|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 2900
17 Δεκεμβρίου, 1993
[ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ/στής
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΣΤΕΛΛΑ ΙΩΝΑ,
Αιτήτρια,
v.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (ΑΡ. 1),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 362/91)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Αιτιολογία — Άρθρο 35(4) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (Ν.1/90) — Απαιτείται αιτιολογημένες συστάσεις —Έννοια — Αναφορά στα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια, δε συνιστά επαρκή αιτιολογία των συστάσεων.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Προπαρασκευαστική πράξη στη διαδικασία προαγωγής — Ακυρότητα των συστάσεων, συμπαρασύρει σε ακυρότητα και την τελική απόφαση προαγωγής.
Προσβάλλοντας με την προσφυγή της την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στην θέση Αδελφής Νοσοκόμου, η αιτήτρια ισχυρίστηκε ανάμεσα σε άλλα, ότι οι συστάσεις του Διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, οι οποίες λήφθηκαν υπόψη από την Ε.Δ.Υ, ήταν αναιτιολόγητες κατά παράβαση του Άρθρου 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν.1/90).
Το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Η ακυρότητα της προπαρασκευαστικής πράξης των συστάσεων του Προϊσταμένου, συμπαρασύρει σε ακυρότητα και την τελική εκτελεστή πράξη των επίδικων προαγωγών. Οι επίδικες συστάσεις πάσχουν από έλλειψη αιτιολογίας. Κατά παράβαση του Άρθρου 35(4) του Νόμου, η Επιτροπή έλαβε υπόψη της, στην παρούσα υπόθεση, συστάσεις του Προισταμένου του Τμήματος, οι οποίες δεν ήταν αιτιολογημένες.
2. Το Δικαστήριο είχε πρόσφατα την ευκαιρία να εξετάσει, κάτω από το φως της πρόνοιας του Άρθρου 35(4) του Νόμου, την επάρκεια της αιτιολογίας παρόμοιων συστάσεων οι οποίες είχαν υποβληθεί στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας από Προϊστάμενο άλλου Τμήματος. Σχετική είναι η υπόθεση Αίγλη Παντελάκη και Άλλος v. Δημοκρατίας, στην οποία γίνεται εκτεταμένη αναφορά στη νομολογία πάνω στο επίδικο αυτό θέμα, τόσο πριν όσο και μετά την ψήφιση του Νόμου (Ν. 1/90). Στην υπόθεση εκείνη το Δικαστήριο το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι απλή αναφορά από τον Προϊστάμενο του Τμήματος στα τρία νομοθετημένα κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - δε συνιστά επαρκή αιτιολογία των συστάσεων, όπως ρητά απαιτεί το Άρθρο 35(4) του Νόμου.
H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Παντελάκη και Άλλος v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1686,
Τριανταφυλλίδης και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία προάχθηκαν στη θέση Αδελφής Νοσοκόμων (Τακτ. Προϋπ.), Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, τα ενδιαφερόμενα μέρη, αντί της αιτήτριας.
Ι. Νικολάου, για την Αιτήτρια.
Ρ. Πετρίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Καμία εμφάνιση για τα Ενδιαφερόμενα μέρη αρ. 1 & 2.
Λ. Γεωργιάδου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος αρ. 3.
Α. Παπαχαραλάμπους, για το Ενδιαφερόμενο μέρος αρ. 4.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Αρ. 5.
Cur. adv. vult.
ΠOΓIATZHΣ, Δ.: Η προσφυγή αυτή στρέφεται εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (εφεξής η "Επιτροπή") που δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 8/2/1991, με την οποία προάχθηκαν στη θέση Αδελφής Νοσοκόμου (Τακτικός Προϋπολογισμός), Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1) Μαρίνα Λεωνίδου, 2) Γιαννούλα Κοφινά, 3) Ανδρούλλα Λεπτού, 4) Ανδρούλλα Ευθυμίου και 5) Παναγιώτα Γαλάτη, αντί της Αιτήτριας Στέλλας Ιωνά.
Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής. Η τελική επιλογή των Ενδιαφερομένων Μερών ως των πιο κατάλληλων υποψήφιων για προαγωγή έγινε από την Επιτροπή στη συνεδρία της με ημερομηνία 23/11/1990. Η διαδικασία πλήρωσης της διέπεται από τις πρόνοιες του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Νόμος αρ.1/90). Η Επιτροπή έλαβε υπόψη, μεταξύ άλλων στοιχείων, και τις συστάσεις στις οποίες είχε προβεί ενώπιόν της, στη διάρκεια της ίδιας συνεδρίας, ο κ. Γεώργιος Μαλλιώτης, Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, οι οποίες καταγράφονται ως εξής στο σχετικό πρακτικό της Επιτροπής:
"Λαμβάνοντας υπόψη τα τρία νόμιμα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - συστήνει για προαγωγή στις τέσσερις κενές θέσεις τις Μαρίνα Λεωνίδου, Ανδρούλλα Λεπτού, Γιαννούλα Κοφινά και Παναγιώτα Γαλάτη και για την πέμπτη θέση τις Ανδρούλλα Ευθυμίου και Ανδρούλλα Χριστοδούλου προς επιλογή."
Σύμφωνα με την πρόνοια του άρθρου 35(4)* του Νόμου αρ.1/90 (εφεξής ο "Νόμος"), η Επιτροπή είχε υποχρέωση, για τους σκοπούς των επίδικων προαγωγών, να λάβει δεόντως υπόψη τις συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο ανήκουν οι επίδικες κενές θέσεις. Για πρώτη, όμως, φορά και σε αντίθεση με την αντίστοιχη πρόνοια του άρθρου 44(3)* του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1967, που καταργήθηκε με τον παρόντα Νόμο, οι συστάσεις αυτές πρέπει να είναι "αιτιολογημένες".
Το ερώτημα που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση είναι κατά πόσο οι "συστάσεις" του κ. Γ. Μαλλιώτη, ως Προϊσταμένου του Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, όπως έχουν διατυπωθεί στο απόσπασμα του πρακτικού που έχω παραθέσει, είναι αιτιολογημένες σύμφωνα με τη ρητή επιταγή του άρθρου 35(4) του Νόμου ή όχι. Το ερώτημα αυτό αποτελεί το αντικείμενο ενός από τους νομικούς ισχυρισμούς που έχουν προβληθεί από την Αιτήτρια εναντίον της νομιμότητας των επίδικων προαγωγών. Η εισήγηση του ευπαίδευτου δικηγόρου της επί του προκειμένου είναι ότι οι επίδικες συστάσεις πάσχουν από έλλειψη αιτιολογίας. Βρίσκονται, ως εκ τούτου, σε αντίθεση με την ως άνω πρόνοια του άρθρου 35(4) και είναι άκυρες. Εφόσο δε, η Επιτροπή, ομολογουμένως, έλαβε υπόψη της τις άκυρες αυτές συστάσεις κατά τη διενέργεια των επίδικων προαγωγών, οι προαγωγές αυτές πάσχουν ως εκ του λόγου αυτού και θα πρέπει, σύμφωνα με την εισήγηση της Αιτήτριας, να ακυρωθούν.
Δέχομαι ως ορθό τον πιο πάνω συλλογισμό της Αιτήτριας. Η ακυρότητα της προπαρασκευαστικής πράξης των συστάσεων του Προϊσταμένου συμπαρασύρει σε ακυρότητα και την τελική εκτελεστή πράξη των επίδικων προαγωγών. Οι επίδικες συστάσεις πάσχουν απο έλλειψη αιτιολογίας. Κατά παράβαση του άρθρου 35(4) του Νόμου, η Επιτροπή έλαβε υπόψη της, στην παρούσα υπόθεση, συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος, οι οποίες δεν ήταν αιτιολογημένες.
Είχα πρόσφατα την ευκαιρία να εξετάσω, κάτω από το φως της πρόνοιας του άρθρου 35(4) του Νόμου, την επάρκεια της αιτιολογίας παρόμοιων συστάσεων οι οποίες είχαν υποβληθεί στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας από Προϊστάμενο άλλου Τμήματος. Αναφέρομαι στην υπόθεση Αίγλη Παντελάκη και Άλλος v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1686, στην οποία γίνεται εκτεταμένη αναφορά στη νομολογία πάνω στο επίδικο αυτό θέμα, τόσο πριν όσο και μετά την ψήφιση του Νόμου αρ. 1/90. Στην υπόθεση εκείνη είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι απλή αναφορά από τον Προϊστάμενο του Τμήματος στα τρία νομοθετημένα κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - δε συνιστά επαρκή αιτιολογία των συστάσεων όπως ρητά απαιτεί το άρθρο 35(4) του Νόμου. Μεταγενέστερα, εκδόθηκε από την Ολομέλεια η απόφαση στην υπόθεση Κυριάκος Τριανταφυλλίδης και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429, η οποία φαίνεται να δικαιώνει την άποψη που εξέφρασα στην υπόθεση Αίγλη Παντελάκη και Άλλος (ανωτέρω), εφόσο τονίζει την υποχρέωση της Επιτροπής να παραγνωρίζει συστάσεις που δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένες με βάση το άρθρο 35(4) του Νόμου.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει και οι επίδικες προαγωγές των Ενδιαφερομένων Μερών ακυρώνονται στην ολότητά τους. Υπό τας περιστάσεις, δεν προτίθεμαι να εξετάσω οποιοδήποτε άλλο από τους νομικούς ισχυρισμους που έχουν προβληθεί κατά της εγκυρότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.
Δεν εκδίδω οποιαδήποτε διαταγή αναφορικά με τα έξοδα.
H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς διαταγή για τα έξοδα.