|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 1123
18 Μαΐου, 1993
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡ. ΡΩΤΗΣ,
Αιτητής,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
MEΣΩ ANAΘEΩPHTIKHΣ APXHΣ AΔEIΩN,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 83/92)
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Απόρριψη Ιεραρχικής προσφυγής — Μη χορήγηση άδειας οδικής χρήσης μεταφορέα "Β" σε γεωργό — Πλάνη περί τα πράγματα αναφορικά με την αρδεύσιμη γη, που καλλιεργούσε ο αιτητής.
Διοικητική πράξη — Αιτιολογία — Ασαφείς γενικότητες που επαναλαμβάνουν νομοθετικές πρόνοιες δεν αποτελούν επαρκή αιτιολογία — Καθίσταται ανέφικτος ο δικαστικός έλεγχος.
Ο αιτητής επεδίωξε με την προσφυγή τoυ την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, με την οποία είχε απορριφθεί ιεραρχική προσφυγή του, κατά της απόφασης της Αρχής Αδειών, να μην του χορηγηθεί η αιτηθείσα άδεια οδικής χρήσης μεταφορέα "Β". Προβλήθηκε προς τούτο ο ισχυρισμός της πλάνης περί τα πράγματα και του αναιτιολόγητου της απόφασης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Είναι η θέση του αιτητή ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ενήργησε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα, καθότι στην απόφασή της που είναι Παράρτημα Δ στην ένσταση, αναφέρει ότι ο αιτητής καλλιεργεί 8 δεκάρια αρδεύσιμης γης και 60 δεκάρια ξηρικής γης, ενώ τόσο στην Έκθεση του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών (Παράρτημα Α στην ένσταση), όσο και στην Έκθεση του Περιφερειακού Γεωργικού Λειτουργού, αναφέρεται ότι ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης 30 δεκαρίων αρδεύσιμης γης και ενοικιάζει άλλα 50 δεκάρια αρδεύσιμης γης και ότι, επίσης, είναι ιδιοκτήτης 60 δεκαρίων ξηρικής γης.
Είναι έκδηλο ότι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, λήφθηκε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα, καθότι έλαβε υπόψη της το 1/8 της αρδεύσιμης γης που καλλιεργούσε ο αιτητής.
Οι διοικητικές αποφάσεις πρέπει να είναι αιτιολογημένες και η αιτιολογία είναι απαραίτητη για να καθίσταται δυνατός ο δικαστικός έλεγχος.
Ασαφείς γενικότητες, που επαναλαμβάνουν τις σχετικές νομοθετικές πρόνοιες, δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι αποτελούν επαρκή αιτιολογία.
Δεν υπάρχει καμιά αιτιολογία για την άρνηση της Αρχής να δεχθεί το αίτημα του αιτητή, αλλά γίνεται απλώς αναφορά σε διατάξεις του Νόμου, οι οποίες εφαρμόζονται γενικά και που μπορούν να εφαρμοστούν σε κάθε περίπτωση. Το περιεχόμενο της επίδικης απόφασης, αποτελείται από ασαφείς γενικότητες και είναι τέτοιο που καθιστά το δικαστικό έλεγχο ανέφικτο.
H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Πολυδώρου και Άλλος v. Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου και Άλλου (1989) 3 Α.Α.Δ. 2440.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε ιεραρχική προσφυγή του αιτητή, εναντίον αρνητικής απόφασης της Αρχής Αδειών για χορήγηση άδειας οδικής χρήσης μεταφορέα "Β" για το όχημά του με αριθμό εγγραφής FF 891, με έδρα το χωριό Περβόλια Λάρνακας.
Δ. Χριστοδούλου για Γ. Μηχανικό, για τον Αιτητή.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατιας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KOYPPHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή, ο αιτητής ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, ημερομηνίας 6/11/91, που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 28/11/91, με την οποία η πιο πάνω Αρχή απέρριψε ιεραρχική προσφυγή του αιτητή, εναντίον απόφασης της Αρχής Αδειών να αρνηθεί στον αιτητή τη χορήγηση άδειας οδικής χρήσης μεταφορέα "Β" για το όχημά του με αριθμό εγγραφής FF891, με έδρα το χωριό Περβόλια Λάρνακας, είναι άκυρη και χωρίς οποιοδήποτε νομικό αποτέλεσμα.
Τα γεγονότα σε συντομία είναι τα εξής: Ο αιτητής με αιτησή του στην Αρχή Αδειών, ημερομηνίας 30/5/90, ζήτησε τη χορήγηση άδειας οδικής χρήσης μεταφορέα "Β" για το όχημά του με αριθμό εγγραφής FF891.
Στις 5/7/90 υποβλήθηκε Έκθεση του αρμόδιου Επαρχιακού Γραφείου του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, ενώ στις 4/7/90 λήφθηκε ενημερωτική Έκθεση του αρμόδιου Επαρχιακού Γεωργικού Λειτουργού. Η πιο πάνω Έκθεση ζητήθηκε από το Τμήμα Οδικών Μεταφορών, επειδή ο αιτητής ζητούσε την πιο πάνω άδεια υπό την ιδιότητά του ως γεωργός.
Σε συνεδρίασή της που έγινε στις 29/8/90, η Αρχή Αδειών αποφάσισε να απορρίψει την πιο πάνω αίτηση.
Εναντίον της απορριπτικής απόφασης της Αρχής Αδειών, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή της ημερομηνίας 12/9/90, υποβλήθηκε ιεραρχική προσφυγή με αριθμό 239/90.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, εξέτασε την πιο πάνω ιεραρχική προσφυγή στη συνεδρία της ημερομηνίας 6/11/91 και αφού έλαβε υπόψη όλα τα γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης, αποφάσισε να την απορρίψει (Παράρτημα Δ στην ένσταση). Η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή της ημερομηνίας 28/11/91 και η Αρχή Αδειών ενημερώθηκε γι' αυτή στις 11/12/91.
Οι προβαλλόμενοι νομικοί λόγοι για την ακύρωση της επίδικης απόφασης, είναι:
(1) Πλάνη περί τα πράγματα.
(2) Ανεπαρκής αιτιολογία.
(3) Η επίδικη απόφαση είναι παράνομη ως αντικείμενη στις πρόνοιες του Νόμου 9/82.
Ο Νόμος ο οποίος ρυθμίζει το θέμα της παροχής τέτοιας άδειας είναι ο περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμος του 1982 (Νόμος 9/82), όπως τροποποιήθηκε, το άρθρο 16(1) του οποίου αναφέρει τα εξής:
"Η αρχή αδειών δύναται να χορηγή άδειαν εις φορτηγά μηχανοκίνητα οχήματα των οποίων το μικτόν βάρος υπερβαίνει τους τέσσαρας τόννους αλλά δεν υπερβαίνει τους επτά τόννους, εν τω παρόντι άρθρω αναφερομένη ως άδεια μεταφορέως "Β", ανήκοντα εις εμπορικάς ή ετέρας επιχειρήσεις προς εξυπηρέτησιν των σκοπών αυτών και υπό τοιούτους όρους ως ήθελε κρίνει πρέπον να επιβάλη υπό τας περιστάσεις:
Νοείται ότι η αρχή αδειών δύναται εις ειδικάς περιπτώσεις να χορηγή άδειαν μεταφορέως "Β" εις φορτηγά μηχανοκίνητα οχήματα των οποίων το μικτόν βάρος υπερβαίνει τους επτά τόννους, εφ' όσον ήθελεν ικανοποιηθή ότι η υπό του αιτητού χρήσις των τοιούτων οχημάτων είναι απαραίτητος διά τας ανάγκας της υπ' αυτού διεξαγομένης επιχειρήσεως.".
Είναι η θέση του αιτητή ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ενήργησε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα, καθότι στην απόφαση της που είναι Παράρτημα Δ στην ένσταση, αναφέρει ότι ο αιτητής καλλιεργεί 8 δεκάρια αρδεύσιμης γης και 60 δεκάρια ξηρικής γης, ενώ τόσο στην Έκθεση του Επαρχιακού Ελεγκτή Μεταφορών (Παράρτημα Α στην ένσταση), όσο και στην Έκθεση του Περιφερειακού Γεωργικού Λειτουργού, αναφέρεται ότι ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης 30 δεκαρίων αρδεύσιμης γης και ενοικιάζει άλλα 50 δεκάρια αρδεύσιμης γης και ότι, επίσης, είναι ιδιοκτήτης 60 δεκαρίων ξηρικής γης.
Είναι έκδηλο ότι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, λήφθηκε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα, καθότι έλαβε υπόψη της το 1/8 της αρδεύσιμης γης που καλλιεργούσε ο αιτητής.
Για τον πιο πάνω λόγο, η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Ακόμη ένας λόγος ακύρωσης της απόφασης, είναι ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση στερείται της αναγκαίας ή επαρκούς αιτιολογίας.
Η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, έχει ως εξής:
"Η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον αρνητικής απόφασης της Αρχής Αδειών για τη χορήγηση μεταφορέα Β στον προσφεύγοντα για ένα όχημα μικτού βάρους 13 τόνων περίπου για την εξυπηρέτηση των αναγκών του ως γεωργός. Ο προσφεύγων φαίνεται ότι καλλιεργεί 8 δεκάρια αρδεύσιμης γης και 60 δεκάρια ξηρικής γης. Από το σύνολο των ενώπιόν μας στοιχείων δεν έχουμε ικανοποιηθεί ότι ο προσφεύγων πληρεί τα κριτήρια του άρθρου 16(1) του Νόμου για την χορήγηση σε αυτόν της αιτούμενης άδειας και γι' αυτό απορρίπτουμε την προσφυγή.".
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο το απόσπασμα που αναφέρω πιο πάνω περιέχει επαρκή στοιχεία για να καταστεί εφικτός ο δικαστικός έλεγχος.
Στην υπόθεση Χριστάκης Πολυδώρου και Άλλος v. Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου και Άλλου (1989) 3 Α.Α.Δ. 2440, το Δικαστήριο στις σελίδες 2451 και 2452 αναφέρει τα εξής:
"Είναι νομολογημένο ότι οι διοικητικές αποφάσεις πρέπει να είναι αιτιολογημένες και ότι η αιτιολογία είναι απαραίτητη για να καθίσταται δυνατός ο δικαστικός έλεγχος. (P.E.O. v. The Republic (1965) 3 C.L.R. 27).
Είναι επίσης νομολογημένο ότι ασαφείς γενικότητες που επαναλαμβάνουν τις σχετικές νομοθετικές πρόνοιες δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι αποτελούν επαρκή αιτιολογία. (Petrondas v. The Republic (1969) 3 C.L.R. 214).".
Δεν υπάρχει καμιά αιτιολογία για την άρνηση της Αρχής να δεχθεί το αίτημα του αιτητή, αλλά γίνεται απλώς αναφορά σε διατάξεις του Νόμου οι οποίες εφαρμόζονται γενικά και που μπορούν να εφαρμοστούν σε κάθε περίπτωση. Το περιεχόμενο της επίδικης απόφασης, αποτελείται από ασαφείς γενικότητες και είναι τέτοιο που καθιστά το δικαστικό έλεγχο ανέφικτο.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν τα έξοδα του αιτητή, τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.