|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 1292
9 Ιουνίου, 1994
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SUPERCHICK POULTRY FARM LTD KAI AΛΛOΣ,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ
YΠOYPΓOY ΓEΩPΓIAΣ KAI ΦYΣIKΩN ΠOPΩN KAI AΛΛOY,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Aρ. 684/89, 12/90)
Έννομο Συμφέρον ― Στάδια στα οποία πρέπει να συντρέχει για να είναι ενεστώς ― Έλλειψη εννόμου συμφέροντος ― Απώλεια αντικειμένου της προσφυγής λόγω νομικής ή πραγματικής αιτίας.
Οι αιτητές με τις δύο προσφυγές τους που συνεκδικάστηκαν, προσέβαλαν τις αποφάσεις των καθ' ων η αίτηση τόσο για κατάσχεση όσο και για καταστροφή κρέατος πουλερικών δικής τους ιδιοκτησίας, ως ακατάλληλων για ανθρώπινη κατανάλωση. Οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν προδικαστική ένσταση ότι οι αιτητές δεν είχαν έννομο συμφέρον για συνέχιση των προσφυγών τους γιατί οι επίδικες αποφάσεις δεν είχαν πραγματοποιηθεί εφόσον είχε επιτραπεί με μεταγενέστερη απόφαση η εξαγωγή του κρέατος αυτού στο Λίβανο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Σε αποφάσεις του Δικαστηρίου τούτου ότι αιτητής σε προσφυγή κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος τότε μόνο έχει έννομο συμφέρον όταν το συμφέρον υφίστατο κατά το χρόνο (1) που πάρθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, (2) που καταχωρίστηκε η προσφυγή και (3) της εκδίκασης της προσφυγής.
Επίσης έχει αποφασιστεί ότι το έννομο συμφέρον παύει να υπάρχει όταν η προσβαλλόμενη απόφαση καταστεί χωρίς αντικείμενο είτε από νομική είτε από πραγματική αιτία.
Από τα γεγονότα όπως αυτά έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις (2) και (3) πιο πάνω. Περαιτέρω, είναι φανερό πως με την εξαγωγή των κοτόπουλων που έγινε μετά από απόφαση της αρμόδιας αρχής η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώθηκε σιωπηλά και δεν υφίστατο κατά την ημέρα της εκδίκασης των προσφυγών. Επομένως οι προσφυγές κατέστησαν άνευ αντικειμένου.
Oι προσφυγές απορρίπτονται με £200 έξοδα.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία κρίθηκαν ως ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση συσκευασμένα κοτόπουλα των αιτητών και έπρεπε να καταστραφούν.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους Aιτητές.
Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔHMHTPIAΔHΣ, Δ.: Μετά από πληροφορία που δόθηκε στις αρμόδιες αρχές της Δημοκρατίας ότι σε ψυκτικούς θαλάμους στη Λευκωσία υπήρχαν κοτόπουλα που ανήκαν στους αιτητές και ήταν ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση, κτηνιατρικός λειτουργός (λειτουργός) προέβη στις 17/6/1989 σε δειγματοληψία κοτόπουλων την οποία παρέδωσε στο Επίσημο Κτηνιατρικό Εργαστήριο για εξέταση αν υπήρχαν κατάλοιπα αντιμικροβιακών ουσιών. Τόσο στην εξέταση αυτή όσο και σε μεταγενέστερη εξέταση που έγινε βρέθηκε ότι αριθμός κατόπουλων ήταν ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση. Σαν αποτέλεσμα και με βάση τις πρόνοιες του Περί Υγιεινής του Κρέατος Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 95/84) ο "λειτουργός" προέβη στην κατάσχεση των κοτόπουλων.
Εναντίον της απόφασης του "λειτουργού" οι αιτητές υπέβαλαν ένσταση η οποία εξετάστηκε από επιτροπή που καταρτίστηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 8Α του Περί της Υγιεινής του Κρέατος Νόμου (Νόμος 65/81) το οποίο μεταξύ άλλων προνοεί ότι το ένα μέλος της επιτροπής ορίζεται από τον ιδιοκτήτη των κρεατών.
Η επιτροπή ομόφωνα αποφάσισε ότι μέρος των κατασχεθέντων κοτόπουλων δεν ήσαν κατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση και την 4/7/1989 εστάλη εκ μέρους του Διευθυντή Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών (ο Διευθυντής) προς τον αιτητή αρ. 2, επιστολή η οποία λέγει:-
"Κον Ρένο Χατζηϊωάννου
Ταχ. Κιβ. 4624
Λευκωσία
Σχετικά με την ένσταση που έχετε υποβάλει στις 22.6.89 κατά της κατάσχεσης ποσότητας κρέατος κοτόπουλου που διενήργησε ο επίσημος κτηνίατρος κ. Δ. Καράς, σας κοινοποιώ τα ακόλουθα:
Με βάση τις πρόνοιες του περί Υγιεινής του Κρέατος Νόμου, την ένστασή σας εξέτασε επιτροπή από 3 κτηνίατρους, εκ των οποίων τον ένα ορίσατε σεις.
Η επιτροπή μου υπέβαλε την έκθεσή της την 1.7.89 και η ομόφωνη απόφασή της είναι η ακόλουθη:
Τα συσκευασμένα σε καφέ και πράσινους σάκκους και τα σημασμένα με το γράμμα Β (σε άσπρους σάκκους) κοτόπουλα, εγκρίνονται σαν κατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση.
Τα συσκευασμένα σε άσπρους σάκκους, πλην των σημασμένων με το γράμμα Β κοτόπουλα, απορρίπτονται και πρέπει να καταστραφούν με δική σας δαπάνη.
Παρακαλώ να προβείτε σε συνεννόηση με το Τμήμα μου προτού μετακινήσετε οποιεσδήποτε ποσότητες από τα εκγρινόμενα κοτόπουλα και επίσης να διευθετήσετε χώρο και τρόπο ασφαλούς καταστροφής των απορριπτομένων, κάτω από την επίβλεψη του Τμήματός μου. Για το σκοπό αυτό, ορίζω τον Κτην. Λειτουργό, Επίσημο Κτηνίατρο κ. Ανδρόνικο Γεωργίου, τηλ. 402325, με τον οποίο παρακαλώ να συνεννοηθείτε για ρύθμιση των λεπτομερειών.
Γ. Μιτζόλης
για Διευθυντή
Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών
ΑΟ/ΜΑ"
Εναντίον της απόφασης αυτής οι αιτητές καταχώρησαν την Προσφυγή Αρ. 684/89 με την οποία ζητούν:-
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημ. 4/7/89 - Τεκμήριον 1 - με την οποία ειδοποιήθησαν οι αιτητές ότι τα συσκευασμένα κοτόπουλα, πλην των σημασμένων με το γράμμα "Β" κοτόπουλα, απερρίφθησαν ως ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση και έπρεπε να καταστραφούν με δαπάνη των αιτητών είναι άκυρη και χωρίς οποιοδήποτε νόμιμο αποτέλεσμα."
Αργότερα με τη συγκατάθεση του αιτητή αρ. 2 και στην παρουσία του καταστράφηκαν 1760 κιλά κοτόπουλα.
Στις 15/9/1989 η επιτροπή διαφωνούντος του μέλους της το οποίο όρισε ο αιτητής αρ. 2 αποφάσισε να επανεξεταστούν τα εναπομείναντα κοτόπουλα.
Στις 18/9/1989 στάληκαν στο "Public Health Section Laboratory for Food of Animal Origin" για εργαστηριακή εξέταση 20 (είκοσι) τεταρτημόρια από σφάγια κοτόπουλων για να διαπιστωθεί κατά πόσο υπήρχαν σ' αυτά αντιβιοτικά ή άλλες αντιμικροβιακές ουσίες ή κατάλοιπα τούτων (ίδε Παράρτημα 16).
Στις 19/9/1989 το χημείο αυτό απέστειλε την έκθεσή του. Σ' αυτή αναφέρεται ότι τα οκτώ από τα τεταρτημόρια ήσαν θετικά στην παρουσία αντιβιοτικών/χημειοθεραπευτικών, πέντε ύποπτα και επτά αρνητικά.
Την 30/10/1989 ο Διευθυντής με επιστολή του προς τους αιτητές απέρριψε την ένστασή τους εναντίον της απόφασης του "λειτουργού". Η επιστολή αυτή λέγει:-
"Θέμα: Ένστασή σας εναντίον της κατάσχεσης του κρέατος πουλερικών δικής σας ιδιοκτησίας
Κύριοι,
Με την παρούσα επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι η επιτροπή που ορίστηκε για εξέταση της ένστασής σας εναντίον της κατάσχεσης του κρέατος πουλερικών δικής σας ιδιοκτησίας που βρίσκονται στα Ψυγεία Παπαχριστοδούλου, αποφάσισε κατά πλειοψηφία την απόρριψή της.
Βάσει του Νόμου η απόφαση αυτή είναι τελειωτική και εφαρμοστέα.
Καλείσθε σε σύντομο χρονικό διάστημα, όχι μεγαλύτερο των 5 ημερών από σήμερα να φροντίσετε να μεταφερθούν τα κρέατα στον σκουπιδότοπο Κοτσιάτη για ασφαλή απόρριψη (ενταφιασμό).
Για την επίβλεψη της ορθής εφαρμογής της εντολής αυτής ορίζω τον Κτην. Λειτ. 1ης Τάξης κο Καρά (τηλ. 40-2323), με τον οποίο παρακαλώ να συνεννοηθείτε προτού προβείτε σε οποιαδήποτε ενέργεια."
Εναντίον της απόφασης του Διευθυντή οι αιτητές καταχώρησαν την Προσφυγή Αρ. 12/90 με την οποία ζητούν:-
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 30/10/89 - τεκ. 1 - με την οποία απερρίφθη η ένσταση των αιτητών εναντίον της κατάσχεσης του κρέατος πουλερικών ιδιοκτησίας των αιτητών είναι άκυρη και άνευ οιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 30/10/89 με την οποία καλούνται οι αιτητές να μεταφέρουν τα κρέατα στο σκουπιδότοπο Κοτσιάτη για ασφαλή απόρριψη (ενταφιασμό) είναι άκυρη και άνευ οιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.
3. Έξοδα."
Κατόπιν αίτησης των αιτητών για άδεια εξαγωγής των κοτόπουλων που δεν καταστράφηκαν και αφού το αρμόδιο τμήμα έθεσε ως όρο όπως στα σχετικά έγγραφα για την αποστολή τους στο εξωτερικό αναγράφετο η περιεκτικότητα των αντιβιοτικών σ' αυτά, πράγμα το οποίο και έγινε, επετράπη η εξαγωγή του στο Λίβανο η οποία έγινε την 8/1/1990.
Οι Προσφυγές Αρ. 12/90 και 684/89 δικάστηκαν μαζί γιατί σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους. Για το λόγο αυτό οι δικηγόροι των αιτητών καταχώρησαν τις γραπτές τους αγορεύσεις οι οποίες βρίσκονται στην Προσφυγή 12/90. Σ' αυτές αναφέρονται σε όλο το ιστορικό και τα νομικά θέματα που αφορούν τις δύο προσφυγές.
Το πρώτο θέμα που έχω να αποφασίσω είναι ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση ότι οι αιτητές δεν έχουν έννομο συμφέρον για συνέχιση των προσφυγών για το λόγο ότι η κατάσχεση και η απόφαση για την καταστροφή των κοτόπουλων δεν πραγματοποιήθηκε επειδή επετράπη η εξαγωγή τους.
Στον πιο πάνω ισχυρισμό είναι η θέση των αιτητών ότι:-
"... η επίδικη απόφαση έχει δύο σκέλη: Το ένα σκέλος αφορά την απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών να κατάσχει τα επίδικα κοτόπουλα και το δεύτερο σκέλος αφορά την απόφασή του για καταστροφή των κοτόπουλων στο σκουπιδότοπο Κοτσιάτη. Η άδεια για την εξαγωγή των κοτόπουλων στο Λίβανο αφορά μόνο το δεύτερο σκέλος της επίδικης απόφασης και η απόφαση για την κατάσχεσή τους εξακολουθεί να ισχύει και να υφίσταται. Με άλλα λόγια οι αιτητές σε μια προσπάθεια μείωσης της ζημιάς τους και δεδομένου ότι οι καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν την κατάσχεση και καταστροφή των κοτόπουλων προτίμησαν αντί να τα καταστρέψουν να τα εξάξουν στο Λίβανο. Τονίζουμε για μια ακόμη φορά ότι η απόφαση αναφορικά με την κατάσχεση των κοτόπουλων υφίσταται και αποτελεί αντικείμενο της παρούσας προσφυγής και επομένως οι αιτητές έχουν έννομο συμφέρον στη συνέχισή της."
Επανειλημμένα έχει λεχθεί σε αποφάσεις του Δικαστηρίου τούτου ότι αιτητής σε προσφυγή κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος τότε μόνο έχει έννομο συμφέρον όταν το συμφέρον υφίστατο κατά το χρόνο (1) που πάρθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, (2) που καταχωρίστηκε η προσφυγή και (3) της εκδίκασης της προσφυγής.
Επίσης έχει αποφασιστεί ότι το έννομο συμφέρον παύει να υπάρχει όταν η προσβαλλόμενη απόφαση καταστεί χωρίς αντικείμενο είτε από νομική είτε από πραγματική αιτία.
Από τα γεγονότα όπως αυτά έχουν τεθεί ενώπιόν μου δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις (2) και (3) πιο πάνω. Περαιτέρω, είναι φανερό πως με την εξαγωγή των κοτόπουλων που έγινε μετά από απόφαση της αρμόδιας αρχής η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώθηκε σιωπηλά και δεν υφίστατο κατά την ημέρα της εκδίκασης των προσφυγών. Επομένως οι προσφυγές κατέστησαν άνευ αντικειμένου.
Για τους πιο πάνω λόγους οι προσφυγές αποτυγχάνουν.
Οι αιτητές να πληρώσουν £200 έναντι των εξόδων των καθ' ων η αίτηση.
Oι προσφυγές απορρίπτονται με £200 έξοδα.