|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 780
31 Μαρτίου, 1993
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
PANIPSOS LTD.,
Αιτητές,
v.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ (ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΡΧΗ),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 699/89)
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Άδεια οδικής χρήσης — Εύλογα επιτρεπτή η απόφασή της να απορρίψει ιεραρχική προσφυγή εταιρείας ενόψει του συμπεράσματός της ότι οι μέτοχοι της και η ίδια παρά την ξεχωριστή τους νομική υπόσταση ασκούσαν την ίδια επιχείρηση ("to lift the veil of the corporation").
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, με την οποία απορρίφθηκε ιεραρχική προσφυγή της κατά της απορριπτικής απόφασης της Αρχής Αδειών, να της παραχωρήσει άδειες αυτοκινήτων "Ζ".
Η επίδικη απόφαση βασίστηκε κυρίως στο γεγονός ότι παραχωρήθηκαν παρόμοιες άδειες σε άλλη αιτήτρια, που ήταν όμως μέτοχος στην αιτήτρια εταιρεία. Ο δικηγόρος της αιτήτριας εταιρείας ισχυρίστηκε πως η επίδικη απόφαση δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή στους καθ' ων η αίτηση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Όπως ορθά είναι η εισήγηση των καθ' ων η αίτηση ήταν εύλογα επιτρεπτό σ' αυτούς να εξετάσουν και να διαπιστώσουν ποια πρόσωπα ευρίσκοντο πίσω από την εταιρεία "to lift the veil of the corporation".
Όσον αφορά τον ισχυρισμό περί έλλειψης αιτιολογίας και αυτός δεν ευσταθεί γιατί επαρκής αιτιολογία μπορεί να εξαχθεί από το διοικητικό φάκελο.
Εν όψει των πιο πάνω η αιτήτρια απέτυχε να αποδείξει, όπως ήταν η υποχρέωσή της να πράξει, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή και ότι δεν ήταν μέσα στα πλαίσια της διακριτικής εξουσίας των καθ' ων η αίτηση.
H προσφυγή απορρίπτεται με £150 έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Republic v. KEM Taxi Ltd. (1987) 3 C.L.R. 1055.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία απορρίφθηκε ιεραρχική προσφυγή των αιτητών εναντίον της απόφασης της Αρχής Αδειών να μην τους παραχωρήσει άδειες αυτοκινήτων "Ζ".
Α. Κουκούνης, για τους Αιτητές.
Γ. Ερωτοκρίτου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔHMHTPIAΔHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή η αιτήτρια εταιρεία που ασχολείται με τις ενοικιάσεις οχημάτων "Ζ" προσβάλλει την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία απέρριψε ιεραρχική προσφυγή της εναντίον της απόφασης της Αρχής Αδειών να μην παραχωρήσει σ' αυτήν άδειες αυτοκινήτων "Ζ".
Η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε αίτηση στην Αρχή Αδειών με ημερομηνία 21/3/1986 για παραχώρηση αδειών "Ζ" για 20 (είκοσι) αυτοκίνητα με έδρα τη Λάρνακα και Αγία Νάπα. Η Αρχή Αδειών αφού εξέτασε την αίτηση της αιτήτριας κατά τις συνεδρίες της ημερομηνίας 15 και 17/12/1988 αποφάσισε να την απορρίψει. Ως εκ τούτου η αιτήτρια καταχώρησε ιεραρχική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εξέτασε την περίπτωση της αιτήτριας μαζί με τις ιεραρχικές προσφυγές της Μαρούλλας Ύψου εναντίον της απόφασης της Αρχής Αδειών για χορήγηση άδειας σ' αυτήν για 5 (πέντε) οχήματα "Ζ" μόνο και του Γιάννη Ύψου, εναντίον αρνητικής απόφασης της Αρχής Αδειών για χορήγηση άδειας για 10 (δέκα) οχήματα "Ζ". Όπως προκύπτει, η αιτήτρια εταιρεία απαρτίζεται από το Γιάννη Ύψο, τη σύζυγο του Μαρούλλα Ύψου και τη θυγατέρα τους Χρυστάλλα Ύψου.
Το σχετικό πρακτικό της επίδικης απόφασης έχει ως εξής:-
"Ιεραρχικές Προσφυγές αρ.
(α) 344/89 κας Μαρούλλας Ύψου εναντίον απόφασης της Αρχής Αδειών για τη χορήγηση 5 αδειών 'Ζ' μόνο
(β) 242/89 κ.κ. PANIPSOS LTD εναντίον αρνητικής απόφασης της Αρχής Αδειών για τη χορήγηση άδειας για 20 οχήματα 'Ζ'
(γ) 240/89 κ. Γιάννη Ύψου εναντίον αρνητικής απόφασης της Αρχής Αδειών για τη χορήγηση άδεια για 10 οχήματα 'Ζ' -..................................................................................................
Η Αρχή εξετάζει τις πιο πάνω υποθέσεις μαζί διότι θεωρεί ότι οι προσφεύγοντες, αν και ξεχωριστά πρόσωπα από νομικής πλευράς, ασκούν ουσιαστικά μία επιχείρηση.
Από το σύνολο των ενώπιόν της στοιχείων η Αρχή κρίνει ότι ο αριθμός αδειών 'Ζ' που χορηγήθηκε στην προσφεύγουσα στην ιεραρχική προσφυγή 344/89 δεν είναι υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης ικανοποιητικός και γι' αυτό αποδέχεται την προσφυγή και χορηγεί στην προσφεύγουσα 2 άδειες επί πλέον από αυτές που χορηγήθηκαν με την προσβαλλομένη απόφαση της Αρχής Αδειών.
Ενόψει των πιο πάνω οι ιεραρχικές προσφυγές αρ. 242/89 και 240/89 απορρίπτονται."
Εναντίον της απόφασης αυτής καταχωρήθηκε η προσφυγή αυτή.
Είναι η θέση της αιτήτριας εταιρείας ότι η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εσφαλμένα εξέτασε μαζί τις ιεραρχικές προσφυγές των πιο πάνω δεδομένου ότι πρόκειται για εντελώς ξεχωριστά νομικά πρόσωπα με αποτέλεσμα να παραλείψει να διεξάγει τη δέουσα έρευνα και να καταλήξει εσφαλμένα στο συμπέρασμα ότι η αιτήτρια εταιρεία, ο Γιάννης Ύψος και η Μαρούλλα Ύψου ασκούσαν μία επιχείρηση. Είναι η εισήγηση ότι το συμπέρασμα αυτό δεν ήταν εύλογα επιτρεπτό στην καθ' ης η αίτηση Αρχή δεδομένου ότι δεν υπήρχε ενώπιόν της μαρτυρία για κοινή επιχείρηση, με αποτέλεσμα να ενεργήσει δυσμενώς εις βάρος της αιτήτριας.
Τέλος είναι η εισήγησή της ότι η επίδικη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας.
Στην παρούσα υπόθεση σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν ενώπιον του Δικαστηρίου και που περιέχονται στο διοικητικό φάκελο, οι καθ' ων η αίτηση φαίνεται ότι διεξήγαγαν τη δέουσα έρευνα και είχαν ενώπιόν τους όλα τα απαραίτητα στοιχεία.
Δεν αμφισβητείται ότι μέτοχοι της εταιρείας ήταν οι πιο πάνω. Δεν αμφισβητείται επίσης ότι στο παρελθόν τόσο η αιτήτρια εταιρεία, όπως και οι μέτοχοι της είχαν ξεχωριστά εξασφαλίσει άδειες για αυτοκίνητα ενοικιάσεως "Ζ". Όμως δεν υπάρχει τίποτε ενώπιον της καθ' ης η αίτησης Αρχής αναφορικά με τον τρόπο που διεξήγοντο οι επιχειρήσεις των μετόχων της σε σχέση με τις επιχειρήσεις της εταιρείας που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν εύλογο στην καθ' ης η αίτηση Αρχή να καταλήξει στα συμπεράσματά της.
Όπως ορθά είναι η εισήγηση της καθ' ης η αίτηση Αρχής ήταν εύλογα επιτρεπτό σ' αυτήν να εξετάσει και να διαπιστώσει ποια πρόσωπα ευρίσκοντο πίσω από την εταιρεία "to lift the veil of the corporation". (Βλέπε την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Republic v. KEM Taxi Ltd. (1987) 3 C.L.R. 1055 όπου ιδιαίτερα αναφέρονται στη σελίδα 1061 τα ακόλουθα:
"But once the veil is being lifted for the above purpose, there is nothing to prevent the appropriate authority from examining whether the applicant company and KEM TAXI LTD were in substance and in fact "one commercial unit" and whether the device of incorporation was being used for the improper purpose - to say the least- of acquiring more licences for self driven cars in view of the fact the KEM TAXI LTd had already 95 such licences. (Merchandise Transport Ltd. v. British Transport Commission [1962] 1 Q.B. 173 at p. 206 and 207)."
Όσον αφορά τον ισχυρισμό περί έλλειψης αιτιολογίας και αυτός δεν ευσταθεί γιατί επαρκής αιτιολογία μπορεί να εξαχθεί από το διοικητικό φάκελο.
Εν όψει των πιο πάνω έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η αιτήτρια εταιρεία απέτυχε να αποδείξει, όπως ήταν η υποχρέωση της να πράξει, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή και ότι δεν ήταν μέσα στα πλαίσια της διακριτικής εξουσίας της καθ' ης η αίτηση αρχής.
Η προσφυγή ως εκ τούτου αποτυγχάνει και απορρίπτεται με £150.- έξοδα προς όφελος των καθ' ων η αίτηση.
H προσφυγή απορρίπτεται με £150,- έξοδα.