|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 1754
8 Σεπτεμβρίου, 1994
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 25 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠETPOΣ ΙΩΑΚΕΙΜ KAI AΛΛOI,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ THΣ
ANAΘEΩPHTIKHΣ APXHΣ AΔEIΩN,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 274/93)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Αντικείμενο ― Προδικαστική ένσταση απτόμενη της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου ― Προβλήθηκε για πρώτη φορά με τη γραπτή αγόρευση για τους καθ' ων η αίτηση και εξετάστηκε ― Κρίθηκε ότι η προσφυγή στρεφόταν εναντίον ανύπαρκτης απόφασης και στερούνταν αντικειμένου ― Η προσφυγή απορρίφθηκε.
Ερμηνεία ― Ο περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμος του 1982 (Ν. 9/82), όπως τροποποιήθηκε) ― Ο καθορισμός χώρου στάθμευσης αστικού ταξί αποτελεί ανεξάρτητη διοικητική λειτουργία.
[Οι πιο πάνω τίτλοι περιλαμβάνουν τα νομικά σημεία της αποφάσεως του Δικαστηρίου εξαντλητικά].
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία εισήγαγε το σύστημα της "πιάτσας" για τα ΤΑΞΙ στην οδό Κωστάκη Παντελίδη στη Λευκωσία.
Αρ. Γεωργίου, για τους Aιτητές.
Γ. Κυριακίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Επειδή εγείρεται ζήτημα αν η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών πράγματι πήρε την απόφαση που προσβάλλεται με την προσφυγή αυτή, είναι ανάγκη να σκιαγραφηθούν από την αρχή τα ουσιώδη γεγονότα.
Η προδικαστική ένσταση των καθ' ων η αίτηση προβλήθηκε για πρώτη φορά με τη γραπτή τους αγόρευση αλλά αυτό δε δικαιολογεί την άποψη των αιτητών πως έπρεπε να απορριφθεί χωρίς να εξεταστεί. Το θέμα άπτεται της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου.
Οι χώροι στάθμευσης πέντε ταξί στις οδούς Ονασαγόρου, Απόλλωνος και Μεγάλου Αλεξάνδρου καταργήθηκαν με την απόφαση του Δήμου Λευκωσίας για την πεζοδρομοποίηση των οδών Λήδρας και Ονασαγόρου. Εξετάστηκαν τρόποι επίλυσης του προβλήματος επιβίωσης των ιδιοκτητών τους και αφού η αρχική απόφαση της Αρχής
Αδειών για μεταφορά τους κυρίως στην οδό Ρηγαίνης ανακλήθηκε μετά από ενστάσεις που υποβλήθηκαν, στις 17/9/92 η Αρχή Αδειών προέκρινε την παραχώρηση σε όλους τους επηρεαζόμενους χώρων στάθμευσης στην οδό Κ. Παντελίδη.
Οι αιτητές ως ιδιοκτήτες αστικών ταξί που από χρόνια, υπό την επωνυμία "Ταξί Royal και Αποστράτης", χρησιμοποιούσαν ως χώρο στάθμευσης την οδό Κ. Παντελίδη, άσκησαν ιεραρχικές προσφυγές. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών αφού άκουσε τους ενδιαφερόμενους κατέληξε ως εξής:
"(α) να δοθεί ένας χώρος στάθμευσης για κάθε αδειούχο ταξί το οποίο ανήκε στο γραφείο ταξί ROYAL κατά την 27.10.92 και εξακολουθεί να ανήκει σε αυτόν σήμερα,
και
(β) να δοθούν χώροι στάθμευσης στα οχήματα των ενδιαφερομένων μερών εις αντικατάσταση των χώρων που καταργήθηκαν.
Εφόσον, όπως μας αναφέρθηκε, στους χώρους εκείνους θα εφαρμοστεί το σύστημα της "πιάτσας" η Αρχή Αδειών κατά την υλοποίηση της παρούσας απόφασης θα πρέπει να ρυθμίσει το θέμα της κανονικής λειτουργίας του συστήματος της "πιάτσας" κατά τρόπο που να είναι ακριβοδίκαιος για όλους τους ενδιαφερομένους."
Με την προσφυγή επιδιώκεται η ακόλουθη θεραπεία:
"Απόφαση και/ή Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ημερομηνίας 19/1/93 στις Ιεραρχικές Προσφυγές με αριθμούς 243-247/92 με τις οποίες εισάγεται το σύστημα της "πιάτσας" για το ΤΑΞΙ στην οδό Κωστάκη Παντελίδη στη Λευκωσία, και να κηρύσσει αυτήν ως εξ υπαρχής άκυρη και χωρίς κανένα έννομο αποτέλεσμα."
Προκύπτει πως, όπως ορθά εισηγούνται οι καθ'ων η αίτηση, η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών δεν αποφάσισε την εισαγωγή του συστήματος της "πιάτσας". Η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών περιορίστηκε στην απόρριψη των ιεραρχικών προσφυγών και στην παραχώρηση χώρων στάθμευσης στην οδό Κ. Παντελίδη. Είναι καθαρό από το πρακτικό πως η αναφορά στο σύστημα της "πιάτσας" συνιστούσε απλή σύσταση για ακριβοδίκαιη ρύθμιση, στην περίπτωση που θα αποφασιζόταν στο μέλλον, όχι από την ίδια, η εφαρμογή του. Αυτή η κατάληξη εναρμονίζεται και με το σύνολο των υπόλοιπων στοιχείων. Στην απόφαση της Αρχής Αδειών ημερομηνίας 17/9/92 που προσβλήθηκε με τις ιεραρχικές προσφυγές, σημειώθηκε πως "στο παρόν στάδιο δεν ενδείκνυται να υιοθετηθεί το σύστημα της "πιάτσας"". Αυτό, ενόψει προφανώς εισήγησης της Επιτροπής Τροχαίας του Δήμου Λευκωσίας (βλέπε πρακτικό ημερομηνίας 3/8/92) για επίσπευση της διαδικασίας προς έγκριση από την Αρχή Αδειών και εφαρμογή του συστήματος. Οι ίδιες οι ιεραρχικές προσφυγές είχαν βέβαια ως αντικείμενο την απόφαση ως προς τους χώρους στάθμευσης και ήταν ως προς αυτό το θέμα που αναλώθηκε η ακροαματική διαδικασία ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Στο πρακτικό της ημερομηνίας 27/10/92, περιλαμβάνεται και επισήμανση πως η Αρχή Αδειών δεν είχε αποφασίσει την υιοθέτηση του συστήματος της "πιάτσας". Αναφέρουν οι καθ'ων η αίτηση πως με ξεχωριστή μεταγενέστερη απόφαση της Αρχής Αδειών, που εξωτερικεύθηκε με την επιβολή όρων στις άδειες οδικής χρήσης που εξέδωσε, εισήγαγε πράγματι το σύστημα της "πιάτσας". Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, αυτή η μεταγενέστερη απόφαση δεν αποτελεί αντικείμενο της προσφυγής. Η προσφυγή στρέφεται εναντίον ανύπαρκτης απόφασης, στερείται αντικειμένου και πρέπει να απορριφθεί.
Οι αιτητές ανέπτυξαν στην αγόρευση τους και επιχειρήματα ως προς τη νομιμότητα της απόφασης που λήφθηκε αναφορικά με τους χώρους στάθμευσης. Δεν παρέχεται δικαιοδοσία για την αναθεώρηση αυτής της απόφασης αφού δεν αποτελεί αντικείμενο της προσφυγής, αλλά θα προσέθετα ότι, εν πάση περιπτώσει, τα παράπονα των αιτητών δεν είναι δικαιολογημένα.
Ενώπιον της Αρχής βρίσκονταν όλα τα στοιχεία. Περιλαμβάνονταν σε αυτά οι παραστάσεις των ενδιαφερόμενων μερών, οι ενστάσεις των αιτητών και άλλων, οι θέσεις της Επιτροπής Τροχαίας του Δήμου Λευκωσίας, και βέβαια η ίδια η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Πάνω από όλα ήταν ενώπιόν της ως αδιαμφισβήτητο γεγονός η κατάργηση των χώρων στάθμευσης στις οδούς Ονασαγόρου, Απόλλωνος και Μεγάλου Αλεξάνδρου. Συναφώς, με δική της πρωτοβουλία, ενόψει των απόψεων που διατυπώθηκαν κατά την ακρόαση των ιεραρχικών προσφυγών, η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εξασφάλισε οριστική διευκρίνιση από την Επιτροπή Τροχαίας του Δήμου Λευκωσίας αναφορικά με την κατάσταση.
Οι ισχυρισμοί των αιτητών για παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας παραμένουν ατεκμηρίωτοι και η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, αντίθετα προς την εισήγησή τους, ήταν επαρκώς αιτιολογημένη.
Ο Δήμος Λευκωσίας, μετά την κατάργηση των χώρων στάθμευσης στις οδούς που αναφέρθηκαν και αφού, στη συνέχεια, αποφάσισε και την κατάργηση εκείνων στην οδό Ρηγαίνης, δημιούργησε νέους χώρους στάθμευσης στη γειτονική οδό Κ. Παντελίδη. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών σημείωσε στην απόφασή της τα ακόλουθα:
"Από τις διευκρινίσεις αυτές φαίνεται καθαρά ότι στην οδό Κωστάκη Παντελίδη θα δημιουργηθούν 25 συνολικά χώροι στάθμευσης ταξί ενώ θα καταργηθούν όλοι οι χώροι στην οδό Ρηγαίνης και στις οδούς Λήδρας και Ονασαγόρου οι οποίες έχουν μετατραπεί σε πεζόδρομους.
Αρμόδια Αρχή για τον καθορισμό χώρων στάθμευσης σε δημόσιους χώρους σε μια δημαρχούμενη περιοχή είναι ο Δήμος, στην προκειμένη περίπτωση ο Δήμος Λευκωσίας. Εφόσον ο Δήμος Λευκωσίας έχει αποφασίσει να καταργήσει τους υφιστάμενους χώρους στάθμευσης στην οδό Ρηγαίνης και αλλού και να δημιουργήσει τους χώρους στάθμευσης που αναφέρονται πιο πάνω στην οδό Κωστάκη Παντελίδη, αναπόφευκτα θα πρέπει οι χώροι αυτοί να δοθούν σε εκείνους των οποίων οι χώροι έχουν καταργηθεί."
Οι αιτητές βλέπουν ως λόγο ακυρότητας το ότι, όπως ισχυρίζονται, ο Δήμος Λευκωσίας δεν άκουσε τις απόψεις τους πριν αποφασίσει τη δημιουργία νέων χώρων στάθμευσης. Όμως, ούτως ή άλλως, δε μπορεί να τίθεται ζήτημα αναθεώρησης της απόφασης του Δήμου Λευκωσίας στην παρούσα διαδικασία. Δεν ήταν ούτε ενδιάμεση ούτε προπαρασκευαστική της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Από τα στοιχεία που υπάρχουν φαίνεται πως ο Δήμος Λευκωσίας άσκησε τις δικές του αρμοδιότητες (βλέπε άρθρο 88 του περί Δήμων Νόμου του 1985, Ν. 111/85, όπως τροποποιήθηκε). Ο καθορισμός χώρου στάθμευσης αστικού ταξί αποτελεί ανεξάρτητη διοικητική λειτουργία που διέπεται από ειδικό Νόμο (βλέπε τον περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμο του 1982, Ν. 9/82, όπως τροποποιήθηκε).
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών πράγματι όφειλε να προσεγγίσει το πρόβλημα με δοσμένη την κατάσταση αναφορικά με το που, κατά την απόφαση του Δήμου Λευκωσίας, ήταν επιτρεπτό να σταθμεύουν οχήματα. Η μη παραχώρηση νέου χώρου στάθμευσης των επηρεασθέντων θα σήμαινε την καταστροφή τους και θα ήταν αδιανόητη. Η οδός Κ. Παντελίδη γειτνίαζε προς τους καταργηθέντες χώρους στάθμευσης και η επιλογή της ήταν εύλογη αν όχι αναπόφευκτη αφού ήταν σε αυτή που δημιουργήθηκαν νέοι χώροι στάθμευσης και όχι αλλού. Ο ισχυρισμός των αιτητών πως δεν ερευνήθηκε αν πράγματι οι ανάγκες δικαιολογούσαν τέτοια ρύθμιση ή ότι δε λήφθηκε υπόψη ότι θα επηρεάζονταν τα δικά τους συμφέροντα, παραγνωρίζει το γεγονός ότι οι ενδιαφερόμενοι είχαν ήδη, για χρόνια μάλιστα, άδεια αστικού ταξί με χώρο στάθμευσης στην ίδια περιοχή και επομένως με δικό τους μερίδιο στην επιβατική κίνηση που φυσιολογικά, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, θα διοχετευόταν στην οδό Κ. Παντελίδη.
Στο τέλος οι αιτητές θεωρούν μεμπτή τη δημιουργία 25 χώρων στάθμευσης στην οδό Κ. Παντελίδη, δηλαδή κατά δέκα περισσοτέρων του συνολικού αριθμού των αρχικών αδειών. Δεν έχει ληφθεί τέτοια απόφαση από την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών. Είναι ο Δήμος Λευκωσίας που δημιούργησε 25 χώρους στάθμευσης στην οδό Κ. Παντελίδη, πράγμα που βέβαια δεν είναι το ίδιο. Εκείνο που αύξησε η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, αντικαθιστώντας στο σημείο αυτό την απόφαση της Αρχής Αδειών, ήταν οι χώροι στάθμευσης των ίδιων των αιτητών, έτσι ώστε να έχουν πλέον ένα χώρο για κάθε αδειούχο ταξί που ανήκε στο γραφείο τους.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.