|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2667
28 Ιουλίου, 1992
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ Χ" ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 460/90).
Κοινωνικές Ασφαλίσεις — Σύνταξη — Ο Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμος τον 1980 (Ν. 41/80) (όπως τροποποιήθηκε από το Άρθρο 11 του Νόμου 11 τον 1983) — Άρθρο 36Α — Μείωση συντάξιμου ορίου ηλικίας για όσους εργάστηκαν ως μεταλλωρύχοι — Αναγνώριση μείωσης ενός έτους για κάθε πέντε έτη απασχόλησης ως μεταλλωρύχος — Έννοια τον "μεταλλωρύχου" όπως ορίζεται στο Νόμο — Εύλογη η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να αναγνωρίσουν στον αιτητή μόνο έξη χρόνια απασχόλησης ως μεταλλωρύχου.
Προς υποστήριξη της προσφυγής του, κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να του αναγνωρίσουν μείωση της συντάξιμης ηλικίας του κατά ένα μόνο χρόνο, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι οι καθ' ων η αίτηση ενήργησαν καθ' υπέρβαση ή/και κατάχρηση εξουσίας, ότι παραβίασαν την αρχή της ισότητας και της χρηστής διοίκησης, με πλάνη ως προς τα γεγονότα και κατά παράβαση των προνοιών του Νόμου.
Ο αιτητής είχε υποβάλει αίτηση για μείωσης της συντάξιμης ηλικίας του επικαλούμενος τις πρόνοιες του Άρθρου 36Α, του Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου 1980 (Ν. 41/80) (όπως τροποποιήθηκε από το Άρθρο 11 του Νόμου 11/83), βάσει των οποίων οι εργαζόμενοι ως μεταλλωρύχοι δικαιούνταν μείωση της συντάξιμης ηλικίας τους για ένα χρόνο για κάθε πέντε χρόνια απασχόλησής τους ως μεταλλωρύχοι.
Οι καθ' ων η αίτηση αναγνώρισαν ότι ο αιτητής εργάστηκε ως μεταλλωρύχος για έξι χρόνια, από το 1957-1963, και ότι η απασχόληση του από το 1964-1974 δεν καλυπτόταν από την έννοια του όρου "μεταλλωρύχος".
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Όπως προκύπτει από τις νομοθετικές πρόνοιες του άρθρου 36Α, η ερμηνεία του όρου "μεταλλωρύχος" δημιουργεί δύο κατηγορίες δικαιούχων για μείωση της συντάξιμης ηλικίας. Η πρώτη κατηγορία καλύπτει αυτούς που εργάζονται σε υπόγεια μεταλλεία, ενώ η δεύτερη κατηγορία καλύπτει άτομα που απασχολούνται σε επιφανειακά μεταλλεία, με την προϋπόθεση ότι στη δεύτερη κατηγορία η επιφανειακή απασχόληση πρέπει να έχει άμεση σχέση με την παραγωγή ή τον εμπλουτισμόν του μεταλλεύματος για να καθίσταται ένας δικαιούχος.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η περίοδος πριν το 1957 ορθά δεν λήφθηκε υπόψη, εφόσον βάσει της σχετικής νομοθεσίας δεν υπολογίζεται.
Όσον αφορά την περίοδο από το 1964 μέχρι το 1974, είναι η θέση των καθ' ων η αίτηση ότι η απασχόλησή του αυτή, ενόψει των καθηκόντων του όπως τα δήλωσε ο ίδιος, δεν εμπίπτει στην έννοια του όρου "μεταλλωρύχου", γιατί η απασχόλησή του αυτή δεν είχε άμεση σχέση με την παραγωγή ή τον εμπλουτισμό του μεταλλεύματος.
Η εξουσία του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της διοικητικής πράξης, και στη διακρίβωση κατά πόσο η Διοίκηση υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας, και δεν επεμβαίνει όταν η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στην κρίση του διοικητικού οργάνου, εκτός αν φανεί ότι υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο ή κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας.
Από τα γεγονότα που ευρίσκονται ενώπιόν μου έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απασχόληση του αιτητή, ενόψει των καθηκόντων που εκτελούσε και τα οποία καθορίζει ο ίδιος στη σχετική δήλωσή του ημερομηνίας 17/3/1990, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είχε άμεση σχέση με την παραγωγή ή τον εμπλουτισμό του μεταλλεύματος.
Συνεπώς, δεν πληρεί την ιδιότητα του μεταλλωρύχου, όπως προσδιορίζεται ο όρος αυτός στο πιο πάνω Άρθρο 36Α(4) του Νόμου.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα. Αναφερόμενη Υπόθεση:
Λουκά ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1864.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ημερομηνίας 2/4/1990, με την οποία θεωρήθηκε ότι εδικαιούτο σε μείωσης της συντάξιμης ηλικίας του κατά ένα μόνο χρόνο.
Αρ. Γεωργίου, για τον αιτητή.
Δ. Παπαδοπούλου (κα) Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ημερομηνίας 2/4/1990, με την οποία θεωρήθηκε ότι εδικαιούτο σε μείωση της συντάξιμης ηλικίας του κατά ένα μόνο χρόνο.
Στις 28/2/1990 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για σύνταξη γήρατος πριν τη συμπλήρωση της συντάξιμης ηλικίας του, επικαλούμενος τις πρόνοιες του άρθρου 36Α, του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου 1980 (Νόμος Αρ. 41 του 1980, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 11 του Νόμου 11 του 1983) [ο Νόμος].
Ο αιτητής εργάστηκε στην Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία (εταιρεία) από το Μάϊο του 1948 μέχρι και τον Αύγουστο του 1974. Όπως έχει δηλώσει στο σχετικό έντυπο "Δήλωσις Απασχολήσεως Μεταλλωρύχων", που υπέβαλε στις 10/2/1990, και στην κατάθεση του, που έδωσε στις 17/3/1970, σε επιθεωρητή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο αιτητής ξεκίνησε δουλειά σαν βοηθός εργολάβος στις γαλαρίες και αργότερα πήρε δουλειά σαν οδηγός κάδων που μετέφεραν στην επιφάνεια μετάλλευμα ή προσωπικό. Το Δεκέμβριο του 1963 έφυγε από τα υπόγεια και άρχισε δουλειά στην επιφάνεια σαν βοηθός οδηγού τραίνου που μετέφερε μετάλλευμα στους μύλους. 'Οταν δεν είχε δουλειά στο τραίνο βοηθούσε στην επιδιόρθωση των γραμμών τους. Σαν βοηθός οδηγός τραίνου επίσης ξεφόρτωνε τα βαγόνια ανοίγοντας τις πόρτες για να φύγει το μετάλλευμα.
Η αίτηση του αιτητή εξετάστηκε από την αρμόδια αρχή η οποία, με επιστολή της με ημερομηνία 2/4/1990, τον πληροφόρησε ότι σύμφωνα με τη Νομοθεσία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, η συντάξιμη ηλικία μεταλλωρύχων μειώνεται κατά ένα χρόνο για κάθε συμπληρωμένη πενταετή περίοδο εργασίας σε μεταλλείο, αλλά επειδή εργάσθηκε σε μεταλλείο για έξι χρόνια, δικαιούταν σε μείωση της συντάξιμης ηλικίας του κατά ένα χρόνο και επίσης ότι η απασχόληση του για την περίοδο 1964-1974 δεν είχε εγκριθεί, διότι δεν καλύπτετο από τον όρο "μεταλλωρύχος".
Σαν αποτέλεσμα της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αυτή, με την οποία ζητά ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης για την περίοδο που δεν του αναγνωρίστηκε ότι ήταν μεταλλωρύχος, και δήλωση του Δικαστηρίου ότι δικαιούται σε πρόωρη σύνταξη για τρία χρόνια.
Είναι η θέση του αιτητή ότι οι καθ' ων η αίτηση ενήργησαν καθ' υπέρβαση ή/και κατάχρηση εξουσίας, παραβίασαν την αρχή της ισότητας και της χρηστής διοίκησης σε βάρος του και ότι ενήργησαν κατά παράβαση των προνοιών του Νόμου. Είναι επίσης ο ισχυρισμός του ότι οι καθ' ων η αίτηση πλανήθηκαν, όσον αφορά τα πραγματικά γεγονότα, και δεν αξιολογήθηκαν ορθά τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους σε σχέση με την υπηρεσία του σαν μεταλλωρύχου.
Οι σχετικές πρόνοιες του άρθρου 36Α του Νόμου, στο οποίο βασίζεται η επίδικη απόφαση, είναι οι ακόλουθες:-
"36Α(1) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 36, εις την περίπτωσιν μεταλλωρύχου η συντάξιμος ηλικία μειώνεται κατά εν έτος δι' εκάστην συμπεπληρωμένην πενταετή περίοδον απασχολήσεως εις μεταλλείον, εν ουδεμιά όμως περιπτώσει η συντάξιμος ηλικία δύναται να είναι μικροτέρα των εξήκοντα ετών.
Νοείται ότι απασχόλησις εις μεταλλείον προ της 7ης Ιανουαρίου 1957 δεν υπολογίζεται.
(2) ...............................
(3) .................................
(4) Δια τους σκοπούς του παρόντος άρθρου:
..................................
'μεταλλωρύχος' σημαίνει πρόσωπον απασχολούμενον υπογείως εις μεταλλείον ή επιφανειακώς εις μεταλλείον, νοουμένου ότι η απασχόλησις αυτού έχει άμεσον σχέσιν με την παραγωγήν ή τον εμπλουτισμόν του μεταλλεύματος."
Όπως προκύπτει από τις πιο πάνω νομοθετικές πρόνοιες η ερμηνεία του όρου "μεταλλωρύχος" δημιουργεί δύο κατηγορίες δικαιούχων για μείωση της συντάξιμης ηλικίας. Η πρώτη κατηγορία καλύπτει αυτούς που εργάζονται σε υπόγεια μεταλλεία, ενώ η δεύτερη κατηγορία καλύπτει άτομα που απασχολούνται σε επιφανειακά μεταλλεία, με την προϋπόθεση ότι στη δεύτερη κατηγορία η επιφανειακή απασχόληση πρέπει να έχει άμεση σχέση με την παραγωγή ή τον εμπλουτισμόν του μεταλλεύματος για να καθίσταται ένας δικαιούχος (βλ. Λουκά ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 223/89, απόφαση ημερομηνίας 30/5/1990).
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η περίοδος πριν το 1957 ορθά δεν λήφθηκε υπόψη, εφόσον βάσει της σχετικής νομοθεσίας δεν υπολογίζεται.
Όσον αφορά την περίοδο από το 1964 μέχρι το 1974 είναι η θέση των καθ' ων η αίτηση ότι, η απασχόλησή του αυτή, ενόψει των καθηκόντων του όπως τα δήλωσε ο ίδιος, δεν εμπίπτει στην έννοια του όρου "μεταλλωρύχος", γιατί η απασχόληση του αυτή δεν είχε άμεση σχέση με την παραγωγή ή τον εμπλουτισμό του μεταλλεύματος.
Η εξουσία του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της διοικητικής πράξης και στη διακρίβωση κατά πόσο η Διοίκηση υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας και δεν επεμβαίνει, όταν η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή, στην κρίση του διοικητικού οργάνου, εκτός αν φανεί ότι υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο, ή κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας.
Από τα γεγονότα που ευρίσκονται ενώπιόν μου έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απασχόληση του αιτητή, ενόψει των καθηκόντων που εκτελούσε και τα οποία καθορίζει ο ίδιος στη σχετική δήλωσή του, ημερομηνίας 17/3/1990, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είχε άμεση σχέση με την παραγωγή ή τον εμπλουτισμό του μεταλλεύματος. Συνεπώς, δεν πληροί την ιδιότητα του μεταλλωρύχου, όπως προσδιορίζεται ο όρος αυτός στο πιο πάνω άρθρο 36Α(4) του Νόμου.
Επίσης, όσον αφορά το θέμα της αιτιολογίας, από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου που βρίσκεται ενώπιόν μου, εξάγεται επαρκής αιτιολογία ώστε να θεωρήσω τον ισχυρισμό αυτό ανεδαφικό.
Τέλος δεν έχει παρουσιαστεί οτιδήποτε που να στοιχειοθετεί ισχυρισμό περί άνισης μεταχείρισης.
Ενόψει των πιο πάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στους καθ' ων η αίτηση, λήφθηκε ορθά και μέσα στα πλαίσια της διακριτικής εξουσίας των καθ' ων η αίτηση, σύμφωνα με το Νόμο.
Συνεπώς η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.