/90, απαιτούνται για προαγωγή στη θέση Επιμελητή 2ας Τάξεως τα ακόλουθα:
"(1) 16ετής υπηρεσία εις την θέσιν Επιμελητού, 3ης Τάξεως, εκ της οποίας 4 τουλάχιστον έτη επί της κλίμακος Α5.
(2) Ακεραιότης χαρακτήρος, πρωτοβουλία, υπευθυνότης και ευθυκρισία.
(3) Καλή γνώσις των κανονισμών και διαδικασιών λειτουργίας της Γραμματείας των Σχολείων ή Σχολικής Εφορείας.
(4) Επιτυχία εις τας εξετάσεις επί των Γενικών Διατάξεων, Δημοσιονομικών και Λογιστικών Οδηγιών και Κανονισμών Αποθηκών.
ΣΗΜ.: Υπάλληλοι υπηρετούντες κατά την 1.10.1981 εξαιρούνται των εις το (4) απαιτουμένων εξετάσεων και δύνανται να προαχθούν μετά την συμπλήρωσιν (11) ετών υπηρεσίας από της ημερομηνίας διορισμού των εις την θέσιν Επιμελητού, 3ης Τάξεως ή/και Επιμελητού, 4ης Τάξεως, εκ της εν λόγω υπηρεσίας όμως 4 τουλάχιστον έτη δέον να είναι επί των κλιμάκων Α4 ή/και Α5. Ο όρος "υπάλληλοι" περιλαμβάνει και πρόσωπα απασχολούμενα επί εκτάκτου βάσεως ή/και επί συμβάσει, η υπηρεσία των όμως θα υπολογίζεται από της ημερομηνίας διορισμού των υπό της Επιτροπής Δημοσίας Υπηρεσίας εις την οργανική θέσιν."
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η υπηρεσιακή του κατάσταση, πριν τον τερματισμό της υπηρεσίας του το 1980, διήπετο από το Νόμο 8/64 δεν είναι σύμφωνος με το περιεχόμενο των φακέλων του. Σύμφωνα με τους όρους προαγωγής του από 1.3.1968, στη θέση Επιμελητή 3ης Τάξεως, τους οποίους ρητά αποδέχθηκε χωρίς καμιά επιφύλαξη, ο αιτητής υπήγετο στις διατάξεις του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (αρ. 33/67 όπως ήταν τότε) και τις Γενικές Διατάξεις που ίσχυαν κατά καιρούς. Επομένως ούτε με την επίδικη απόφαση, ούτε με την εκ νέου ανάληψη της υπηρεσίας του το 1993, επήλθε καμιά αλλαγή στο νομικό καθεστώς από το οποίο διήπετο η υπηρεσιακή κατάσταση του πριν το 1980.
Το νομικό καθεστώς που εφαρμόζετο στην περίπτωση του, τόσο πριν το 1980 όσο και μετά το 1993, ήταν αυτό που προνοείτο από τους εκάστοτε περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμους και δεν μπορεί να έχει εφαρμογή ο Νόμος 8/64.
Δεν προβλήθηκε κανένας ισχυρισμός, ότι οι πρόνοιες του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου ή του σχεδίου υπηρεσίας έτυχαν λανθασμένης εφαρμογής.
Εν πάση περιπτώσει η απόφαση των καθών η αίτηση ότι ο αιτητής δεν μπορούσε να προαχθεί με βάση το ισχύον σχέδιο υπηρεσίας ήταν εύλογα επιτρεπτή. Αυτό έγινε δεκτό και από το δικηγόρο του αιτητή στη γραπτή του αγόρευση. Ο αιτητής ομολογουμένως δεν κατείχε τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα για προαγωγή, ορθά δε κρίθηκε ότι δεν βρισκόταν στην υπηρεσία την 1.10.1981, εφόσον η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερομηνίας 22.4.1993, με την οποία ανακλήθηκε η προηγούμένη απόφαση για τερματισμό της υπηρεσίας του, είχε ισχύ από την ημερομηνία έκδοσης της. Δεν είχε αναδρομική ισχύ.
Η οποιαδήποτε ισχυριζόμενη παράλειψη προαγωγής του αιτητή μετά το 1972 και πριν το 1980 οπότε είχε τερματισθεί η υπηρεσία του, δεν είναι δυνατό να εξετασθεί στα πλαίσια της προσφυγής αυτής.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εξ £150 υπέρ των καθών η αίτηση.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.