|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 1548
29 Ιουνίου, 1993
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΛΟΥΚΑΣ ΤΟΦΑΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛOΙ,
Αιτητές,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ TOY YΠOYPΓEIOY ΣYΓKOINΩNIΩN KAI EPΓΩN KAI AΛΛHΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 274/91)
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Αίτηση για χορήγηση άδειας οδικής χρήσης οχημάτων εκμισθούμενων χωρίς οδηγό "Ζ" — Άρθρο 5(9) των Περι Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων 1982 — 1984 (Ν. 9/82 και 84/84) — Απαραίτητη προϋπόθεση, να αποτελεί η μεταφορική επιχείρηση το κύριο επάγγελμα του αιτητή.
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Ιεραρχική Προσφυγή — Εφόσον καλείται ο αιτητής να υποστηρίζει τη θέση του, ουδεμία άλλη υποχρέωση έχει η Αρχή να διεξάγει οποιαδήποτε περαιτέρω έρευνα για ανεύρεση περισσότερων στοιχείων από αυτά που παρουσιάζονται ενωπιόν της από τον αιτητή.
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Άρθρο 5(14) των περι Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων (Ν. 9/82 και 84/84) — Δυνατότητα κατά την άσκηση αρμοδιοτήτων του Άρθρου 5 να λαμβάνονται υπόψη εισηγήσεις του Τμήματος Χερσαίων Μεταφορών και παντός ενδιαφερομένου προσώπου.
Προσβάλλοντας με την προσφυγή τους την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, με την οποία απορρίφθηκε ιεραρχική προσφυγή τους για χορήγηση σ' αυτούς 50 αδειών οδικής χρήσης οχημάτων εκμισθούμενων άνευ οδηγού "Ζ", οι αιτητές ισχυρίστηκαν, ότι δε διεξήχθη η δέουσα έρευνα, ότι η αιτιολογία της απόφασης ήταν ανεπαρκής και αόριστη, ότι δεν εφαρμόστηκε η ορθή πρόνοια του Νόμου, και τέλος ότι λήφθηκαν υπόψη στοιχεία και κριτήρια, πέραν εκείνων που ήταν επιτρεπτά κατά το Νόμο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ουσιώδης προϋπόθεση για χορήγηση των αδειών είναι η απασχόληση με τη μεταφορική επιχείρηση να αποτελεί το κύριο επάγγελμα του αιτητή. Σύμφωνα με τις δηλώσεις των αιτητών ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών στις 26/9/1990, η μεταφορική επιχείρηση θα αποτελούσε το κύριο επάγγελμά τους αν ο αριθμός των δοθεισών αδειών ήταν βιώσιμος, ώστε να αναπληρούνται το εισόδημα που είχε από την εργασία του.
Ορθά, συνεπώς, θεωρήθηκε ότι οι αιτητές δεν "προτίθεντο όπως μετέλθουν τη μεταφορική επιχείρηση ως το κύριο τους επάγγελμα.".
2. Οι καθ' ων η αίτηση κάλεσαν τους αιτητές με επιστολή ημερομηνίας 11/9/1990 να εμφανισθούν στη συνεδρία της Αναθεωρητική Αρχής Αδειών με ημερομηνία 26/6/1990, να αναπτύξουν τους λόγους που υποστηρίζουν την προσφυγή τους. Είχαν συνεπώς την ευκαιρία να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς τους και να παρουσιάσουν τα στοιχεία που τώρα ισχυρίζονται ότι είχαν. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ουδεμία άλλη υποχρέωση είχε να διεξάγει οποιαδήποτε περαιτέρω έρευνα για περισσότερα στοιχεία, πέραν εκείνων που οι ίδιοι οι αιτητές επέλεξαν να παρουσιάσουν προς υποστήριξη της ιεραρχικής τους προσφυγής.
3. Ανεδαφικός επίσης είναι ο ισχυρισμός των αιτητών, ότι λήφθηκαν υπόψη από την Αρχή στοιχεία πέραν εκείνων που επιτρέποντο από το Νόμο, δεδομένου ότι σύμφωνα με το Άρθρο 5(14) του Νόμου, η Αρχή Αδειών κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας δυνάμει του Άρθρου 5, του Νόμου, λαμβάνει υπόψη της τις εισηγήσεις του Τμήματος Χερσαίων Μεταφορών και ακούει τις παραστάσεις παντός ενδιαφερόμενου προσώπου.
4. Η Αρχή άσκησε τη διακριτική της εξουσία ορθά, σύμφωνα με το Νόμο, έλαβε υπόψη της όλα τα ουσιώδη στοιχεία, η απόφασή της δε είναι επαρκώς αιτιολογημένη, πλήρης δε αιτιολογία περιέχεται στους διοικητικούς φακέλους.
Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή με βάση τα γεγονότα που ευρίσκοντο ενώπιόν του.
H προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητική Αρχής Αδειών, ημερομηνίας 4/10/90, με την οποία απορρίφθηκε ιεραρχική προσφυγή των αιτητών για τη χορήγηση σ' αυτούς αδειών οδικής χρήσεως για πενήντα (50) οχήματα εκμισθωμένα άνευ οδηγού, "Ζ".
Στ. Κιττής, για τους Αιτητές.
Γ. Κυριακίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔHMHTPIAΔHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ημερομηνίας 4/10/1990 να απορρίψει ιεραρχική προσφυγή τους για τη χορήγηση σ' αυτούς αδειών οδικής χρήσεως για 50 (πενήντα) οχήματα εκμισθωμένα άνευ οδηγού, "Ζ".
Οι αιτητές 1 και 2 είναι σύζυγοι και οι αιτητές 3, 4 και 5 είναι παιδιά τους.
Στις 10/11/1989 οι αιτητές υπέβαλαν στην Αρχή Αδειών αιτήσεις για τη χορήγηση σ' αυτούς αδειών οδικής χρήσης για 50 (πενήντα) οχήματα "Ζ".
Στις 24/11/1989 υποβλήθηκαν ξεχωριστές εκθέσεις από τον Επαρχιακό Ελεγκτή Μεταφορών για κάθε ένα από τους αιτητές.
Η Αρχή Αδειών στη συνεδρία της ημερομηνίας 18/4/1990 αφού εξέτασε τις πιο πάνω αιτήσεις, τις απέρριψε, και κοινοποίησε την απόφασή της αυτή στους αιτητές με επιστολή ημερομηνίας 23/4/1990.
Οι αιτητές καταχώρησαν εναντίον της απόφασης αυτής ιεραρχική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών η οποία, αφού άκουσε τους αιτητές, απέρριψε την προσφυγή τους κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 26/9/1990.
Στο σχετικό πρακτικό της αναφέρονται τα ακόλουθα:-
"Από το σύνολο των ενώπιόν μας στοιχείων οι προσφεύγοντες δεν μας έχουν πείσει ότι πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 5(9) του νόμου, ότι δηλ. μετέρχονται ή προτίθενται να μετέλθουν το μεταφορικό επάγγελμα ως κύριο αυτών επάγγελμα. Γι' αυτό η προσφυγή απορρίπτεται και η απόφαση της Αρχής Αδειών επικυρώνεται."
Οι αιτητές πληροφορήθηκαν σχετικά με επιστολή της καθ' ης η αίτηση Αρχής ημερομηνίας 8/12/1990.
Εναντίον της απόφασης αυτής οι αιτητές καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή με την οποία ισχυρίζονται ότι η καθ' ης η αίτηση Αρχή παρέλειψε να διεξάγει τη δέουσα έρευνα και ότι όφειλε να διερευνήσει περαιτέρω τους ισχυρισμούς των αιτητών και να ζητήσει από αυτούς περισσότερα στοιχεία.
Είναι η θέση τους ότι η αιτιολογία που δόθηκε είναι ασαφής και αόριστη.
Ισχυρίζονται επίσης ότι κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης η καθ' ης η αίτηση Αρχή εφάρμοσε εσφαλμένη πρόνοια του Νόμου γιατί η προσφυγή τους έπρεπε να είχε εξεταστεί με βάση το άρθρο 10 των περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων 1982-1984 (Νόμος αρ. 9/82 και 84/84) [ο Νόμος].
Τέλος είναι η θέση των αιτητών ότι η επίδικη απόφαση πάρθηκε αυθαίρετα έχοντας ληφθεί υπόψη από την Ε.Δ.Υ. στοιχεία και κριτήρια πέραν εκείνων που ήταν επιτρεπτά σύμφωνα με το Νόμο.
Όπως ορθά είναι η θέση των καθ' ων η αίτηση το άρθρο 5(3) του Νόμου δίνει γενική διακριτική εξουσία στην αρμόδια αρχή για παροχή αδειών οδικής χρήσης στην οποία περιλαμβάνεται και η εκμίσθωση οχημάτων χωρίς οδηγό, το δε άρθρο 10 των περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων ρυθμίζει ειδικά τη χορήγηση άδειας οχημάτων εκμισθούμενων χωρίς οδηγό.
Σύμφωνα με το άρθρο 5(9):-
"(9) Ουδεμία άδεια οδικής χρήσεως θα χορηγήται αναφορικώς προς οιονδήποτε όχημα δημοσίας χρήσεως προς εκτέλεσιν οιασδήποτε οδικής χρήσεως δι' ην απαιτείται τοιούτον όχημα δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, εκτός εάν ο ιδιοκτήτης τούτου πείση την αρχήν αδειών ότι μετέρχεται ή προτίθεται όπως μετέλθει την μεταφορικήν επιχείρησιν ως κύριον αυτού επάγγελμα."
Ουσιώδης προϋπόθεση είναι η απασχόληση με τη μεταφορική επιχείρηση να αποτελεί το κύριο επάγγελμα του αιτητή. Σύμφωνα με τις δηλώσεις των αιτητών ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών στις 26/9/1990, η μεταφορική επιχείρηση θα αποτελούσε το κύριο επάγγελμά τους αν ο αριθμός των δοθησών αδειών ήταν βιόσιμος ώστε να αναπληρούται το εισόδημα που είχε από την εργασία του (ίδε Ερ. 4 του Τεκμηρίου 1).
Ορθά συνεπώς θεωρήθηκε ότι οι αιτητές δεν "προτίθεντο όπως μετέλθουν τη μεταφορική επιχείρηση ως το κύριο τους επάγγελμα.".
Η καθ' ης η αίτηση Αρχή κάλεσε τους αιτητές με επιστολή ημερομηνίας 11/9/1990 να εμφανισθούν στη συνεδρία της με ημερομηνία 26/6/1990 να αναπτύξουν τους λόγους που υποστηρίζουν την προσφυγή τους. Στη συνεδρία αυτή παρουσιάστηκε μόνο ο αιτητής 1 προσωπικά, και ο δικηγόρος των αιτητών εκ μέρους όλων. Είχαν συνεπώς την ευκαιρία να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς τους και να παρουσιάσουν τα στοιχεία που τώρα ισχυρίζονται ότι είχαν. Η καθ' ης η αίτηση Αρχή ουδεμία άλλη υποχρέωση είχε να διεξάγει οποιαδήποτε περαιτέρω έρευνα για περισσότερα στοιχεία, πέραν εκείνων που οι ίδιοι οι αιτητές επέλεξαν να παρουσιάσουν προς υποστήριξη της ιεραρχικής τους προσφυγής.
Ανεδαφικός επίσης είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι λήφθηκαν υπόψη από την καθ' ης η αίτηση Αρχή στοιχεία πέραν εκείνων που επιτρέποντο από το Νόμο, δεδομένου ότι σύμφωνα με το άρθρο 5(14) του Νόμου η Αρχή Αδειών κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας δυνάμει του άρθρου 5 του Νόμου, λαμβάνει υπόψη της τις εισηγήσεις του Τμήματος Χερσαίων Μεταφορών και ακούει τις παραστάσεις παντός ενδιαφερόμενου προσώπου.
Η καθ' ης η αίτηση Αρχή άσκησε τη διακριτική της εξουσία ορθά, σύμφωνα με το Νόμο, έλαβε υπόψη της όλα τα ουσιώδη στοιχεία, η απόφαση της δε είναι επαρκώς αιτιολογημένη, πλήρης δε αιτιολογία περιέχεται στους διοικητικούς φακέλους.
Ως εκ τούτου καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή με βάση τα γεγονότα που ευρίσκονται ενώπιόν μου, σύμφωνα δε με τη νομολογία και τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου το Διοικητικό Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην κρίση του αρμόδιου οργάνου αν η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν σ' αυτό εύλογα επιτρεπτή.
Για το λόγο αυτό η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Οι αιτητές να πληρώσουν £200.00 έναντι των εξόδων των καθ' ων η αίτηση.
H προσφυγή απορρίπτεται με £200,- έξοδα.