|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 1839
14 Σεπτεμβρίου, 1994
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ KAI AΛΛOΣ,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ
EΠITPOΠHΣ ΔHMOΣIAΣ YΠHPEΣIAΣ,
Καθ' ων η αίτηση,
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 588/93, 592/93)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Αρχαιότητα ― Προηγούμενη αρχαιότητα ― Άρθρο 49(2) του Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90) ― Δεν μπορεί να παραγνωρίζεται ― Η προαγωγή ακυρώθηκε λόγω αποσιωπήσεως της προηγούμενης αρχαιότητας ανθυποψηφίων από το Διευθυντή του Τμήματος κατά τη σύσταση.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος ― Η σύσταση κρίθηκε άκυρη επειδή ο Διευθυντής δεν αναφέρθηκε κατά τη διενέργεια της σύστασής του στην προηγούμενη αρχαιότητα ανθυποψηφίων του συσταθέντος και προαχθέντος.
Οι αιτητές προσέβαλαν με τις προσφυγές την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Αναδασμού.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Σύμφωνα με το Άρθρο 49(2) του Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν.1/90) σε περίπτωση ταυτόχρονου διορισμού, προαγωγής ή απόσπασης στη συγκεκριμένη θέση ή τάξη της ίδιας θέσης, η αρχαιότητα κρίνεται σύμφωνα με την προηγούμενη αρχαιότητα των υπαλλήλων. Ως εκ τούτου ο πρώτος αιτητής προηγείται του ενδιαφερομένου μέρους με βάση την προηγούμενη αρχαιότητα κατά 12 περίπου χρόνια και ο δεύτερος αιτητής κατά 8.
Από το περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή προκύπτει ότι η μόνη αναφορά του Διευθυντή στο θέμα της αρχαιότητας είναι ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν υστερεί σε αρχαιότητα στην παρούσα τους θέση και η γενική αναφορά στο τέλος της σύστασης ότι αυτή έγινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στα οποία περιλαμβάνεται και η αρχαιότητα. Ο Διευθυντής δεν ανέφερε οτιδήποτε σε σχέση με την υπεροχή των αιτητών σε αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση και ούτε έδωσε οποιαδήποτε ένδειξη ως προς το κατά πόσο το γεγονός αυτό λήφθηκε υπόψη. Ο δικηγόρος του ενδιαφερομένου μέρους είπε ότι ο Διευθυντής παρόλον που δεν αναφέρθηκε ρητά στο θέμα, εντούτοις γνώριζε ότι οι αιτητές υπερείχαν σε αρχαιότητα σε προηγούμενες θέσεις. Έχοντας όμως υπόψη τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης το Δικαστήριο δεν μπορεί να συμφωνήσεί με τα πιο πάνω. Το Δικαστήριο δεν μπορεί από μόνο του να αχθεί σε συμπεράσματα ως προς τη βαρύτητα που δόθηκε, αν δόθηκε, από το Διευθυντή στον παράγοντα της αρχαιότητας.
2. Η αρχαιότητα καθορίζεται από το Άρθρο 35(3) του Νόμου ως ένα από τα τρία κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη κατά την προαγωγή των δημοσίων υπαλλήλων. Η αρχαιότητα παρόλον που μπορεί να μην είναι ο καθοριστικός παράγοντας εντούτοις δεν μπορεί να παραγνωρίζεται ιδίως σε θέσεις προαγωγής όπως η παρούσα.
Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Στέφανος Χαραλάμπους v. Κυπριακής Δημοκρατίας το Δικαστήριο είπε ότι η αρχαιότητα δεν συναρτάται μόνο με την ημερομηνία προαγωγής στη θέση η οποία κατέχεται αλλά επεκτείνεται και στο απώτερο παρελθόν εφόσον η ημερομηνία της τελευταίας προαγωγής των υποψηφίων είναι η ίδια.
Στην παρούσα υπόθεση, η απουσία οποιαδήποτε ένδειξης ότι η προηγούμενη αρχαιότητα των αιτητών λήφθηκε υπόψη από το Διευθυντή και του τρόπου με τον οποίο αυτή συνεκτιμήθηκε με τα υπόλοιπα κριτήρια προαγωγής, καθιστά τη σύσταση τρωτή, και αποστερεί το Δικαστήριο από τη δυνατότητα ολοκληρωμένου ελέγχου. Η γενική αναφορά ότι η σύσταση έγινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια δεν οδηγεί από μόνη της στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο Διευθυντής έλαβε υπόψη την προηγούμενη αρχαιότητα των αιτητών.
3. Η ΕΔΥ κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης ανάμεσα στα κριτήρια που έλαβε υπόψη για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε, ήταν και η σύσταση του Διευθυντή η οποία όπως αναφέρεται στα πρακτικά "προσθέτει στην αξία του υποψηφίου". Εφόσον όμως η σύσταση του Διευθυντή πάσχει το γεγονός αυτό οδηγεί και την απόφαση της ΕΔΥ σε ακύρωση.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Χαραλάμπους v. Δημοκρατίας (1994) 3 A.A.Δ. 77.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προάχθηκε στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Αναδασμού το ενδιαφερόμενο μέρος αντί οι αιτητές.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Aιτητές.
Π. Χ" Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Α. Κωνσταντίνου, για το Eνδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
XATZHTΣAΓΓAPHΣ, Δ.: Οι αιτητές με τις προσφυγές αυτές ζητούν ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με την οποία προάχθηκε στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Αναδασμού ο Πάνος Ιωαννίδης.
Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν γιατί αφορούν την ίδια διοικητική πράξη και έχουν κοινά γεγονότα και νομικά σημεία. Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής και για την πλήρωσή της ακολουθήθηκε η διαδικασία που προβλέπεται από το άρθρο 35 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 όπως τροποποιήθηκε, (ο Νόμος). Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να αναφερθώ στα προκαταρκτικά στάδια της διαδικασίας, γιατί εκείνο που ενδιαφέρει για σκοπούς των παρούσων προσφυγών είναι η συνεδρία της ΕΔΥ ημερ. 9.4.93 (Παράρτημα 6 στην Ενσταση) κατά την οποία λήφθηκε η επίδικη απόφαση.
Κατά τη συνεδρία της αυτή η ΕΔΥ δέχθηκε σε ατομική προφορική εξέταση τους υποψηφίους. Στη συνεδρία παρίστατο και ο Διευθυντής του Τμήματος. Μετά το πέρας της προφορικής συνέντευξης αφού ο Διευθυντής αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων σ' αυτήν, προέβη στην εξής σύσταση:
"Κατ'αρχήν θα ήθελα να δηλώσω ότι το Τμήμα Αναδασμού είναι ένα μικρό Τμήμα και γι' αυτό έχω άμεση γνώση των υπαλλήλων και της προσφοράς τους στο Τμήμα.
Κοιτάζοντας τον κατάλογο αξιολόγησης των υποψηφίων, διαπιστώνω ότι ο Ιωαννίδης υπερέχει σε αξία κατά το 1987 έναντι των άλλων υποψηφίων. Κατά τα έτη 1988, 1989 και 1990 υπερέχουν σε αξία οι Κουρσάρος και Ιωαννίδης. Κατά το 1991, λαμβάνοντας υπόψη το πώς έχετε αποδεχθεί εσείς ως Επιτροπή τις αξιολογήσεις που έγιναν, φαίνεται ότι ο Ιωαννίδης και πάλι υπερέχει. Όσον αφορά τα προσόντα, ο Ιωαννίδης έχει τρία διπλώματα· ένα του Πανεπιστημίου Αθηνών στη Φυσιογνωσία και Γεωγραφία και τίτλους B.Sc. και M.Sc. στη Γεωγραφία του Victoria University της Νέας Ζηλανδίας. Ο πλησιέστερός του σε προσόντα είναι ο Φυττής, ο οποίος κατέχει τον τίτλο "Master of Development Studies" του Ινστιτούτου Κοινωνικών Σπουδών της Χάγης. Είναι φανερό ότι ο Ιωαννίδης υπερέχει τόσο στην αξία όσο και στα προσόντα και επίσης δεν υστερεί σε αρχαιότητα στην παρούσα τους θέση.
Επιπλέον, ο Ιωαννίδης υπερέχει στα σημεία τα οποία δεν αντικατοπτρίζονται στις Εκθέσεις, δηλαδή στην ακεραιότητα χαρακτήρα και ευθυκρισία. Ανέφερα μόνο αυτά τα δύο, διότι τα άλλα αντικατοπτρίζονται στις Εκθέσεις, αν και υπερέχει και στα άλλα. Το άλλο σημείο που λαμβάνω υπόψη είναι το γεγονός ότι ο Ιωαννίδης έχει μια πλούσια ακαδημαϊκή εκπαίδευση, η οποία τον βοηθά να αντιμετωπίζει τα θέματα του Αναδασμού θετικά και αποδοτικά. Το πτυχίο της Φυσιογνωσίας τον βοηθά να αντιμετωπίζει τις φυσικές πτυχές του Αναδασμού, όπως είναι τα εδάφη, η χλωρίδα κλπ. Το πτυχίο της Γεωγραφίας τον βοηθά να αντιλαμβάνεται τις κοινωνικές και οικονομικές πτυχές των έργων, ενώ η μετεκπαίδευση, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του ως υπεύθυνου χαρτογραφίας, τον βοηθά να καταπιάνεται με τη χαρτογραφική και τοπογραφική εργασία.
Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω ότι αν είχαμε τώρα τις αξιολογήσεις για το 1992, στον Ιωαννίδη θα έδινα την ψηλότερη βαθμολογία.
Συμπερασματικά, με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - συστήνω τον Ιωαννίδη Πάνο.".
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή από τη συνεδρία η ΕΔΥ προέβη στην αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά την προσωπική συνέντευξη. Έκρινε τον αιτητή Μαυρομμάτη και το ενδιαφερόμενο μέρος ως "εξαίρετους" και τον αιτητή Κουρσάρο ως "πάρα πολύ καλό".
Στη συνέχεια η ΕΔΥ αναφέρθηκε στους υποψήφιους που κατείχαν το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας και σ' αυτούς περιλαμβάνονταν οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Τα πρακτικά της επίδικης συνεδρίας της ΕΔΥ καταλήγουν ως εξής:
"Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - ότι ο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Πάνος, ο οποίος αξιολογήθηκε ως Εξαίρετος στην ενώπιόν της προφορική εξέταση και έχει και τη σύσταση του Διευθυντή, υπερέχει των άλλων υποψηφίων, τον επέλεξε ως τον πιο κατάλληλο και αποφάσισε να προσφέρει σ' αυτόν προαγωγή στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερου Λειτουργού Αναδασμού, Τμήμα Αναδασμού.
Η Επιτροπή, καταλήγοντας στην πιο πάνω απόφαση, δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι ο Ιωαννίδης υστερεί σε αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση έναντι των Μαυρομμάτη Γεώργιου, Κυριάκου Ανδρέα και Κουρσάρου Ανδρέα. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την οριακή υπεροχή του Ιωαννίδη σε αξία, τα υπέρτερα ακαδημαϊκά του προσόντα, τα οποία αν και δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας είναι ενδεικτικά του μορφωτικού επιπέδου και των εν γένει δυνατοτήτων του, και τις κρίσεις και τη σύσταση του Διευθυντή, η οποία προσθέτει στην αξία του υποψηφίου, έκρινε ότι ο Ιωαννίδης γενικά υπερέχει."
Ο πρώτος και κύριος νομικός ισχυρισμός που προβλήθηκε από το δικηγόρο των αιτητών για ακύρωση της επίδικης απόφασης, περιστρέφεται γύρω από "τον εσφαλμένο επηρεασμό που άσκησε στην επιλογή η σύσταση του Διευθυντή με αποτέλεσμα να μην επιτευχθεί η επιλογή του πραγματικά καλυτέρου από την ΕΔΥ."
Προβλήθηκε επίσης ο ισχυρισμός ότι η ΕΔΥ δεν προέβη στη δέουσα έρευνα και ότι η επίδικη απόφαση στερείται της δέουσας αιτιολογίας. Σε σχέση με τον αιτητή Μαυρομμάτη ο ισχυρισμός αυτός συνίσταται στο ότι η ΕΔΥ δεν ερεύνησε στο βαθμό που έπρεπε τις παραστάσεις του για ύπαρξη προκατάληψης εκ μέρους του Διευθυντή κατά τη σύνταξη των υπηρεσιακών του εκθέσεων. Λέχθηκε επίσης σε σχέση με τον αιτητή Κουρσάρο ότι δόθηκε από την ΕΔΥ υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση.
Θα εξετάσω πρώτα τους ισχυρισμούς που αφορούν τη σύσταση του Διευθυντή.
Οι αιτητές για να αποδείξουν ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει ισχυρίζονται ότι αυτοί δεν υστερούν σε αξία και προσόντα και ότι υπερέχουν σε αρχαιότητα.
Προτού καταλήξω σε οποιοδήποτε συμπέρασμα σε σχέση με τη νομιμότητα της σύστασης του Διευθυντή, είναι κατά την άποψή μου αναγκαίο να παραθέσω με κάποια λεπτομέρεια τα στοιχεία των φακέλων που συνθέτουν την υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων.
Στο στοιχείο της αξίας με βάση τις υπηρεσιακές εκθέσεις το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει οριακά έναντι του αιτητή Μαυρομμάτη στις αξιολογήσεις των ετών 1989, 1990 και 1991. Σε σχέση με τον αιτητή Κουρσάρο για την ίδια περίοδο θα έλεγα ότι οι δύο είναι περίπου ίσοι. Κατά τα έτη 1982-1988, (για τα οποία υπάρχουν ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις και για τους 3 υποψηφίους) οι τρεις υποψήφιοι είναι ίσοι γιατί έχουν γενική βαθμολογία "Λίαν Καλός".
Όσον αφορά τα ακαδημαϊκά προσόντα που απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ο αιτητής Μαυρομμάτης είναι κάτοχος B.Sc. in Agrigultural Engineering-Technion Institute of Technology, Ισραήλ και έχει, Δίπλωμα Αγροτικής Ανάπτυξης Διεθνές Κέντρο Ανώτερων Μεσογειακών Αγρονομικών Σπουδών, Μοντπελιέρ, Γαλλία.
Ο αιτητής Κουρσάρος κατέχει Δίπλωμα Γεωπονίας Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και συμπλήρωσε τη μεταπτυχιακή σειρά μαθημάτων "Συντονισμένο Περιφερειακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης" -Settlement Study Centre, Ισραήλ.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Ιωαννίδης κατέχει Δίπλωμα Φυσιογνωσίας και Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίσης κάτοχος των πτυχίων B.Sc. και M.Sc. Γεωγραφίας του Victoria University, Νέα Ζηλανδία. Και οι τρεις κατέχουν το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Όσον αφορά το στοιχείο της αρχαιότητας και οι τρεις υποψήφιοι διορίστηκαν την ίδια ημερομηνία (1.11.91) στη θέση Λειτουργού Αναδασμού Α΄ που είναι η προηγούμενη της επίδικης θέση. Στην προ-προηγούμενη θέση του Λειτουργού Αναδασμού ο αιτητής Μαυρομμάτης διορίστηκε την 1.5.73, ο αιτητής Κουρσάρος στις 12.8.77 και το ενδιαφερόμενο μέρος την 1.8.85.
Σύμφωνα με το άρθρο 49(2) του Νόμου σε περίπτωση ταυτόχρονου διορισμού, προαγωγής ή απόσπασης στη συγκεκριμένη θέση ή τάξη της ίδιας θέσης, η αρχαιότητα κρίνεται σύμφωνα με την προηγούμενη αρχαιότητα των υπαλλήλων. Ως εκ τούτου ο αιτητής Μαυρομμάτης προηγείται του ενδιαφερομένου μέρους με βάση την προηγούμενη αρχαιότητα κατά 12 περίπου χρόνια και ο αιτητής Κουρσάρος κατά 8.
Από το περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή όπως αυτό εκτίθεται αυτούσιο πιο πάνω, προκύπτει ότι η μόνη αναφορά του Διευθυντή στο θέμα της αρχαιότητας είναι ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν υστερεί σε αρχαιότητα στην παρούσα τους θέση και η γενική αναφορά στο τέλος της σύστασης ότι αυτή έγινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στα οποία περιλαμβάνεται και η αρχαιότητα. Ο Διευθυντής δεν ανέφερε οτιδήποτε σε σχέση με την υπεροχή των αιτητών σε αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση και ούτε έδωσε οποιαδήποτε ένδειξη ως προς το κατά πόσο το γεγονός αυτό λήφθηκε υπόψη. Ο δικηγόρος του ενδιαφερομένου μέρους είπε ότι ο Διευθυντής παρόλον που δεν αναφέρθηκε ρητά στο θέμα, εντούτοις γνώριζε ότι οι αιτητές υπερείχαν σε αρχαιότητα σε προηγούμενες θέσεις. Έχοντας όμως υπόψη τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης δεν μπορώ να συμφωνήσω με τα πιο πάνω. Το Δικαστήριο δεν μπορεί από μόνο του να αχθεί σε συμπεράσματα ως προς τη βαρύτητα που δόθηκε, αν δόθηκε, από το Διευθυντή στον παράγοντα της αρχαιότητας.
Η αρχαιότητα καθορίζεται από το άρθρο 35(3) του Νόμου ως ένα από τα τρία κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη κατά την προαγωγή των δημοσίων υπαλλήλων. Η αρχαιότητα παρόλον που μπορεί να μην είναι ο καθοριστικός παράγοντας εντούτοις δεν μπορεί να παραγνωρίζεται ιδίως σε θέσεις προαγωγής όπως η παρούσα.
Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Στέφανος Χαραλάμπους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 77, το Δικαστήριο είπε ότι η αρχαιότητα δε συναρτάται μόνο με την ημερομηνία προαγωγής στη θέση η οποία κατέχεται αλλά επεκτείνεται και στο απώτερο παρελθόν εφόσο η ημερομηνία της τελευταίας προαγωγής των υποψηφίων είναι η ίδια. Στη σελ. 85 της απόφασης ειπώθηκε:
"Ο νομοθέτης ορίζει την αρχαιότητα ως ένα από τα ουσιώδη στοιχεία για την κρίση των υποψηφίων για προαγωγή. Το γεγονός ότι ο παράγοντας αυτός δεν είναι ρυθμιστικός για τις διεκδικήσεις και υπολείπεται σε σπουδαιότητα των άλλων παραγόντων που προσδιορίζουν την αξία των υποψηφίων, δεν εξουδετερώνει ούτε καταργεί τη σημασία του ως ουσιώδες στοιχείο κρίσεως για την καταλληλότητα των υποψηφίων για προαγωγή."
Στην παρούσα υπόθεση, η απουσία οποιασδήποτε ένδειξης ότι η προηγούμενη αρχαιότητα των αιτητών λήφθηκε υπόψη από το Διευθυντή και του τρόπου με τον οποίο αυτή συνεκτιμήθηκε με τα υπόλοιπα κριτήρια προαγωγής, καθιστά τη σύσταση τρωτή, και αποστερεί το Δικαστήριο από τη δυνατότητα ολοκληρωμένου ελέγχου. Η γενική αναφορά ότι η σύσταση έγινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια δεν οδηγεί από μόνη της στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο Διευθυντής έλαβε υπόψη την προηγούμενη αρχαιότητα των αιτητών.
Η ΕΔΥ κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης ανάμεσα στα κριτήρια που έλαβε υπόψη για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε, ήταν και η σύσταση του Διευθυντή η οποία όπως αναφέρεται στα πρακτικά "προσθέτει στην αξία του υποψηφίου". Εφόσον όμως η σύσταση του Διευθυντή πάσχει για το λόγο που ανάφερα πιο πάνω, το γεγονός αυτό οδηγεί και την απόφαση της ΕΔΥ σε ακύρωση.
Ενόψει της κατάληξής μου αυτής θεωρώ περιττό να εξετάσω τους άλλους λόγους για ακύρωση που πρόβαλαν οι αιτητές.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Δεν γίνεται διαταγή για έξοδα.
Oι προσφυγές επιτυγχάνουν χωρίς έξοδα.