ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.

Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.

----------------------------------- -

1. Ανδρέα Κουρτελλάρη, από τη Λευκωσία,

2. Χαράλαμπου Σουππουρή, από τη Λευκωσία,

και

Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου,

----------------------------

Σταύρου Παναγίδη, από τη Λευκωσία,

και

Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου,

-----------------------

Για τους Αιτητές στην υπόθεση αρ. 675/95: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τον Αιτητή στην υπόθεση αρ. 762/95: κ. Λ. Παπαφιλίππου.

Για τον Καθ'ου η αίτηση: κ. Π. Πολυβίου.

Για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη: κ. Α. Παπαχαραλάμπους.

Οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:

Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν γιατί στρέφονται εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης και παρουσιάζουν κοινά γεγονότα και νομικά σημεία.

Η επίδικη απόφαση είναι αποτέλεσμα επανεξέτασης από το καθ'ου η αίτηση Συμβούλιο της πλήρωσης δύο θέσεων Πρώτου Εμπορικού Λειτουργού στο Ρ.Ι.Κ., που παρέμειναν κενές μετά από την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις προσφυγές με αρ. 413/92, 501/92 και 576/92, ημερομηνίας 31/1/95. Ακυρώθηκε η από 1/5/92 προαγωγή των ενδιαφερόμενων προσώπων με την απόφαση του καθ'ου η αίτηση Διοικητικού Συμβουλίου του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (το Συμβούλιο) ημερομηνίας 15/4/92.

Στις 21/6/95 συνεδρίασε το Συμβούλιο το οποίο αρχικά άκουσε τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, ο οποίος σύστησε κατά σειρά καταλληλότητας πρώτα τον αιτητή Παναγίδη και μετά τα δύο ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Σχετικά με τους αιτητές Α. Κουρτελλάρη και Χ. Σουππουρή ο Γενικός Διευθυντής ανέφερε ότι "με βάση όλα τα στοιχεία ενώπιον του Συμβουλίου, υστερούν των πιο πάνω υποψηφίων και δεν είναι δυνατό να συστηθούν για προαγωγή στην υπό κρίση θέση".

Στη συνέχεια το Συμβούλιο αποφάσισε ότι πληρούν τις προϋποθέσεις του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης τόσο οι αιτητές όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ακολούθως μελέτησε την έκθεση της Υπηρεσιακής Επιτροπής η οποία επιλήφθηκε των παραπόνων του αιτητή Κουρτελλάρη σχετικά με τη βαθμολογία του. Υιοθέτησε σχετικά την άποψη της Υπηρεσιακής Επιτροπής ότι οι ισχυρισμοί του περί έλλειψης αντικειμενικότητας και προκατάληψης από τους αξιολογούντες λειτουργούς του, είναι αστήρικτοι και αβάσιμοι.

Η διαδικασία πλήρωσης της θέσης συνεχίστηκε με την αξιολόγηση από το Συμβούλιο του κάθε υποψηφίου ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπόψη το περιεχόμενο των ενώπιόν του εγγράφων και φακέλων τα οποία μελέτησε διεξοδικά καθώς και τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή.

Το Συμβούλιο υιοθέτησε την εισήγηση του Γενικού Διευθυντή ότι οι καταλληλότεροι για προαγωγή είναι ο αιτητής Παναγίδης και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, δεν υιοθέτησε όμως τη σειρά κατάταξης που πρότεινε ο Γενικός Διευθυντής. Επίσης μετά από προσεκτική μελέτη όλων των δεδομένων και στοιχείων ενώπιον του συμφώνησε με την άποψη του Γενικού Διευθυντή ότι οι υποψήφιοι Κουρτελλάρης Ανδρέας και Σουππουρής Χαράλαμπος υστερούν των άλλων υποψηφίων.

Τέλος το Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα ότι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα έχουν προβάδισμα και αποφάσισε την προαγωγή τους, με βάση το πιο κάτω σκεπτικό:

Αφού ο δικηγόρος των αιτητών στην προσφυγή 675/95 αναφέρθηκε στη νομολογιακή αρχή ότι η ακυρωτική απόφαση έχει σαν συνέπεια την κατάργηση ή εξαφάνιση της προσβληθείσας διοικητικής πράξης εξ υπαρχής και έναντι πάντων, αναφέρθηκε στο παράπονο του αιτητή Κουρτελλάρη σχετικά με τη βαθμολογία του. Συγκεκριμένα στην αξιολόγηση της υπηρεσίας του και ότι αυτή πάσχει από έλλειψη αντικειμενικότητας και από προκατάληψη των αξιολογούντων λειτουργών του.

Παρέθεσε το πιο κάτω απόσπασμα για να υποστηρίξει ότι υπάρχει παραβίαση δεδικασμένου. Ισχυρίστηκε ότι τουλάχιστον θα έπρεπε να ερωτηθούν οι αξιολογούντες και όχι ο Τμηματάρχης Εμπορικού Τμήματος κ. Μ. Ρουβήμ που απλώς διατύπωσε μια δική του υποθετική κρίση.

Είναι η θέση επίσης των αιτητών ότι το καθ' ου η αίτηση Συμβούλιο αποφάσισε χωρίς να προσέξει ότι στην ουσία δεν έγινε έρευνα με βάση τα πρόσωπα και τα πράγματα που υπήρχαν ή ήσαν αναμεμειγμένα πριν τον ουσιώδη χρόνο και χωρίς στην ουσία να προβεί το ίδιο σε ενδελεχή έρευνα και να εξετάσει δεόντως τα στοιχεία. Δεν άσκησε δηλαδή την αποφασιστική κυριαρχική αρμοδιότητά του. Η έλλειψη περαιτέρω δέουσας έρευνας από μέρους του Συμβουλίου συνεπάγεται παραβίαση του δεδικασμένου σε σχέση με το θέμα αυτό. Ολοκληρώνοντας την εισήγησή του ο συνήγορος των αιτητών ισχυρίστηκε ότι η έλλειψη δέουσας έρευνας από το Συμβούλιο οδηγεί σε πλάνη περί τα δεδομένα και άρα σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης.

Αυτό το οποίο καλείται στην ουσία να εξετάσει το Δικαστήριο στην περίπτωση του αιτητή Κουρτελλάρη είναι αν το καθ'ου η αίτηση Συμβούλιο υιοθέτησε το συμπέρασμα της Υπηρεσιακής Επιτροπής (η Επιτροπή), ότι η αξιολόγηση της υπηρεσίας του αιτητή δεν πάσχει από έλλειψη αντικειμενικότητας ή είναι αποτέλεσμα προκατάληψης εναντίον του από τους αξιολογούντες λειτουργούς του και δεν προέβη το ίδιο το Συμβούλιο σε δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει το ίδιο τα γεγονότα. Εξεχώρησε δηλαδή την αρμοδιότητα που έχει το ίδιο το Συμβούλιο να αποφασίζει τελειωτικά.

Οπως υποστήριξε και ο δικηγόρος των καθ'ων, ενόψει του τεράστιου όγκου εγγράφων που είχε ο αιτητής και η άλλη πλευρά να παρουσιάσουν ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατο το ίδιο το Συμβούλιο από μόνο του να προβεί σε εξ υπαρχής έρευνα. Γι' αυτό, πολύ σωστά ανέθεσε το όλο αυτό έργο της διερεύνησης στην Υπηρεσιακή Επιτροπή την οποία το ίδιο διόρισε για να το βοηθήσει. Στη συνέχεια η Επιτροπή, αφού προέβη σε ενδελεχή έρευνα, υπέβαλε στο Συμβούλιο στις 16/6/95 την έκθεση της "για διερεύνηση παραπόνων του αιτητή". Ακολούθως το Συμβούλιο επιλήφθηκε του θέματος στη συνεδρία του στις 21/6/95 όπου και έλαβε την επίδικη απόφαση. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:

Οπως προκύπτει από το πιο πάνω απόσπασμα, το καθ'ου η αίτηση Συμβούλιο δεν απεμπόλισε την εξουσία του να αποφασίσει αλλά αντίθετα, αφού μελέτησε την έκθεση της Επιτροπής, ομόφωνα υιοθέτησε το συμπέρασμα της Επιτροπής ότι δεν αποδείχθηκε οποιαδήποτε προκατάληψη από τους αξιολογούντες λειτουργούς εναντίον του αιτητή. Την τελική απόφαση έλαβε το καθ'ου η αίτηση Συμβούλιο. Εξάλλου, όπως αποφασίστηκε στην Α.Ε. 1436, Δημοτικό Συμβούλιο Λάρνακας και άλλος ν. MOBIL OIL (CYPRUS) LIMITED και άλλων, ημερομηνίας 11/7/96, αποτελεί θέμα πραγματικό πότε το αρμόδιο διοικητικό όργανο ασκεί την εξουσία που του παρέχεται από το νόμο και πότε απλώς επισφραγίζει απόφαση άλλου. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:

Ενόψει των πιο πάνω απορρίπτεται ο ανωτέρω ισχυρισμός του αιτητή Κουρτελλάρη σχετικά με την αξιολόγηση της υπηρεσίας του.

Είναι κοινός ισχυρισμός των αιτητών και στις δύο προσφυγές ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη ή και δε συνάδει με τα στοιχεία των διοικητικών φακέλων των υποψηφίων. Ο καθένας επικαλείται τους δικούς του λόγους για να υποστηρίξει τη θέση του αυτή.

Αναφορικά με τους αιτητές στην προσφυγή 675/95 τόσο ο Γενικός Διευθυντής όσο και το καθ'ου η αίτηση Συμβούλιο, το οποίο υιοθέτησε την άποψη του Διευθυντή, ανέφεραν ότι "οι Κουρτελλάρης Ανδρέας και Σουππουρής Χαράλαμπος ........... με βάση όλα τα στοιχεία ενώπιον του Συμβουλίου, υστερούν των πιο πάνω υποψηφίων και δεν είναι δυνατό να συστηθούν για προαγωγή στην υπό κρίση θέση".

Οπως υποστηρίζουν οι αιτητές στα πρακτικά του Συμβουλίου δε φαίνεται πού υστερούν. Τα στοιχεία των φακέλων τους δείχνουν ότι υπερέχουν σε ορισμένα θέματα των ενδιαφερομένων ή και ότι βρίσκονται στην ίδια περίπου θέση. Συγκεκριμένα ο αιτητής Κουρτελλάρης ισχυρίζεται υπεροχή του στα προσόντα και στην αρχαιότητα έναντι και των δύο ενδιαφερόμενων προσώπων.

Σχετικά με τα προσόντα φαίνεται ότι ο Κουρτελλάρης είναι στην ίδια περίπου θέση με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ως προς την αρχαιότητα έχει 6 μήνες περίπου υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου Ιωσηφάκη (είναι όμως απομακρυσμένη, δηλαδή αναφέρεται στην ημερομηνία πρόσληψης του στο Ιδρυμα), ενώ έναντι της Παπαγεωργίου υπερέχει κατά 1½ χρόνο. Στην αξία όμως υστερεί έναντι των ενδιαφερομένων ενόψει της κατάληξής μου ότι δεν υπάρχει προκατάληψη κατά τη σύνταξη των υπηρεσιακών του εκθέσεων. Δε βρίσκω ο αιτητής να υπερέχει των ενδιαφερόμενων προσώπων.

Αναφορικά δε με τον αιτητή Σουππουρή βρίσκω ότι σε σχέση με τα προσόντα είναι περίπου στην ίδια θέση με την ενδιαφερόμενη Παπαγεωργίου, υστερεί όμως έναντι του ενδιαφερόμενου Ιωσηφάκη ο οποίος είναι κάτοχος και Πανεπιστημιακού Διπλώματος. Στην αρχαιότητα η οποία αναφέρεται στην ημερομηνία πρόσληψης τους στο Ιδρυμα υπερέχει κατά δύο χρόνια περίπου του ενδιαφερόμενου Ιωσηφάκη, ενώ αντίθετα υστερεί κατά δύο χρόνια έναντι της ενδιαφερόμενης Παπαγεωργίου. Ως προς την αξία μπορώ να πω ότι είναι σε ίση μοίρα περίπου με τον ενδιαφερόμενο Ιωσηφάκη, υστερεί όμως κατά πολύ έναντι της ενδιαφερόμενης Παπαγεωργίου.

Τα πιο πάνω στοιχεία των υποψηφίων δείχνουν ότι οι αιτητές σε γενική εικόνα υστερούν σε μικρό βαθμό έναντι των ενδιαφερόμενων προσώπων. Εν πάση περιπτώσει σε καμιά περίπτωση δε συγκρούεται η διαπίστωση του Διευθυντή και του Συμβουλίου με τα στοιχεία των διοικητικών φακέλων των υποψηφίων. Κρίνω ότι ενόψει του γεγονότος ότι το καθ'ου η αίτηση Συμβούλιο κατέληξε ότι υστερούν οι αιτητές έναντι των ενδιαφερομένων "μετά από προσεκτική μελέτη όλων των δεδομένων και στοιχείων ενώπιόν του", η απόφαση του ήταν εύλογα επιτρεπτή.

Ο αιτητής στην προσφυγή με αρ. 762/95 ισχυρίζεται ότι η επιλογή της ενδιαφερόμενης Παπαγεωργίου έρχεται σε σύγκρουση με τα τρία αξιολογικά κριτήρια (αξία, προσόντα, αρχαιότητα), όπως αυτά φαίνονται στους διοικητικούς τους φακέλους και που τον φέρουν να υπερέχει της ενδιαφερομένης. Εν πάση περιπτώσει υποστηρίζει ότι η σύσταση του Διευθυντή κατά σειρά καταλληλότητας με πρώτο τον ίδιο και μετά την ενδιαφερομένη παραγνωρίστηκε από το Συμβούλιο χωρίς να δοθεί ειδική αιτιολογία ή και η αιτιολογία αυτή είναι πεπλανημένη.

Είναι γεγονός ότι ο αιτητής υπερέχει της ενδιαφερομένης στην αξία. Κρίνω ορθό να παραθέσω την αναλυτική βαθμολογία των δύο υποψηφίων κατά την περίοδο από το έτος 1987-1991, όπως αυτή φαίνεται σε πίνακα στα πρακτικά της συνεδρίας του Συμβουλίου.

1987 1988 1989 1990 1991

Παναγίδης Σταύρος 1Α 8Β 6Γ 10Α 5Β 13Α 2Β 14Α 1Β 14Α 1Β

Παπαγεωργίου Αννα 12Α 2Β 1Γ 10Α 4Β 1Γ 9Α 6Β 9Α 6Β 9Α 6Β

Επίσης ο αιτητής είναι κάτοχος επιπλέον Πτυχίου της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών. Είναι σχετικός ο επισυνημμένος πίνακας στο πρακτικό του Συμβουλίου. Πλην όμως το προσόν αυτό δεν είναι επιπρόσθετο σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, γι' αυτό και η σημασία του είναι οριακή.

Εναπομένει να εξετάσω αν οι λόγοι, που έδωσε το Συμβούλιο κατά την επιλογή της ενδιαφερομένης αντί του αιτητή που προηγείτο αυτής στη σύσταση, είναι ικανοποιητικοί ή και εύλογοι, όπως απαιτείται από τη νομολογία. Παραθέτω πρώτα το σχετικό απόσπασμα από το πρακτικό του Συμβουλίου:

Τα προσόντα της ενδιαφερομένης είναι σχετικά με τη διαφήμιση, διεύθυνση πωλήσεων και το marketing. Φαίνονται στον επισυναπτόμενο πίνακα στα πρακτικά του Συμβουλίου. Συνεπώς έχουν σχέση με τα απαιτούμενα καθήκοντα στο Εμπορικό Τμήμα του Ιδρύματος. Επίσης η ενδιαφερομένη ήταν από το 1981 Εμπορικός Λειτουργός Β' και το 1983 προάχθηκε σε Εμπορικό Λειτουργό Α' στο Εμπορικό Τμήμα. Ενώ ο αιτητής ήταν από το 1979 Ανώτερος Λογιστικός Λειτουργός και από το 1984 Πρώτος Λογιστικός Λειτουργός στο Λογιστήριο. Προκύπτει ότι η ενδιαφερομένη ήταν άμεσος γνώστης της λειτουργίας του Εμπορικού Τμήματος. Δεν παραγνωρίζω ότι ο αιτητής υπερείχε μερικώς της ενδιαφερομένης στη βαθμολογία των υπηρεσιακών εκθέσεων για τα έτη 1989-1991, όμως αυτή αφορούσε αξιολόγηση των υποψηφίων από διαφορετικούς αξιολογούντες λειτουργούς σε διαφορετικά τμήματα, γι' αυτό και σύμφωνα με τη νομολογία δίδεται λιγότερη βαρύτητα στις αξιολογήσεις αυτές. (Βλ. σχετικά την απόφαση του Νικήτα Δ. στην υπόθεση Ανδρέας Παπαδόπουλος και Αλλοι ν. Δημοκρατίας, αρ. υποθ. 135/84 και άλλες, ημερομηνία έκδοσης 19/4/89.)

Κρίνω ότι η πιο πάνω αιτιολογία που έδωσε το Συμβούλιο για την επιλογή της ενδιαφερομένης είναι ικανοποιητική από πάσης απόψεως και εν πάση περιπτώσει μπορεί να θεωρηθεί "ειδική" και ικανοποιητική.

Παρατηρώ ότι η επιλογή της ενδιαφερομένης υπό τις περιστάσεις ήταν καθόλα νόμιμη, δικαιολογημένη και μπορώ να πω συμφέρουσα για το τμήμα της.

Ενόψει των πιο πάνω καταλήγω ότι και ο αιτητής στην προσφυγή 675/95 αποτυγχάνει και η προσφυγή του απορρίπτεται.

Οι προσφυγές απορρίπτονται. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της σύμφωνα με το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος. Δεν εκδίδεται διαταγή ως προς τα έξοδα.

Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ,

Δ.

/ΔΓ