|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 3348
9 Δεκεμβρίου, 1996
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 666/91)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Εκδίκαση — Συνταγματική επιταγή για εκδίκαση μέσα σε εύλογο χρόνο — Έννοια του ευλόγου — Περιστάσεις της εγκρίσεως αιτήματος για περαιτέρω αναβολή της εκδίκασης χρονίζουσας προσφυγής στην κριθείσα περίπτωση.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο].
Η αίτηση αναβολής εγκρίνεται.
Αίτηση.
Αίτηση για αναβολή της υπόθεσης, από τους Καθ' ων η αίτηση.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τον Αιτητή.
Τ. Πολυχρονίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η υπόθεση είναι πολύ παλαιά αλλά έχω ενώπιόν μου αίτηση για περαιτέρω αναβολή. Τα περιστατικά είναι ιδιότυπα και χρειάζεται να τα καταγράψω με κάποια λεπτομέρεια.
Ο αιτητής προσβάλλει την προαγωγή/διορισμό του Γ. Κασάπη στη θέση του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως που πραγματοποιήθηκε με απόφαση της ΕΔΥ ημερομηνίας 11.4.91 και 23.4.91. Όταν καταχωρίστηκε η ένσταση ο αιτητής υπέβαλε αίτημα για αναβολή. Όπως δήλωσε, θα έπρεπε να προηγηθεί η ακρόαση της προσφυγής 795/90 με την οποία επιδίωκε την ακύρωση της απόφασης της Αρμόδιας Αρχής "να αποσύρει την πλήρωση μιας θέσης Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας". Εφόσον ακυρωνόταν εκείνη η πράξη και διοριζόταν στην πιο πάνω θέση αναδρομικά, θα προέκυπτε ζήτημα πλάνης της ΕΔΥ. Θα κατείχε έκτοτε τη θέση του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας ενώ η ΕΔΥ, κατά την πλήρωση της θέσης του Διευθυντή που ήταν πρώτου διορισμού και προαγωγής, τον θεώρησε ως "εξωτερικό" υποψήφιο. Η σημασία που απέδιδε στο θέμα ήταν μεγάλη, γι' αυτό και είχε ζητήσει από την ΕΔΥ αναβολή της πλήρωσης της θέσης του Διευθυντή μέχρι την εκδίκαση της Προσφυγής 795/90. Με αποτέλεσμα την επιδίωξη ακύρωσης ακόμα και της άρνησης της ΕΔΥ να περιμένει ως εάν να ήταν και αυτή εκτελεστή διοικητική πράξη. Ούτως ή άλλως, η επιτυχία του στην προσφυγή 795/90 και στη συνέχεια ο αναδρομικός διορισμός του αποτελούσαν όρο για τη θεμελίωση του πιο πάνω ισχυρισμού του στην παρούσα προσφυγή.
Οι καθ' ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο συναίνεσαν και ενέκρινα το αίτημα. Στις 3.12.92 εκδόθηκε η απόφαση στην Προσφυγή 795/90, υπέρ του αιτητή. Ασκήθηκε όμως η ΑΕ 1720 και ο αιτητής επανήλθε με νέο αίτημα για αναβολή ως την εκδίκασή της και στη συνέχεια, μετά την απόρριψη και της έφεσης στις 5.10.1994, μέχρις ότου επανεξετάσει η ΕΔΥ το ζήτημα της πλήρωσης της θέσης του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας. Οι καθ' ων ; η αίτηση και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο συγκατατέθηκαν αλλά στις 10 Μαρτίου 1995 εισηγήθηκαν την προώθηση πλέον της προσφυγής γιατί η ΕΔΥ αποφάσισε να αναμένει την εκδίκαση άλλων υποθέσεων στο πλαίσιο των οποίων αμφισβητείτο η κατοχή από τον αιτητή των προσόντων της θέσης του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας και της θέσης του Διευθυντή. Συμφώνησε και ο αιτητής, και δόθηκαν οδηγίες για την καταχώριση γραπτών αγορεύσεων. Αντ' αυτού, η αγόρευση του αιτητή περιορίσθηκε σε επιχειρήματα υπέρ της αναβολής της υπόθεσης. Δήλωσε πως αν δεν διοριζόταν αναδρομικά στη θέση του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας θα απέσυρε την παρούσα προσφυγή και κατέληξε με την άποψη πως δεν θα έπρεπε να προχωρήσει η εκδίκαση της πριν διευκρινιστεί το θέμα της πλήρωσης της θέσης του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας. Οι καθ' ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δέχτηκαν και αυτή τη φορά τη λογική της άποψης του αιτητή και συγκατατέθηκαν.
Στις 23 Φεβρουαρίου 1996 ο αιτητής ανέφερε πως πράγματι διορίστηκε αναδρομικά στη θέση του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας και αφού εγκρίθηκε και νέο αίτημά του για αναβολή για να επανεξετάσει τη θέση του, πάντα με τη συγκατάθεση των καθ' ων η αίτηση και του ενδιαφερομένου προσώπου, καταχώρησε, με την άδεια του Δικαστηρίου, γραπτή αγόρευση, επί της ουσίας πλέον.
Υποβλήθηκε τότε, για πρώτη φορά από τους καθ' ων η αίτηση, γραπτή αίτηση για αναβολή. Στο μεσοδιάστημα ασκήθηκαν τρεις προσφυγές (οι 348/96, 349/96 και 365/96) κατά του διορισμού του αιτητή στη θέση του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας και ενδεχόμενη επιτυχία τους θα σήμαινε πως ορθά θεωρήθηκε ο αιτητής "εξωτερικός" υποψήφιος. Υπενθύμισαν τη δήλωση του αιτητή πως θα απέσυρε την προσφυγή του σε τέτοια περίπτωση και τόνισαν τις αχρείαστες δυσκολίες που θα προκαλούνταν στην ομαλή λειτουργία του Τμήματος Πολεοδομίας αν προηγείτο η εκδίκαση της παρούσας προσφυγής.
Ο αιτητής ενέστη για δυο βασικά λόγους. Πρώτα, γιατί ισχυρίζεται τώρα ότι η απόφαση για το διορισμό/προαγωγή του ενδιαφερομένου προσώπου είναι άκυρη και για άλλο λόγο, άσχετο με το ότι θεωρήθηκε "εξωτερικός" υποψήφιος. Επομένως, θα επέμενε στην προσφυγή του ανεξάρτητα από το πως θα κατέληγε το ζήτημα της υπηρεσιακής του κατάστασης κατά τον ουσιώδη χρόνο. Μετά, γιατί αν ήθελε η ΕΔΥ να αναμένει την αποκρυστάλλωση της κατάστασης ως προς τη θέση του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας, ας άφηνε κενή τη θέση του Διευθυντή για όσο χρόνο θα χρειαζόταν. Η κάθε προσφυγή προσβάλλει αυτοτελή διοικητική πράξη και ουδέποτε καθιερώθηκε πρακτική για αναμονή της εκδίκασης άλλων προσφυγών.
Το Σύνταγμα επιβάλλει την εκδίκαση των υποθέσεων μέσα σε εύλογο χρόνο αλλά το τι είναι εύλογος χρόνος δεν είναι έννοια αμιγώς χρονολογική. Και δεν ήταν σ' αυτό που στηρίζεται ο αιτητής, ορθά θα έλεγα, ενόψει των περιστατικών. Ωστόσο είναι μόνιμη η προσπάθεια του Δικαστηρίου για εκδίκαση της κάθε υπόθεσης το συντομότερο δυνατό και η προοπτική της παράτασης της εκκρεμότητας μιας τόσο παλαιάς υπόθεσης είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη.
Είναι όμως και η συνέπεια και η ισομερής μεταχείριση αξίες και θα αισθανόμουν πως θα τις παραγνώριζα αν απέρριπτα το αίτημα των καθ' ων η αίτηση. Η στάση του αιτητή είναι παλίνδρομη και σε τελική ανάλυση αντιφατική. Με την επίκληση άλλου λόγου ακυρότητας, ο οποίος εισάχθηκε για πρώτη φορά με τη γραπτή του αγόρευση, επιχειρεί τώρα να υποβιβάσει τη σημασία εκείνου που ο ίδιος πρότεινε ως καθοριστικό της τύχης της προσφυγής του. Χωρίς όμως και να το εγκαταλείπει. Και εννοεί να αναστρέψουμε τώρα τα γεγονότα. Να μην θεωρήσουμε πως είναι ορθό να αναμένουμε τη τελική διευκρίνιση ως προς την υπηρεσιακή του κατάσταση κατά τον ουσιώδη χρόνο, που ήταν ο λόγος για τον οποίο, με δικά του αιτήματα, διατηρήθηκε η εκκρεμότητα ως τώρα. Για να εκδικαστεί η υπόθεση ως αυτοτελής πάνω στη βάση της ευνοϊκής γι' αυτόν, σ' αυτό το στάδιο, εξέλιξης.
Δεν είναι δίκαιο να ακολουθήσω αυτή την πορεία. Όχι για λόγους οφειλομένους σε οποιαδήποτε πρακτική - δεν τίθεται εδώ έτσι το θέμα - αλλά ενόψει των εντελώς ιδιαίτερων περιστατικών, όπως τα έχω συνοψίσει.
Το αίτημα εγκρίνεται. Για να είμαι ενήμερος ως προς τις εξελίξεις, ορίζω την υπόθεση για μνεία στις 28 Ιανουαρίου 1997 στις 8.45 π.μ.
Η αίτηση αναβολής εγκρίνεται.