|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 3211
21 Σεπτεμβρίου, 1992
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 491/89).
Φορολογία — Φορολογία Εισοδήματος — Νομοθετικό Καθεστώς — Οι περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμοι του 1978-1987 όπως τροποποιήθηκαν με τον Νόμο Αρ. 164/87 — Άρθρο 18 — Θέση σε ισχύ του τροποποιητικού νόμου από 1/1/1989 φορολογικού έτους — Ο σκοπός του νομοθέτη είναι σαφής — Ο νόμος δεν εφαρμόζεται για φορολογικά έτη πριν το 1989 έστω κι αν η επιβολή της φορολογίας γίνεται κατά ή μετά το 1989.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε με την προσφυγή της αυτή τις αποφάσεις των καθ' ων η αίτηση με την οποία τους επιβλήθηκε ποσό ίσο προς 5% επί του ποσού του πληρωτέου φόρου για τα φορολογικά έτη 1982 και 1983.
Ήταν εισήγηση του δικηγόρου της αιτήτριας εταιρείας πως η πρόνοια του Άρθρου 39(2) των περί βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων του 1978-1987, το οποίο τροποποιήθηκε με τον Ν. 164/87 δεν είχε εφαρμογή στις επίδικες φορολογίες γιατί σύμφωνα με το Άρθρο 18 του Ν. 164/87 ο νόμος ετίθετο σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου, 1989, φορολογικού έτους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Το νομικό τούτο θέμα, όπως διατυπώνεται στην παρούσα προσφυγή, εγέρθηκε και στην προσφυγή αρ. 11/91, Zet Secretarial Ltd ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερ. 22.7.91 και ο αδελφός Δικαστής Αρτεμίδης αναφέρει τα ακόλουθα στην απόφασή του, την οποία υιοθετώ:
"Επισημαίνω την ακριβολογία του νομοθέτη, που δεν χρησιμοποιεί τη φράση 'του αρχομένου την 1ην Ιανουαρίου 1989 έτους', αλλά 'του αρχομένου την 1ην Ιανουαρίου 1989 φορολογικού έτους'. Ορίζεται δηλαδή ρητά η έναρξη εφαρμογής του Νόμου όχι μόνο με αναφορά στο ημερολογιακό έτος μόνο, αλλά και στην ιδιαιτερότητα του χρόνου για σκοπούς φόρου εισοδήματος, ήτοι του φορολογικού έτους του 1989. Η πρόνοια αυτή δεν είναι τυχαία. Συνάδει απόλυτα με τις διατάξεις που εισάγονται στα προηγούμενα άρθρα του Νόμου 164/87, με τις οποίες δημιουργούνται, για πρώτη φορά, διάφορες υποχρεώσεις του φορολογουμένου σε σχέση με το χρόνο υποβολής δηλώσεων εισοδήματος, λογαριασμών κ.λ.π., οι οποίες και ισχύουν από το φορολογικό έτος 1989 και μετέπειτα, εφόσον δεν μπορούν να εφαρμοστούν στα προηγούμενα φορολογικά έτη."
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Zet Secretarial Ltd ν. Δημοκρατίας & Άλλου (1991) 4(Δ) Α.Α.Δ. 2690.
Προσφυγή.
Προσφυγή για δήλωση του Δικαστηρίου ότι η φορολογία 82/89/04 και/ή η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να απαιτήσουν από τους αιτητές για το φορολογικό έτος 1982 ποσόν ίσον προς 5% στο ποσό του πληρωτέου φόρου το οποίον ανέρχεται σε £2,478,69, είναι άκυρη και χωρίς οποιοδήποτε νόμιμο αποτέλεσμα.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους αιτητές.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, Α' για τον καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η αιτήτρια εταιρεία με την παρούσα προσφυγή ζητά:
1. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η Φορολογία 82/89/04 και/ή η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να απαιτήσουν από τους αιτητές για το φορολογικό έτος 1982 ποσό ίσον προς 5% πάνω στο ποσό του πληρωτέου φόρου, το οποίο ανέρχεται σε £2.478,69, είναι άκυρη και άνευ οιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.
2. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η Φορολογία 83/89/04 και/ή η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να απαιτήσουν από τους αιτητές για το φορολογικό έτος 1983 ποσό ίσον με 5% πάνω στο ποσό του πληρωτέου φόρου, ο οποίος ανέρχεται σε £874,70, είναι άκυρη και άνευ οιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.
Η αιτήτρια εταιρεία είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και στις 9.11.83 υπέβαλε ελεγμένους λογαριασμούς και δηλώσεις φόρου εισοδήματος για το 1982 και στις 21.11.84 για το 1983. Η υποβολή αυτή δεν έγινε έγκαιρα, δηλαδή προ της 1.7.83 και προ της 1.7.84, αντίστοιχα, σύμφωνα με το άρθρο 39(2) των περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων του 1978-1987.
Αφού απεσύρθη η προηγούμενη προσφυγή της αιτήτριας εταιρείας με αρ. 627/86, που αφορούσε την επιβολή έκτακτης εισφοράς για τις τριμηνίες 1/79-4/83, στις 26.4.89 στάληκαν νέες φορολογίες στην εταιρεία για τα έτη 1982 και 1983, που αποτελούσαν τελικές φορολογίες για διευθέτηση ένστασης και μεταξύ άλλων, συνεπληρώθη και η παράγραφος 4 των σημειώσεων "Πληρωμή Φόρου" επί της ειδοποίησης επιβολής φορολογίας, η οποία αναφέρει επί λέξει τα εξής:
"Επειδή η καθυστέρηση στη διενέργεια της βεβαίωσης οφείλεται στη δική σας αδικαιολόγητη παράλειψη θα επιβαρυνθείτε με ποσό ίσο με 5% πάνω στο ποσό του πληρωτέου φόρου "
Με την επιστολή τους ημερ. 5.6.89, οι ελεγκτές της αιτήτριας διαμαρτυρήθηκαν για την επιβολή του 5% πάνω στο ποσό του πληρωτέου φόρου για τα έτη 1980,1982 και 1983, για το λόγο ότι η βεβαίωση της φορολογίας δεν οφειλόταν σε δική τους αδικαιολόγητη παράλειψη.
Στις 9.6.89, ο εκ των υπαλλήλων του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων κ. Π. Παναγίδης, Αρχιφοροθέτης, επικοινώνησε τηλεφωνικώς με το συνέταιρο του ελεγκτικού οίκου της αιτήτριας εταιρείας και του ανάφερε ότι, σχετικά με το 5% επί του ποσού του οφειλόμενου φόρου έχει εκδοθεί η εγκύκλιος με αρ. Ε.Πρ.118/νΐΠ της 27.3.89, με την οποία δίδονται οδηγίες στις περιπτώσεις άρνησης των φορολογουμένων να καταβάλουν το 5% για φορολογίες που οι λογαριασμοί ή οι δηλώσεις υποβλήθηκαν μέχρι 31.12.88, τότε θα εισπράττεται το κεφάλαιο και ο τόκος μόνο καθότι έγινε εισήγηση για τροποποίηση της νομοθεσίας. Σε περίπτωση που δεν θα περάσει το τροποποιητικό νομοσχέδιο, τότε μόνο το ποσό του 5% θα είναι πληρωτέο και απαιτητό. Κατόπιν τούτου, ο συνέταιρος του ελεγκτικού οίκου της αιτήτριας ανάλαβε να ειδοποιήσει τους πελάτες του να πληρώσουν μόνο το κεφάλαιο και τον τόκο, χωρίς το 5%. Αντί όμως να καταβάλουν οι πελάτες του τα οφειλόμενα ποσά χωρίς το 5%, καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή.
Το άρθρο 39(2), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 15 του Ν. 164/87, αναφέρει τα ακόλουθα:
"(2) Οσάκις η καθυστέρησις εις την διενέργειαν βεβαιώσεως οφείλεται εις αδικαιολόγητον παράλειψιν του φορολογουμένου, καταβάλλεται ποσόν εκ πέντε τοις εκατόν επί του ποσού του οφειλομένου φόρου ως και τόκος προς εννέα τοις εκατόν ετησίως από της πρώτης ημέρας του Δεκεμβρίου, του έτους εις το οποίον αναφέρεται η βεβαίωσις, ανεξαρτήτως του έτους εν τω οποίω όντως εγένετο η τοιαύτη βεβαίωσις."
Πριν την τροποποίηση του πιο πάνω άρθρου με το Ν. 164/87, που ψηφίστηκε στις 10.7.87, ο Διευθυντής Φόρου Εισοδήματος δεν εδικαιούτο να εισπράξει πέραν του τόκου και το επιπρόσθετο ποσό του 5% επί του ποσού του οφειλόμενου φόρου.
Το άρθρο 18 του Ν. 164/87 ρητά αναφέρει ότι, "Ο παρών Νόμος τίθεται εν ισχύϊ από του αρχομένου την 1ην Ιανουαρίου, 1989, φορολογικού έτους" και το νομικό ζήτημα που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση είναι κατά πόσο οι πρόνοιες του πιο πάνω αναφερόμενου νόμου εφαρμόζονται σε φορολογία που επιβάλλεται μετά την 1.1.89, ανεξάρτητα από το φορολογικό έτος στο οποίο αναφέρεται.
Το νομικό τούτο θέμα, όπως διατυπώνεται στην παρούσα προσφυγή, εγέρθηκε και στην προσφυγή αρ. 11/91, Zet Secretarial Ltd ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερ. 22.7.91 και ο αδελφός Δικαστής Αρτεμίδης αναφέρει τα ακόλουθα:
"Είναι η εισήγηση του δικηγόρου της αιτήτριας ότι η πρόνοια του πιο πάνω άρθρου είναι σαφής και δεν επιδέχεται καμιάς άλλης ερμηνείας. Εφαρμόζεται δηλαδή από το φορολογικό έτος της 1ης Ιανουαρίου, 1989 και μετέπειτα. Στην εξεταζόμενη υπόθεση η δήλωση αφορά το φορολογικό έτος 1988, και επομένως δεν εμπίπτει στις πρόνοιές του.
Η θέση του δικηγόρου της Δημοκρατίας είναι πως ο Νόμος εφαρμόζεται για όλες τις φορολογίες που γίνονται μετά την 1η Ιανουαρίου, 1989, ανεξάρτητα από το φορολογικό έτος στο οποίο αφορούν. Η αιτήτρια δεν υπέβαλε έγκαιρα τους λογαριασμούς της για το έτος 1988, ούτε κατέβαλε τον οφειλόμενο φόρο, όπως προβλέπεται στο άρθρο 13 των περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων.
Έχω τη γνώμη πως η εισήγηση του δικηγόρου της αιτήτριας είναι ορθή. Το άρθρο 18 του Νόμου 164/87, έχει ως εξής:
"Ο παρών νόμος τίθεται εν ισχύϊ από του αρχομένου την 1ην Ιανουαρίου, 1989, φορολογικού έτους.
Επισημαίνω την ακριβολογία του νομοθέτη, που δεν χρησιμοποιεί τη φράση 'του αρχομένου την 1ην Ιανουαρίου 1989 έτους', αλλά 'του αρχομένου την 1ην Ιανουαρίου 1989 φορολογικού έτους'. Ορίζεται δηλαδή ρητά η έναρξη εφαρμογής του Νόμου όχι μόνο με αναφορά στο ημερολογιακό έτος μόνο, αλλά και στην ιδιαιτερότητα του χρόνου, για σκοπούς φόρου εισοδήματος, ήτοι του φορολογικού έτους του 1989. Η πρόνοια αυτή δεν είναι τυχαία. Συνάδει απόλυτα με τις διατάξεις που εισάγονται στα προηγούμενα άρθρα του Νόμου 164/87, με τις οποίες δημιουργούνται, για πρώτη φορά, διάφορες υποχρεώσεις του φορολογουμένου σε σχέση με το χρόνο υποβολής δηλώσεων εισοδήματος, λογαριασμών κ.λ.π., οι οποίες και ισχύουν από το φορολογικό έτος 1989 και μετέπειτα, εφόσον δεν μπορούν να εφαρμοστούν στα προηγούμενα φορολογικά έτη."
Η πιο πάνω απόφαση με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και την υιοθετώ.
Σαν επακόλουθο, η προσφυγή γίνεται αποδεκτή και οι επίδικες πράξεις ακυρώνονται με έξοδα υπέρ της αιτήτριας εταιρείας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.