|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 1049
19 Μαΐου, 1995
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΛΑΜΠΡΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 650/93)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Μετάθεση — Αρχές — Νομολογιακά πορίσματα — Ανάγκες της υπηρεσίας — Εκτιμώνται αποκλειστικώς από τη διοίκηση — Μετάθεση τεκμαίρεται διοικητικό μέτρο προς το συμφέρον της υπηρεσίας — Οι περιστάσεις κατάρριψης του τεκμήριου στην κριθείσα περίπτωση.
Η αιτήτρια επεδίωξε την ακύρωση της μετάθεσης της από την Πάφο στη Λεμεσό προκειμένου να επιτευχθεί η αντίστροφη μετάθεση άλλης υπαλλήλου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Οι αρχές που διέπουν το θέμα της μετάθεσης υπαλλήλων έχουν κατ' επανάληψη διατυπωθεί σε δικαστικές αποφάσεις.
Βασική θέση της νομολογίας είναι ότι η εκτίμηση των αναγκών της υπηρεσίας εμπίπτει στην αποκλειστική εξουσία της διοίκησης και εκτός από τις μεταθέσεις που γίνονται για πειθαρχικούς λόγους, όλες οι άλλες αποτελούν διοικητικά μέτρα τα οποία τεκμαίρεται ότι λαμβάνονται για το συμφέρον της υπηρεσίας.
2. Στην υπό κρίση υπόθεση η προσβαλλόμενη απόφαση αυτή καθ' εαυτή δεν αιτιολογείται και η μόνη αιτιολογία που μπορεί να εξαχθεί από τα στοιχεία των φακέλων, είναι πως η μετάθεση έγινε με βάση υποκειμενικά κριτήρια. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει ότι το Διοικητικό Συμβούλιο ενήργησε βάσει των αναγκών του Οργανισμού, ως όφειλε σύμφωνα με τον Καν. 19 των περί Οργανισμού Γεωργικής Ασφαλίσεως (Όροι Υπηρεσίας Κανονισμών) Κ.Δ.Π. 205/81 και καμιά έρευνα δεν έγινε προς την κατεύθυνση αυτή. Ο λόγος της μετάθεσης οφειλόταν στις περιπλοκές της εγκυμοσύνης άλλης υπαλλήλου. Η δικαιολογία ότι η μετάθεση της αιτήτριας κρίθηκε αναγκαία για υπηρεσιακές ανάγκες, είναι μόνο ισχυρισμοί που υποβλήθηκαν από τη δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση. Το Διοικητικό Συμβούλιο έκαμε κακή χρήση της διακριτικής του εξουσίας. Η αιτήτρια κατόρθωσε να ανατρέψει το τεκμήριο ότι η απόφαση λήφθηκε προς το συμφέρον και τις ανάγκες της υπηρεσίας, αποδεικνύοντας ότι η απόφαση ήταν παράνομη.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Isaias v. Republic (1985) 3 C.L.R. 490,
Zachariou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 969,
Kammitsis v. Republic (1987) 3 C.L.R. 384.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού, με την οποία η αιτήτρια μετατέθηκε από τα Επαρχιακά Γραφεία του Οργανισμού στην Πάφο, στα Επαρχιακά Γραφεία του Οργανισμού στη Λεμεσό.
Ε. Ευσταθίου, για την Αιτήτρια.
, Ε. Κλεόπα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια με την προσφυγή της αυτή προσβάλλει την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Γεωργικής Ασφαλίσεως (ο Οργανισμός) ημερ. 2.6.93, με την οποία μετατέθηκε από τα Επαρχιακά Γραφεία του Οργανισμού στην Πάφο, στα Επαρχιακά Γραφεία του Οργανισμού στη Λεμεσό.
Η αιτήτρια και ακόμα μια υπάλληλος του Οργανισμού, η Αριάδνη Κυριάκου-Πολυκάρπου, διορίστηκαν στη μόνιμη θέση Γραφέα 2ης Τάξης από 4.4.88. Η αιτήτρια τοποθετήθηκε από 20.4.88 στο Γραφείο του Οργανισμού στην Πάφο και η Α. Κυριάκου από την ίδια ημερομηνία στο Γραφείο του Οργανισμού στη Λεμεσό.
Με επιστολή της ημερ. 26.5.93 στην οποία επεσύναψε σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό, η Α. Κυριάκου επανέφερε αίτημά της για μετάθεση από το Γραφείο του Οργανισμού στη Λεμεσό στο Γραφείο του Οργανισμού στην Πάφο, λόγω προβληματικής εγκυμοσύνης. Στο ιατρικό πιστοποιητικό αναφέρετο ότι η κα. Κυριάκου λόγω απειλούμενης αποβολής δεν μπορούσε να ταξιδεύει. Η εν λόγω υπάλληλος είχε υποβάλει και προηγουμένως αιτήσεις για μετάθεσή της από τη Λεμεσό στην Πάφο (βλ. επιστολές ημερ. 20.12.90 και 26.8.91 Παραρτήματα Ε και Στ στην ένσταση), και είχε πληροφορηθεί ότι το αίτημά της θα εξετάζετο όταν οι ανάγκες της Υπηρεσίας το επέτρεπαν.
Ο Διευθυντής του Οργανισμού με επιστολή του ημερ. 27.5.93, που απευθύνετο σε όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού, διαβίβασε την αίτηση της Α. Κυριάκου για μετάθεση και ανάφερε ότι μετάθεση της Α. Κυριάκου από τη Λεμεσό στην Πάφο συνεπάγεται και μετάθεση της αιτήτριας από την Πάφο στη Λεμεσό. Ο Διευθυντής στην εν λόγω επιστολή του ανάφερε επίσης ότι μετά από προσωπική συνάντηση με τις δύο επηρεαζόμενες, αυτές αποδέχθηκαν όπως γίνει προσωρινή μετάθεση διαρκείας ενός έτους μέχρι η Α. Κυριάκου σταματήσει το θηλασμό (δηλ. 6 μήνες μετά που θα γεννήσει).
Η αιτήτρια με επιστολή της ημερ. 1.6.93 προς το Διευθυντή του Οργανισμού (Παράρτημα Θ), εξέθεσε τους λόγους για τους οποίους δεν θα έπρεπε να μετατεθεί όπως και τα προβλήματα τα οποία θα δημιουργούντο στην οικογένειά της από την προτεινόμενη μετάθεση και ζήτησε όπως η επιστολή της τεθεί ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού στη συνεδρίασή του ημερ. 2.6.93, αφού άκουσε τις εισηγήσεις του Διευθυντή και ύστερα από συζήτηση, αποφάσισε κατά πλειοψηφία, όπως η Αριάδνη Κυριάκου μετατεθεί από 16.6.93 στα Γραφεία του Οργανισμού στην Πάφο και η αιτήτρια μετατεθεί (όχι προσωρινά) από τα Γραφεία του Οργανισμού Πάφου στα Γραφεία του Οργανισμού Λεμεσού. Η προσβαλλόμενη απόφαση (Παράρτημα Κ στην ένσταση) έχει ως ακολούθως:
"ιι) Μετάθεση της κ. Αριάδνης Πολυκάρπου Γραφέα 2ης τάξης από το Γραφείο του Οργανισμού στη Λεμεσό στο Γραφείο του Οργανισμού στην Πάφο και αντικατάσταση της από την κ. Χριστίνα Λάμπρου Γραφέα 2ης Τάξης που υπηρετεί στο Γραφείο του Οργανισμού στην Πάφο
Το Συμβούλιο, αφού άκουσε τις εισηγήσεις του Διευθυντή, ύστερα από συζήτηση, αποφάσισε κατά πλειοψηφία, όπως η κ. Αριάδνη Πολυκάρπου, Γραφέας 2ης τάξης, μετατεθεί από τις 16 Ιουνίου, 1993, στα Γραφεία του Οργανισμού στην Πάφο και η κ. Χριστίνα Λάμπρου, Γραφέας 2ης τάξης, μετατεθεί από τα Γραφεία του Οργανισμού Πάφου στα Γραφεία του Οργανισμού Λεμεσού.
Με την πιο πάνω απόφαση διαφώνησαν:
α) Ο κ. Κωστάκης Αντωνιάδης, ο οποίος υποστήριξε πως η κ. Αριάδνη Πολυκάρπου θα πρέπει να επανέλθει στη θέση της, δηλ. στα Γραφεία του Οργανισμού στη Λεμεσό, αμέσως μετά τη λήξη της άδειας τοκετού της.
β) Ο κ. Ανδρέας Φρυδάς διαφώνησε με τη μετάθεση αυτή, γιατί, όπως υποστήριξε, υπάρχουν στοιχεία υποκειμενισμού από τη μια και από την άλλη το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού δεν λύεται κάτω από τις περιστάσεις. Απλώς με την εν λόγω μετάθεση μεταφέρεται από τη Λεμεσό στην Πάφο.
Ο κ. Παναγιώτης Σταύρου δεν εξέφρασε απόψεις."
Οι ενδιαφερόμενες πληροφορήθηκαν για την πιο πάνω απόφαση με επιστολές ημερ. 3.6.93 και η αιτήτρια καταχώρησε στις 12.8.93 την παρούσα προσφυγή.
Σύμφωνα με τον Καν. 19 των περί Οργανισμού Γεωργικής Ασφαλίσεως (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1981, που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 4.9.81 (Κ.Δ.Π. 205/81), μεταθέσεις υπαλλήλων διενεργούνται υπό του Διοικητικού Συμβουλίου βάσει των αναγκών του Οργανισμού αφού ληφθούν για το σκοπό αυτό υπόψη και οι απόψεις του Διευθυντή του Οργανισμού.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η μετάθεση έγινε με βάση υποκειμενικά στοιχεία και όχι με γνώμονα την κάλυψη αναγκών του Οργανισμού.
Είπε επίσης ότι επιβάλλετο η επανατοποθέτηση των δύο επηρεαζομένων στις αρχικές τους θέσεις αμέσως μετά τη λήξη της εγκυμοσύνης της Α. Κυριάκου, οπότε εξέλειπε και ο λόγος της μετάθεσης της. Αντί αυτού συνέχισε, ο καθ' ου η αίτηση ενεργώντας καθ' υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής του εξουσίας, απεφάσισε τη μετάθεση και όχι την προσωρινή μετάθεση της αιτήτριας όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί.
Άλλος λόγος ακυρότητας που προβλήθηκε είναι η έλλειψη αιτιολογίας της επίδικης απόφασης. Στην επιστολή ημερ. 3.6.93 με την οποία κοινοποιήθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, είπε ο δικηγόρος της αιτήτριας, δεν αναφέρονται τα συγκεκριμένα στοιχεία στα οποία η διοίκηση στήριξε την απόφασή της για μετάθεση και ούτε τα πρακτικά της επίδικης συνεδρίασης αποκαλύπτουν οτιδήποτε σχετικό.
Οι αρχές που διέπουν το θέμα της μετάθεσης υπαλλήλων έχουν κατ' επανάληψη διατυπωθεί σε δικαστικές αποφάσεις (Βλ μεταξύ άλλων, Isaias v. Republic (1985) 3 C.L.R. 490, σελ. 491-492, Zachariou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 969, σελ. 975-976 και Kammitsis v. Republic (1987) 3 C.L.R. 384, σελ. 388-389, στην οποία συνοψίζονται οι εν λόγω αρχές).
Βασική θέση της νομολογίας είναι ότι η εκτίμηση των αναγκών της υπηρεσίας εμπίπτει στην αποκλειστική εξουσία της διοίκησης και εκτός από τις μεταθέσεις που γίνονται για πειθαρχικούς λόγους, όλες οι άλλες αποτελούν διοικητικά μέτρα τα οποία τεκμαίρεται ότι λαμβάνονται για το συμφέρον της υπηρεσίας. (Βλ. επίσης, Η. Κυριακόπουλος "Ελληνικόν Διοικητικό Δίκαιον" - Μέρος Γ, Τέταρτη Έκδοση, σελ. 312).
Στην υπόθεση Zachariou v. Republic (ανωτέρω), είναι χρήσιμο να αναφερθούν τα ακόλουθα που ειπώθηκαν στις σελ. 975 και 976:
"This Court will not interfere with the proper use of the discretionary powers by the administrative organ concerned nor it will substitute its own discretion for that of the administrative body. On the other hand, although the exercise of the discretion by the Administration, in relation to the reasons dictating a transfer of a public officer, is not subject to the control of an administrative Court, such Court, however, will interfere in cases where there exists improper use of the discretionary power, or a misconception of the factual situation or the non-taking into account of material factors - (Vafeadis v. The Republic (supra)).
With the exception of an "adverse transfer" (i.e. transfer made as a disciplinary measure), every other transfer amounts to a simple administrative act which is presumed to have been taken for the benefit and the exigencies of the service and the onus is on the applicant to displace such presumption -(Pierides v. The Republic (supra)).
The evaluation of the needs of the service and the various departments of it, the means to satisfy such needs, including the transfer of officers are within the discretion of the Commission. Transfers of public officers are presumed to be made in the interests of the service. This Court has neither the power nor the means of reviewing in every case the needs and the means of satisfying same in every department...."
Στην υπό κρίση υπόθεση η προσβαλλόμενη απόφαση αυτή καθ' εαυτή δεν αιτιολογείται και η μόνη αιτιολογία που μπορεί να εξαχθεί από τα στοιχεία των φακέλων, είναι πως η μετάθεση έγινε με βάση υποκειμενικά κριτήρια. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει ότι το Διοικητικό Συμβούλιο ενήργησε βάσει των αναγκών του Οργανισμού, ως όφειλε σύμφωνα με τον προαναφερθέντα Καν. 19 και καμιά έρευνα δεν έγινε προς την κατεύθυνση αυτή. Ο λόγος της μετάθεσης οφειλόταν στις περιπλοκές της εγκυμοσύνης της Α. Κυριάκου. Η δικαιολογία ότι η μετάθεση της αιτήτριας κρίθηκε αναγκαία για υπηρεσιακές ανάγκες, είναι μόνο ισχυρισμοί που υποβλήθηκαν από τη δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση. Το Διοικητικό Συμβούλιο έκαμε κακή χρήση της διακριτικής του εξουσίας. Η αιτήτρια κατόρθωσε να ανατρέψει το τεκμήριο ότι η απόφαση λήφθηκε προς το συμφέρον και τις ανάγκες της υπηρεσίας, αποδεικνύοντας ότι η απόφαση ήταν παράνομη.
Έχοντας καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό, δεν κρίνω σκόπιμο να ασχοληθώ με τους άλλους λόγους ακυρότητας που υποβλήθηκαν.
Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει, η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα εις βάρος των καθ' ων η αίτηση. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.