|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 2792
2 Δεκεμβρίου, 1993
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΛΟΪΖΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
MEΣΩ ΓENIKOY ΔIEYΘYNTH
YΠOYPΓEIOY EΞΩTEPIKΩN KAI AΛΛOY,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 52/93)
Οι περί Δημοσίας Υπηρεσίας (Ιατρική εξέταση και περίθαλψη) Κανονισμοί του 1989 (Κ.Δ.Π. 133/89) — Κανονισμοί 11 και 13 — Οδοντιατρική περίθαλψη περιορίζεται σε εξαγωγές και σφραγίσματα δοντιών μόνον, ανεξάρτητα αν ο υπάλληλος υπηρετεί στο εξωτερικό — Σκοπός του Κανονισμού, δεν είναι να επεκτείνει την φύση της οδοντιατρικής περίθαλψης για τους υπαλλήλους του εξωτερικού.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση των καθ' ων η αίτηση, με την οποία απέρριψαν διεκδίκησή του για κάλυψη δαπανών τις οποίες υπέστη για θεραπεία ουλίτιδας, στην οποία υπεβλήθη στο εξωτερικό, όπου υπηρετούσε ως Γραφέας, 1ης Τάξης.
Ο αιτητής ισχυρίστηκε πως ο Κανονισμός 11 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας (Ιατρική εξέταση και περίθαλψη) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 133/89), ο οποίος περιορίζει τη οδοντιατρική περίθαλψη σε εξαγωγές και σφραγίσματα μόνον, δεν εφαρμόζεται σε υπαλλήλους που υπηρετούν εκτός Κύπρου, για τους οποίους ισχύει ο Κανονισμός 13, που με την αναφορά του σε "Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη" καλύπτει και την οδοντιατρική χωρίς περιορισμός.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Στην υπόθεση Παύλος Χατζητοφής και Άλλη v. Κυπριακής Δημοκρατίας, εξετάστηκε όμοιο ζήτημα ως προς την εφαρμογή του Κανονισμού 11 και τελικά ως προς την έννοια του Κανονισμού 13. Η απόφαση του αδελφού Δικαστή Γ. Μ. Πική ήταν η ακόλουθη:
"Μετά από εξέταση του θέματος κρίνω ότι οι θέσεις του αιτητή δεν ευσταθούν. Ο σκοπός τόσο του Κ. 13(3) όσο και του Κ. 13(2) και (4) είναι η πρόβλεψη για την υποβολή των μελών της διπλωματικής υπηρεσίας που θα υπηρετήσουν στο εξωτερικό ή που επισκέπτονται την Κύπρο περιοδικά κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους στην αλλοδαπή σε ενδελεχείς ιατρικές εξετάσεις προς το σκοπό,
(α) Αποτροπή τοποθέτησης υπαλλήλων στο εξωτερικό που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις, και
(β) Παροχής σε μέλη των διπλωματικών αποστολών της πρέπουσας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, κατά την προσωρινή παραμονή τους στην Κύπρο, προς αποφυγή της δαπάνης για την περίθαλψή τους στο εξωτερικό.
Με τις πρόνοιες του Κ.13, δεν επεκτείνεται η φύση της οδοντριακής περίθαλψης, η οποία παρέχεται σε δημόσιους υπαλλήλους που υπηρετούν στο εξωτερικό ούτε διευρύνεται το πεδίο της. Αυτή περιορίζεται σε εξαγωγές και σφραγίσματα δοντιών".
Το Δικαστήριο συμφωνεί με την απόφαση αυτή και καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα. Είναι γεγονός ότι ο Κανονισμός 12 αναφέρει ότι οι συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι οι σύζυγοι και τα παιδιά τους δικαιούνται της ίδιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όπως και οι δημόσιοι υπάλληλοι σύμφωνα με τους Κανονισμούς 6, 7, 8, 10, και 11. Δεν πρέπει όμως να διαβαστεί κατά απομόνωση από τους υπόλοιπους Κανονισμούς. Οι Κανονισμοί 6 και 11 που είναι προσδιοριστικοί της έκτασης των δικαιωμάτων των υπηρετούντων υπαλλήλων σαφώς διαφοροποιεί τους δυο όρους. Ο Κανονισμός 13 ορίζει ρητά ότι "οι πιο πάνω Κανονισμοί θα ισχύουν" με τις διαφοροποιήσεις που καθορίζει και καμιά από αυτές τις διαφοροποιήσεις, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδίδει ευρύτερη έννοια στον όρο ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ώστε να περιλαμβάνει, σε αντίθεση προς ό,τι προβλέπουν οι προηγούμενοι Κανονισμοί για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, και την οδοντιατρική. Αν υπήρχε τέτοια πρόθεση θα αναμενόταν να γίνει ρητή αναφορά όπως έγινε και στην περίπτωση της "ιατρικής εξέτασης" που για τους σκοπούς του Κανονισμού 13 ορίστηκε να περιλαμβάνει και την οδοντιατρική εξέταση. Συναφώς, η ρύθμιση της υποβολής των μελλόντων να υπηρετήσουν ή των υπηρετούντων εκτός Κύπρου σε ιατρική (και οδοντιατρική) εξέταση στην Κύπρο, δε σημαίνει ότι η θεραπεία που ενδεχομένως θα χρειαστεί μετά από τέτοια εξέταση θα είναι οπωσδήποτε δωρεάν. Οι σχετικές παράγραφοι του Κανονισμού 13 δεν αποβλέπουν στην παροχή δικαιωμάτων άλλων, από εκείνα που οι υπάλληλοι έχουν δυνάμει των προηγούμενων Κανονισμών. 'Οπως έχει εξηγηθεί στην υπόθεση Παύλος Χατζητοφής και Άλλη (ανωτέρω) αποβλέπουν στην αποτροπή τοποθέτησης στο εξωτερικό υπαλλήλων που πάσχουν από παθήσεις που χρήζουν συχνής ιατρικής παρακολούθησης και θεραπείας και στη ρύθμιση, σε ορισμένες περιπτώσεις και κάτω από προϋποθέσεις, της ιατρικής εξέτασης και θεραπείας στην Κύπρο, υπαλλήλων που υπηρετούν στο εξωτερικό.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Χατζητοφής και Άλλη v. Δημοκρατίας κ.ά. (1993) 4 Α.Α.Δ. 1607.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απερρίφθη αίτημα του αιτητή για κάλυψη των δαπανών στις οποίες υπεβλήθη για τη θεραπεία της ουλίτιδας, ενώ υπηρετούσε στο εξωτερικό.
Α. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή.
Γ. Ερωτοκρίτου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι Γραφέας, 1ης Τάξης. Μέχρι το 1992 υπηρετούσε στην πρεσβεία της Δημοκρατίας στην Ουάσιγκτων. Έπασχε από ουλίτιδα και υπεβλήθη σε σχετική οδοντιατρική περίθαλψη. Ως δημόσιος υπάλληλος δικαιούται σε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σύμφωνα με τον Κανονισμό 6 των περι Δημόσιας Υπηρεσίας (Ιατρική εξέταση και περίθαλψη) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 133/89). Ο Κανονισμός 11 αναφέρεται στο δικαίωμα των υπαλλήλων σε οδοντιατρική περίθαλψη την οποία περιορίζει "σε εξαγωγές και σφραγίσματα δοντιών μόνο". Η διεκδίκηση του αιτητή για κάλυψη των δαπανών στις οποίες υπεβλήθη για την θεραπεία της ουλίτιδας απερρίφθη ως μή καλυπτόμενη από τους Kανονισμούς. Στο στάδιο των διευκρινίσεων εγκαταλείφθηκε σειρά διαζευκτικών ισχυρισμών για να επικεντρωθεί ο αιτητής στη βασική του θέση πως ο περιορισμός που θέτει ο Κανονισμός 11 ("εξαγωγές και σφραγίσματα δοντιών μονο") αίρεται στην περίπτωση υπαλλήλων που υπηρετούν στο εξωτερικό ενόψει του Κανονισμού 13. Επιχειρηματολόγησε ο αιτητής πως υπάρχει καλός λόγος γι' αυτή τη διαφοροποίηση. Είναι οι ιδιάζουσες συνθήκες των υπαλλήλων που υπηρετούν εκτός Κύπρου, η έλλειψη άνεσης ή ευχέρειας να έρχονται στην Κύπρο για θεραπεία και τα τεράστια έξοδα που συνεπάγεται η οδοντιατρική και γενικά η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε πολλές χώρες του εξωτερικού.
Είναι η άποψη του αιτητή πως ο Κανονισμός 11 δεν εφαρμόζεται σε υπαλλήλους που υπηρετούν εκτός Κύπρου. Αναφέρεται σε περίθαλψη από κυβερνητικούς οδοντίατρους που δεν υπάρχουν στο εξωτερικό. Ως προς τους υπηρετούντες στο εξωτερικό ισχύει ο ειδικός Κανονισμός 13 που με την αναφορά του σε "ιατροφαρμακευτική περίθαλψη" καλύπτει και την οδοντιατρική χωρίς πλέον οποιουσδήποτε περιορισμούς. Υποστηρίζει ότι η εισήγησή του ενισχύεται από τον Κανονισμό 11 που εντάσσει στον όρο "ιατροφαρμακευτική περίθαλψη" και την οδοντιατρική περίθαλψη του Κανονισμού 11 όπως και από τον ίδιο τον Κανονισμό 13 ο οποίος αφού ορίζει την "ιατρική εξέταση" ως περιλαμβάνουσα και την "οδοντιατρική", επιβάλλει σε υπάλληλο που διορίζεται στο εξωτερικό ή που υπηρετεί στο εξωτερικό και τυγχάνει περιοδικής άδειας στην Κύπρο, να υποβληθεί σε γενική ιατρική εξέταση και θεραπεία πριν την αναχώρησή του. Αντιλαμβάνεται τον Κανονισμό να εννοεί ότι η θεραπεία αυτή θα είναι δωρεάν. Αν ο Κανονισμός δεν εννοούσε να είναι δωρεάν ασφαλώς θα υπήρχε ρητή πρόνοια για το αντίθετο.
Στην αγόρευση για τους καθ' ων η αίτηση, παράλληλα προς τη θέση πως εφαρμόζεται στην περίπτωση ο Κανονισμός 11 αναπτύσσεται και η θεωρία πως ο Κανονισμός 13 θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην περίπτωση του αιτητή προκειμένου, σύμφωνα με τις παραγράφους 3 και 4, η θεραπεία της ουλίτιδας από την οποία έπασχε ο αιτητής για αρκετά χρόνια να γίνει στην Κύπρο από ιδιώτη γιατρό. Αυτή η λύση θα ήταν εφικτή και πιο οικονομική.
Δε θα χρειαστεί να ασχοληθώ με τη δεύτερη από τις εισηγήσεις της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση που, άλλωστε, δε φαίνεται να είναι δυνατό να συνδεθεί προς την αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης. Στην υπόθεση Παύλος Χατζητοφής και Άλλη v. Κυπριακής Δημοκρατίας κ.ά. (1993) 4 Α.Α.Δ. 1607, εξετάστηκε όμοιο ζήτημα ως προς την εφαρμογή του Κανονισμού 11 και τελικά ως προς την έννοια του Κανονισμού 13. Η απόφαση του αδελφού Δικαστή Γ.Μ. Πική ήταν η ακόλουθη.
"Mετά από εξέταση του θέματος κρίνω ότι οι θέσεις του αιτητή δεν ευσταθούν. Ο σκοπός τόσο του Κ.13(3) όσο και του Κ.13(2) και (4) είναι η πρόβλεψη για την υποβολή των μελών της διπλωματικής υπηρεσίας που θα υπηρετήσουν στο εξωτερικό ή που επισκέπτονται την Κύπρο περιοδικά κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους στην αλλοδαπή σε ενδελεχείς ιατρικές εξετάσεις προς το σκοπό,
(α) Αποτροπής τοποθέτησης υπαλλήλων στο εξωτερικό που πάσχουν από σοβαρές παθήσεις, και
(β) Παροχής σε μέλη των διπλωματικών αποστολών της πρέπουσας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κατά την προσωρινή παραμονή τους στην Κύπρο προς αποφυγή της δαπάνης για την περίθαλψη τους στο εξωτερικό.
Με τις πρόνοιες του Κ.13 δεν επεκτείνεται η φύση της οδοντιατρικής περίθαλψης ή οποία παρέχεται σε δημόσιους υπαλλήλους που υπηρετούν στο εξωτερικό ούτε διευρύνεται το πεδίο της. Αυτή περιορίζεται σε εξαγωγές και σφραγίσματα δοντιών."
Συμφωνώ με την απόφαση αυτή και καταλήγω στο ίδιο αποτέλεσμα. Είναι γεγονός ότι ο Κανονισμός 12 αναφέρει ότι οι συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι, οι σύζυγοι και τα παιδιά τους δικαιούνται της ίδιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όπως και οι δημόσιοι υπάλληλοι σύμφωνα με τους κανονισμούς 6, 7, 8, 10 και 11. Δεν πρέπει όμως να διαβαστεί κατά απομόνωση από τους υπόλοιπους Κανονισμούς. Οι Κανονισμοί 6 και 11 που είναι προσδιοριστικοί της έκτασης των δικαιωμάτων των υπηρετούντων υπαλλήλων σαφώς διαφοροποιεί τους δυο όρους. Ο Κανονισμός 13 ορίζει ρητά ότι "οι πιο πάνω Κανονισμοί θα ισχύουν" με τις διαφοροποιήσεις που καθορίζει και καμιά από αυτές τις διαφοροποιήσεις δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδίδει ευρύτερη έννοια στον όρο ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ώστε να περιλαμβάνει, σε αντίθεση προς ό,τι προβλέπουν οι προηγούμενοι Κανονισμοί για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, και την οδοντιατρική. Αν υπήρχε τέτοια πρόθεση θα αναμενόταν να γίνει ρητή αναφορά όπως έγινε και στην περίπτωση της "ιατρικής εξέτασης" που για τους σκοπούς του Κανονισμού 13 ορίστηκε να περιλαμβάνει και την οδοντιατρική εξέταση. Συναφώς, η ρύθμιση της υποβολής των μελλόντων να υπηρετήσουν ή των υπηρετούντων εκτός Κύπρου σε ιατρική (και οδοντιατρική) εξέταση στην Κύπρο, δε σημαίνει ότι η θεραπεία που ενδεχομένως θα χρειαστεί μετά από τέτοια εξέταση θα είναι οπωσδήποτε δωρεάν. Οι σχετικές παράγραφοι του Κανονισμού 13 δεν αποβλέπουν στην παροχή δικαιωμάτων άλλων από εκείνα που οι υπάλληλοι έχουν δυνάμει των προηγούμενων Κανονισμών. Όπως έχει εξηγηθεί στην υπόθεση Παύλος Χατζητοφής και Άλλη (ανωτέρω) αποβλέπουν στην αποτροπή τοποθέτησης στο εξωτερικό υπαλλήλων που πάσχουν από παθήσεις που χρήζουν συχνής ιατρικής παρακολούθησης και θεραπείας και στη ρύθμιση, σε ορισμένες περιπτώσεις και κάτω από προϋποθέσεις, της ιατρικής εξέτασης και θεραπείας στην Κύπρο, υπαλλήλων που υπηρετούν στο εξωτερικό.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Καμιά διαταγή για εξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.