ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1994) 4 ΑΑΔ 7
10 Ιανουαρίου, 1994
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΚΛΕΙΩ ΧΑΒΙΑΡΑ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ THΣ
EΠITPOΠHΣ ΔHMOΣIAΣ YΠHPEΣIAΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Aρ. 688/92)
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ―�Aξιολόγηση ― Εξουσία μείωσης βαθμολογίας εφόσον είναι αναιτιολόγητη ― Καν. 6(1) των Περί Δημόσιας Yπηρεσίας (Aξιολόγηση Yπαλλήλων) Kανονισμών του 1990 (ΚΔΠ 386/90)― Δεν είναι ultra vires του εξουσιοδοτούντος Περί Δημόσιας Yπηρεσίας Νόμου (N. 1/90).
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Εμπιστευτικές Εκθέσεις ― Δεν προσβάλλονται αυτοτελώς με προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Δεν είναι εκτελεστές διοικητικές πράξης ― H πρόνοια του Περί Δημόσιας Yπηρεσίας Nόμου (Ν.1/90) που δίνει εξουσία στην Ε.Δ.Υ. να μειώνει την βαθμολογία όταν είναι αναιτιολόγητη, δεν τις καθιστά εκτελεστές διοικητικές πράξεις.
Η αιτήτρια προσέβαλε με την προσφυγή της την απόφαση της Ε.Δ.Υ., να μειώσει την αξιολόγησή της, σε επιμέρους στοιχεία της υπηρεσιακής της έκθεσης από "εξαίρετη" σε "πολύ ικανοποιητική" δυνάμει των προνοιών του Κανονισμού 6(1) των Περί Δημόσιας Yπηρεσίας (Aξιολόγηση Yπαλλήλων) Kανονισμών (Κ.Δ.Π. 386/90). Η αιτήτρια ισχυρίστηκε πως η απόφαση αυτή ήταν ultra vires του εξουσιοδοτούντος Περί Δημόσιας Yπηρεσίας Nόμου (N. 1/90) και ήταν εκτελεστή διοικητική απόφαση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η προσφυγή καταχωρίστηκε στις 17.9.92. Στις 28.9.93 η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Κυριάκος Τριανταφυλλίδης κ.ά. v. Δημοκρατίας (1993) 3 A.A.Δ. 429 αποφάσισε πως η επίμαχη Κ.Δ.Π. 386/90 δεν είναι ultra vires του εξουσιοδοτούντος Nόμου.
Αναφορικά με το άλλο ζήτημα που εγείρει στην προσφυγή της η αιτήτρια είναι πως, ενόψει των διατάξεων του Νόμου 1/90, αναφορικά με τη σύνταξη των Yπηρεσιακών Eκθέσεων, η απόφαση της ΕΔΥ να μεταβάλει την αξιολόγηση από "εξαίρετος" σε "πολύ ικανοποιητικός", γιατί έκρινε πως το "εξαίρετος" δεν είναι δεόντως αιτιολογημένο, είναι ξεχωριστή εκτελεστή διοικητική πράξη η οποία και ως εκ τούτου προσβάλλεται.
Oι νέες πρόνοιες του Νόμου 1/90, αναφορικά με την ετοιμασία των Yπηρεσιακών Eκθέσεων, δεν μεταβάλλουν την υπόσταση και το σκοπό για τον οποίο γίνονται, την αξιολόγηση δηλαδή του δημόσιου λειτουργού για την πιθανή μελλοντική ανέλιξή του στην υπηρεσία. Η νομολογία επομένως του Ανωτάτου Δικαστηρίου όπως έχει καθιερωθεί πριν από τη θέσπιση του Νόμου 1/90 εξακολουθεί να ισχύει.
H προσφυγή απορρίπτεται με £150 έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Τριανταφυλλίδης κ.ά. v. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία έκριναν πως η αξιολόγηση με το χαρακτηρισμό "εξαίρετη επαγγελματική αξία" που αποδόθηκε από τους Διευθυντές για μεγάλο αριθμό τελωνειακών λειτουργών δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη.
Α. Χαβιαράς, για την Aιτήτρια.
Αντ. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
APTEMIΔHΣ, Δ.: Στις 19.5.92 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ασχολήθηκε με τις υπηρεσιακές εκθέσεις των τελωνειακών λειτουργών 1ης και 2ης τάξης και έκρινε πως για μεγάλο αριθμό από αυτούς η αξιολόγησή τους με το χαρακτηρισμό "εξαίρετη επαγγελματική αξία", που αποδόθηκε από τους Διευθυντές, δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη. Κατ' ακολουθία η Ε.Δ.Υ. θεωρεί την αξιολόγηση για την απόδοσή τους στα επιμέρους στοιχεία, που αναφέρονται στον καθένα ξεχωριστά, ως "πολύ ικανοποιητική". Από αυτή την απόφαση επηρεάζεται και η αιτήτρια αναφορικά με τα στοιχεία 1, 2, 3, 4 και 5 στο Μέρος ΙΙ της υπηρεσιακής της έκθεσης. Γι' αυτό και την προσβάλλει με την υπό κρίση προσφυγή.
Η Ε.Δ.Υ., κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, εφάρμοσε το άρθρο 6(1) της ΚΔΠ 386/90. Ο δικηγόρος της αιτήτριας υποστηρίζει πως η κρινόμενη αυτή απόφαση είναι παράνομη, γιατί ο πιο πάνω αναφερόμενος σχετικός κανονισμός θεσπίστηκε καθ' υπέρβαση των προνοιών του εξουσιοδοτούντος περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (N. 1/90).
Η προσφυγή καταχωρίστηκε στις 17.9.92. Στις 28.9.93 η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Κυριάκος Τριανταφυλλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 A.A.Δ. 429 αποφάσισε πως η επίμαχη ΚΔΠ δεν είναι ultra vires του εξουσιοδοτούντος νόμου, και επομένως ισχύουσα. Το άλλο ζήτημα που εγείρει στην προσφυγή της η αιτήτρια είναι πως, ενόψει των διατάξεων του Νόμου 1/90, αναφορικά με τη σύνταξη των υπηρεσιακών εκθέσεων, η απόφαση της E.Δ.Y. να μεταβάλει την αξιολόγηση από "εξαίρετος" σε "πολύ ικανοποιητικός", γιατί έκρινε πως το "εξαίρετος" δεν είναι δεόντως αιτιολογημένο, είναι ξεχωριστή εκτελεστή διοικητική πράξη η οποία και ως εκ τούτου προσβάλλεται. Η απάντηση σε αυτό του δικηγόρου της Δημοκρατίας είναι πως, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η ετοιμασία των εμπιστευτικών, τώρα υπηρεσιακών, εκθέσεων δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη. Η νομιμότητά τους όμως μπορεί να κριθεί όπου προσβάλλεται διοικητική πράξη που βασίζεται σε αυτές.
Έχω τη γνώμη πως οι νέες πρόνοιες του Νόμου 1/90, αναφορικά με την ετοιμασία των υπηρεσιακών εκθέσεων, δεν μεταβάλλουν την υπόσταση και το σκοπό για τον οποίο γίνονται, την αξιολόγηση δηλαδή του δημόσιου λειτουργού για την πιθανή μελλοντική ανέλιξη του στην υπηρεσία. Η νομολογία επομένως του Ανωτάτου Δικαστηρίου όπως έχει καθιερωθεί πριν από τη θέσπιση του Νόμου 1/90 εξακολουθεί να ισχύει (Σταύρος Όθωνος κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3(A) A.A.Δ. 475).
Η προσφυγή απορρίπτεται με £150 έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.
H�προσφυγή απορρίπτεται με £150 έξοδα.