|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 809
8 Απριλίου, 1993
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Α. ΠΕΤΣΑΣ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ,
Αιτητές,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 860/91)
Aναθεωρητική Aρχή Aδειών — Άδεια οδικής χρήσης — Aίτηση για ανανέωση αδειών οδικής χρήσης αγροτικών ταξί στις Bάσεις Aκρωτηρίου — Aπορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι δε δόθηκε η συγκατάθεση των Aρχών των Bάσεων — Γεγονός που αποτελούσε πλάνη — Mη διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας — Aιτιολογία πλημμελής και εσφαλμένη.
H προσφυγή αυτή στράφηκε κατά της νομιμότητας της απόφασης της Aναθεωρητικής Aρχής Aδειών, να απορρίψει ιεραρχική προσφυγή κατά της απόφασης της Aρχής Aδειών, με την οποία η τελευταία είχε απορρίψει αίτημα για ανανέωση προσωρινών αδειών οδικής χρήσεως αγροτικών ταξί για τα οχήματα αρ. εγγραφής RJ640, RH610 και RG 535 με έδρα τις Bρεττανικές Bάσεις Aκρωτηρίου.
Oι αιτητές ισχυρίστηκαν ανάμεσα σ' άλλα, ότι η Aρχή έλαβε την απόφασή της υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα καθ' ότι θεωρήθηκε ότι δεν υπήρχε συγκατάθεσή των Bρεττανικών Bάσεων για χορήγηση στους αιτητές της ζητηθείσας άδειας.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Το συμπέρασμα της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών δεν υποστηρίζεται από το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων. Όπως προκύπτει σαφώς από τα γεγονότα, οι Αρχές των Βάσεων παραχώρησαν στους αιτητές άδεια για τα επίδικα οχήματα με τους όρους που αναφέρονται στην επιστολή τους με ημερομηνία 16/2/1989. Κατά το χρόνο δε που λήφθηκε η επίδικη απόφαση δεν υπήρχε ούτε και είχε τεθεί ενώπιον της καθ' ης η αίτηση Αρχής οτιδήποτε που να υποστηρίζει το συμπέρασμα ότι η άδεια που είχε παραχωρηθεί στην αιτήτρια εταιρεία είχε ανακληθεί ή τερματιστεί στο μεταξύ. Επίσης δε φαίνεται ότι η Αρχή κατά τη διεξαγωγή της έρευνάς της για το θέμα ερεύνησε ή επεκτάθηκε πέραν της πιο πάνω επιστολής των Αρχών των Βάσεων της 14/9/1989, που ήταν ενώπιόν της. Το συμπέρασμα της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών "... ότι οι Αρχές των Βάσεων δεν έχουν δώσει στην προσφεύγουσα οποιαδήποτε άδεια ..." δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία του φακέλου και ως εκ τούτου η Αρχή ενήργησε κάτω από καθεστώς πλάνης γεγονότων που καθιστά την αιτιολογία που δόθηκε πλημμελή και εσφαλμένη, ώστε να επιβάλλεται η ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης για το λόγο αυτό.
H προσφυγή επιτυγχάνει με £200,- έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Aναθεωρητικής Aρχής Aδειών ημερομηνίας 22/7/1991, με την οποία αρνήθηκε την ανανέωση των προσωρινών αδειών οδικής χρήσεως αγροτικών ταξί για τα οχήματα αρ. εγγραφής RJ 640, RH 610 και RG 535 με έδρα τις Bρεττανικές Bάσεις Aκρωτηρίου.
Σ. Καραπατάκης, για τους Αιτητές.
Γ. Κυριακίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔHMHTPIAΔHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή η αιτήτρια εταιρεία ζητά την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ημερομηνίας 22/7/1991 με την οποία αρνήθηκε την ανανέωση των προσωρινών αδειών οδικής χρήσεως αγροτικών ταξί για τα οχήματα αρ. εγγραφής RJ 640, RH 610 και RG 535 με έδρα τις Βρεττανικές Βάσεις Ακρωτηρίου.
Όπως φαίνεται από τα γεγονότα που βρίσκονται στους διοικητικούς φακέλους, μετά από απόφαση του Υπουργού Συγκοινωνιών & Έργων, η Αρχή Αδειών στις 25/1/1985 παραχώρησε στο Γιαννάκη Έλληνα τρεις προσωρινές άδειες αγροτικού ταξί με έδρα τις Βρεττανικές Βάσεις Ακρωτηρίου, σε σχέση με τα οχήματα με αριθμούς RJ 640, RH 610 και RG 535. Οι άδειες παραχωρήθηκαν σ' αυτόν με τον όρο ότι θα ισχύουν για έξι μήνες και θα ανανεώνονται στο τέλος κάθε εξαμήνου εφ' όσον παρουσιάζει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι διατηρεί γραφείο ταξί στις Βάσεις Ακρωτηρίου. Η Αρχή Αδειών ανανέωσε τις άδειες αυτές για τελευταία φορά στις 16/2/1988 μέχρι 30/6/1988. Η τελευταία αίτησή του για ανανέωση που υποβλήθηκε στις 5/10/1988 απορρίφθηκε γιατί δεν παρουσίασε πιστοποιητικό καλού χαρακτήρα από την Αστυνομία.
Στις 24/11/1988 υποβλήθηκε αίτηση από την εταιρεία Α. Πέτσας και Υιοί Λτδ για να μεταβιβαστούν στο όνομά της τα πιο πάνω ταξί τα οποία είχε ήδη αγοράσει από τον Γ. Έλληνα. Ο κ. Πέτσας παρουσίασε επιστολή των Βάσεων με ημερομηνία 16/2/1989 σύμφωνα με την οποία επιτρέπετο στα πιο πάνω οχήματα να εργάζονται στην περιοχή των Βάσεων Ακρωτηρίου.
Η Αρχή Αδειών κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 25/2/1989 ενέκρινε τη μεταβίβαση των οχημάτων αυτών και την έκδοση προσωρινών αδειών για περίοδο έξι μηνών με τους πιο κάτω όρους.
"(α) Οι άδειες αυτές είναι εντελώς προσωρινές και τόσον η φύση των αδειών αυτών όσον και ο τρόπος λειτουργίας των οχημάτων αυτών καθώς επίσης και η ικανοποίηση των αναγκών που αναφέρονται στις Βρεττανικές Βάσεις Ακρωτηρίου, και της περιοχής του χωριού, θα εξεταστούν από την Αρχή Αδειών πριν από τη λήξη των αδειών αυτών, ούτως ώστε να ρυθμιστούν οριστικά.
(β) Οι άδειες αυτές χορηγούνται αποκλειστικά για τη συνέχιση της εξυπηρέτησης των αναγκών των Βρεττανικών Βάσεων Ακρωτηρίου μόνο."
Δόθηκαν επίσης οδηγίες στο Τμήμα όπως σε διάστημα τριών μηνών προβεί στην έρευνα τόσο για τη φύση των αδειών αυτών όσο και για τις ανάγκες και τον τρόπο ικανοποίησης των αναγκών των Βρεττανικών Βάσεων σε συνδυασμό με τις ανάγκες του χωριού Ακρωτήρι, αφού ληφθεί υπόψη και η επιστολή του Υπουργού Εσωτερικών επί του πιο πάνω θέματος και υποβληθεί η σχετική έκθεση στην Αρχή Αδειών μέχρι το τέλος του Ιούλη 1989. (Βλέπε Φάκελο RJ 640, σελίδα 53.)
Οι άδειες αναθεώθηκαν κατά τη συνεδρία της Αρχής Αδειών με ημερομηνία 21/10/1989, όπως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό (βλέπε Φάκελο RJ 640, σελίδα 60):-
"Το Τμήμα εισηγείται έγκριση των αιτήσεων με τους ίδιους όρους όπως και πριν.
Η ΑΑ, αφού έλαβε υπόψη την εισήγηση του Τμήματος και όλα τα ενώπιόν της στοιχεία ενέκρινε τις αιτήσεις με τους πιο κάτω όρους:
(α) Οι άδειες αυτές είναι εντελώς προσωρινές και θα ισχύουν για έξι μήνες (από 4.9.89 - 3.3.90) και θα επανεξεταστούν όταν θα λήξουν.
(β) Οι άδειες αυτές χορηγούνται αποκλειστικά για τη συνέχιση της εξυπηρέτησης των αναγκών των Βρεττανικών Βάσεων Ακρωτηρίου μόνο."
Στις 7/4/1990 η Αρχή Αδειών αποφάσισε εν όψει εισηγήσεως του Τμήματος Χερσαίων Μεταφορών και επειδή οι αιτητές δεν παρουσίασαν πρόσφατη επαγγελματική άδεια από τις Αρχές των Βρεττανικών Βάσεων Ακρωτηρίου, να μην ανανεωθούν οι άδειες οδικής χρήσεως των πιο πάνω οχημάτων. Ως εκ τούτου οι αιτητές καταχώρισαν στις 7/5/1990 ιεραρχική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών στη συνεδρία της τη 17/1/1991 άκουσε τους λόγους που υποστήριζαν την προσφυγή των αιτητών και στις 22/7/1991 κατέληξε στην ακόλουθη απόφαση, την οποία κοινοποίησε στους αιτητές με επιστολή ημερομηνίας 31/7/1991. Αναφέρονται σ' αυτή μεταξύ άλλων τα εξής:-
"... Την 1/3/90 η προσφεύγουσα υπέβαλε αίτηση για ανανέωση των πιο πάνω αδειών και στις 7/4/90 η Αρχή Αδειών απέρριψε τις αιτήσεις με το σκεπτικό ότι οι αιτητές δεν παρουσίασαν πρόσφατη επαγγελματική άδεια από τις Αρχές των Βρεττανικών Βάσεων Ακρωτηρίου.
Στον φάκελο RJ 640 σελίδα 47 υπάρχει επιστολή των Αρχών των Βάσεων προς την προσφεύγουσα ότι υποστηρίζουν την έκδοση αδειών ταξί για εξυπηρέτηση της Βάσεως Ακρωτηρίου νοουμένου ότι η προσφεύγουσα θα εξασφαλίσει τις σχετικές άδειες από την Κυπριακή Κυβέρνηση και τις Αρχές των Βάσεων. Στον ίδιο φάκελο σελίδα 46 υπάρχει επιστολή των Αρχών των Βάσεων προς την προσφεύγουσα ημερ. 29/11/88 στην οποία αναφέρεται ότι η άδεια ασκήσεως επιχειρήσεως (BUSINESS LICENCE) που είχε δοθεί στον Ι. Έλληνα για διατήρηση γραφείου ταξί εντός της περιοχής των Βάσεων Ακρωτηρίου έληγε στις 31/12/88 και δεν επρόκειτο να ανανεωθεί. Επίσης τονίζετο ότι η άδεια ήταν προσωπική στον Ι. Έλληνα ο οποίος δεν είχε δικαίωμα να την εκχωρήσει σε οιονδήποτε άλλο πρόσωπο. Έκτοτε φαίνεται ότι οι Αρχές των Βάσεων δεν έχουν δώσει στην προσφεύγουσα οποιαδήποτε άδεια για να διατηρεί γραφείο ταξί στην περιοχή των Βάσεων. Κατά συνέπεια η βασική προϋπόθεση που είχε τεθεί από την αρχή για την επανέκδοση των προσωρινών αδειών που εδίδοντο ανά εξάμηνο για τα επίδικα οχήματα δεν υφίστατο. Κατά συνέπεια δεν είναι δυνατή η επαναχορήγηση των επίδικων αδειών."
Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα γιατί παρ' όλο που υπήρχε η συγκατάθεση των Βρεττανικών Βάσεων με ημερομηνία 16/2/1989 για τη χορήγηση στους αιτητές αδειών οδικής χρήσεως αγροτικού ταξί για τα επίδικα οχήματα τους, βάσει της οποίας είχε εγκρίνει στις 25/2/1989 τη χορήγηση των αρχικών αδειών, εν τούτοις τώρα κατά την υπό εξέταση υπόθεση θεωρήθηκε ότι δεν υπάρχει τέτοια έγκριση.
Είναι επίσης η θέση των αιτητών ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη και αντίθετη προς το Νόμο και τις αρχές της χρηστής διοίκησης.
Σχετικά με το θέμα της ύπαρξης συγκατάθεσης από τις Βρεττανικές Βάσεις στο διοικητικό Φάκελο RJ 640, σελίδα 47, περιέχεται η πιο κάτω επιστολή από τις Βρεττανικές Βάσεις προς το διευθυντή της αιτήτριας εταιρείας.
"BUSINESS LICENCE - TAXI SERVICE
1. With reference to your letter dated 16 January 1989, this unit supports the issue of taxi permits to operate at RAF Akrotiri to the 3 drivers you acquired from J P Ellinas, subject to your obtaining the necessary Cypriot Government and SBAA licences. The individuals concerned are as follows:
a. N Germanos TRG 535
b. J Karapatakis TRH 610
c. G Habgood TRJ 640
2. As we discussed, your drivers will be aimed at supplementing the existing licensed taxis when required, and they will, of course be able to bring passengers into RAF Akrotiri from outside at any time."
Με νεώτερη επιστολή τους οι Βρεττανικές Βάσεις πληροφόρησαν τους αιτητές ότι η πιο πάνω επιστολή τους ημερομηνίας 16/2/1989 θα εξακολουθεί να ισχύει μέχρι νεώτερης ειδοποίησης (RJ 640 σελ. 58).
"BUSINESS LICENCE - TAXI SERVICE
Reference:
A. AKR/2031/1/Org dated 16 Feb 89.
Further to our letter at Ref A please note that the contents are still valid until further notice."
Η επιστολή αυτή ημερομηνίας 14/9/1989 φαίνεται να τέθηκε ενώπιον της Αρχής Αδειών, σύμφωνα με χειρόγραφη σημείωση που υπάρχει σ' αυτήν. Η σημείωση αναφέρει:-
"17.9.89 Κύριον Ηλιάδη.
Παρακαλώ να τεθούν ενώπιον της Α.Α. το συντομώτερο δυνατόν.
Π. Παπαγεωργίου."
Το συμπέρασμα της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών όπως παρατέθηκε πιο πάνω δεν υποστηρίζεται από το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων. Η περίπτωση του προηγούμενου ιδιοκτήτη των επίδικων οχημάτων και το γεγονός ότι δεν είχε δικαίωμα να εκχωρήσει τις άδειες που του δόθηκαν από τις Αρχές των Βάσεων δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με την τυχόν παραχώρηση από τις Βάσεις άδειας σε άλλα άτομα ή εταιρείες. Όπως προκύπτει σαφώς από τα γεγονότα οι Αρχές των Βάσεων παραχώρησαν στον αιτητή άδεια για τα επίδικα οχήματα με τους όρους που αναφέρονται στην επιστολή τους με ημερομηνία 16/2/1989. Κατά το χρόνο δε που λήφθηκε η επίδικη απόφαση δεν υπήρχε ούτε και είχε τεθεί ενώπιον της καθ' ης η αίτηση Αρχής οτιδήποτε που να υποστηρίζει το συμπέρασμα ότι η άδεια που είχε παραχωρηθεί στην αιτήτρια εταιρεία είχε ανακληθεί ή τερματιστεί στο μεταξύ. Επίσης δε φαίνεται ότι η καθ' ης η αίτηση Αρχή κατά τη διεξαγωγή της έρευνάς της για το θέμα ερεύνησε ή επεκτάθηκε πέραν της πιο πάνω επιστολής των Αρχών των Βάσεων της 14/9/1989 που ήταν ενώπιόν της. Συνεπώς έχω καταλήξει ότι το συμπέρασμα της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών "... ότι οι Αρχές των Βάσεων δεν έχουν δώσει στην προσφεύγουσα οποιαδήποτε άδεια ..." δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία του φακέλου και ως εκ τούτου η Αρχή ενήργησε κάτω από καθεστώς πλάνης γεγονότων που καθιστά την αιτιολογία που δόθηκε πλημμελή και εσφαλμένη, ώστε να επιβάλλεται η ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης για το λόγο αυτό.
Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν £200.00 έναντι των εξόδων των αιτητών.
H προσφυγή επιτυγχάνει με £200,- έξοδα.