|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 2921
20 Δεκεμβρίου, 1993
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
Α. ΙΩΑΝΝΟΥ & ΥΙΟΣ ΛΤΔ.,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΦΟΡΟΥ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 539/92)
Διοικητική Πράξη — Εκτελεστή — Βεβαιωτική πράξη προηγούμενης εκτελεστής, δεν μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Εκτός αν εκδίδεται μετά από νέα έρευνα νέων πραγματικών στοιχείων.
Στην παρούσα προσφυγή, με την οποία προσβλήθηκε απορριπτική απόφαση των καθ' ων η αίτηση σε αίτημα των αιτητών για καταβολή μειωμένων τελών κυκλοφορίας για όχημά τους, προβλήθηκε από την δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση προδικαστική ένσταση ότι η προσβληθείσα απόφαση ήταν βεβαιωτική προηγούμενης απόφασης της διοίκησης για το ίδιο θέμα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Αν και οι αιτητές στο αιτητικό προσβάλλουν την απόφαση που, όπως αναφέρουν, περιέχεται σε επιστολή των καθ' ων η αίτηση ημερ. 18.5.92, εντούτοις στην έκθεση γεγονότων αναφέρονται σε επιστολή ημερ. 19.5.92. Επειδή δεν υπάρχει οποιαδήποτε κοινοποίηση απόφασης στις 18.5.92, κρίνεται ότι πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους και ότι οι αιτητές έχουν κατά νου την απόφαση που περιέχεται στην επιστολή με ημερομηνία 19.5.92.
Η εν λόγω απόφαση αποτελεί βεβαιωτική της πρώτης απόφασης του Τμήματος, που κοινοποιήθηκε στους αιτητές στις 18.3.92.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι με τις επιστολές τους ημερ. 20.4.92 και 10.6.92 υπέβαλαν νέα στοιχεία.
Το Δικαστήριο διαφωνεί με αυτόν τον ισχυρισμό. Στην αίτηση που υπέβαλαν οι αιτητές στις 20.1.92 αναφέρονταν ήδη τα ονόματα των υπαλλήλων που θα μετέφεραν το όχημα, όπως και τα δρομολόγια πoυ θα ακολουθούσε. Το γεγονός ότι για την προηγούμενη περίοδο (1.1.91 - 31.12.91) δόθηκε έγκριση για καταβολή μειωμένων τελών, ήταν επίσης υπόψη του Τμήματος, εφόσον η έγκριση δόθηκε από τους ίδιους τους καθ' ων η αίτηση και η επιστολή της 17.1.91 με την οποία κοινοποιήθηκε η έγκριση είναι καταχωρημένη στο φάκελο της διοίκησης. Από το γεγονός αυτό, τεκμαίρεται ότι οι καθ' ων η αίτηση ήταν ενήμεροι τoυ γεγονότος αυτού, όταν λάμβαναν την επίδικη απόφαση. Όχι μόνο οι αιτητές δεν έθεσαν οποιοδήποτε νέο στοιχείο ενώπιον των καθ' ων η αίτηση, για το οποίο δεν ήταν ήδη ενήμεροι, αλλά ούτε νέα έρευνα προηγήθηκε πριν την επιστολή ημερ. 19.5.92 για να θεωρηθεί ότι η απόφαση που περιέχεται σ'αυτήν είναι εκτελεστή πράξη που υπόκειται σε προσφυγή κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Σαρρής κ.ά. v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2681.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του αιτητή για καταβολή μειωμένων τελών κυκλοφορίας για το όχημά του υπ' αρ. εγγραφής RX 99.
Ρ. Οικονομίδου για Π. Σαρρή, για τους Αιτητές,
Π. Κυριακίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
APTEMHΣ, Δ.: Οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή ζητούν την πιό κάτω θεραπεία:
"Δήλωσιν του Δικαστηρίου ότι η απόφασις των Καθ' ων η Αίτηση η οποία εκοινοποιήθη εις τους Αιτητές δι' επιστολής ημερομ. 18.5.1992 διά της οποίας απορρίπτεται η αίτησις του Αιτητή διά καταβολή μειωμένων τελών κυκλοφορίας για το όχημα του υπ' αρ. εγγραφής RX 997 με βάση το (Παράρτημα 5) Μέρος Ι, του Νόμου 86/1972 Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερείται οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος."
Tα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα ακόλουθα:
Οι Αιτητές υπέβαλαν στις 20.1.1992 αίτηση για έκδοση άδειας κυκλοφορίας με μειωμένα τέλη για το όχημά τους με αρ. εγγραφής RX 997, MITSUBISHI PAJERO ST. WAGON.
Η αίτηση παραπέμφθηκε στο Επαρχιακό Γραφείο Τομέα Ρύθμισης στη Λευκωσία για σχετική έρευνα από αρμόδιο λειτουργό, ο οποίος διαπίστωσε ότι το όχημα μετέφερε υπαλλήλους της εταιρείας προς το εργοστάσιο.
Η αρμόδια Επιτροπή μελέτησε την αίτηση και αποφάσισε ότι το αίτημα πρέπει να απορριφθεί γιατί οι υπάλληλοι των αιτητών μπορούν να εξυπηρετηθούν από τα δημόσια μέσα μεταφοράς, γιατί το εργοστάσιο βρίσκεται μέσα στην Βιομηχανική Περιοχή Στροβόλου. Η απόφαση κοινοποιήθηκε στους ενδιαφερόμενους στις 18.3.1992. Η επιστολή έχει ως εξής:
"Αναφέρομαι στην αίτησή σας ημερ. 20.1.92 με την οποία ζητάτε να σας επιτραπεί να καταβάλετε μειωμένα τέλη κυκλοφορίας για το αυτοκίνητό σας με αρ. εγγραφής RX 997 και σας πληροφορώ ότι το εν λόγω αίτημα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό γιατί από σχετική έρευνα διαπιστώθηκε ότι η περίπτωσή σας δεν εμπίπτει στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο Παράρτημα (Άρθρο 5) Μέρος Ι του Νόμου 86/1972 περί Μηχανοκίνητων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως."
Στις 27.3.1992 οι αιτητές με επιστολή τους πληροφόρησαν το Τμήμα ότι θα ανανεώσουν την άδεια κυκλοφορίας του οχήματος με επιφύλαξη των δικαιωμάτων τους.
Στην εν λόγω επιστολή των αιτητών υπάρχει χειρόγραφη σημείωση που αναφέρει "δεν επρόσθεσε νέα στοιχεία".
Στις 20.4.92 λήφθηκε στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών επιστολή χωρίς ημερομηνία από τους δικηγόρους των αιτητών στην οποία αναφέρετο μεταξύ άλλων ότι ο πελάτης τους ενίστατο στην επιστολή του Τμήματος ημερ. 18.3.92 και ετίθετο υπόψη του Τμήματος προηγούμενη επιστολή με την οποία το αίτημα του πελάτη τους για έκδοση άδειας κυκλοφορίας με μειωμένα τέλη για την περίοδο 1.1.91 - 31.12.91 είχε εγκριθεί. Στην επιστολή των δικηγόρων αναφέροντο και τα ονόματα των υπαλλήλων που θα χρησιμοποιούσαν το όχημα.
Στις 30.4.92 το Τμήμα απέστειλε στους αιτητές την εξής επιστολή:
"Οχημα με αρ. εγγραφής RX 997
Aναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. 27.3.92 με την οποία ζητάτε επανεξέταση της αίτησής σας για καταβολή μειωμένων τελών άδειας κυκλοφορίας για το πιο πάνω όχημα/οχήματά σας και σας πληροφορώ ότι το αίτημά σας απορρίπτεται για τους πιο κάτω λόγους: Δεν επαρουσιάσετε νέα στοιχεία που να δικαιολογούν ικανοποίηση του αιτήματός σας".
Η επόμενη επιστολή κατά χρονολογική σειρά είναι πάλιν επιστολή των καθ' ων η αίτηση με ημερ. 19.5.92 που έχει ως εξής:
"Όχημα με αρ. εγγραφής RX 997
Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. . . . . με την οποία ζητάτε επανεξέταση της αίτησής σας για καταβολή μειωμένων τελών άδειας κυκλοφορίας για το πιο πάνω όχημα/οχήματα σας και σας πληροφορώ ότι το αίτημά σας απορρίπτεται για τους πιό κάτω λόγους: Το προσωπικό σας μπορεί να εξυπηρετηθεί με τα Δημόσια Μέσα Συγκοινωνίας".
Ακολουθεί επιστολή από τους δικηγόρους των αιτητών με ημερομηνία 10.6.92, η οποία επαναλαμβάνει ουσιαστικά το περιεχόμενο της προγενέστερης τους επιστολής Παραθέτονται πάλι τα ονόματα των υπαλλήλων που θα χρησιμοποιούν το όχημα, αναφέρεται ότι οι γραμμές των δημόσιων λεωφορείων είναι οι ίδιες και τίθεται το ερώτημα κατά πόσο το Τμήμα εισήξε νέα κριτήρια ώστε η νέα τους απόφαση να είναι τόσο διαφορετική από την προηγούμενη. Η ανταλλαγή επιστολών μεταξύ του Τμήματος και των αιτητών και/ή των δικηγόρων τους λήγει με την επιστολή του Τμήματος προς τους δικηγόρους, ημερ. 7.7.92 στην οποία αναφέρονται τα εξής:
"Όχημα με αρ. εγγραφής RX 997
Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. 10.6.92 με την οποία ζητάτε επανεξέταση της αίτησης του πελάτη σας για καταβολή μειωμένων τελών άδειας κυκλοφορίας για το πιο πάνω όχημα του και σας πληροφορώ ότι δεν έχουμε να προσθέσουμε οτιδήποτε πέραν των όσων του έχουμε απαντήσει στις προηγούμενες επιστολές μας."
Oι λόγοι για ακύρωση που προβάλλονται από τους αιτητές επικεντρώνονται γύρω από τα θέματα της δέουσας έρευνας και της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης. Οι καθ' ων η αίτηση αναφέρει ο δικηγόρος των αιτητών παραχώρησαν στους αιτητές έγκριση καταβολής μειωμένων τελών για την περίοδο 1.1.91 31.12.91. Τίποτα δεν άλλαξε από την προηγούμενη αίτηση. Το προσωπικό που χρησιμοποιούσε το όχημα όπως και οι διευθύνσεις τους παρέμειναν οι ίδιες. Επίσης τα δρομολόγια των λεωφορείων δεν άλλαξαν. Συνεπώς, η διαφορετική αντιμετώπιση της αίτησης για το 1992 ήταν αποτέλεσμα έλλειψης δέουσας έρευνας.
Η δικηγόρος της Δημοκρατίας ήγειρε δύο προδικαστικές ενστάσεις: α) Οι αιτητές δε νομιμοποιούνται στην παρούσα προσφυγή γιατί προσβάλλουν ανύπαρκτη διοικητική πράξη εφόσον ουδέποτε οι καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν στις 18.5.92. β) Ακόμα και αν θεωρηθεί ότι προσβάλλεται απόφαση του Μαΐου 1992 ή του Ιουλίου 1992, αυτές αποτελούν βεβαιωτικές προηγούμενης απόφασης. Οι επιστολές του δικηγόρου των αιτητών ημερ. 20.4.92 και 10.6.92 δεν περιέχουν οποιαδήποτε νέα γεγονότα που δεν γνώριζαν οι καθ' ων κατά τη λήψη της αρχικής τους απόφασης.
Στο σημείο αυτό παρατηρώ ότι αν και οι αιτητές στο αιτητικό προσβάλλουν την απόφαση που, όπως αναφέρουν, περιέχεται σε επιστολή των καθ' ων η αίτηση ημερ. 18.5.92, εντούτοις στην έκθεση γεγονότων αναφέρονται σε επιστολή ημερ. 19.5.92. Στις αγορεύσεις τους αναφέρονται και σε άλλες επιστολές του Τμήματος, οι οποίες είναι κατά την άποψή τους εκτελεστές και υποκείμενες σε προσφυγή.
Συγκεκριμένα, στη γραπτή αγόρευση (πρώτη παράγραφος σελ.1) οι δικηγόροι των αιτητών αναφέρουν ως προσβαλλόμενη την απόφαση του Τμήματος που τους κοινοποιήθηκε με την επιστολή ημερ. 7.7.92. Στη σελ. 3 ανέφερεται ότι η "προσβαλλόμενη" απόφαση των καθ' ων η αίτηση που περιέχεται στις επιστολές ημερ. 18.3.1992 και 7.7.1992 στερείται της δέουσας αιτιολογίας. Στη σελ.6 πάλι προσδιορίζεται ως προσβαλλόμενη απόφαση εκείνη της 7.7.1992 και αναφέρεται ότι είναι εκτελεστή και όχι βεβαιωτική αφού με την επιστολή ημερ. 10.6.1992 τέθηκαν νέα στοιχεία ενώπιον των καθ' ων η αίτηση. Στην γραπτή απαντητική αγόρευση οι αιτητές αναφέρουν στην πρώτη σελίδα ότι ζητούν την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερ. 19.5.1993 η οποία δήλωνε και την τελική τους απόφαση, αφού προηγουμένως προηγήθηκε σειρά επιστολών οι οποίες περιείχαν νέα στοιχεία με στόχο την αναθεώρηση της αρχικής ημερ. 18.3.1993. Κι εδώ πρόκειται για τυπογραφικό λάθος - οι δικηγόροι θα εννοούν ασφαλώς τις επιστολές με ημερ. 18.3.92 και 19.5.92.
Αγνοώ την επιχειρηματολογία των αιτητών που αναφέρεται σε αποφάσεις άλλες από την αναφερόμενη στο αιτητικό και θα εξετάσω μόνο την απόφαση αυτή. Επειδή όμως δεν υπάρχει οποιαδήποτε κοινοποίηση απόφασης στις 18.5.92, κρίνω ότι πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους και ότι οι αιτητές έχουν κατά νου την απόφαση που περιέχεται στην επιστολή με ημερομηνία 19.5.92.
Η εν λόγω απόφαση η οποία εκτίθεται αυτούσια πιό πάνω αποτελεί κατά την άποψή μου βεβαιωτική της πρώτης απόφασης του Τμήματος που κοινοποιήθηκε στους αιτητές στις 18.3.92.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι με τις επιστολές τους ημερ. 20.4.92 και 10.6.92 υπέβαλαν νέα στοιχεία.
Διαφωνώ με αυτόν τον ισχυρισμό αυτό. Στην αίτηση που υπέβαλαν οι αιτητές στις 20.1.92 αναφέρονταν ήδη τα ονόματα των υπαλλήλων που θα μετέφερε το όχημα όπως και τα δρομολόγια που θα ακολουθούσε. Το γεγονός ότι για την προηγούμενη περίοδο (1.1.91 - 31.12.91) δόθηκε έγκριση για καταβολή μειωμένων τελών ήταν επίσης υπόψη του Τμήματος εφόσον η έγκριση δόθηκε από τους ίδιους τους καθ' ων η αίτηση και η επιστολή της 17.1.91 με την οποία κοινοποιήθηκε η έγκριση είναι καταχωρημένη στο φάκελο της διοίκησης. Από το γεγονός αυτό τεκμαίρεται ότι οι καθ' ων η αίτηση ήταν ενήμεροι του γεγονότος αυτού όταν λάμβαναν την επίδικη απόφαση. Όχι μόνο οι αιτητές δεν έθεσαν οποιοδήποτε νέο στοιχείο ενώπιον των καθ' ων η αίτηση για το οποίο δεν ήταν ήδη ενήμεροι, αλλά ούτε νέα έρευνα προηγήθηκε πριν την επιστολή ημερ. 19.5.92 για να θεωρηθεί ότι η απόφαση που περιέχεται σ' αυτήν είναι εκτελεστή πράξη που υπόκειται σε προσφυγή κάτω από το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Οι αρχές που διέπουν την εκτελεστότητα των διοικητικών πράξεων, το τι συνιστά βεβαιωτική πράξη όπως επίσης και τι θεωρείται νέα έρευνα έχουν εκτεθεί με λεπτομέρεια στην απόφαση στην υπόθεση Πολάκης Σαρρής κ.ά. v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2681, στην οποία παραπέμπω.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυχάνει και απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διάταγμα για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.