|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 325
17 Φεβρουαρίου, 1995
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ ΠΙΕΡΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 238/93, 343/93)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση τον Προϊσταμένου του Τμήματος — Απολογία — Άρθρο 35(4) τον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90) — Οι περιστάσεις στη συγκεκριμένη περίπτωση — Εν μέρει αναιτιολόγητη και άκυρη η σύσταση λόγω παραγνώρισης κρίσιμης αρχαιότητας.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Υπηρεσιακές εκθέσεις — Μείωση της βαθμολογίας της εξαίρετης επαγγελματικής αξίας από την Ε.Δ. Υ. — Νομιμότητα — Το πόρισμα στην Τριανταφυλλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας.
Με τις συνεκδικασθείσες προσφυγές προσεβλήθη η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Τελωνειακού Λειτουργού 1ης Τάξης. Κεντρικό επίδικο θέμα αποτέλεσε η σύσταση του Διευθυντή και η επάρκεια της αιτιολογίας της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προτασσόμενη από τις προσφυγές και εν μέρει ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Έχοντας υπόψη τα στοιχεία των φακέλων όπως επίσης και το περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή, θεωρείται ότι αυτή συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων και ανταποκρίνεται στην απαίτηση του σχετικού άρθρου του Νόμου για "αιτιολογημένες συστάσεις". Το Δικαστήριο διαφωνεί με τον ισχυρισμό ότι η υπεροχή του αιτητή στην αρχαιότητα πρέπει να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ του, γιατί στον παράγοντα αξία, υπερέχουν τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Κατά συνέπεια θεωρείται ότι σε σχέση με τον πρώτο αιτητή οι ισχυρισμοί που άπτονται της σύστασης του Διευθυντή είναι αβάσιμοι και απορρίπτονται.
2. Ο δεύτερος αιτητής έχει τόσον ακαδημαϊκά προσόντα όσον και υπεροχή σε αρχαιότητα και παρά ταύτα δεν συστήθηκε. Ο Διευθυντής όφειλε υπό τις περιστάσεις να συγκεκριμενοποιήσει τους λόγους για τους οποίους ο αιτητής αν και κάτοχος ακαδημαϊκών προσόντων και υπέρτερος σε αρχαιότητα δεν συστήθηκε.
Έχοντας υπόψη τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης θεωρείται οτι η σύσταση του Διευθυντή σε σχέση με τον αιτητή αυτόν και τα τρία από τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη, και ούτε μπορεί η αιτιολογία να συμπληρωθεί από τα στοιχεία των φακέλων. Εναπόκειτο στον ίδιο το Διευθυντή να παραθέσει με περισσότερη ακρίβεια τους λόγους που τον οδήγησαν να επιλέξει τα συγκεκριμένα ενδιαφερόμενα μέρη αντί τον αιτητή.
Το πιο πάνω συμπέρασμα του Δικαστηρίου αναπόφευκτα οδηγεί την επίδικη απόφαση σε ακύρωση σ' όση έκταση άφορα τα ενδιαφερόμενα μέρη αρ. 3,2, και 1.
3. Το θέμα της μείωσης της βαθμολογίας της εξαίρετης επαγγελματικής αξίας από την Ε.Δ.Υ, έχει ήδη κριθεί στην απόφαση την Ολομέλειας Κυριάκος Τριανταφυλλίδης και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας. Το Δικαστήριο έχει ήδη εκφράσει απόψεις επί του θέματος στην απόφαση του στην υπόθεση Χρίστος Τρύφωνος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας και δεν χρειάζεται να επεκταθεί περισσότερο.
Ο πιο πάνω λόγος ακυρότητας απορρίπτεται, όπως επίσης και ο ισχυρισμός για έλλειψη αιτιολογίας της ίδιας της επίδικης απόφασης.
4. Η προσφυγή αρ. 238/93 αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η προσφυγή αρ. 343/93 επιτυγχάνει σ' όση έκταση αφορά την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών 3, 2, και 1.
Στην προσφυγή αρ. 238/93 δεν εκδίδεται διάταγμα για έξοδα. Στην 343/93 επιδικάζεται το ήμισυ των εξόδων υπέρ του αιτητή.
Διαταγή ως ανωτέρω.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Τριανταφυλλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429,
Τρύφωνος ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 895.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Τελωνειακού Λειτουργού, 1ης Τάξης, αντί των αιτητών.
Δ. Παπαδόπουλος, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 238/93.
Μ. Ασπρη για Α. Σ. Αγγελίδη, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 343/93.
Λ. Κουρσουμπά, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με τις προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν επειδή αφορούν την ίδια διοικητική πράξη και έχουν κοινά νομικά σημεία και γεγονότα, επιδιώκεται η ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη Ευριπίδης Διογένους, Θεόδωρος Παπαδόπουλος, Ανδρέας Ιγνατίου, Ανδρέας Παπαντωνίου και Ανδρέας Γρηγορίου στη θέση Τελωνειακού Λειτουργού 1ης Τάξης. Ο αιτητής στην προσφυγή αρ. 343/93 προσβάλλει την προαγωγή όλων των ενδιαφερομένων μερών ενώ ο αιτητής στην προσφυγή αρ. 238/93 προσβάλλει μόνο την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Θεόδωρου Παπαδόπουλου και Ανδρέα Ιγνατίου.
Δεν θα επεκταθώ στα προκαταρκτικά στάδια της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης. Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής και σχετικό είναι το άρθρο 35 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90). Για σκοπούς των παρούσων προσφυγών ενδιαφέρει η συνεδρίαση της ΕΔΥ ημερ. 4.12.92, κατά την οποία λήφθηκε η επίδικη απόφαση και ειδικότερα το περιεχόμενο της προβλεπόμενης από το άρθρο 35(4) σύστασης του Διευθυντή που αποτέλεσε και το κυριότερο σημείο διαφοράς μεταξύ των μερών. Παραθέτω πιό κάτω αυτούσιο το περιεχόμενο της σύστασης όπως αυτό εκτίθεται στα σχετικά πρακτικά:
"Έχω λάβει υπόψη μου όλα τα κριτήρια που προβλέπονται στο σχετικό Νόμο (αξία, προσόντα και αρχαιότητα), γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους, καθώς επίσης και τις απαιτήσεις της θέσης Τελωνειακού Λειτουργού, 1ης Τάξης, έχω διεξέλθει διεξοδικά τους Προσωπικούς Φακέλους των υποψηφίων και, συνεκτιμώντας όλα τα πιό πάνω, συστήνω για προαγωγή τους Παπαντωνίου Ανδρέα, Χρίστου Ιωάννη, Χριστοδούλου Χάρη, Δημητριάδου Αργυρούλλα, Γρηγορίου Ανδρέα, Θεοδούλου Ανδρέα, Λοϊζίδη Αντώνιο, Διογένους Ευριπίδη, Παπαδόπουλο Θεόδωρο και Ιγνατίου Ανδρέα.
Καταλήγοντας στην πιο πάνω απόφαση, δεν έλαβα υπόψη μόνο την αρχαιότητα, αλλά απέδωσα σημασία στην κατοχή προσόντων και προσωπικών ικανοτήτων, υπό το φως μάλιστα της ανάπτυξης του Τμήματος και των συγχρόνων απαιτήσεων, έστω κι αν τα ακαδημαϊκά και άλλα προσόντα δεν προβλέπονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας.
Όσον αφορά τις αξιολογήσεις, παρ' όλο ότι είναι σεβαστές, εντούτοις λόγω του γεγονότος ότι γίνονται από διαφορετικές Ομάδες Αξιολόγησης είναι δυνατόν να μην αντικατοπτρίζουν πάντοτε απόλυτα την αξία των υπαλλήλων και ιδιαίτερα στην περίπτωση εκείνη όπου οι αξιολογήσεις γίνονται σε διάφορα μέρη της Κύπρου. Επαναλαμβάνω ότι γνωρίζω προσωπικά τους υποψηφίους, τις ικανότητες τους, το ενδιαφέρον τους, την απόδοση τους και την ικανότητα τους στην άσκηση των καθηκόντων τους."
Οι δικηγόροι των αιτητών ισχυρίζονται ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη, αόριστη και εισάγει εξωγενή στοιχεία κρίσεως. Λέχθηκε επίσης ότι αυτή δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων.
Προτού υπεισέλθω στην εξέταση της νομιμότητας της σύστασης του Διευθυντή είναι αναγκαίο να αναφερθώ στα στοιχεία της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας όπως αυτά προκύπτουν από τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών/εμπιστευτικών εκθέσεων των υποψηφίων.
Σε σχέση με τον αιτητή Π ιερή, ο οποίος προσβάλλει μόνο την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Ιγνατίου και Παπαδόπουλου παρατηρώ ότι αυτός προηγείται με βάση την προηγούμενη αρχαιότητα κατά δύο περίπου χρόνια.
Όσον αφορά τα προσόντα, το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν προνοεί για κατοχή οποιωνδήποτε ακαδημαϊκών προσόντων αλλά απαιτεί πενταετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Τελωνειακού Λειτουργού 2ης Τάξης και επιτυχία σε διάφορες τμηματικές εξετάσεις. Όλοι οι υποψήφιοι κρίθηκαν ότι πληρούσαν τα πιό πάνω. Αιτητής και ενδιαφερόμενα μέρη δεν κατέχουν οποιαδήποτε πανεπιστημιακού επιπέδου προσόντα. Στον παράγοντα της αξίας με βάση τις υπηρεσιακές εκθέσεις προκύπτει κάποια υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, όπως επίσης και το περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή, θεωρώ ότι αυτή συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων και ανταποκρίνεται στην απαίτηση του σχετικού άρθρου του Νόμου για "αιτιολογημένες συστάσεις". Διαφωνώ με τον ισχυρισμό.ότι η υπεροχή του αιτητή στην αρχαιότητα πρέπει να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ του, γιατί όπως πιο πάνω αναφέρεται στον παράγοντα αξία, υπερέχουν τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Κατά συνέπεια θεωρώ ότι σε σχέση με τον αιτητή Πιερή οι ισχυρισμοί που άπτονται της σύστασης του Διευθυντή είναι αβάσιμοι και απορρίπτονται.
Θα εξετάσω τώρα τη νομιμότητα της σύστασης σε σχέση με τον αιτητή Μαρμάρη και όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ο αιτητής έχει την ίδια αρχαιότητα με το ενδιαφερόμενο μέρος Παπαντωνίου (1.3.79) στη θέση Τελωνειακού Λειτουργού 2ης Τάξης και προηγείται κατά 2 χρόνια και 4 μήνες του ενδιαφερομένου μέρους Γρηγορίου. Στο θέμα των προσόντων, ο αιτητής κατέχει πανεπιστημιακό δίπλωμα (Bachelor of Science Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Ειδικών Οικονομικών Σπουδών, Δυτικού Βερολίνου) και Δίπλωμα που αποκτήθηκε με αλληλογραφία (Sales Management & Marketing, Trans World Tutorial College, Ηνωμένο Βασίλειο).
To ενδιαφερόμενο μέρος Γρηγορίου έχει Απολυτήριο του Α' Γυμνασίου Αμμοχώστου, το δε ενδιαφερόμενο μέρος Παπαντωνίου έχει Απολυτήριο Σχολής Στελεχών Ναυτιλιακών Επιχειρήσεων "Η. Μαντουβάλου" Αθήνα. Στον παράγοντα αξία υπερέχουν κάπως τα ενδιαφερόμενα μέρη και κατά συνέπεια όπως και στην περίπτωση του αιτητή Π ιερή πιό πάνω, κρίνω ότι η σύσταση του Διευθυντή συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων και είναι επαρκώς αιτιολογημένη.
Το ίδιο όμως δεν μπορεί να λεχθεί σε σχέση με τα ενδιαφερόμενα μέρη Ιγνατίου, Παπαδόπουλο και Διογένους, για τα οποία η υπεροχή του αιτητή στην αρχαιότητα ανέρχεται σε 7 1/2 περίπου χρόνια. Ο αιτητής διορίστηκε στην προηγούμενη της επίδικης θέση την 1.3.79 και τα ενδιαφερόμενα μέρη την 1.10.86. Είναι γεγονός ότι υπάρχει κάποια ελαφρά υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών στο θέμα της αξίας. Το ενδιαφερόμενο μέρος Διογένους έχει Δίπλωμα Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημών Πανεπιστημίου Αθηνών και το ενδιαφερόμενο μέρος Παπαδόπουλος έχει Δίπλωμα Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων "Νέοι Ορίζοντες" Αμμοχώστου. Ο αιτητής όπως πιό πάνω αναφέρεται, έχει πανεπιστημιακό δίπλωμα στα Οικονομικά. Ενόψει της εφτάχρονης υπεροχής του αιτητή σε αρχαιότητα θα αναμένετο από το Διευθυντή να επεκταθεί και να αναφέρει τους συγκεκριμένους λόγους για τους οποίους δεν έδωσε μεγάλη βαρύτητα στο γεγονός αυτό. Επισημαίνεται ότι ο Διευθυντής καταλήγοντας στην απόφαση του για σύσταση των ενδιαφερομένων μερών αναφέρει ότι δεν έλαβε υπόψη μόνο την αρχαιότητα, αλλά απέδωσε σημασία και στην κατοχή προσόντων και ικανοτήτων παρόλον που τα ακαδημαϊκά και άλλα προσόντα όπως είπε δεν προβλέπονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας.
Ο αιτητής έχει τόσον ακαδημαϊκά προσόντα όσον και υπεροχή σε αρχαιότητα και παρά ταύτα δε συστήθηκε. Ο Διευθυντής όφειλε υπό τις περιστάσεις να συγκεκριμενοποιήσει τους λόγους για τους οποίους ο αιτητής αν και κάτοχος ακαδημαϊκών προσόντων και υπέρτερος σε αρχαιότητα δεν συστήθηκε.
Έχοντας υπόψη τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης θεωρώ ότι η σύσταση του Διευθυντή σε σχέση με τον αιτητή Μαρ-μάρη και τα τρία πιό πάνω αναφερόμενα μέρη δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη, και ούτε μπορεί η αιτιολογία να συμπληρωθεί από τα στοιχεία των φακέλων. Εναπόκειτο στον ίδιο το Διευθυντή να παραθέσει με περισσότερη ακρίβεια τους λόγους που τον οδήγησαν να επιλέξει τους Ιγνατίου, Παπαδόπουλο και Διογένους αντί τον αιτητή.
Το πιο πάνω συμπέρασμα μου αναπόφευκτα οδηγεί την επίδικη απόφαση σε ακύρωση σ' όση έκταση αφορά τα ενδιαφερόμενα μέρη Ιγνατίου, Παπαδόπουλο και Διογένους.
Οι υπόλοιποι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν από τους δικηγόρους των αιτητών αφορούν την αιτιολογία της επίδικης απόφασης και το θέμα της μείωσης της "εξαίρετης" επαγγελματικής αξίας του αιτητή στην προσφυγή αρ. 343/93 σε "πολύ ικανοποιητικά". Προβλήθηκε συγκεκριμένα ο ισχυρισμός ότι η ΕΔΥ ενήργησε παράνομα βασιζόμενη σε ultra vires διάταξη (βλ. σημείωση στο Μέρος III του Παραρτήματος Β.-Καν. 6(1) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Αξιολόγηση Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1990).
Το θέμα έχει ήδη κριθεί στην απόφαση της Ολομέλειας στην Κυριάκος Τριανταφυλλίδης και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429. Έχω ήδη εκφράσει απόψεις επί του θέματος στην απόφαση μου στην υπόθεση Χρίστος Τρύφωνος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 895 και δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο.
Ο πιο πάνω λόγος ακυρότητας απορρίπτεται, όπως επίσης και ο ισχυρισμός για έλλειψη αιτιολογίας της ίδιας της επίδικης απόφασης.
Η προσφυγή αρ. 238/93 αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η προσφυγή αρ. 343/93 επιτυγχάνει σ' όση έκταση αφορά την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Ιγνατίου, Παπαδόπουλου και Διογένους.
Στην προσφυγή αρ. 238/93 δεν εκδίδεται διάταγμα για έξοδα. Στην 343/93 επιδικάζεται το ήμισυ των εξόδων υπέρ του αιτητή.
Διαταγή ως ανωτέρω.