|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 2385
30 Νοεμβρίου 1994
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΗ ΚΑΤΣΑΟΥΝΗ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (ΑΡ. 2),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 751/94)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Μεταθέσεις ― Αλεπάλληλες μεταθέσεις μέρος της ίδιας διαδικασίας που αφορούν τον ίδιο εκπαιδευτικό είναι συναφείς αποφάσεις και μπορούν να προσβληθούν με μία προσφυγή.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Μεταθέσεις ― Μετά από προαγωγή διενεργείται μετάθεση του λειτουργού σύμφωνα με τον Κανονισμό 8(1) των Περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Τοποθετήσεις, Μετακινήσεις και Μεταθέσεις) Κανονισμών (ΚΔΠ 212/87) ― Αιτιολογία ― Μπορεί να συνάγεται από τα πρακτικά γενικά εφόσον πρόκειται για ενιαίο κύκλο μεταθέσεων.
Η αιτήτρια προσέβαλε με την προσφυγή της τις αποφάσεις μετάθεσής της που λήφθηκαν μετά την προαγωγή της σε Βοηθό Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης.
Οι καθ'ων η αίτηση πρόβαλαν προδικαστική ένσταση ότι οι αποφάσεις μετάθεσης δεν ήταν συναφείς η δε αιτήτρια πρόβαλε τους πιο κάτω ισχυρισμούς προς ακύρωση την αποφάσεων:
(α) Δεν χωρούσε μετάθεση ή τοποθέτηση μόνο της αιτήτριας.
(β) Δεν μπορούσε να διενεργηθεί μετάθεση της αιτήτριας πριν τη λήξη της ισχύος της απόσπασής της.
(γ) Δεν μπορούσε να μετατεθεί η αιτήτρια είτε από τη Λευκωσία στην Ξυλοτύμπου, είτε από τη Ξυλοτύμπου στα Κοκκινοχώρια είτε από εκεί στη Ξυλοφάγου.
(δ) Η τελική απόφαση για μετάθεση της ήταν αναιτιολόγητη.
Το Ανώτατο δικαστήριο απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Οι αλλεπάλληλες μεταθέσεις της αιτήτριας αποτελούν μέρος της ίδιας διαδικασίας και του ίδιου κύκλου μεταθέσεων. Επίσης, διενεργήθηκαν όλες από το ίδιο όργανο, αφορούν όλες την ίδια αιτήτρια, βασίζονται στις ίδιες νομοθετικές διατάξεις και φέρουν ταυτόσημη αιτιολογία. Η προδικαστική ένσταση συνεπώς απορρίπτεται.
2. "Τοποθέτηση" διενεργείται σε περίπτωση διορισμού. Στην παρούσα περίπτωση η αιτήτρια προήχθη στη θέση Βοηθού Διευθυντή και σύμφωνα με τον πιο πάνω Καν. 8(1) των Περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Τοποθετήσεις, Μετακινήσεις και Μεταθέσεις) Κανονισμών (ΚΔΠ 212/87) υπέκειτο σε μετάθεση. Επομένως ο πρώτος ισχυρισμός της είναι ανυπόστατος και απορρίπτεται.
3. Ούτε και ο δεύτερος ισχυρισμός της αιτήτριας ευσταθεί. Δεν διενεργήθηκε καμιά μετάθεση της αιτήτριας πριν τη λήξη της ισχύος της απόσπασής της. Η ισχύς της απόσπασής της έληξε στις 31/8/94, ενώ η ισχύς της μετάθεσής της άρχετο από την 1/9/94. Το γεγονός ότι η απόφαση/αποφάσεις για τις μεταθέσεις της λήφθηκαν προηγουμένως είναι άσχετο. Εξάλλου, σύμφωνα με τους Κανονισμούς (Καν. 13(5)-(9)) οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών που θα ισχύουν από το επόμενο σχολικό έτος διενεργούνται πριν τη λήξη του τρέχοντος σχολικού έτους.
4. Η θέση που κατείχε η αιτήτρια πριν την προαγωγή της, άσχετα από οποιαδήποτε απόσπασή της, ήταν θέση καθηγήτριας που, σύμφωνα με το Άρθρο 2 του Περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου (Ν.10/69) ανήκει στο διδακτικό προσωπικό. Και κατά το χρόνο της ισχύος της μετάθεσής της (1/9/94) η αιτήτρια ανήκε στο διδακτικό προσωπικό, και ως Βοηθός Διευθύντρια υπόκειτο σε μετάθεση σύμφωνα με τον Κανονισμό 8(1).
5. Οι μεταθέσεις της αιτήτριας στην Ξυλοτύμπου και τα Κοκκινοχώρια αντίστοιχα δεν ανακλήθηκαν ποτέ και επομένως, αφού ίσχυαν κατά το χρόνο λήψης των επιδίκων αποφάσεων, έστω κι' αν δεν είχαν ακόμα υλοποιηθεί, η ενέργεια της ΕΕΥ να μεταθέσει την αιτήτρια ξανά από τα σχολεία αυτά θεωρείται νόμιμη.
6. Τέλος, ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η τελική μετάθεση της αιτήτριας δεν περιέχει αιτιολογία και ότι η επίκληση των εκπαιδευτικών αναγκών είναι γενική και αόριστη.
Επρόκειτο για ενιαίο κύκλο μεταθέσεων και η αιτιολογία συνάγεται από όλα τα πρακτικά γενικά. Η αρχική μετάθεση της αιτήτριας έγινε λόγω της προαγωγής της, σύμφωνα με τον Καν. 8(1). Οι επόμενες εύλογα μπορεί να θεωρηθεί ότι έγιναν αφ' ενός μεν διότι η αιτήτρια εξακολουθούσε να υπόκειται σε μετάθεση με βάση τον πιο πάνω Κανονισμό, αφ' ετέρου δε για την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών αναγκών που προέκυψαν από την ικανοποίηση των απαιτήσεων άλλων εκπαιδευτικών για μετάθεση ή μη μετάθεσή τους. Εξάλλου, και αυτή η μετάθεση έγινε με βάση τις μονάδες που συγκέντρωνε η αιτήτρια, όπως και οι προηγούμενες.
Με βάση τα πιο πάνω όλοι οι λόγοι ακυρότητας που πρόβαλε η αιτήτρια πρέπει ν' απορριφθούν.
7. Το Δικαστήριο επισημαίνει ότι η προσφυγή της αιτήτριας όσον αφορά τις μεταθέσεις της (α) στην Ξυλοτύμπου και (β) στα Κοκκινοχώρια κατέστη άνευ αντικειμένου αφού η ισχύς των μεταθέσεων αυτών τελείωσε πριν ακόμα υλοποιηθούν και χωρίς να προκαλέσουν, εκ πρώτης όψεως, ζημιά στην αιτήτρια.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ'ων η αίτηση με την οποία μετατέθηκε η αιτήτρια από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο αρχικά στην Ξυλοτύμπου και στη συνέχεια στο Γυμνάσιο Κοκκινοχωρίων και μετά στη Ξυλοφάγου.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Aιτήτρια.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ'ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KOYPPHΣ, Δ.: Η αιτήτρια με την προσφυγή της αυτή ζητά τις ακόλουθες θεραπείες:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ'ης η αίτηση να απομακρύνει την αιτήτρια από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και να την τοποθετήσει αρχικά στην Ξυλοτύμπου και στη συνέχεια στο Γυμνάσιο Κοκκινοχωρίων και τώρα από 30.8.94 στην Ξυλοφάγου παρά το ότι εκκρεμεί η προσφυγή της με αρ. 729/94 στο Ανώτατο Δικαστήριο και ενώ είναι σε ισχύ το διάταγμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομ. 18.1.94 στην προσφυγή με αρ. 835/93 είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ'ης η αίτηση να μεταθέσει τώρα στην Ξυλοφάγου την αιτήτρια ως τρίτη συνεχής απόφαση μετάθεσης εντός ενός μηνός από 1.9.94 είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.".
Η αιτήτρια διορίστηκε στη θέση Καθηγήτριας Αγγλικών επί συμβάσει το 1965, από δε το σχολικό έτος 1966 διορίστηκε επί μονίμου βάσεως στην ίδια θέση. Από το 1969-1972 υπηρέτησε με απόσπαση στην Υπηρεσία Διεθνών Σχέσεων του Υπουργείου Παιδείας. Από το 1972-1976 της παραχωρήθηκε εκπαιδευτική άδεια για σπουδές στο εξωτερικό. Από το 1976-1981, υπηρέτησε, με απόσπαση, στην Κυπριακή Πρεσβεία της Αθήνας. Από το 1981-1987 βρισκόταν με άδεια χωρίς απολαβές. Κατά το σχολικό έτος 1987-88 υπηρέτησε και πάλι ως Καθηγήτρια Αγγλικών, από δε το 1988-1993 υπηρετούσε με απόσπαση στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου.
Με τη λήξη του ακαδημαϊκού έτους 1992-93 η Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου έπαυσε να υφίσταται λόγω της ίδρυσης του Πανεπιστημίου Κύπρου, στο οποίο εντάχθηκε, και η αιτήτρια αποσπάστηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για το ακαδημαϊκό έτος 1993-94.
Μετά την απόφαση για την απόσπαση της αιτήτριας στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (η οποία λήφθηκε στις 20/7/93), δημοσιεύτηκε στον ημερήσιο τύπο, στις 10/8/93, η μετακίνησή της στο Λύκειο Παλλουριώτισσας. Μετά την απόρριψη της ένστασής της για την πιο πάνω μετακίνηση, η αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή 835/93 στην οποία το Δικαστήριο εξέδωσε, στις 18/1/94 Προσωρινό Διάταγμα, αναστέλλον την απόφαση για μετακίνηση της αιτήτριας από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο κατά τη διάρκεια της ισχύος της απόσπασής της.
Με επιστολές προς την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ), ημερομηνίας 28/1/94 και 7/3/94, ο Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης ζήτησε τον τερματισμό της απόσπασης της αιτήτριας γιατί αυτό θα εξυπηρετούσε την ομαλή λειτουργία των σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης (Κ.16 και 23 στο Τεκμήριο 1Ε). Με νεώτερη όμως επιστολή του προς την ΕΕΥ, ημερομηνίας 9/5/94 (Κυανό 25), ο Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης ανακάλεσε τις πιο πάνω επιστολές του.
Με επιστολή του προς το Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης, ημερομηνίας και πάλι 9/5/94 (Κυανό 26), ο Αν. Διευθυντής του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου ζήτησε τη συμπερίληψη της αιτήτριας στις αποσπάσεις για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, για τα Παιδαγωγικά.
Η αιτήτρια, με επιστολή της προς την ΕΕΥ, ημερομηνίας 27/5/94, διαμαρτυρήθηκε για τη μη έγκριση της απόσπασής της από το Υπουργείο Παιδείας. Σ' απάντηση, η ΕΕΥ έστειλε στην αιτήτρια την ακόλουθη επιστολή, ημερομηνίας 8/6/94 (Κυανό 31):
"Σε απάντηση της από 27.5.94 επιστολής σας, πληροφορείσθε τα ακόλουθα:
(α) Η απόσπασή σας στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο αφορά τη σχολική χρονιά 1993/94. (Παρ. βλ. επιστολές μας με ημερ. 20.7.93 και 27.1.94)
(β) Μέχρι στιγμής δεν έχει υποβληθεί από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού εισήγηση για οποιαδήποτε απόσπαση για την επόμενη σχολική χρονιά. Σύμφωνα με τη Νομοθεσία οι αποσπάσεις αποφασίζονται από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ύστερα από εισήγηση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού."
Με απόφασή της ημερομηνίας 13/6/94, η ΕΕΥ αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στην αιτήτρια, στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, από 1/9/94. Η προσφορά προαγωγής προς την αιτήτρια έγινε με επιστολή της ΕΕΥ ημερομηνίας 15/6/94, η δε αιτήτρια την αποδέχτηκε ανεπιφύλαχτα, με επιστολή της ημερομηνίας 22/6/94.
Στο μεταξύ, κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 17/6/94, η ΕΕΥ αποφάσισε τη μετάθεση της αιτήτριας από τη Λευκωσία στην Ξυλοτύμπου. Το σχετικό μέρος των πρακτικών (Παράρτημα Β στην ένσταση) έχει ως εξής:
"(γ) Οι ακόλουθοι στους οποίους έχει προσφερθεί προαγωγή στη θέση Β. Διευθυντή από 1/9/1994, μετατίθενται εκτός έδρας με βάση τον Κανονισμό 8(1) των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (τοποθετήσεις, μετακινήσεις και μεταθέσεις) Κανονισμών του 1987, από 1/9/1994"
Η πιο πάνω απόφαση κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 21/6/94, εναντίον της δε η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση και καταχώρησε επίσης την προσφυγή 729/94.
Στη συνέχεια η ΕΕΥ, με νέα απόφασή της ημερομηνίας 15/7/94, αποφάσισε τη μετάθεση της αιτήτριας από τη Ξυλοτύμπου στα Κοκκινοχώρια και πάλι από 1/9/94, με βάση την ακόλουθη παράγραφο (Παράρτημα Γ στην ένσταση):
"(β) Οι ακόλουθοι που έχουν προαχθεί στη θέση Διευθυντή ή Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής ή Τεχνικής Εκπαίδευσης μετατίθενται, από 1/9/94 με βάση τον Κανονισμό 8(1) των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (τοποθετήσεις, μετακινήσεις και μεταθέσεις) Κανονισμών του 1987 κατά ή μετά την προαγωγή τους σε σχολεία εκτός έδρας"
Ακολούθως η ΕΕΥ, κατά την ίδια συνεδρία, απέρριψε την ένσταση της αιτήτριας, αναφέροντας τα ακόλουθα:
"Οι πιο πάνω Β. Διευθυντές μετατέθηκαν σε σχολεία εκτός έδρας μετά ή κατά την προαγωγή τους και στην περίπτωσή τους δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του Κανονισμού 11 για μη μετάθεση, ο δε τόπος εργασίας τους αποφασίστηκε με βάση τη σειρά τους στους σχετικούς καταλόγους και τις εκπαιδευτικές ανάγκες.".
Η πιο πάνω απόφαση κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 25/7/94.
Με νέα απόφασή της ημερομηνίας 30/8/94, η ΕΕΥ μετέθεσε και πάλι την αιτήτρια, από 1/9/94, από τα Κοκκινοχώρια στην Ξυλοφάγου. Το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της ΕΕΥ (Παράρτημα Χ στην αγόρευση του δικηγόρου της αιτήτριας), είναι το ακόλουθο:
"Οι ακόλουθοι που έχουν προαχθεί στη θέση Βοηθού Διευθυντή και είχαν αρχικά μετατεθεί σε σχολεία εκτός έδρας μετά ή κατά την προαγωγή τους μετατίθενται στην έδρα τους ή σε σχολεία εκτός έδρας με βάση τις μονάδες που συγκεντρώνουν λαμβανομένων υπόψη και των εκπαιδευτικών αναγκών από 1/9/94"
Η αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα προσφυγή στις 2/9/94.
Ως πρώτο θέμα για εξέταση προβάλλει ο ισχυρισμός της δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση, που υποβλήθηκε υπό τύπο προδικαστικής ένστασης, ότι με το ίδιο δικόγραφο προσβάλλονται πέραν της μιας διοικητικές πράξεις, οι οποίες δεν είναι συναφείς.
Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω θέση. Οι αλλεπάλληλες μεταθέσεις της αιτήτριας αποτελούν μέρος της ίδιας διαδικασίας και του ίδιου κύκλου μεταθέσεων, όπως εξάλλου η ίδια η δικηγόρος των καθ'ων η αίτηση δέχθηκε τόσο με την ένστασή της όσο και τη γραπτή αγόρευσή της (Βλέπε Καν. 13(9) των περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Τοποθετήσεις, Μετακινήσεις και Μεταθέσεις) Κανονισμών του 1987 (ΚΔΠ 212/87)) (οι Κανονισμοί). Επίσης, διενεργήθηκαν όλες από το ίδιο όργανο, αφορούν όλες την ίδια αιτήτρια, βασίζονται στις ίδιες νομοθετικές διατάξεις και φέρουν ταυτόσημη αιτιολογία. Η προδικαστική ένσταση συνεπώς απορρίπτεται και θα προχωρήσω στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης.
Μέσα από τον περίπλοκο τρόπο παρουσίασης του θέματος από τους δικηγόρους και των δύο πλευρών, διαπίστωσα ότι η ουσία του θέματος, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, είναι κατά πόσο:
(α) Χωρούσε μετάθεση ή τοποθέτηση μόνο της αιτήτριας.
(β) Μπορούσε να διενεργηθεί μετάθεση της αιτήτριας πριν τη λήξη της ισχύος της απόσπασής της.
(γ) Μπορούσε να μετατεθεί η αιτήτρια είτε από τη Λευκωσία στην Ξυλοτύμπου, είτε από τη Ξυλοτύμπου στα Κοκκινοχώρια είτε από εκεί στη Ξυλοφάγου.
(δ) Η τελική απόφαση για μετάθεση της αιτήτριας είναι αναιτιολόγητη.
Όσον αφορά τον πρώτο ισχυρισμό, στις αρμοδιότητες της ΕΕΥ περιλαμβάνονται, σύμφωνα με το άρθρο 5 του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου (αρ. 10/69, όπως τροποποιήθηκε) (ο Νόμος):
".... ο διορισμός, τοποθέτησις μετά τούτον, επικύρωσις διορισμού, κατάταξις, μονιμοποίησις, προαγωγή, μετάθεσις, απόσπασις και αφυπηρέτησις εκπαιδευτικών λειτουργών....".
Στον Καν. 4 (ΚΔΠ 212/87), αναφέρεται ότι "Οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί με το διορισμό τους τοποθετούνται ....".
Σχετικός είναι κι' ο Καν. 6(2)(β) ο οποίος προνοεί ότι εκπαιδευτικοί λειτουργοί μπορούν να μετατεθούν αυτεπάγγελτα από την ΕΕΥ "κατά ή μετά την προαγωγή τους".
Στον Καν. 8(1), αναφέρονται επίσης τα ακόλουθα:
"Εκπαιδευτικοί λειτουργοί που προάγονται στη θέση Διευθυντή ή Βοηθού Διευθυντή υπόκεινται σε μετάθεση, κατά ή μετά την προαγωγή τους, εκτός έδρας: ..............................................................".
(οι υπογραμμίσεις δικές μου)
Από τα πιο πάνω είναι εμφανές ότι "τοποθέτηση" διενεργείται σε περίπτωση διορισμού. Στην παρούσα περίπτωση η αιτήτρια προήχθη στη θέση Βοηθού Διευθυντή και σύμφωνα με τον πιο πάνω Καν. 8(1) υπέκειτο σε μετάθεση. Επομένως ο ισχυρισμός αυτός είναι ανυπόστατος και απορρίπτεται.
Ούτε και ο δεύτερος ισχυρισμός ευσταθεί. Δεν διενεργήθηκε καμιά μετάθεση της αιτήτριας πριν τη λήξη της ισχύος της απόσπασής της. Η ισχύς της απόσπασής της έληξε στις 31/8/94, ενώ η ισχύς της μετάθεσής της άρχετο από την 1/9/94. Το γεγονός ότι η απόφαση/αποφάσεις για τις μεταθέσεις της λήφθηκαν προηγουμένως είναι άσχετο. Εξάλλου, σύμφωνα με τους Κανονισμούς (Καν. 13(5)-(9)) οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών που θα ισχύουν από το επόμενο σχολικό έτος διενεργούνται πριν τη λήξη του τρέχοντος σχολικού έτους και συγκεκριμένα από το Μάϊο μέχρι και το τέλος Αυγούστου. Ούτε έχει βάση ο ισχυρισμός του δικηγόρου της αιτήτριας ότι υποβλήθηκε, στην περίπτωσή της, εισήγηση για απόσπαση. Το Κυανό 26 του Τεκμηρίου ΙΕ στο οποίο αναφέρθηκε, εκφράζει τη θέση του Αν. Διευθυντή του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και δεν ισοδυναμεί με εισήγηση της αρμόδιας Αρχής (που είναι το Υπουργείο Παιδείας). Η ΕΕΥ ενήργησε, στην περίπτωση αυτή, νόμιμα.
Σχετικά με τον τρίτο ισχυρισμό του, ο δικηγόρος της αιτήτριας υπέβαλε ότι η αιτήτρια δεν ανήκε στο διδακτικό προσωπικό, ούτε και υπηρετούσε σε δημόσιο σχολείο από το οποίο θα μπορούσε να μετατεθεί.
Οι ισχυρισμοί αυτοί είναι άσχετοι. Η θέση που κατείχε η αιτήτρια πριν την προαγωγή της, άσχετα από οποιαδήποτε απόσπασή της, ήταν θέση καθηγήτριας που, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Νόμου ανήκει στο διδακτικό προσωπικό. Και κατά το χρόνο της ισχύος της μετάθεσής της (1/9/94) η αιτήτρια ανήκε στο διδακτικό προσωπικό, και ως Βοηθός Διευθύντρια υπόκειτο, όπως λέχθηκε πιο πάνω, σε μετάθεση, σύμφωνα με τον Καν. 8(1).
Επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Καν. 16(8):
"Εκπαιδευτικός λειτουργός που υπηρετεί με απόσπαση σε εκπαιδευτικό έργο τυγχάνει της ίδιας μεταχείρισης σαν να υπηρετούσε σε σχολείο.".
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε επίσης ότι δεν μπορούσε να γίνει μετάθεση της αιτήτριας από την Ξυλοτύμπου στα Κοκκινοχώρια κι' από τα Κοκκινοχώρια στην Ξυλοφάγου αφού ποτέ δεν υπηρέτησε στα σχολεία αυτά. Αν και βλέπω τη λογική βάση του ισχυρισμού, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι οι μεταθέσεις της αιτήτριας στην Ξυλοτύμπου και τα Κοκκινοχώρια αντίστοιχα δεν ανακλήθηκαν ποτέ και επομένως, αφού ίσχυαν κατά το χρόνο λήψης των επιδίκων αποφάσεων, έστω κι' αν δεν είχαν ακόμα υλοποιηθεί, η ενέργεια της ΕΕΥ να μεταθέσει την αιτήτρια ξανά από τα σχολεία αυτά θεωρείται νόμιμη.
Τέλος, ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η τελική μετάθεση της αιτήτριας δεν περιέχει αιτιολογία και ότι η επίκληση των εκπαιδευτικών αναγκών είναι γενική και αόριστη.
Ας μην ξεχνούμε ότι επρόκειτο για ενιαίο κύκλο μεταθέσεων και η αιτιολογία συνάγεται από όλα τα πρακτικά γενικά. Η αρχική μετάθεση της αιτήτριας έγινε λόγω της προαγωγής της, σύμφωνα με τον Καν. 8(1). Οι επόμενες εύλογα μπορεί να θεωρηθεί ότι έγιναν αφ' ενός μεν διότι η αιτήτρια εξακολουθούσε να υπόκειται σε μετάθεση με βάση τον πιο πάνω Κανονισμό, αφ' ετέρου δε για την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών αναγκών που προέκυψαν από την ικανοποίηση των απαιτήσεων άλλων εκπαιδευτικών για μετάθεση ή μη μετάθεσή τους. Εξάλλου, και αυτή η μετάθεση έγινε με βάση τις μονάδες που συγκέντρωνε η αιτήτρια, όπως και οι προηγούμενες.
Με βάση τα πιο πάνω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όλοι οι λόγοι ακυρότητας που πρόβαλε η αιτήτρια πρέπει ν' απορριφθούν.
Προτού τελειώσω θα ήθελα να επισημάνω ότι η προσφυγή της αιτήτριας όσον αφορά τις μεταθέσεις της (α) στην Ξυλοτύμπου και (β) στα Κοκκινοχώρια κατέστη άνευ αντικειμένου αφού η ισχύς των μεταθέσεων αυτών τελείωσε πριν ακόμα υλοποιηθούν και χωρίς να προκαλέσουν, εκ πρώτης όψεως, ζημιά στην αιτήτρια. Παρόλα ταύτα, εξέτασα πρώτα τους νομικούς ισχυρισμούς της αιτήτριας, αφ' ενός μεν διότι αφορούσαν όλες γενικά τις μεταθέσεις της, αφ' ετέρου δε διότι υπήρξε ισχυρισμός ότι αν ήταν παράνομη η πρώτη μετάθεση η παρανομία θα επηρέαζε και τις επόμενες.
Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή όσον αφορά την πρώτη μετάθεση της αιτήτριας από τη Λευκωσία στην Ξυλοτύμπου, όπως και τη δεύτερη από την Ξυλοτύμπου στα Κοκκινοχώρια, απορρίπτεται γιατί κατέστη άνευ αντικειμένου.
Όσον αφορά την τρίτη μετάθεση της αιτήτριας από τα Κοκκινοχώρια στην Ξυλοφάγου, η προσφυγή της απορρίπτεται ως αβάσιμη για τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω.
Δεν γίνεται διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.