|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1996) 4 ΑΑΔ 2517
20 Σεπτεμβρίου, 1996
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ TECHNOTRANI CONSULTANTS LTD ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 114/95)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 τον Συντάγματος — Παθητική νομιμοποίηση — Όργανα ή αρχές που ασκούν εκτελεστική ή διοικητική εξουσία — Μόνο αυτά νομιμοποιούνται ως καθ' ου η προσφυγή, όχι ο Γενικός Εισαγγελέας ως τέτοιος.
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως — Μηχανοκίνητα οχήματα — Αδασμολόγητα οχήματα υπερακτίων εταιρειών — Κριτήρια Κτήσεως — Εκτός του νόμου κριτήρια εφαρμόστηκαν στη κριθείσα περίπτωση — Περιστάσεις.
Οι αιτητές στράφηκαν κατά της άρνησης του καθ' ου η αίτηση να τους επιτρέψει να αντικαταστήσουν αφορολόγητο αυτοκίνητο που νομίμως κατείχε ο δεύτερος εξ αυτών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Αρχικά η προσφυγή στρεφόταν και εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα. Όπως ορθά ανάφερε ο δικηγόρος της Δημοκρατίας η προσφυγή δεν μπορεί να στρέφεται εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα επειδή δεν είναι όργανο ή αρχή που ασκεί εκτελεστική ή διοικητική εξουσία. Συνεπώς η προσφυγή εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα απορρίπτεται και ο τίτλος της προσφυγής τροποποιείται ανάλογα.
2. Σχετικές είναι οι πρόνοιες της κλάσης 01.18 στην οποία παρέπεμψε ο δικηγόρος για τον καθ' ου η αίτηση και με βάση την οποία εξαιρούνται από την καταβολή εισαγωγικών δασμών και φόρων καταναλώσεως μηχανοκίνητα οχήματα που εισάγονται από αλλοδαπές εταιρείες.
Πουθενά στο νόμο δεν τίθενται όμως οι περιορισμοί που επικαλέστηκε ο καθ' ου για απόρριψη του αιτήματος των αιτητών και συγκεκριμένα τα περί ανωτάτου ορίου £10.000 στα έξοδα της οικογένειας του αιτητή αρ.2 και υπηκοότητας της συζύγου του.
Στην παράγραφο 8 της Ένστασης γίνεται αναφορά σε "παράγραφο 3(c) της γνωστοποίησης με αριθμό 41", και η οποία όπως λέχθηκε προνοεί περί μη παραχώρησης απαλλαγής σε οικογένεια δικαιούχου αλλοδαπού όταν τα ετήσια έξοδά της είναι κάτω των £10.000. Τέτοια γνωστοποίηση δεν έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου ούτε έχει γίνει οποιαδήποτε περαιτέρω αναφορά σ' αυτήν από το δικηγόρο της Δημοκρατίας. Ελλείψει περαιτέρω στοιχείων το Δικαστήριο αδυνατεί να ελέγξει τη νομιμότητα της απόφασης του καθ' ου. Ακόμα όμως κι αν θεωρηθεί ότι η προαναφερθείσα γνωστοποίηση επιβάλλει όρο όπως για την παραχώρηση της αιτούμενης απαλλαγής τα έξοδα της οικογένειας υπερβαίνουν τις £10.000, δεν φαίνεται ποια έρευνα διενήργησε ο καθ' ου η αίτηση για να διαπιστώσει ότι τα έξοδα της συγκεκριμένης οικογένειας ήταν λιγότερα από £10.000 ενόψει δε και της βεβαίωσης της Τράπεζας του αιτητή αρ.2, ότι αυτός είχε για την περίοδο 28.11.93 -3.11.94 έξοδα (local expenditure) £23.100.
Η προσβαλλόμενη απόφαση δε βρίσκει έρεισμα στο περιεχόμενο της κλάσης 01.18, το οποίο προτάθηκε από το δικηγόρο του καθ' ου στη γραπτή του αγόρευση ως το νομικό υπόβαθρο της υπόθεσης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του καθ' ου η αίτηση με την οποία αρνήθηκε στους Αιτητές την αντικατάσταση του αφορολόγητου αυτοκινήτου το οποίο εδικαιούτο ο Αιτητής αρ. 2 ως Διευθυντής των αιτητών αρ. 1.
Κ. Δημητριάδης για Μαυρονικόλα, Δημητριάδη & Σία, για τους Αιτητές.
Σ. Θεοδούλου, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή ζητούν από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"1) Απόφαση και/ή διαταγή του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται ως άκυρη και/ή στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος η διοικητική πράξη και/ή απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων ημερομηνίας 23.11.94 με την οποία αρνήθηκε στους αιτητές να αντικαταστήσουν το αφορολόγητο αυτοκίνητο με αριθμό εγγραφής ABJ 965 το οποίο δικαιούτο ο αιτητής αρ.2 ως Διευθυντής της υπεράκτιας εταιρείας Technotran Consultants Ltd, αιτητών αρ.1 και/ή οι αιτητές και παν το παραλειφθέν όφειλε να είχε εκτελεστεί."
Αρχικά η προσφυγή στρεφόταν και εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα. Όπως ορθά ανάφερε ο δικηγόρος της Δημοκρατίας η προσφυγή δεν μπορεί να στρέφεται εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα επειδή δεν είναι όργανο ή αρχή που ασκεί εκτελεστική ή διοικητική εξουσία. Συνεπώς η προσφυγή εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα απορρίπτεται και ο τίτλος της προσφυγής τροποποιείται ανάλογα.
Ο αιτητής αρ.2 είναι σύμφωνα με το δικηγόρο του, Διευθυντής των αιτητών αρ. 1, που είναι υπεράκτια εταιρεία.
Ο αιτητής αρ.2 τελώνισε ατελώς το 1992 το όχημα Subaru με αρ. εγγραφής ΒΒΕ 220 ως διευθυντής της πιο πάνω εταιρείας.
Το 1994 ο αιτητής αρ.2 εξασφάλισε άδεια διαθέσεως (disposal permit) του πιο πάνω αυτοκινήτου και στις 14.7.94 τελώνισε ατελώς καινούργιο όχημα με αρ. εγγραφής DAS 385.
Λίγο αργότερα στις 8.8.94, η εταιρεία ζήτησε απαλλαγή για την αγορά νέου αδασμολόγητου αυτοκινήτου. Σύμφωνα με το δικηγόρο των αιτητών, ο αιτητής αρ.2 κατείχε ήδη δεύτερο αφορολόγητο αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής ABJ 965 και η απαλλαγή που ζητήθηκε αφορούσε την αντικατάσταση του εν λόγω αυτοκινήτου.
Στους αιτητές στάληκε η ακόλουθη επιστολή ημερ. 23.11.94, η οποία αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής:
"Dear Sir,
Re: Your request to clear a second duty free car under the name of the Offshore Company 'Technotran Consultants Limited"
-------------------------------------------
I refer to your letter dated 7 September 1994 on the above subject and wish to inform you the following:
An off-shore company is entitled under the existing legislation to clear in its name an equal number of duty-free cars as the actual number of the expatriate employees of the company who have not, however, taken personal advantage of this benefit.
Eligible expatriate employees accompanied by their family, may also acquire a second duty-free car for use mainly by their family (consisting of non-Cypriots) provided that the expenditure in Cyprus of the expatriate justifies the use of such second car. In case where the annual expenditure of such family is less than £10.000,00 this concession is not granted.
In view of the above and the fact that your wife is a Cypriot I regret to inform you that your request for the clearance of a second duty-free car can not be granted."
Οι νομικοί ισχυρισμοί που προβλήθηκαν από το δικηγόρο των αιτητών για ακύρωση της επίδικης απόφασης είναι ότι αυτή είναι αντίθετη με το νόμο και τους κανονισμούς ότι λήφθηκε με πλάνη περί το νόμο και τα πράγματα, ότι είναι αυθαίρετη και αδικαιολόγητη και ότι δεν έγινε επαρκής έρευνα.
Αναφορικά με τον πρώτο λόγο που δόθηκε για απόρριψη της αίτησης, ότι δηλαδή τα ετήσια έξοδα του αιτητή αρ.2 είναι κάτω των £10.000, είναι η θέση του δικηγόρου του πως αν ο καθ' ου ερευνούσε το θέμα θα διαπίστωνε ότι τα ετήσια έξοδά του ήταν γύρω στις £23.000. Προς τούτο επεσύναψε σχετική βεβαίωση της Τράπεζας (Τεκμήριο 1 στη γραπτή αγόρευσή του).
Όσον αφορά το δεύτερο λόγο για τον οποίο απορρίφθηκε η αίτηση ότι δηλαδή η γυναίκα του αιτητή αρ.2 είναι Κύπρια, ο δικηγόρος του ισχυρίστηκε ότι η θέση του καθ' ου είναι αντίθετη με το νόμο, εφόσον δεν υπάρχει οποιαδήποτε νομοθετική πρόνοια που να διέπει το θέμα.
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας στη γραπτή του αγόρευση ανέφερε πως δυνάμει της κλάσης 01.18 Τέταρτος Πίνακας (Άρθρο 11) του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου (βλ. επισύναψη στη γραπτή του αγόρευση), οι υπεράκτιες" εταιρείες δικαιούνται σε αδασμολόγητα αυτοκίνητα για το αλλοδαπό προσωπικό τους. Σε περίπτωση που ο διευθυντής της υπεράκτιας εταιρείας κατοικεί στην Κύπρο με την οικογένειά του, αυτός δικαιούται πέραν του πρώτου αδασμολόγητου αυτοκινήτου για χρήση από την εταιρεία, και δεύτερο αυτοκίνητο για χρήση από την οικογένεια του με την προϋπόθεση ότι τα ετήσια έξοδα της οικογένειάς του υπερβαίνουν τις £10.000. Επίσης είπε, από έρευνα προέκυψε πως η σύζυγος του αιτητή αρ,2 είναι Κύπρια και συνεπώς δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι πρόνοιες της η κλάσης 01.18.
Οι πρόνοιες της κλάσης 01.18 στην οποία παρέπεμψε ο δικηγόρος για τον καθ' ου η αίτηση και με βάση την οποία εξαιρούνται από την καταβολή εισαγωγικών δασμών και φόρων καταναλώσεως μηχανοκίνητα οχήματα που εισάγονται από αλλοδαπές εταιρείες, έχουν ως ακολούθως:
"Μηχανοκίνητα οχήματα των Κλάσεων 8703 21-24, 8703 31-33 και 8703 90 εισαγόμενα, και πας γραφειακός και οικιακός εξοπλισμός, πλην των επίπλων, εισαγόμενος υπό αλλοδαπών εταιρειών ή αλλοδαπού προσωπικού αυτών.
Διά τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου αλλοδαπή εταιρεία θεωρείται εταιρεία ή επιχείρησις η οποία ασχολουμένη αποκλειστικώς με δραστηριότητας εκτός της Δημοκρατίας διατηρεί γραφείον εν τη Δημοκρατία."
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω βρίσκω ορθή τη θέση του δικηγόρου των αιτητών ότι πουθενά στο νόμο δεν τίθενται οι περιορισμοί που επικαλέστηκε ο καθ' ου για απόρριψη του αιτήματός τους και συγκεκριμένα τα περί ανωτάτου ορίου £10.000 στα έξοδα της οικογένειας του αιτητή αρ.2 και υπηκοότητας της συζύγου του.
Στην παράγραφο 8 της Ένστασης γίνεται αναφορά σε "παράγραφο 3(c) της γνωστοποίησης με αριθμό 41", και η οποία όπως λέχθηκε προνοεί περί μη παραχώρησης απαλλαγής σε οικογένεια δικαιούχου αλλοδαπού όταν τα ετήσια έξοδά της είναι κάτω των £10.000. Τέτοια γνωστοποίηση δεν έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου ούτε έχει γίνει οποιαδήποτε περαιτέρω αναφορά σ' αυτήν από το δικηγόρο της Δημοκρατίας. Ελλείψει περαιτέρω στοιχείων το Δικαστήριο αδυνατεί να ελέγξει τη νομιμότητα της απόφασης του καθ' ου. Ακόμα όμως κι αν θεωρηθεί ότι η προαναφερθείσα γνωστοποίηση επιβάλλει όρο όπως για την παραχώρηση της αιτούμενης απαλλαγής τα έξοδα της οικογένειας υπερβαίνουν τις £10.000, δεν φαίνεται ποια έρευνα διενήργησε ο καθ' ου η αίτηση για να διαπιστώσει ότι τα έξοδα της συγκεκριμένης οικογένειας ήταν λιγότερα από £10.000 ενόψει δε και της βεβαίωσης της Τράπεζας του αιτητή αρ.2, ότι αυτός είχε για την περίοδο 28.11.93 -3.11.94 έξοδα Gocal expenditure) £23.100.
Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν βρίσκει έρεισμα στο περιεχόμενο της κλάσης 01.18, το οποίο προτάθηκε από το δικηγόρο του καθ' ου στη γραπτή του αγόρευση ως το νομικό υπόβαθρο της υπόθεσης.
Υπό τις περιστάσεις η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί ως αντίθετη με τις πρόνοιες του νόμου.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ των αιτητών.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.