|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 1969
12 Ιουλίου, 1996
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ/Η ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 532/95)
Τροχαία Κίνηση — Απαγόρευση και περιορισμοί — Άρθρο 23 του περί Αστυνομίας Νόμου Κεφ. 285—Περιεχόμενο ρύθμισης και εφαρμογή στην κριθείσα περίπτωση.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Αντικείμενο — Ατομικές πράξεις — Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου δεν προσβάλλονται με προσφυγή.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο].
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η παράταση της ισχύος του Διατάγματος του Αρχηγού Αστυνομίας μέχρι και την 30ην Σεπτεμβρίου 1995, με το οποίο απαγορεύτηκε η κυκλοφορία των μοτοσικλετών που καθορίζονται στο διάταγμα στις αστικές περιοχές των πόλεων Λευκωσίας, Λάρνακας, Λεμεσού και Πάφου μεταξύ των ωρών 1 μ.μ. - 4 μ.μ. και 10 μ.μ. μέχρι 4 π.μ. της επομένης.
Α. Ευσταθίου, για τους Αιτητές.
Α. Χριστόφορου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία, όπως έχει διατυπωθεί από το δικηγόρο τους:
"Α. Δήλωση και/ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Παράρτημα Τρίτον, Μέρος (Ι) Κανονιστικές Διοικητικές Πράξεις, ημερομηνίας 19.5.1995 και με την οποία, οι καθ' ων η αίτηση επεκύρωσαν και/ή παρέτειναν την ισχύ μέχρι και την 30 Σεπτεμβρίου 1995 του Διατάγματος του Αρχηγού Αστυνομίας το οποίο είχε δημοσιευθεί στο Τρίτο Παράρτημα, Μέρος (Ι) της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας στις 20.4.1995 (Παράρτημα 1) με την οποία απηγορεύθη η κυκλοφορία των μοτοσικλετών που καθορίζονται στο Δεύτερο Πίνακα του διατάγματος στις αστικές περιοχές των πόλεων Λευκωσίας, Λάρνακας, Λεμεσού και Πάφου μεταξύ των ωρών 1 μ.μ. -4 μ.μ. και 10 μ.μ. μέχρι 4 π.μ. της επομένης, είναι άκυρη και/ ή παράνομη και/ ή εστερημένη εννόμου αποτελέσματος."
Η αίτηση επικεντρώνεται μεταξύ άλλων στους ακόλουθους ισχυρισμούς: (α) ότι η απόφαση λήφθηκε καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας, (β) ότι η απόφαση πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας, (γ) ότι αντίκειται στην αρχή της ισότητας και του άρθρου 28 του Συντάγματος και τέλος (δ) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται και βρίσκεται σε δυσαρμονία με σειρά διεθνών συνθηκών τις οποίες υπέγραψε και επεκύρωσε η Κυπριακή Δημοκρατία για τα ατομικά δικαιώματα και ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα ακόλουθα. Επειδή διαπιστώθηκε ότι κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, κατά τη διάρκεια των ωρών αναπαύσεως και των νυχτερινών ωρών επροκαλείτο υπερβολικός θόρυβος και οχληρία από τέσσερις τύπους μοτοσικλετών, που περιγράφονται και ταξινομούνται, ο Αρχηγός της Αστυνομίας έκρινε αναγκαίο για το δημόσιο συμφέρον όπως απαγορευθεί η κυκλοφορία των πιο πάνω μοτοσικλετών στους δρόμους των αστικών περιοχών με εξαίρεση μοτοσικλέτες που χρησιμοποιούνται από την Αστυνομία, την Εθνική Φρουρά, τις Κυρίαρχες Βρεττανικές Βάσεις και τη Στρατιωτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών όταν διακινούνται για υπηρεσιακούς λόγους.
Με βάση τις εξουσίες που παρέχει το άρθρο 23 του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ. 285, ο Αρχηγός της Αστυνομίας εξέδωσε το διάταγμα ΚΔΠ 115/95, με το οποίο απαγόρευσε την κυκλοφορία ορισμένων τύπων μοτοσικλετών στις αστικές περιοχές των πόλεων Λευκωσίας, Λάρνακος, Λεμεσού και Πάφου μεταξύ των ωρών 1.00 μ.μ. - 4.00 μ.μ. και 10.00 μ.μ. - 4.00 π.μ. κατά την περίοδο από 1.5.95 μέχρι 31.5.95.
Το Υπουργικό Συμβούλιο επεκύρωσε το διάταγμα του Αρχηγού της Αστυνομίας κρίνοντας το αναγκαίο προς το δημόσιο συμφέρον και παράτεινε την ισχύ του μέχρι τις 30.9.95. Η επικύρωση του διατάγματος του Αρχηγού της Αστυνομίας από το Υπουργικό Συμβούλιο και η παράταση της ισχύος του δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 19.5.95, ΚΔΠ 140/95.
Το νομικό υπόβαθρο της προσβαλλόμενης πράξης είναι το άρθρο 23 του περί Αστυνομίας Νόμου Κεφ. 285, όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα. Το πλήρες κείμενο του άρθρου 23 έχει ως ακολούθως:
"23. ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΡΧΗΓΟΥ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ Ή ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΤΡΟΧΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ
(1) Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε διάταξη που περιέχεται στο Νόμο αυτό ή οποιοδήποτε άλλο Νόμο, ο Αρχηγός μπορεί, σε εξαιρετικές περιστάσεις όταν κατά την κρίση του το απαιτεί το δημόσιο συμφέρον να εκδίδει διάταγμα που θα δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με το οποίο ν' απαγορεύει ή να περιορίζει, είτε γενικά είτε κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων ωρών, σε οποιαδήποτε καθορισμένη περιοχή ή οδό τέτοιο είδος τροχαίας κίνησης που θα καθοριστεί στο διάταγμα, εκτός από πεζούς.
(2) Το Διάταγμα που γίνεται βάσει του εδαφίου (1) θα παραμένει σε ισχύ για τόση χρονική περίοδο που να μην υπερβαίνει τον ένα μήνα όπως θα καθορίζεται στο διάταγμα αυτό εκτός αν στο μεταξύ το διάταγμα επικυρωθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο τέτοιο διάταγμα μπορεί να ακυρωθεί ή τροποποιηθεί οποτεδήποτε από το Υπουργικό Συμβούλιο.
(3) Πρόσωπο που χρησιμοποιεί όχημα ή προκαλεί ή επιτρέπει τη χρησιμοποίηση οχήματος ή κάμνει οποιαδήποτε άλλη πράξη, κατά παράβαση του διατάγματος ου εκδόθηκε βάσει του άρθρου αυτού θα είναι ένοχο αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης θα υπόκειται σε φυλάκιση για περίοδο που να μην υπερβαίνει τους έξη μήνες ή σε πρόστιμο που να μην υπερβαίνει τις τετρακόσιες πενήντα λίρες ή και στις δυο αυτές ποινές της φυλάκισης και του προστίμου.
(4) Ο Αρχηγός μπορεί, με ενυπόγραφη πράξη του, να μεταβιβάζει οποιαδήποτε εξουσία που του παρέχει το άρθρο αυτό σ' οποιοδήποτε Αστυνομικό Διευθυντή αναφορικά με την περιοχή του, αφού τηρηθούν οι περιορισμοί και οι οδηγίες που ο Αρχηγός θα καθορίσει στην ενυπόγραφη αυτή πράξη."
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίζεται ότι με το διάταγμα προσβάλλεται το δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης των αιτητών στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, παραβιάζεται η αρχή της ισότητας σε σχέση με άλλους ιδιοκτήτες τροχοφόρων και επίσης η απαγόρευση προσβάλλει διεθνείς συνθήκες τις οποίες υπέγραψε και επεκύρωσε η Κυπριακή Δημοκρατία. Περαιτέρω αναφέρεται ότι η απόφαση είναι αδικαιολόγητη και άδικη.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση πρόβαλε προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι πράξη νομοθετικού περιεχομένου/δευτερογενής νομοθεσία, ΚΔΠ 140/95 μετά από εξουσιοδότηση νόμου και γι' αυτό δεν προσβάλλεται με αίτηση ακυρώσεως. Περαιτέρω η πράξη είχε συγκεκριμένη διάρκεια, η δε ισχύς της έληξε στις 30.9.95 και ως εκ τούτου η προσφυγή κατέστη άνευ αντικειμένου.
Έχω τη γνώμη ότι οι απόψεις του δικηγόρου της Δημοκρατίας είναι ορθές και πράγματι η προσβαλλόμενη πράξη είναι πράξη νομοθετικού περιεχομένου μετά από εξουσιοδότηση νόμου.
Εν πάση όμως περιπτώσει έχω τη γνώμη ότι ο Αρχηγός της Αστυνομίας και το Υπουργικό Συμβούλιο αξιολογώντας όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιον τους κατέληξαν στην προσβαλλόμενη πράξη με κρίση και γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, ασκώντας τη διακριτική τους ευχέρεια που τους παρέχει το άρθρο 23 του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ. 285.
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι σαφής και κατανοητή. Έχει σωστή αιτιολογία και νόμιμη βάση. Καμιά συμφωνία ή διεθνής σύμβαση για την εισαγωγή και εμπορία μοτοσικλετών στην Κύπρο παραβιάζεται. Για το δημόσιο συμφέρον περιορίζεται μόνο η χρήση συγκεκριμένων τύπων μοτοσικλετών σε συγκεκριμένες ώρες αναπαύσεως του κοινού και μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Για τους πιο πάνω λόγους είμαι της γνώμης ότι η προσφυγή των αιτητών πρέπει να απορριφθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.