|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 3806
16 Οκτωβρίου, 1992
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΩΤΗΡΗΣ ΓΙΩΡΓΑΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 324/91).
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Προθεσμία — Έναρξη — 75 ημέρες από την γνώση της Πράξης — Έντυπο ενημέρωσης μισθού στο οποίο φαίνεται η ημερομηνία έναρξης της απόφασης αποτελεί τεκμήριο γνώσης της — Ανάμεσα σε δύο πιθανές ημερομηνίες γνώσης επιλέγεται η ευνοϊκότερη για τον διοικούμενο.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Υπάλληλοι Εξωτερικού — Έννομο συμφέρον — Προσβολή της μη αναδρομικότητας της απόφασης χορήγησης επιδόματος εξωτερικού — Όταν εκδόθηκε η απόφαση ο αιτητής υπηρετούσε πλέον στην Κύπρο και όχι στο εξωτερικό — Δεν έχει έννομο συμφέρον προσβολής της απόφασης.
Με την προσφυγή των αιτητών προσβλήθηκε η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να τους δοθεί ειδικό επίδομα εξωτερικού από 1/11/90 και από της έναρξης της υπηρεσίας του ως Συμβούλων Τύπου στο εξωτερικό.
Όταν εκδόθηκε η επίδικη απόφαση ο αιτητής Ευρυβιάδης υπηρετούσε πλέον στη Λευκωσία, ο δε αιτητής Γιωργαλλής υπηρετούσε στην Υπάτη Αρμοστεία του Λονδίνου.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση πρόβαλε προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη καθότι οι αιτητές έλαβαν γνώση αυτής από την έκδοση της.
Αντίθετα ο δικηγόρος των αιτητών ισχυρίστηκε πως οι τελευταίοι έλαβαν γνώση της απόφασης με επιστολή ημερομηνίας 24/1/91.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Στο Φάκελο του αιτητή Γιωργαλλή - Ρ 310 - υπάρχει καταχωρημένο, πρόδηλα αντίγραφο, "Salary Advice Form, Notification of Change in Earnings and Deductions, Salary B, London High Commission", ημερομηνίας 6 Δεκεμβρίου, 1990. Για πρώτη φορά φαίνεται η αλλαγή με την καταβολή του ΕΕΕ, το οποίο αντιστοιχεί με το Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού, από 1η Νοεμβρίου, 1990. Από όλα τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, εξάγεται το ασφαλές συμπέρασμα ότι ο αιτητής έλαβε γνώση της απόφασης, περιλαμβανομένου και του χρόνου εφαρμογής της, μεταξύ των ημερομηνιών 31 Οκτωβρίου, 1990, και 6 Δεκεμβρίου, 1990. Το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη την ευνοϊκότερη περίπτωση για τον αιτητή, που είναι η ημερομηνία του Salary Advice.
Η προσφυγή που καταχωρίστηκε στις 4 Απριλίου, 1991, είναι εκπρόθεσμη.
(2) Το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής είναι η νομιμότητα της απόφασης της 16ης Οκτωβρίου, 1990, και, ειδικά, η μη αναδρομικότητά της. Αυτή είναι η μόνη ερμηνεία που μπορεί να δοθεί στις θεραπείες που ζητούν οι αιτητές με την προσφυγή τους.
Ο μόνος λόγος ακυρότητας που προβλήθηκε είναι η παραβίαση του Άρθρου 28 του Συντάγματος, που διασφαλίζει την ίση μεταχείριση.
Λαμβανομένων υπόψη του Νόμου, των Κανονισμών και των διαφορετικών καθηκόντων της θέσης των αιτητών από εκείνα των θέσεων για τις οποίες καταβαλλόταν Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού, μπορεί να ειπωθεί ότι η διαφοροποίηση ήταν αντικειμενικά εύλογη. Περαιτέρω, όμως, η Διοίκηση, κατόπιν μελέτης, εν όψει της αναβάθμισης των καθηκόντων και ευθυνών στην περίοδο της λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης, πρόσθεσε στις απολαβές των Συμβούλων Τύπου Λονδίνου και Ουάσιγκτων το Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού 5%. Η αύξηση των απολαβών του υπαλλήλου δεν επιβάλλεται να γίνει αναδρομικά. Ο αιτητής Ευρυβιάδης, από 20 Ιουνίου, 1989, ήταν τοποθετημένος στην Κύπρο και είχε παύσει έκτοτε να έχει έννομο συμφέρον.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία οι αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να τους δοθεί ειδικό επίδομα εξωτερικού από 1.11.90, αντί από της έναρξης της προσφοράς τους ως Συμβούλων Τύπου στο εξωτερικό.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές.
Γ. Στυλιανίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι αιτητές με την προσφυγή αυτή ζητούν τις πιο κάτω θεραπείες:-
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση να χορηγηθεί ειδικό επίδομα εξωτερικού στους αιτητές από 1.11.90 αντί και/ή όπως το αίτημά τους από της έναρξης της προσφοράς τους ως Συμβούλων Τύπου στο εξωτερικό, που τους κοινοποιήθηκε με επιστολή 24.1.91 αποτελεί ή ισοδυναμεί με δυσμενή μεταχείριση η οποία και θα πρέπει να κηρυχθεί άκυρη.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η μη χορήγηση και στους αιτητές των επιδομάτων εξωτερικού και/ή των ειδικών επιδομάτων πριν την 1.11.90 είναι άκυρη και πως ό,τι παραλείφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί.
3. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να μην επικυρώνεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση για καθορισμό του επιδόματος τούτου μόνο από 1.11.90 και όχι έκτοτε που οι αιτητές το διεκδικούν."
Ο αιτητής Γιωργαλλής, από 16 Σεπτεμβρίου, 1980, υπηρετούσε με ετήσια σύμβαση ως Σύμβουλος Τύπου στην Υπάτη Αρμοστεία της Δημοκρατίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Διορίστηκε μόνιμος Λειτουργός Τύπου και Πληροφοριών από 8 Νοεμβρίου, 1985, με βάση τον περί Εκτάκτων Δημοσίων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες Θέσεις) Νόμο του 1985, (Αρ. 160/85).
Η προσφορά του διορισμού αυτού έγινε με επιστολή του Προέδρου της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ημερομηνίας 29 Μαΐου, 1986, στην οποία καθορίζονταν όλοι οι όροι υπηρεσίας, περιλαμβανομένων των αποδοχών του.
Με επιστολή ημερομηνίας 19 Ιουνίου, 1986, ο αιτητής αποδέχτηκε ανεπιφύλακτα την προσφορά και τους όρους του διορισμού.
Ο αιτητής Ευρυβιάδης προσλήφθηκε με σύμβαση έκτακτος από 2 Ιανουαρίου, 1982, μέχρι 14 Νοεμβρίου, 1983.
Στις 15 Νοεμβρίου, 1983, διορίστηκε στη μόνιμη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών. Υπηρετούσε στην Πρεσβεία της Δημοκρατίας στην Ουάσιγκτων μέχρι 20 Ιουνίου, 1989, οπότε μετατέθηκε στη Λευκωσία και αποσπάστηκε για περίοδο ενός χρόνου στην Προεδρία για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων στο Γραφείο Μελετών για το Κυπριακό.
Η απόσπασή του τερματίστηκε στις 18 Ιανουαρίου, 1990.
Το Άρθρο 4 των περί Εξωτερικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας Νόμων του 1960 έως 1980, (Αρ. 10/60, 35/66, 49/69,41/75,19/80), προνοεί:-
"4. Αι οργανικαί θέσεις, αι διαβαθμίσεις αυτών και αι μισθοδοτικαί κλίμακες εν τη Εξωτερική Υπηρεσία καθορίζονται διά του περί Προϋπολογισμού Νόμου εκάστου έτους:
Νοείται ότι επί πλέον των τοιούτων μισθών θα καταβάλληται εις τα μέλη της Υπηρεσίας Εξωτερικού επιχορήγησις καθοριζομένη συμφώνως προς τους δυνάμει του παρόντος Νόμου εκδιδομένους Κανονισμούς και εντός του ορίου του ψηφισθέντος ολικού ποσού εν τω Προϋπολογισμώ εν σχέσει με έκαστον οικονομικόν έτος διά το οποίον αύτη θα πληρώνηται."
Η πληρωτέα επιχορήγηση που προνοείται στο Άρθρο 4 ρυθμίζεται με τον Κανονισμό 14 των περί Εξωτερικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας (Ειδικαί Διατάξεις) Κανονισμών του 1968 έως (Αρ. 2) του 1975 - (Κ.Δ.Π. 572, Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 672, ημερομηνίας 12 Αυγούστου, 1968, Παράρτημα Τρίτον, Τόμος III, σελ. 649· Κ.Δ.Π. 175/75, Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 1221, ημερομηνίας 19 Σεπτεμβρίου, 1975, Παράρτημα Τρίτον, Μέρος Ι, σελ. 435· και Κ.Δ.Π. 2/76, Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 1246, ημερομηνίας 2 Ιανουαρίου, 1976, Παράρτημα Τρίτον, Μέρος Ι, σελ. 3).
Η πληρωτέα επιχορήγηση καθορίζεται, με βάση τον Κανονισμό 14, από καιρού εις καιρό, από τους Υπουργούς Εξωτερικών και Οικονομικών και συμπεριλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και Ειδικό Επίδομα.
Το Σχέδιο Επιδομάτων Εξωτερικού, σύμφωνα με τον Κανονισμό 14, εγκρίθηκε και τροποποιήθηκε από τους δύο αρμόδιους Υπουργούς Οικονομικών και Εξωτερικών και ισχύει από 1η Ιανουαρίου, 1980 - (βλ. Παράρτημα Α στην ένσταση).
Τα Επιδόματα Εξωτερικού διακρίνονται σε:-
1. Γενικό Επίδομα Εξωτερικού.
2. Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού· και
3. Επίδομα Ενοικίου.
Οι αιτητές, με βάση το Σχέδιο αυτό, ονομαστικά ελάμβαναν ποσοστό 64% του μισθού τους, όπως είναι η Κατηγορία 7 στο Σχέδιο.
Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού καταβαλλόταν μόνο στους πιο κάτω υπαλλήλους:-
"(ι) Σ' όλους τους δεύτερους στην τάξη διπλωματικούς υπαλλήλους που υπηρετούν σε Αποστολή της οποίας προΐσταται Πρεσβευτής.
(ιι) Στους διπλωματικούς υπαλλήλους που εκτελούν καθήκοντα Γενικού Προξένου ή Προξένου αλλά δεν εδρεύουν στην πόλη στην οποία εδρεύει ο οικείος Πρεσβευτής. (Περιπτώσεις Γενικού Προξένου στη Νέα Υόρκη και Εκπροσώπου στη Νότια Αφρική).
(ιιι) Στους διπλωματικούς υπαλλήλους που προΐστανται Αποστολής αλλά δεν είναι Πρεσβευτές. (Περιπτώσεις Μόνιμου Αντιπροσώπου στο Στρασβούργο και προϊστάμενου των Γραφείων στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια).
(ιν) Στους Γενικούς Προξένους στην Αθήνα, τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και την Καμπέρα.
(ν) Στους υπαλλήλους του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας που προΐστανται Εμπορικών Κέντρων. (Επί του παρόντος στο Λονδίνο, την Κολωνία, το Ντουπάι, τη Νέα Υόρκη και τις Βρυξέλλες)."
Στις 21 Σεπτεμβρίου, 1987, ο αιτητής Γιωργαλλής, με μακρό υπόμνημά του στο Διευθυντή του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, εισηγήθηκε την καταβολή του Ειδικού Επιδόματος και στους Λειτουργούς Τύπου και Πληροφοριών.
Στις 26 Ιανουαρίου, 1988, ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, με υπόμνημά του στους Γενικούς Διευθυντές του Υπουργείου Εξωτερικών και Υπουργείου Οικονομικών, εισηγήθηκε να μελετηθεί το θέμα και να παραχωρηθεί το Ειδικό Επίδομα στους Προϊστάμενους των Γραφείων Τύπου Εξωτερικού.
Στις 10 Δεκεμβρίου, 1988, ο δικηγόρος των αιτητών, με επιστολή στον Υπουργό Εξωτερικών, ζήτησε, για σκοπούς ίσης μεταχείρισης, την καταβολή του Ειδικού Επιδόματος 5% στους πελάτες του.
Εν τω μεταξύ, είχε συσταθεί Υπηρεσιακή Επιτροπή, με Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου 29.993, στις 7 Απριλίου, 1988, για αναβάθμιση και αναδιοργάνωση των Διπλωματικών Υπηρεσιών της Δημοκρατίας.
Στις 9 Ιουλίου, 1988, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, με επιστολή του στους Γενικούς Διευθυντές των Υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομικών, τους παρακάλεσε να προβούν στις δέουσες ενέργειες για διακανονισμό του θέματος, γιατί επρόκειτο για περίπτωση άνισης μεταχείρισης, η οποία έπρεπε να αρθεί.
Ενώ το θέμα ευρίσκετο υπό μελέτη, στις 11 Ιανουαρίου, 1989, οι αιτητές καταχώρισαν την Προσφυγή Αρ. 23/89.
Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν υπήρξε απόφαση επί του θέματος, όπως ισχυρίζονταν οι αιτητές, αλλά παράλειψη λήψης αποφάσεως, και κατέληξε ότι, κάτω από το Άρθρο 29 του Συντάγματος, η παράλειψη αυτή έπρεπε να μην είχε γίνει.
Η συμμόρφωση προς τη δικαστική αυτή Απόφαση είναι η εξέταση και λήψη απόφασης για το θέμα που ηγέρθηκε.
Στις 2 Ιουνίου, 1989, ο Διευθυντής Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, σε επιστολή στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών, ανέφερε ότι το Υπουργείο Οικονομικών, αφού μελέτησε το θέμα, θεωρούσε ότι οι περιστάσεις, κάτω από τις οποίες οι πιο πάνω υπάλληλοι υπηρετούσαν στο εξωτερικό, και οι εν γένει κοινωνικο-υπηρεσιακές τους υποχρεώσεις δικαιολογούσαν την ικανοποίηση της εισήγησης για την καταβολή σ' αυτούς του Ειδικού Επιδόματος Εξωτερικού και ζήτησε την επανεξέταση του όλου θέματος.
Στις 19 Απριλίου, 1990, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών, με επιστολή στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών, αναφέρθηκε στο Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού, ειδικά για τους Λειτουργούς Τύπου και Πληροφοριών που εκτελούσαν καθήκοντα Συμβούλου (όχι Ακόλουθου) και επανέλαβε ότι το Υπουργείο Οικονομικών συμφώνησε, κατ' αρχήν, με τις εισηγήσεις του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών για καταβολή του Ειδικού Επιδόματος Εξωτερικού στους επηρεαζόμενους Λειτουργούς. Πρόσθεσε δε ότι προϋπόθεση της υλοποίησης μιας τέτοιας απόφασης ήταν η σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Εξωτερικών.
Στις 19 Ιουλίου, 1990, ο Υπουργός Οικονομικών, με επιστολή του στον Υπουργό Εξωτερικών, επανέλαβε ότι το Υπουργείο Οικονομικών συμφώνησε, κατ' αρχήν, με εισήγηση του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, όπως το εν λόγω επίδομα, με ποσοστό 5%, επεκταθεί για να καλύψει και τους Συμβούλους Τύπου. Προτού προχωρήσει όμως στην καταβολή του στους Λειτουργούς αυτούς, έπρεπε να έχει τις απόψεις του Υπουργείου Εξωτερικών. Η επιστολή καταλήγει:-
"3. Επειδή έχει παρέλθει αρκετός χρόνος αφότου εγέρθηκε το θέμα οι δε επηρεαζόμενοι Λειτουργοί προβαίνουν μέσω του Τμήματός τους και του Κυβερνητικού Εκπροσώπου σε συνεχείς παραστάσεις, θα παρακαλούσα όπως προχωρήσετε σε άμεση εξέταση του όλου θέματος και με πληροφορήσετε κατά πόσο θα είχατε οποιαδήποτε ένσταση στο να παραχωρηθεί το Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού και στους Λειτουργούς αυτούς."
Στις 16 Οκτωβρίου, 1990, οι Υπουργοί Οικονομικών και Εξωτερικών κατέληξαν στην πιο κάτω απόφαση, η οποία πρόδηλα λήφθηκε με βάση τον Κανονισμό 14, που έχει προεκτεθεί.
"5. Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού
Ύστερα από ανταλλαγή απόψεων πάνω στο θέμα της καταβολής Ειδικού Επιδόματος Εξωτερικού στους Συμβούλους Τύπου που υπηρετούν στο εξωτερικό και αφού ακούστηκαν και οι απόψεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου ο οποίος παρευρέθηκε στη συζήτηση του θέματος αυτού, αποφασίστηκε ότι δικαιολογείται η καταβολή τέτοιου επιδόματος σε ειδικές περιπτώσεις όπου οι επηρεαζόμενοι προΐστανται Γραφείων Τύπου που λειτουργούν σε χώρες που συνεπάγονται ιδιαίτερα σημαντικές ευθύνες, είναι μόνιμοι υπάλληλοι και έχουν υπό την επίβλεψή τους συγκριτικά μεγάλο αριθμό υπαλλήλων. Ως τέτοια Γραφεία Τύπου καθορίστηκαν εκείνα του Λονδίνου και της Ουάσιγκτων."
Η απόφαση αυτή, όπως είναι διατυπωμένη, δεν έχει αναδρομική ισχύ.
Οι διοικητικές πράξεις, κατά κανόνα, ισχύουν από το χρόνο της έκδοσής τους και δεν έχουν αναδρομική δύναμη. Δεν εφαρμόζονται σε σχέσεις που δημιουργήθηκαν πριν την έκδοσή τους. Η αρχή αυτή ισχύει, τόσο για τις ατομικές, όσο και τις κανονιστικές πράξεις - (βλ., μεταξύ άλλων, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 197).
Με επιστολή ημερομηνίας 31 Οκτωβρίου, 1990, πληροφορήθηκε νομότυπα ο Διευθυντής Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών για την πιο πάνω απόφαση, η οποία έχει εφαρμογή από 1η Νοεμβρίου, 1990.
Ο αιτητής Ευρυβιάδης δεν υπηρετούσε στην Ουάσιγκτων, αλλά στη Λευκωσία.
Ο αιτητής Γιωργαλλής υπηρετούσε στην Υπάτη Αρμοστεία του Λονδίνου.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση πρόβαλε ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη, γιατί είναι εκπρόθεσμη, επειδή οι αιτητές έλαβαν γνώση της απόφασης από την ημέρα λήψεώς της.
Ο δικηγόρος των αιτητών αντέταξε ότι έλαβαν γνώση μόνο στις 24 Ιανουαρίου, 1991, με επιστολή.
Η επιστολή αυτή δεν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο.
Στο Φάκελο του αιτητή Γιωργαλλή - Ρ 310 - υπάρχει καταχωρημένο, πρόδηλα αντίγραφο, "Salary Advice Form, Notification of Change in Earnings and Deductions, Salary B, London High Commission", ημερομηνίας 6 Δεκεμβρίου, 1990. Για πρώτη φορά φαίνεται η αλλαγή με την καταβολή του ΕΕΕ, το οποίο αντιστοιχεί με το Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού, από 1η Νοεμβρίου, 1990. Από όλα τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, εξάγεται το ασφαλές συμπέρασμα ότι ο αιτητής έλαβε γνώση της απόφασης, περιλαμβανομένου και του χρόνου εφαρμογής της, μεταξύ των ημερομηνιών 31 Οκτωβρίου, 1990, και 6 Δεκεμβρίου, 1990. Το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη την ευνοϊκότερη περίπτωση για τον αιτητή, που είναι η ημερομηνία του Salary Advice.
Η προσφυγή που καταχωρίστηκε στις 4 Απριλίου, 1991, είναι εκπρόθεσμη.
Το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής είναι η νομιμότητα της απόφασης της 16ης Οκτωβρίου, 1990, και, ειδικά, η μη αναδρομικότητά της. Αυτή είναι η μόνη ερμηνεία που μπορεί να δοθεί στις θεραπείες που ζητούν οι αιτητές με την προσφυγή τους.
Ο μόνος λόγος ακυρότητας που προβλήθηκε είναι η παραβίαση του Άρθρου 28 του Συντάγματος, που διασφαλίζει την ίση μεταχείριση.
Λαμβανομένων υπόψη του Νόμου, των Κανονισμών και των διαφορετικών καθηκόντων της θέσης των αιτητών από εκείνα των θέσεων για τις οποίες καταβαλλόταν Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού, μπορεί να ειπωθεί ότι η διαφοροποίηση ήταν αντικειμενικά εύλογη. Περαιτέρω, όμως, η Διοίκηση, κατόπιν μελέτης, ενόψει της αναβάθμισης των καθηκόντων και ευθυνών στην περίοδο της λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης, πρόσθεσε στις απολαβές των Συμβούλων Τύπου Λονδίνου και Ουάσιγκτον το Ειδικό Επίδομα Εξωτερικού 5%. Η αύξηση των απολαβών του υπαλλήλου δεν επιβάλλεται να γίνει αναδρομικά. Ο αιτητής Ευρυβιάδης, από 20 Ιουνίου, 1989, ήταν τοποθετημένος στην Κύπρο και είχε παύσει έκτοτε να έχει έννομο συμφέρον.
Η προσφυγή θα απορριφθεί.
Το Δικαστήριο, ενόψει της γνώμης που εκφράζεται σε μερικά από τα έγγραφα που έχουν παρατεθεί, έχει την άποψη ότι θα ήταν δυνατό να μελετηθεί από τις Αρμόδιες Αρχές κάποια ex gratia πληρωμή.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.