|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 3793
16 Οκτωβρίου, 1992
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΑΓΓΑΡΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 941/91).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Καταλληλότητα — Από πλευράς υγείας — Η αναγκαιότητα της διεξαγωγής δέουσας έρευνα από το διοικητικό όργανο και η περίπτωση διερεύνησης της καταλληλότητας, επιλεγέντος για διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία, από πλευράς υγείας.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή την ανάκληση της προσφοράς διορισμού του στην θέση Ακολούθου, Εξωτερικές Υπηρεσίες, και τη συνακόλουθη προαγωγή στη θέση του ενδιαφερομένου μέρους. Η διαφορά ανέκυψε από το γεγονός ότι ο αιτητής ανέφερε στο σχετικό έντυπο ότι έπασχε από συναισθηματική ψύχωση, ενδελεχής διερεύνηση του οποίου οδήγησε στην επίδικη πράξη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
(1) Είναι η θέση του αιτητή ότι η Επιτροπή ενήργησε κάτω από πλάνη και ότι δεν έκανε τη δέουσα έρευνα. Ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί. Αντίθετα η Επιτροπή έκανε την έρευνα εκείνη που απαιτείτο για τη διαπίστωση της καταλληλότητας του αιτητή. Σε αντίθεση θα μπορούσε ένας να ισχυριστεί ότι, αν παρέλειπε την έρευνα αυτή, η απόφαση θα έπασχε. Ισχυρίζεται επίσης ότι η Επιτροπή δεν καθόρισε ποια έκθεση υιοθετεί. Τούτο δεν είναι ακριβές γιατί είναι φανερό πια πιστοποίηση δέχτηκε η Επιτροπή, η οποία είχε μπροστά της ολοκληρωμένη εικόνα και με βάση τα στοιχεία αυτά κατέληξε στις προσβαλλόμενες αποφάσεις.
(2) Είναι σαφές ότι τα στοιχεία του φακέλου, σε ό,τι αφορά την καταλληλότητα του αιτητή από πλευράς υγείας, απαιτούσαν την περαιτέρω διερεύνηση του θέματος και η Επιτροπή εκπλήρωσε το καθήκον της κάτω από τις αρχές που καθιερώθηκαν από τη νομολογία μας προβαίνοντας στην έρευνα του θέματος.
Μετά δε το τελευταίο πιστοποιητικό του Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού δεν είχε άλλη εκλογή παρά να πάρει την επίδικη απόφαση.
Ενόψει της κατάληξής μου επί της ουσίας, θεωρώ περιττό να εξετάσω τις προδικαστικές μου ενστάσεις.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να ανακαλέσει την προσφορά διορισμού του αιτητή στη θέση Ακολούθου, Εξωτερικές Υπηρεσίες.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή.
Π. Κληρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο:
"(α) Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε σ' αυτόν με επιστολή ημερ. 9 Αυγούστου 1991 και με την οποία ανακλήθηκε η προσφορά διορισμού του στη θέση Ακολούθου, Εξωτερικές Υπηρεσίες, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος όπως και κάθε επ' αυτής στηριχθείσα και επακολουθείσα απόφαση της ΕΔΥ.
(β) Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση, η οποία δημοσιεύτηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1991 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποία προήγαγε τον Ευστάθιο Ορφανίδη στη μόνιμη θέση Ακόλουθου (Τακτικός Προϋπολογισμός) Εξωτερικές Υπηρεσίες από την 1 Αυγούστου 1991 αντί και/ή στη θέση του αιτητή, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Ύστερα από δημοσίευση πέντε κενών μονίμων (Τακτικού Προϋπολογισμού) θέσεων Ακόλουθου στην Εξωτερική Υπηρεσία στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 19 Ιανουαρίου 1990, υποβλήθηκαν ενενήντα πέντε αιτήσεις.
Ο Πρόεδρος της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής, που είχε συσταθεί σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις, με επιστολή του διαβίβασε την έκθεση της με την οποία συστήνονταν προς επιλογή για διορισμό στις πιο πάνω πέντε κενές θέσεις Ακόλουθου, κατ' αλφαβητική σειρά 17 υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν τόσο το ενδιαφερόμενο μέρος, όσο και ο αιτητής.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στη συνέχεια η Επιτροπή, στις συνεδριάσεις της με ημερ. 3 και 12 Σεπτεμβρίου 1990 και 5 Οκτωβρίου 1990, δέχτηκε σε χωριστές συνεντεύξεις τους υποψήφιους που κλήθηκαν σ' αυτές. Στις συνεδριάσεις ήταν παρών και ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος, αφού εξέφρασε τις κρίσεις του αναφορικά με την απόδοση των υποψήφιων στις ενώπιον της Επιτροπής συνεντεύξεις, αποχώρησε.
Η Επιτροπή τότε αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψήφιων στις συνεντεύξεις αυτές υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του εκπρόσωπου του Υπουργείου Εξωτερικών.
Η Επιτροπή στη συνεδρίαση της στις 5 Οκτωβρίου 1990, αφού προέβηκε σε γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων, επέλεξε τους παρακάτω για διορισμό στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ακόλουθου, Εξωτερική Υπηρεσία:
1. ΛΥΣΙΩΤΗΣ Μάριος
2. ΛΟΪΖΟΥ Άγις
3. ΤΣΑΓΓΑΡΑΣ Γεώργιος
4. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ Παύλος
5. ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ Κώστας
Η Επιτροπή πρόσφερε στον αιτητή διορισμό με δοκιμασία στη μόνιμη θέση Ακόλουθου νοουμένου ότι αυτός θα υποβαλλόταν σε ιατρική εξέταση από Κυβερνητικό Ιατρικό Λειτουργό για να πιστοποιηθεί ως κατάλληλος από πλευράς υγείας για τη θέση αυτή. Ο αιτητής υποβλήθηκε σε ιατρική εξέταση από Κυβερνητικό Ιατρικό Λειτουργό ο οποίος στη σχετική του έκθεση ανάφερε ότι ο εξεταστής ήταν υγιής και κατάλληλος να προσληφθεί στη θέση του Ακόλουθου. Επειδή όμως ο αιτητής στο έντυπο που συμπλήρωσε ανέφερε ότι έπασχε από συναισθηματική ψύχωση, κρίθηκε σκόπιμο να εξεταστεί από Ιατρικό Συμβούλιο.
Στη συνεδρίασή της στις 8 Δεκεμβρίου 1990 η Επιτροπή εξέτασε την έκθεση του Ιατροσυμβουλίου για τον αιτητή και με επιστολή της ζήτησε από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (Παράρτημα 11) να τη συμβουλεύσει κατά πόσον ο αιτητής μπορούσε να διοριστεί στη δημόσια υπηρεσία, στη θέση Ακόλουθου, Εξωτερική Υπηρεσία.
Στην απάντηση της Νομικής Υπηρεσίας αναφέρονται:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με Αρ. Φακ. Π. 24186 και ημερομηνία 27 Δεκεμβρίου, 1990 σχετικά με το διορισμό που προσφέρθηκε στον κ. Γεώργιο Α. Τσαγγαρά στη μόνιμη θέση Ακολούθου, Εξωτερική Υπηρεσία.
Σύμφωνα με την παράγραφο (στ) του άρθρου 31 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 κανένας δεν διορίζεται στην δημόσια υπηρεσία, εκτός αν 'πιστοποιείται από κυβερνητικό ιατρικό λειτουργό ως κατάλληλος από πλευράς υγείας για αυτή τη θέση ύστερα από ιατρική εξέταση που συμπεριλαμβάνει και ακτινογράφηση του θώρακα'.
Ο κ. Τσαγγαράς έχει πιστοποιηθεί από κυβερνητικό ιατρικό λειτουργό ότι είναι κατάλληλος από πλευράς υγείας για τη θέση του Ακόλουθου. Όμως, επειδή στο Ίστορικό Υγείας' (έντυπο Γεν. 17) ο κ. Τσαγγαράς ανάφερε ότι έπασχε από συναισθηματική ψύχωση, κρίθηκε σκόπιμο να εξεταστεί και από Ιατροσυμβούλιο. Η έκθεση του ιατροσυμβουλίου θέτει σε αμφιβολία την ορθότητα του περιεχομένου της πιστοποίησης που δόθηκε για τον κ. Τσαγγαρά.
Έχω τη γνώμη ότι θα πρέπει να τεθούν υπόψη του εκδόσαντος την πιστοποίηση ιατρικού λειτουργού τα όσα αναφέρονται στο Ιστορικό Υγείας και στην έκθεση του Ιατροσυμβουλίου για να αποφασίσει αν εμμένει στην πιστοποίηση που έδωκε με ημερομηνία 7 Νοεμβρίου 1990 ή αν θα την ανακαλέσει.
Ανάλογα με την απόφαση του κυβερνητικού ιατρικού λειτουργού θα αποφασίσετε κατά πόσο ο κύριος Τσαγγαράς θα διοριστεί στην πιο πάνω θέση ή όχι."
Στη συνέχεια, παρακλήθηκε ο Πρώτος Ιατρικός Λειτουργός, υπόψη του οποίου τέθηκαν τόσο το Ιστορικό Υγείας όσο και η έκθεση του Ιατροσυμβουλίου, να αποφασίσει αν εμμένει στην πιστοποίηση που έδωσε με ημερομηνία 7 Νοεμβρίου 1990 ή αν θα την ανακαλέσει.
Ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας με επιστολή του με ημερομηνία 27 Μαρτίου 1991, διαβίβασε στην Επιτροπή τη γνωμοδότηση νέου διευρημένου Ιατροσυμβουλίου καθώς και αντίγραφο επιστολής του Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού στην οποία αναφέρονται τα πιο κάτω:
"Επιθυμώ να αναφερθώ στην επιστολή σας με αρ. φακ. Π. 24186 και ημερ. 5/2/1991 για το πιο πάνω θέμα και να σας διαβιβάσω τη γνωμοδότηση νέου διευρυμένου Ιατροσυμβουλίου που επανεξέτασε την περίπτωση αυτή όπως και αντίγραφο επιστολής του Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού που έκδοσε την πιστοποίηση που έδωσε με ημερ. 7/11/1990 για το ίδιο θέμα με αυτοεπεξήγητο περιεχόμενο.
Δεν συμφωνώ όμως με την εξήγηση που δίνει στη γνωμοδότηση του Ιατροσυμβουλίου ο Πρώτος Ιατρικός Λειτουργός Λευκωσίας δεδομένου ότι η φύση της νόσου από την οποία πάσχει ο κος Τσαγγαράς είναι τέτοια που δεν αποκλείει και μελλοντικά υποτροπή."
Τα πιο κάτω είναι τα επισυνημμένα στην επιστολή αυτή.
"26 Μαρτίου, 1991
Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας,
Επιθυμώ να αναφερθώ στην επιστολή σας με αρ. Φακ. 284/1967 ημερ. 12.2.1991 και την συνημμένη σ' αυτήν αλληλογραφία που αφορά στον κο. Γεώργιο Τσαγγαρά στον οποίο έχει προσφερθεί διορισμός στην θέση Ακόλουθου, Εξωτερική Υπηρεσία, και επισυνάπτω την έκθεση του διευρυσμένου Ιατροσυμβουλίου που συγκλήθηκε κατόπι προφορικών οδηγιών σας και δικής μου εισηγήσεως, για να επανεκτιμήσει την περίπτωση.
Όπως καταφαίνεται, οι γνωμοδοτήσεις και των δύο Ιατροσυμβουλίων (23.11.90, 20.3.91), με τις οποίες συμφωνώ, δεν είναι απορριπτικές διορισμού του υπό αναφορά υποψηφίου.
Πρώτος Ιατρικός Λειτουργός Επαρχίας Λευκωσίας."
"20 Μαρτίου 1991.
Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας,
ΘΕΜΑ:- Γεώργιος Τσαγγαρά, Ακόλουθος Εξωτερικής Υπηρεσίας,
Υπόθεση Ιατροσυμβουλίου
...............
(Αναφ: Αρ. Φακ. 284/1969 Ημερ. 13 Φεβρουαρίου, 1991)
Το διευριμένο Ι.Σ. που εξέτασε σήμερα στις 20.3.91 τον πιο πάνω συμφωνεί με το περιεχόμενο της γνωμοδοτήσεως του Ι.Σ. αρ. Φακ. Π.Ι.Λ. 23/87/15 Ημερ. 23.11.90 και η οποία δεν είναι απορριπτική διορισμού του.
Συγκεκριμένως κατά τη σημερινή εξέταση ο έλεγχος για οιαδήποτε ψυχοπαθολογικά στοιχεία απέβει αρνητικός. Υπάρχει ευαισθησία όσον αφορά τα εις το παρελθόν παθολογικά του βιώματα, το συναίσθημα του ήτο πρόσφορο, αι ανώτεραι δε ψυχοδιανοητικαί λειτουργίαι όπως μνήμη, κριτική ικανότης, αντίληψις, προσανατολισμός ελέγχονται φυσιολογικαί.
Κατά το διαρρεύσαν διάστημα από το προηγούμενο Ι.Σ. Ημερ. 23.11.90 συνέβησαν μερικαί ελαφραί υποτροπαί λόγω της φύσεως της νόσου του αι οποίαι βεβαίως δεν μπορούν να αποκλεισθούν και μελλοντικώς."
Η Επιτροπή στη συνεδρίασή της στις 3 Απριλίου 1991 αποφάσισε να ξανασταλεί το θέμα στον Πρώτο Ιατρικό Λειτουργό, μέσω του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών, προκειμένου να λάβει υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία και ιδιαίτερα την τελευταία έκθεση του Ιατροσυμβουλίου και να αιτιολογήσει το αποτέλεσμα στο οποίο θα καταλήξει.
(Παράρτημα 15)
Ο Πρώτος Ιατρικός Λειτουργός έστειλε τις απόψεις του στην Επιτροπή με την επιστολή του της 28 Μαΐου 1991. Με νεώτερή του επιστολή με ημερομηνία 20 Ιουνίου 1991 αναδιατύπωσε ο Πρώτος Ιατρικός Λειτουργός το περιεχόμενο της τελευταίας παραγράφου της πρώτης του επιστολής με ημερομηνία 28 Μαΐου 1991. (Παραρτήματα 16 και 17 αντίστοιχα)
"Πρόεδρο
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
(Μέσω Δ.Ι.Υ. & Υ.Δ.Υ.)
ΘΕΜΑ:- Γεώργιος Τσαγγαράς, υποψήφιος για διορισμό στη θέση Ακολούθου στην Εξωτερική Υπηρεσία της Δημοκρατίας.
................
Σε συνέχεια της επιστολής μου προς υμάς με αρ. Φακ. Π.Ι.Α. 23/87/20 ημερ. 28/5/1991 σχετικά με το πιο πάνω θέμα, επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι η τελευταία παράγραφος αυτής χρήζει αναδιατύπωσης ως ακολούθως :-
'Υπό το φώς των πιο πάνω εκτεθέντων και κυρίως της γνώμης του θεράποντα Ιατρού (ίδετε σημείωμα) ότι ο υποψήφιος χρήζει συστηματικής θεραπευτικής αγωγής υπό σταθερά ιατρική παρακολούθηση κρίνεται ότι ούτος δεν είναι κατάλληλος από πλευράς υγείας για την θέση και κατά συνέπεια αίρεται η προηγούμενη πιστοποίησή μου ημερομηνίας 7.11.90".
Στη συνέχεια στάληκε στην Επιτροπή νέα επιστολή από τον Πρώτο Ιατρικό Λειτουργό ημερομηνίας 26 Μαΐου 1991 στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρονται:
"Κατόπιν διεξοδικής και εις βάθος μελέτης όλων των διαθέσιμων στοιχείων, έντονος υπήρξε ο προβληματισμός και τούτο για το συμφέρον της Δημόσιας Υπηρεσίας αλλά και του υποψήφιου καθώς επίσης για λόγους νομικής και ηθικής τάξης.
Ως εκ τούτου εθεωρήθη απαραίτητο και σκόπιμο να ζητηθεί εκ νέου η γνώμη του Ιατρού Βασίλη Χ "Βασίλη Ψυχίατρου στη Ψυχιατρική Πτέρυγα του Νοσοκομείου Λεμεσού - κάτω από την παρακολούθηση του οποίου ήταν και είναι ο υποψήφιος για διορισμό (ψυχιατρική εκτίμηση για τον υποψήφιο εζητήθη από τον Ιατρό Β. Χ"Βασίλη και κατά την πρώτη παρουσίαση του υποψηφίου και εδόθη στις 2.11.1990).
Σύμφωνα με το νέο Ιατρικό Σημείωμα του Ιατρού Β. Χ"Βασίλη Ημερ. 8.5.1991, αντίγραφο του οποίου επισυνάπτεται, ο υποψήφιος για διορισμό κος. Γεώργιος Τσαγγαράς παρουσίασε πρόσφατη υποτροπή και ενοσηλεύθη για μικρό χρονικό διάστημα στην Ψυχιατρική Πτέρυγα του Νοσοκομείου Λεμεσού και βρίσκεται σε ψυχοπροφυλακτική αγωγή με άλατα Λιθίου από τριμήνου, την οποία και συνεχίζει να λαμβάνει.
Υπό το φως των αμέσως πιο πάνω εκτεθέντων και κυρίως της γνώμης του θεράποντα Ιατρού (ίδετε σημείωμα) ότι ο υποψήφιος χρήζει συστηματικής φαρμακευτικής αγωγής υπό σταθερή ιατρική παρακολούθηση, κρίνεται ότι ούτος κατά την παρούσα φάση δεν πληροί τις προϋποθέσεις διορισμού και συνεπώς δύναται να ληφθεί αντικειμενικά και δίκαια η απόφαση άρσεως του διορισμού του και για ταύτης αίρεται.
Επισυνάφθη δε το ακόλουθο σημείωμα, ημερομηνίας 8 Μαΐου 1991.
"ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του Αρχείου της Ψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Λεμεσού, ο Τσαγγαράς Γεώργιος, γεννηθείς το 1956 στην Αμμόχωστο και τώρα κάτοικος Λεμεσού, πρωτοεξετάστηκε στο εξωτερικό ιατρείο μας, στις 30.6.1986 σε μια μόνο συνεδρία και επαναλήφθηκε η συνεργασία του με την υπηρεσία μας στις 27.7.1988. Έκτοτε συστηματικά επισκέπτεται το εξωτερικό μας ιατρείο, μέχρι πρόσφατα.
Αναφέρονται προηγούμενες νοσηλείες του στο εξωτερικό, σε ιδιωτική ψυχιατρική κλινική στη Κύπρο και δύο νοσηλείες του στη κλινική μας.
Ο ασθενής βρίσκεται υπό την ιατρική μου παρακολούθηση από τον Ιούλιο του 1989 και έκτοτε παρουσίασε βραδεία αλλά σταθερή βελτίωση, στη ψυχική του κατάσταση, ενώ από τον Απρίλιο του 1990 βρισκόταν σε νορμοθυμία και πλήρως απαλλαγμένος από στοιχεία ενεργού ψυχοπαθολογίας, ψυχωσικού τύπου, λαμβάνοντας αγωγή με Rivotvil 2mg I B.D. και Ativan 1mg 1 noct.
Πρόσφατα παρουσίασε υποτροπή μετά από έντονη ψυχοκοινωνική πίεση, που χρονικά συνδεόταν με αναμονή διορισμού του στο Διπλωματικό Σώμα και του χορηγήθηκε φαρμακευτική αγωγή με μείζονα ηρεμιστικά. Στη συνέχεια ετέθη σε ψυχοπροφυλακτική αγωγή με άλατα Λιθίου που συνεχίζει να παίρνει από σχεδόν τριμήνου τώρα (Priadel 1XOXΙΙ) και στο διάστημα αυτό είναι και πάλι νορμοθυμικός.
Από το ιστορικό της νόσου του, τη σύνολη συνεργασία που είχα με τον ασθενή, καθώς και την ανταπόκρισή του στην κατά διαστήματα χορηγούμενη φαρμακευτική αγωγή, εκτιμώ ότι:
α) Πάσχει από Συναισθηματική Διαταραχή, διπολικού τύπου (κατά DSM-ΙΙΙ) ή Μανιοκατάθλιψη (κατά ICD-9).
β) Οι διαγνώσεις της Σχιζοσυναισθηματικής Διαταραχής ή Σχιζοφρενικής Διαταραχής (ή ψύχωσης κατά ICD-9), θα πρέπει να θεωρηθούν ως λιγότερο πιθανές, λόγω του μακρού διαστήματος νορμοθυμίας που παρουσίασε και της έλλειψης υπολειμματικών στοιχείων, ψυχωσικής τάξης, κατά τη χρονική περίοδο της νορμοθυμίας του.
Η πρόγνωση της Συναισθηματικής Διαταραχής, όπως είναι γνωστό, είναι καλύτερη από εκείνη της Σχιζοσυναισθηματικής και Σχιζοφρενικής Διαταραχής. Από τους ασθενείς που πάσχουν από Συναισθηματική Διαταραχή καλύτερη πρόγνωση έχουν όσοι παρουσιάζουν μανιακά συμπτώματα κατά τη φάση υποτροπής τους (όπως είναι και η περίπτωση του ασθενούς). Η ανταπόκριση στη χορηγηθείσα σ' αυτόν, για πρώτη φορά, φαρμακευτικής αγωγής με άλατα Λιθίου εκτιμάται, με κλινικά κριτήρια, ικανοποιητική. Το θετικό αποτέλεσμα της νεοχορηγηθείσας αγωγής, υπήρξε φανερό εντός λίγων εβδομάδων από την έναρξή της, παρόλο που σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις απαιτείται πολύμηνη (εξάμηνη) περίοδος χορήγησής της για να εκδηλωθεί.
Συμπέρασμα: Ο ασθενής νοσεί από χρόνιο ψυχικό νόσημα και χρήζει συστηματικής φαρμακευτικής αγωγής υπό σταθερή ιατρική παρακολούθηση. Η χορηγηθείσα αγωγή με άλατα Λιθίου μέχρι σήμερα, κρίνεται αποτελεσματική. Εκτιμάται ότι ο ασθενής, στην παρούσα φάση, είναι ικανός ν' ανταποκριθεί σε ικανοποιητικό βαθμό, στις κοινωνικές και επαγγελματικές του υποχρεώσεις."
Η Επιτροπή στη συνεδρίασή της στις 24 Ιουνίου 1991 αποφάσισε ότι ο Γεώργιος Τσαγγαράς δε δύναται να διοριστεί στη θέση Ακόλουθου, Εξωτερική Υπηρεσία, διότι δεν πληροί μια από τις προϋποθέσεις του άρθρου 31 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, δηλαδή δεν έχει πιστοποιηθεί ως κατάλληλος από πλευράς υγείας για να διοριστεί.
Είναι η θέση του αιτητή ότι η Επιτροπή ενήργησε κάτω από πλάνη και ότι δεν έκανε τη δέουσα έρευνα. Ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί. Αντίθετα η Επιτροπή έκανε την έρευνα εκείνη που απαιτείτο για τη διαπίστωση της καταλληλότητας του αιτητή. Σε αντίθεση θα μπορούσε ένας να ισχυριστεί ότι, αν παρέλειπε την έρευνα αυτή, η απόφαση θα έπασχε. Ισχυρίζεται επίσης ο αιτητής ότι η Επιτροπή δεν καθόρισε ποια έκθεση υιοθετεί. Τούτο δεν είναι ακριβές γιατί είναι φανερό ποια πιστοποίηση δέχτηκε η Επιτροπή, η οποία είχε μπροστά της ολοκληρωμένη εικόνα και με βάση τα στοιχεία αυτά, όπως φαίνεται στο πιο πάνω πρακτικό, κατέληξε στις προσβαλλόμενες αποφάσεις. Στο πρακτικό της συνεδρίασης της της 24 Ιουνίου 1991 αναφέρονται:
"Ο Πρώτος Ιατρικός Λειτουργός Λευκωσίας κ. Σπύρος Λακαταμίτης, με επιστολές του με ημερομηνίες 28.5.9.1 και 20.6.91, έχει άρει την προηγούμενη πιστοποίηση για καταλληλότητα από πλευράς υγείας του επιλεγέντος για τη θέση Ακόλουθου Γεώργιου Τσαγγαρά.
Ύστερα από αυτό, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δεν έχει άλλη εκλογή παρά να αποφασίσει ότι αυτός δε δύναται να διοριστεί, διότι δεν πληροί μια από τις προϋποθέσεις του άρθρου 31 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, δηλαδή δεν έχει πιστοποιηθεί ως κατάλληλος από πλευράς υγείας για να διοριστεί.
Ύστερα από αυτό, η Επιτροπή αποφάσισε να προχωρήσει στην επιλογή άλλου υποψηφίου για την κενή θέση'".
Είναι σαφές ότι τα στοιχεία του φακέλου, σε ό,τι αφορά την καταλληλότητα του αιτητή από πλευράς υγείας, απαιτούσαν την περαιτέρω διερεύνηση του θέματος και η Επιτροπή εκπλήρωσε το καθήκον της κάτω από τις αρχές όπως καθιερώθηκαν από τη νομολογία μας προβαίνοντας στην έρευνα του θέματος.
Μετά δε το τελευταίο πιστοποιητικό του Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού δεν είχε άλλη εκλογή παρά να πάρει την επίδικη απόφαση.
Πριν να κλείσω την απόφαση αυτή θεωρώ απαραίτητο να πω ότι ενόψει της κατάληξής μου επί της ουσίας θεωρώ περιττό να εξετάσω τις προδικαστικές ενστάσεις.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει μια και η απόρριψη της πρώτης θεραπείας συμπαρασύρει και τη δεύτερη αιτουμένη θεραπεία.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν γίνεται όμως διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.