|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 3380
11 Δεκεμβρίου, 1996
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 295/96)
Διοικητικό Δίκαιο — Διοικητική πράξη — Βεβαιωτική πράξη σε αντίθεση προς εκτελεστή — Περιστάσεις τον βεβαιωτικού χαρακτήρα της προσβληθείσας στην κριθείσα περίπτωση πράξης.
Πολίτης της Δημοκρατίας — Κτήση της ιδιότητας — Συνθήκη Εγκαθιδρύσεως — Άρθρο 2 και Άρθρο 1(ε) τον Παραρτήματος Δ — Περιεχόμενο ρύθμισης και εφαρμογή της στην κριθείσα περίπτωση.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο].
Η προσφυγή απορρίπτεται με £200,-έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Υπουργού Άμυνας με την οποία ο Αιτητής έχει υποχρέωση στρατιωτικής υπηρεσίας στην Εθνική Φρουρά.
Λ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Α. Χριστόφορου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του Υπουργού Αμύνης, σύμφωνα με την οποία υπέχει υποχρέωσης στρατιωτικής υπηρεσίας στην Εθνική φρουρά, ισχυριζόμενος ότι δεν είναι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τα γεγονότα επί των οποίων ο αιτητής προσπαθεί να προωθήσει τη θέση του είναι τα εξής: Ο πατέρας του Δώρος Παπαπέτρου, ιατρός, γεννήθηκε στη Λάρνακα μετά το 1914. Την περίοδο 1.8.55-1.8.60 φοιτούσε στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών. Με αφετηρία το γεγονός τούτο, ο συνήγορος του αιτητή ισχυρίζεται πως σύμφωνα με το άρθρο 2(1) του Παραρτήματος Δ της Συνθήκης Εγκαθιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν είχε τη συνήθη διαμονή του στην Κύπρο για οποιαδήποτε περίοδο των 5 ετών πριν από την ημερομηνία της Συνθήκης. Ο ίδιος ο αιτητής γεννήθηκε στη Δεκέλεια στις 18.7.77, που ως γνωστό περιλαμβάνεται στα γεωγραφικά όρια των Βρετανικών Βάσεων. Με δυο λόγια ο αιτητής διατείνεται πως, εφόσον ο πατέρας του δεν είναι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν είναι εξ αρρενογονίας μήτε ο ίδιος.
Ο αιτητής υπέβαλε τα πιο πάνω εγγράφως στον Υπουργό Αμύνης, μέσω του δικηγόρου του, στις 20.11.95. Στις 10.1.96 το Υπουργείο απάντησε γραπτώς στους δικηγόρους του αιτητή και τον ίδιο απορρίπτοντας το αίτημα. Στην αιτιολογία επισημαίνεται πως ο αιτητής απέκτησε κατά την γέννησή του την ιδιότητα του πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας γιατί ο πατέρας του ήταν πολίτης της Δημοκρατίας, σύμφωνα με το πιο πάνω άρθρο της Συνθήκης Εγκαθιδρύσεως. Ο δικηγόρος του αιτητή επανήλθε στο ίδιο θέμα στις 22.1.96 και το Υπουργείο Αμύνης, επέμεινε στην προηγούμενη του θέση, με επιστολή της 4.3.96.
Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται "η απόφαση", όπως ο συνήγορος του αιτητή αποκαλεί, το περιεχόμενο της τελευταίας αυτής επιστολής του Υπουργού Αμύνης της 4.3.96. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας εισηγείται πως με την προσφυγή δεν προσβάλλεται εκτελεστή διοικητική απόφαση γιατί στις 4.3.96 το Υπουργείο απλώς επιβεβαίωσε τη θέση του επί του ζητήματος, όπως αυτή κοινοποιήθηκε στο δικηγόρο του αιτητή από τις 10.1.96.
Συμφωνώ απόλυτα με την εισήγηση του δικηγόρου της Δημοκρατίας. Όταν ο συνήγορος του αιτητή επανήλθε στο θέμα, το Υπουργείο Αμύνης δεν διεξήγαγε οποιαδήποτε νέα έρευνα. Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε λόγος για τέτοια έρευνα εφόσον τα γεγονότα ήσαν γνωστά και διαπιστωμένα, απλώς υπήχθησαν στις συνταγματικές διατάξεις και νομοθετικές ρυθμίσεις. Το Υπουργείο επέμεινε πως η δική του άποψη πάνω στο νομικό ζήτημα ήταν ορθή και την επιβεβαίωσε. Η προσφυγή είναι επομένως απορριπτέα.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω πολύ σύντομα θα εκφράσω τη γνώμη μου πάνω στην ουσία της προσφυγής. Η άποψη του Υπουργείου Αμύνης είναι απόλυτα ορθή, για τους λόγους που το ίδιο αναφέρει στην αιτιολογία του στη σχετική απόφαση. Η απουσία του πατέρα του αιτητή από την Κύπρο, για την περίοδο που αναφέρεται πιο πάνω για σπουδές στην Ελλάδα, με ρητή πρόνοια στο Άρθρο 1(ε) του Παραρτήματος Δ της Συνθήκης της Εγκαθιδρύσεως δεν μετεβλήθη η έννοια της συνήθους διαμονής του πατέρα του αιτητή στην Κύπρο. Ο δικηγόρος του αιτητή συμφώνησε με την πιο πάνω θέση, αλλά εισηγήθηκε πως, εφόσον ο πατέρας του αιτητή πήρε το δίπλωμα του στις 27.5.60 και παρέμεινε στην Ελλάδα για λίγο ακόμη καιρό, από την πιο πάνω ημερομηνία έπαυσε να έχει την συνήθη διαμονή του στην Κύπρο. Νομίζω πως δεν χρειάζεται να πω ο,τιδήποτε άλλο παρά να απορρίψω την εισήγηση αυτή ως ολωσδιόλου νομικά αβάσιμη.
Οι σχετικές διατάξεις της Συνθήκης Εγκαθιδρύσεως που αναφέρονται στην παρούσα απόφαση είναι:
"ΑΡΘΡΟΝ 2
1. Οιοσδήποτε πολίτης του Ηνωμένου Βασιλείου και Αποικιών, ο οποίος κατά την ημερομηνίαν της Συνθήκης ταύτης κατέχει οιαδήποτε των προσόντων, των καθοριζομένων εις την παράγραφον 2 του Άρθρου τούτου καθίσταται, κατά την εν λόγω ημερομηνίαν, πολίτης της Δημοκρατίας της Κύπρου, εάν διέμενε τακτικώς εις την Νήσον Κύπρον καθ' οιονδήποτε χρόνον κατά την διάρκειαν της πενταετούς περιόδου της αμέσως προηγουμένης της ημερομηνίας της Συνθήκης τούτης.
ΑΡΘΡΟΝ 1
Διά τους σκοπούς του Παραρτήματος τούτου-
...................................
(ε) Νοείται ότι έν πρόσωπον δεν θεωρείται ότι έπαυσε να διαμένη τακτικώς εις μίαν χώραν εάν δύναται να αποδειχθή κατά τρόπον ικανοποιούντα τας ενδιαφερομένας χώρας ότι η απουσία του από αυτή τη χώρα ήτο προσωρινή και εγένετο δια σκοπούς ιατρικής περιθάλψεως ή εκπαιδεύσεως."
Η προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.