|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 1306
4 Ιουνίου, 1993
[ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΧΛΟΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ,
Αιτήτριες,
v.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
ΔIA THΣ YΠHPEΣIAΣ ΔHMOΣIAΣ ΔIOIKHΣHΣ KAI ΠPOΣΩΠIKOY ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 379/91)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Προϋποθέσεις του παραδεκτού — Εκτελεστότητα — Εμπρόθεσμο, έννομο συμφέρον — Απαράδεκτη η προσφυγή στην κριθείσα περίπτωση, ελλείψει εκτελεστότητας (βεβαιωτική), της προσβαλλόμενης πράξης — Περιστάσεις.
Οι αιτήτριες προσέβαλαν με την προσφυγή απόφαση των καθ'ων η αίτηση που αφορούσε την μισθολογική τους κατάσταση. Κρίσιμα απέβησαν τα ζητήματα της εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης και του εννόμου συμφέροντος των αιτητριών να στραφούν εναντίον της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή ως απαράδεκτη αποφάσισε ότι:
1. Απορρίπτεται ως αβάσιμη η προδικαστική ένσταση των καθ'ων η αίτηση, η αναφερόμενη στην ύπαρξη εννόμου συμφέροντος των αιτητριών.
Με τις επιστολές τους ημερομηνίας 2/7/1986 οι αιτήτριες αποδέχτηκαν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ημερομηνίας 27/6/1986 και τίποτε περισσότερο. Με την παρούσα προσφυγή τους, οι αιτήτριες δεν επιδιώκουν την ακύρωση της απόφασης που αποδέχτηκαν στις 2/7/1986. Την απόφαση εκείνη διαδέχτηκε η απόφαση της Υπηρεσίας, ημερομηνίας 21/8/1990, η οποία χαρακτηρίζεται και αναγνωρίζεται από την ίδια την Υπηρεσία ως εκτελεστή διοικητική απόφαση, η ύπαρξη της οποίας αποτελεί το πραγματικό υπόβαθρο του ισχυρισμού της ότι η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση ημερομηνίας 6/2/1991 είναι απλώς βεβαιωτική της εκτελεστής διοικητικής απόφασης ημερομηνίας 21/8/1990.
2. Η επίδικη απόφαση είναι απλώς βεβαιωτική της προηγούμενης εκτελεστής διοικητικής απόφασης, ημερομηνίας 21/8/1990 και, ως εκ τούτου, η προσφυγή αναφορικά με αυτή είναι απαράδεκτη, το δε Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να εξετάσει την ουσία της στα πλαίσια των εξουσιών του κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Κανένα νέο ουσιώδες στοιχείο δεν προσκομίστηκε στη Διοίκηση που να επιβάλλει τη διεξαγωγή νέας έρευνας, πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης.
H προσφυγή απορρίπτεται με £150 έξοδα.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε αίτημα των αιτητριών για τοποθέτησή τους στις συνδυασμένες κλίμακες Α8, Α10 και Α11 πάνω σε προσωπική βάση.
Χρ. Κληρίδης, για τις Αιτήτριες.
Ε. Παπακυριακού, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠOΓIATZHΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους αυτή οι Αιτήτριες προσβάλλουν την απόφαση της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, Υπουργείο Οικονομικών (που στη συνέχεια θα αναφέρεται ως "η Yπηρεσία"), η οποία περιέχεται στην ακόλουθη επιστολή προς τους δικηγόρους των Αιτητριών με ημερομηνίας 6/2/1991:
"Κυρίους
Φοίβο Ν. Κληρίδη & Σία,
Τ.Κ. 1884,
Λευκωσία.
Τοποθέτηση των Εκπαιδευτικών Ψυχολόγων του Υπουργείου Παιδείας Χλόης Γιαννακού, Έλλης Ηλιάδου και Μερόπης Καψάλη στις συνδυασμένες κλίμακες Α8, Α10 και Α11 πάνω σε προσωπική βάση
- - - - - - - - - - - - -
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με ημερ. 21.11.1990 αναφορικά με το πιο πάνω θέμα η οποία απευθύνθηκε στο Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Παιδείας και παραπέμφθηκε στην Υπηρεσία αυτή λόγω αρμοδιότητας.
2. Το θέμα που εγείρετε εξετάστηκε και προηγουμένως οι δε θέσεις της Υπηρεσίας μας, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν, περιλήφθηκαν σε σχετική επιστολή μας προς τον Πρόεδρο και Γενικό Γραμματέα ΠΑΣΥΔΥ με ημερ. 21.8.1990, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται για ενημέρωσή σας. 'Οπως αναφέρεται και στην επιστολή αυτή οι πελάτιδές σας υπηρέτησαν μεν και ως καθηγήτριες με σύμβαση, με απόσπαση στην Υπηρεσία Καθοδήγησης και Επαγγελματικού Προσανατολισμού, οι υπηρεσίες τους όμως υπό την ιδιότητα αυτή τερματίστηκαν. Προσλήφθηκαν δε στη συνέχεια από 9.11.1983 και υπηρετούσαν με σύμβαση στην Υπηρεσία Καθοδήγησης και Επαγγελματικού Προσανατολισμού ως έκτακτοι Δημόσιοι Υπάλληλοι στην κλ.Α8, μέχρι την ημέρα που τους προσφέρθηκε και αποδέχτηκαν γραπτώς διορισμό σε θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου, στις κλ. Α8 και Α10.
3. Στην περίπτωση των δύο καθηγητών που αναφέρετε στην επιστολή σας τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά διότι κατά τον αμέσως προ του διορισμού τους σε θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου χρόνο κατείχαν μόνιμη θέση καθηγητή, ήσαν δε τοποθετημένοι πάνω σε προσωπική βάση στις συνδυασμένες κλίμακες Α8, Α10 και Α11 και υπηρετούσαν με απόσπαση στην Υπηρεσία Καθοδήγησης και Επαγγελματικού προσανατολισμού.
(Βάσος Βασιλείου)
για Διευθυντή
Υπηρεσίας Δημόσιας Διοικήσεως
και Προσωπικού"
H πιο πάνω επιστολή στάληκε σ'απάντηση στην ακόλουθη επιστολή των δικηγόρων των Αιτητριών προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας με ημερομηνία 21/11/1990:
"ΘΕΜΑ: Τοποθέτηση των Εκπαιδευτικών Ψυχολόγων του Υπουργ. Παιδείας Χλόης Γιαννακού, Έλλης Ηλιάδουκαι Μερόπης Καψάλη στις συνδυασμένες κλίμακες Α8, Α10, και Α11 πάνω σε προσωπική βάση
Με εντολή των πελάτιδών μας Χ. Γιαννακού, Ε. Ηλιάδου και Μ. Καψάλη αναφορικά με το πιο πάνω θέμα θα θέλαμε να σας αναφέρουμε τα ακόλουθα:
1. Οι πιο πάνω πελάτιδές μας διορίστηκαν η πρώτη το 1979 και οι υπόλοιπες το 1980 με σύμβαση στη θέση καθηγητή στις κλίμακες Α8, Α10 και Α11 και αποσπαστήκανε στο Υπουργείο Παιδείας στην Υπηρεσία Καθοδήγησης και Επαγγελματικού προσανατολισμού.
2. Το 1983 η σύμβασή τους τροποποιήθηκε σε σύμβαση εκτάκτου Δημοσίου Υπαλλήλου.
3. Το 1985 μονιμοποιηθήκανε στη θέση εκπαιδευτικού ψυχολόγου στις κλίμακες Α8-Α10 δηλαδή σε χαμηλότερη κλίμακα από ότι προηγούμενα.
4. Τον Ιούνιο του 1989 διευθετήθηκε η ένταξη σε προσωπική βάση στις συνδυασμένες κλίμακες Α8, Α10, Α11 δύο καθηγητών που διοριστήκανε στη θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου.
Λόγω των πιο πάνω παρακαλούμε όπως μας πληροφορήσετε:-
(α) Αν υπάρχει πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας να τοποθετήσει τις πελάτιδές μας στις συνδυασμένες κλίμακες Α8, Α10, και Α11 πάνω σε προσωπική βάση.
(β) Σε αντίθετη περίπτωση ποια είναι τα Νομικά εμπόδια για την μη προώθηση του αιτήματός τους.
(γ) Πάνω σε ποια νομική βάση δε λαμβάνεται υπόψη η προϋπηρεσία των αιτητριών και γιατί καταστρατηγείται η νομική κατοχύρωση των προαγωγών τους σε συνδυασμένες κλίμακες.
(δ) Ποια είναι τα κριτήρια βάσει των οποίων διευθετήθηκε η ένταξη των δύο καθηγητών στη θέση του εκπαιδευτικού ψυχολόγου (Βλέπετε παρ.4 πιό πάνω) πράξη που συνιστά δυσμενή και/ή άνιση μεταχείριση των αιτητριών."
Η επιστολή της Υπηρεσίας προς τον Πρόεδρο και Γενικό Γραμματέα της ΠΑΣΥΔΥ με ημερομηνία 21/8/1990 στην οποία γίνεται αναφορά στην παρα.2 της πιο πάνω επιστολής της Υπηρεσίας έχει ως εξής:
"Πρόεδρο
και Γενικό Γραμματέα
ΠΑΣΥΔΥ,
Κύριοι,
Τοποθέτηση τριών Εκπαιδευτικών Ψυχολόγων του Υπουργείου Παιδείας στις συνδυασμένες κλίμακες Α8, Α10 και Α11 πάνω σε προσωπική βάση
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με αρ.738 και ημερ. 16.7.1990 αναφορικά με το πιο πάνω θέμα και να σας πληροφορήσω με λύπη μου ότι, με βάση τα δεδομένα της περίπτωσης, η εισήγησή σας για τοποθέτηση των τριών Εκπαιδευτικών Ψυχολόγων στις συνδυασμένες Κλίμακες Α8, Α10 και Α11 πάνω σε προσωπική βάση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Όπως πιθανό να γνωρίζετε οι επηρεαζόμενες υπάλληλοι υπηρετούσαν με σύμβαση στην Υπηρεσία Καθοδήγησης και Επαγγελματικού Προσανατολισμού για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων, όχι ως καθηγήτριες αλλά ως έκτακτοι Δημόσιοι υπάλληλοι, από 9.11,1983 μέχρι τις 15.6.1989 που διορίστηκαν σε θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου, ήταν δε τοποθετημένες στην Κλ. Α8. Είναι γεγονός ότι υπηρέτησαν προηγουμένως και ως καθηγήτριες με σύμβαση, με απόσπαση στην Υπηρεσία Καθοδήγησης και Επαγγελματικού Προσανατολισμού, οι υπηρεσίες τους όμως υπό την ιδιότητα αυτή τερματίστηκαν διότι, λόγω νομικών κωλυμάτων, δεν μπορούσαν να παραταθούν.
2. Υπό τα φως των πιο πάνω λυπούμαι ειλικρινά που δεν μπορώ να βοηθήσω στη συγκεκριμένη περίπτωση.
(Β. Βασιλείου)
για Αν. Διευθυντή
Υπηρεσίας Δημόσιας Διοικήσεως
και Προσωπικού"
Η πιο πάνω επιστολή ημερομηνίας 21/8/1990 είχε σταλεί από την Υπηρεσία σε απάντηση της ακόλουθης κοινής επιστολής του Προέδρου και Γενικού Γραμματέα της ΠΑΣΥΔΥ προς την Υπηρεσία με ημερομηνία 16/7/1990:
"Διευθυντή
Δημόσιας Διοίκησης
και Προσωπικού,
Λευκωσία.
Κύριε,
Ένταξη πάνω σε προσωπική βάση τριών Εκπαιδευτικών Ψυχολόγων του Υπουργείου Παιδείας στις συνδυασμένες Κλίμακας Α8, Α10 και Α11
Στις 8.9.1990 συμφωνήθηκε στη ΜΕΠ, στα πλαίσια ανάλογων ρυθμίσεων στο παρελθόν, όπως οι συν. Μιχάλης Παπαδόπουλος και Μιχάλης Ιωάννου, Καθηγητές με απόσπαση στο Υπουγείο Παιδείας, για την εκτέλεση καθηκόντων Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου, ενταχθούν από 1.1.1990 πάνω σε προσωπική βάση, στις συνδυασμένες Κλίμακες Α8, Α10 και Α11, κλίμακες που κατείχαν πριν από το διορισμό τους από την ΕΔΥ στις 15.6.1989 σε οργανικές θέσεις Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου στις συνδυασμένες Κλίμακες Α8 και Α10.
Πιστεύουμε ότι ανάλογης μεταχείρισης θα πρέπει να τύχουν και οι τρεις Καθηγήτριες με σύμβαση και απόσπαση στις Υπηρεσίες Καθοδήγησης του Υπουργείου Παιδείας (Κλ.Α8, Α10 και Α11), συν. Χλόη Γιαννακού, Μερόπη Ιακώβου-Καψάλη και Ελένη Χ"Λούκα-Ηλιάδου, των οποίων η σύμβαση τροποποιήθηκε σε σύμβαση έκτακτου δημοσίου υπαλλήλου και μονιμοποιήθηκαν με το νόμο 160/85, στη θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου στις συνδυασμένες Κλίμακες Α8 και Α10, έτσι ώστε να διατηρηθεί η μισθοδοτική κατάσταση που ίσχυε πριν από τη μονιμοποίησή τους.
Παρακαλούμε όπως προβείτε στις επιβαλλόμενες ενέργειες, για ρύθμιση του θέματος στα πλαίσια υποβολής των φετινών προϋπολογισμών."
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνω το γεγονός ότι και στις δυο πιο πάνω επιστολές εκ μέρους των Αιτητριών με ημερομηνίες 21/11/1990 και 21/8/1990, καθώς και στα νομικά σημεία στα οποία βασίζεται η παρούσα προσφυγή των Αιτητριών ο ισχυρισμός που προβάλλεται είναι ότι για άρση της δυσμενούς διάκρισης και της αδικαιολόγητης άνισης μεταχείρισης των Αιτητριών που προκλήθηκε ως αποτέλεσμα της τοποθέτησης των καθηγητών Μιχάλη Παπαδόπουλου και Μιχάλη Ιωάννου από 1/11/1990 πάνω σε προσωπική βάση στις συνδυασμένες κλίμακες Α8, Α10 και Α11, η Διοίκηση οφείλει να τοποθετήσει και τις Αιτήτριες στις ίδιες συνδυασμένες μισθοδοτικές κλίμακες.
Η Υπηρεσία έχει εγείρει τρεις προδικαστικές ενστάσεις που αφορούν τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να επιληφθεί της ουσίας της προσφυγής κάτω από το άρθρο 146 του Συντάγματος. Η πρώτη ένσταση αφορά την εκτελεστότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και ο επί του προκειμένου ισχυρισμός της Υπηρεσίας είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφασή της είναι απλώς βεβαιωτική της προηγούμενης εκτελεστής απόφασης της που περιέχεται στην επιστολή της με ημερομηνία 21/8/1990, το περιεχόμενο της οποίας έχω ήδη παραθέσει πιο πάνω. Η δεύτερη ένσταση σχετίζεται άμεσα με την πρώτη και εγείρει θέμα εκπρόθεσμου της προσφυγής όσον αφορά τη μόνη προσβλητέα εκτελεστή απόφαση της ημερομηνίας 21/8/1990. Με την τρίτη ένσταση προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι οι Αιτήτριες στερούνται του απαραίτητου έννομου συμφέροντος να προσβάλουν την τοποθέτησή τους στις μισθοδοτικές κλίμακες Α8-Α10 που σήμερα κατέχουν επειδή με τις αντίστοιχες πανομοιότυπες επιστολές τους ημερομηνίας 2/7/1986 είχαν ανεπιφύλαχτα αποδεχτεί το διορισμό τους στη μόνιμη (Τακ. Προϋπ.) θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου, Πολιτιστικές και άλλες Υπηρεσίες, Υπουργείο Παιδείας, που είχε προσφερθεί σ' αυτές από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας με την επιστολή της ημερομηνίας 27/6/1986. Οι Αιτήτριες κατέχουν τη θέση αυτή μέχρι σήμερα.
Η πιο πάνω τρίτη προδικαστική ένσταση της Υπηρεσίας απορρίπτεται ως αβάσιμη. Με τις επιστολές τους ημερομηνίας 2/7/1986 οι Αιτήτριες αποδέχτηκαν την προαναφερθείσα απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ημερομηνίας 27/6/1986 και τίποτε περισσότερο. Με την παρούσα προσφυγή τους οι Αιτήτριες δεν επιδιώκουν την ακύρωση της απόφασης που αποδέχτηκαν στις 2/7/1986. Την απόφαση εκείνη διαδέχτηκε η απόφαση της Υπηρεσίας, ημερομηνίας 21/8/1990, η οποία χαρακτηρίζεται και αναγνωρίζεται από την ίδια την Υπηρεσία ως εκτελεστή διοικητική απόφαση, η ύπαρξη της οποίας αποτελεί το πραγματικό υπόβαθρο του ισχυρισμού της ότι η προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση ημερομηνίας 6/2/1991 είναι απλώς βεβαιωτική της εκτελεστής διοικητικής απόφασης ημερομηνίας 21/8/1990. Δεν υπάρχει ισχυρισμός ότι οι Αιτήτριες έχουν αποδεχτεί είτε την εκτελεστή απόφαση ημερομηνίας 21/8/1990, είτε την επίδικη απόφαση ημερομηνίας 6/2/1991. Θα πρέπει επίσης να επισημάνω ότι η εκτελεστή διοικητική απόφαση ημερομηνίας 21/8/1990 δεν έχει ποτέ προσβληθεί από τις Αιτήτριες και έχει, κατά συνέπεια, καταστεί τελεσίδικη και δεσμευτική.
Εν όψει των ανωτέρω εκείνο που παραμένει να εξεταστεί είναι κατά πόσο η διοικητική απόφαση ημερομηνίας 6/2/1991 που αποτελεί το μοναδικό αντικείμενο της παρούσας εμπρόθεσμης προσφυγής συνιστά η όχι εκτελεστή διοικητική πράξη.
Αφού έλαβα υπόψη μου όλα όσα προβλήθηκαν από τους ευπαίδευτους δικηγόρους των διαδίκων υπέρ και κατά της εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η απόφαση αυτή είναι απλώς βεβαιωτική της προηγούμενης εκτελεστής διοικητικής απόφασης, ημερομηνίας 21/8/1990 και, ως εκ τούτου, η προσφυγή αναφορικά με αυτή είναι απαράδεχτη, το δε Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να εξετάσει την ουσία της στα πλαίσια των εξουσιών του κάτω από το άρθρο 146 του Συντάγματος. Έχω καταλήξει στο πιο πάνω συμπέρασμα λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη το περιεχόμενο των δυο πιο πάνω αποφάσεων, την ταυτότητα του παραπόνου των Αιτητριών στην επιστολή της ΠΑΣΥΔΥ και στη μεταγενέστερη επιστολή των δικηγόρων τους και, όπως προκύπτει από όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία, επιχειρήματα και δηλώσεις, το γεγονός ότι η εκτελεστή απόφαση ημερομηνίας 21/8/1990 εκδόθηκε σαν αποτέλεσμα της επιστολής του Προέδρου και Γενικού Γραμματέα της ΠΑΣΥΔΥ προς την Υπηρεσία εν γνώσει, από μέρους και για λογαριασμό των Αιτητριών και κοινοποιήθηκε στους εν λόγω αξιωματούχους της ΠΑΣΥΔΥ υπό την ιδιότητά τους ως αντιπροσώπων των Αιτητριών οι οποίες έλαβαν γνώση του περιεχομένου της. Έλαβα επιπρόσθετα υπόψη το συμπέρασμά μου ότι κανένα νέο ουσιώδες στοιχείο δεν προσκομίστηκε στη Διοίκηση που να επιβάλλει τη διεξαγωγή νέας έρευνας πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης.
Για όλους τους λόγους που έχω εκθέσει η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεχτη. Οι Αιτήτριες να πληρώσουν αλληλεγγύως £150 έναντι των εξόδων των Καθ' ων η Αίτηση.
H προσφυγή απορρίπτεται με £150,- έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.