|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 2347
29 Νοεμβρίου, 1994
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΣΙΓΑΝΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ TΩN
YΠOYPΓOY OIKONOMIKΩN KAI AΛΛOY,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 120/94)
Τελωνειακοί Δασμοί ― Εισαγωγή αδασμολόγητου οχήματος ― Απορριπτική απόφαση αναφορικά με την εισαγωγή του οχήματος είναι πληροφοριακή εφόσον το όχημα δεν εισήχθη ακόμα.
Η αιτήτρια προσέβαλε την απόφαση των καθ' ων η αίτηση που περιείχετο σε επιστολή τους με την οποία πληροφορούσαν την αιτήτρια ότι το αίτημά της για εισαγωγή αδασμολόγητου οχήματος δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό γιατί δεν είχε άδεια οδήγησης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Όπως ορθά εισηγούνται οι καθ' ων η αίτηση η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί γιατί η απάντηση του Εφόρου ήταν μόνο πληροφοριακή και δεν ενσωματώνει εκτελεστή διοικητική πράξη. Αυτό, γιατί το αίτημα της αιτήτριας δεν αναφερόταν σε αυτοκίνητο που είχε εισαχθεί στην Κύπρο. Σύμφωνα με τη νομολογία μπορεί να τίθεται ζήτημα εκτελεστής διοικητικής απόφασης σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο όταν η αίτηση για δασμολογική απαλλαγή υποβάλλεται μετά την εισαγωγή του αυτοκινήτου στην Κύπρο. Όσα προηγούνται αποτελούν απλή έκφραση γνώμης και, επομένως, πληροφοριακή ή συμβουλευτική ενέργεια μη αναθεωρήσιμη.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Yiangou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 27.
Υπουργός Οικονομικών κ.ά. v. Παπαξενόπουλος (1993) 3 Α.Α.Δ. 478,
Κώστα v. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 253.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε αίτηση της αιτήτριας για απαλλαγή από την πληρωμή δασμών και φόρων σε καινούργιο αυτοκίνητο, τύπου Mercedes 300 SL, ως αλλοδαπή που κατοικεί μόνιμα στη Κύπρο από τις 3.7.1992.
Γ. Παπαθεοδώρου, για την Aιτήτρια.
Λ. Καουτζάνη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Η αιτήτρια υπέβαλε στο Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων αίτηση για απαλλαγή από την πληρωμή δασμών και φόρων σε καινούργιο αυτοκίνητο, τύπου Mercedes 300 SL, σύμφωνα με τον κώδικα απαλλαγής 01.20 του Τέταρτου Πίνακα του περι Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου, ως αλλοδαπή που κατοικεί μόνιμα στην Κύπρο από τις 3 Ιουλίου 1992.
Ο Διευθυντής πληροφόρησε την αιτήτρια πως το αίτημά της δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί γιατί δεν είχε προσκομίσει κανονική άδεια οδήγησης. Πρόσθεσε συναφώς ότι "η πρόνοια του Νόμου για χρήση του οχήματος από το δικαιούχο πρόσωπο εξυπακούει νόμιμη χρήση, δηλαδή την κατοχή κανονικής άδειας οδήγησης, γιατί αλλιώς θα σήμαινε μετατόπιση του οφελήματος από τον πραγματικό δικαιούχο σε άλλα πρόσωπα που διαφορετικά δεν θα εδικαιούντο τέτοιου οφελήματος".
Δεν θα χρειαστεί να ασχοληθώ με την αιτιολογία που δόθηκε. Όπως ορθά εισηγούνται οι καθ' ων η αίτηση η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί γιατί η απάντηση του Εφόρου ήταν μόνο πληροφοριακή και δεν ενσωματώνει εκτελεστή διοικητική πράξη. Αυτό, γιατί το αίτημα της αιτήτριας δεν αναφερόταν σε αυτοκίνητο που είχε εισαχθεί στην Κύπρο. Σύμφωνα με τη νομολογία μας, μπορεί να τίθεται ζήτημα εκτελεστής διοικητικής απόφασης σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο όταν η αίτηση για δασμολογική απαλλαγή υποβάλλεται μετά την εισαγωγή του αυτοκινήτου στην Κύπρο. Όσα προηγούνται αποτελούν απλή έκφραση γνώμης και, επομένως, πληροφοριακή ή συμβουλευτική ενέργεια μη αναθεωρήσιμη. (Βλ. Yiangou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 27).
H άποψη της αιτήτριας πως η περίπτωσή της διακρίνεται από εκείνη της υπόθεσης Υiangou δεν ευσταθεί. Το γεγονός ότι το ερώτημα στην υπόθεση εκείνη αφορούσε σε διεκδίκηση επαναπατρισθέντος Κυπρίου κατ' επίκληση της Γνωστοποίησης 188/82 που εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 11(2) του περι Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1978 (Ν. 18/78), είναι εντελώς επουσιώδες. Η θεώρηση της πράγματι εισαγωγής του αυτοκινήτου ως προϋπόθεσης για την ύπαρξη εκτελεστής διοικητικής πράξης, ήταν το αποτέλεσμα της έρμηνείας όμοιων νομοθετικών προνοιών, ειδικά των ερμηνευτικών διατάξεων ως προς τον όρο "εισαγωγή". Στην υπόθεση Υiangou προσδόθηκε σημασία και στη φράση "νοουμένου ότι η εισαγωγή γίνεται εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος από της αφίξεως των" που υπήρχε στη Γνωστοποίηση 188/82 (Βλ. συναφώς την υπόθεση Υπουργός Οικονομικών και Άλλοι ν. Αχιλλέας Παπαξενόπουλος (1993) 3 Α.Α.Δ. 478). Δεν υπάρχει αυτή η φράση στο κώδικα απαλλαγής Ο1.20 του περι Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1993 (Ν. 29(Ι)/93) - όπως τροποποιήθηκε από τον ομώνυμο Νόμο του 1994 (Ν. 14(Ι)/94) - που διέπει την παρούσα υπόθεση. Όμως και εδώ ο κώδικας αναφέρεται σε οχήματα τα οποία "εισάγονται" και η έννοια του όρου "εισαγωγή" στις ερμηνευτικές διατάξεις του Νόμου είναι πανομοιότυπη με εκείνη του Νόμου 18/78. Αυτή η ερμηνευτική διάταξη αποτέλεσε αυτοτελές έρεισμα της κατάληξης στην οποία άχθηκε η Ολομέλεια στην υπόθεση Υiangou. (Bλ. Πέτρος Χαραλάμπους Κώστα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 253). Μεταφέρω το σχετικό απόσπασμα από τη σελίδα 29:
"The order cannot but be read and interpreted subject to the definition of the word "import" to be found in s. 2 of the Law, meaning the bringing the goods into the Republic from abroad by sea or air."
Δεν υπάρχει περιθώριο διαφορετικής ερμηνείας. Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται ως απαράδεκτη αφού δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική πράξη. Το αποτέλεσμα αυτό θα μπορούσε να προβλεφθεί με βεβαιότητα ενόψει της νομολογίας. Η υπόθεση Yiangou εφαρμόστηκε σε μεγάλο αριθμό υποθέσεων που αναφέρονται στη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση. Επιδικάζονται έξοδα σε βάρος της αιτήτριας. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή για να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.