|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2577
17 Ιουλίου, 1992
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ,
Αιτητής, ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 280/91).
Οι Περί Προσωρινής Εισαγωγής (Ιδιωτικά Οχήματα και Αεροσκάφη) Κανονισμοί του 1968 — Κανονισμοί 3 και 6 — Ατελής εισαγωγή οχήματος για επισκέπτη — Το όχημα οφείλεται όπως επανεξαχθεί με το τέλος τον χρόνου για τον οποίο δόθηκε η άδεια — Νόμιμη η απόφαση του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων να μην επιτρέψει την τελώνιση του οχήματος.
Ο αιτητής, που είχε εισάξει αυτοκίνητο με προσωρινή ατέλεια ως επισκέπτης, προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να απορρίψουν αίτημά του για τελωνισμό του αυτοκινήτου, επειδή όπως δήλωσε σκόπευε να εγκατασταθεί μόνιμα στην Κύπρο.
Η απόρριψη της αίτησής του βασίστηκε στις πρόνοιες του Κανονισμού 6 των Περί Προσωρινής Εισαγωγής (Ιδιωτικά Οχήματα και Αεροσκάφη) Κανονισμών του 1968, σύμφωνα με τον οποίο οχήματα, που εισάγονται προσωρινά από επισκέπτες, οφείλεται όπως επανεξαχθούν. Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε πως το έντυπο, βάσει του οποίου δόθηκε η άδεια προσωρινής εισαγωγής, ήταν άκυρο, επειδή ήταν συνταγμένο στην Αγγλική γλώσσα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η άρνηση του Διευθυντή να επιτρέψει το αίτημα του αιτητή είναι σε πλήρη συμφωνία με τον Κανονισμό 6, ο οποίος καθαρά προνοεί για επανεξαγωγή του οχήματος εισαχθέντος, προσωρινά, από επισκέπτη.
Από όλα τα οποία προηγήθηκαν του αιτήματος αυτού του αιτητή είναι επίσης φανερόν ότι, ο ίδιος ο αιτητής είχε ζητήσει, και του δόθηκε, άδεια προσωρινής εισαγωγής του αυτοκινήτου με βάση την ιδιότητά του σαν επισκέπτη και με την ανάληψη υποχρέωσης επανεξαγωγής του αυτοκινήτου.
2. Το έντυπο είναι εντελώς άσχετο με το νομικό ερώτημα που τίθεται στην παρούσα υπόθεση. Η προσφυγή στρέφεται όχι εναντίον του εντύπου αλλά εναντίον της άρνησης του Διευθυντή, ημερομηνίας 4.1.1991, να επιτρέψει την μόνιμη τελώνιση του αυτοκινήτου, αντί την επανεξαγωγή του. Η άρνηση αυτή είναι αυτοτελής διοικητική πράξη εναντίον της οποίας ο αιτητής στρέφεται.
Περαιτέρω, είναι φανερόν ότι ο ίδιος ο αιτητής ανεξάρτητα από τη γλώσσα του εντύπου, βάσισε τόσο την αρχική εισαγωγή του αυτοκινήτου όσο και την μετέπειτα παράταση που ζήτησε, καθώς επίσης και την αλλαγή της μηχανής, στο ότι βρισκόταν στην Κύπρο σαν επισκέπτης και είχε αναλάβει να επανεξάξει το αυτοκίνητο.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία ο αιτητής ζητά να κηρυχθεί άκυρη των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 4.1.1991, με την οποία απόρριψαν αίτηση του όπως του επιτραπεί να τελωνίσει ένα αυτοκίνητο.
Ε. Ευσταθίου, για τον αιτητή.
Λ. Καουτζάνη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά να κηρυχθεί άκυρη η απόφαση του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων, που περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 4.1.1991. Με την πιο πάνω επιστολή ο Διευθυντής απόρριψε αίτηση του αιτητή, με επιστολή του ημερομηνίας 14.12.1990, όπως του επιτραπεί να τελωνίσει ένα αυτοκίνητο.
Το αυτοκίνητο αυτό είχε αρχικά εισάξει ο αιτητής στην Κύπρο στις 23.6.1990, ζητώντας να το εισάξει με προσωρινή ατέλεια σαν επισκέπτης. Ο αιτητής, που είναι κύπριος, κατοικούσε στην Ελλάδα όπου περάτωσε τις σπουδές του. Στον αιτητή δόθηκε άδεια εισαγωγής του αυτοκινήτου με προσωρινή ατέλεια σαν επισκέπτης, με βάση το έντυπο C.104, ημερομηνίας 23.6.1990, για περίοδο τριών μηνών. Η άδεια που του δόθηκε εξυπάκουε την επανεξαγωγή του αυτοκινήτου μετά τη λήξη των τριών μηνών. Στη συνέχεια, και κατά την διάρκεια της τρίμηνης περιόδου, ο αιτητής ζήτησε άδεια αλλαγής της μηχανής του αυτοκινήτου αναφέροντας και πάλι την πρόθεσή του να το επανεξάξει και η άδεια του δόθηκε. Αργότερα ο αιτητής ζήτησε και παράταση της προσωρινής παραμονής του αυτοκινήτου στην Κύπρο για το λόγο όπως ανάφερε: "Προς το παρόν είμαι για διακοπές", και του δόθηκε παράταση μέχρι τις 20.12.1990.
Με την επιστολή του, ημερομηνίας 14.12.1990 ο αιτητής ζήτησε άδεια να τελωνίσει το αυτοκίνητο στην Κύπρο, χωρίς να το επανεξάξει, για το λόγο ότι κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Κύπρο είχε εξεύρει εργασία και σκόπευε να εγκατασταθεί μόνιμα.
Η απόρριψη του αιτήματός του αναφέρεται στην προσωρινή άδεια εισαγωγής του αυτοκινήτου, με βάση την ιδιότητα του αιτητή σαν επισκέπτη, και αναφέρει ότι το αίτημά του δεν μπορεί να γίνει δεκτό με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία.
Οι ισχύοντες κανονισμοί που αναφέρονται στην υπόθεση, και που στηρίζονται στον Περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμο του 1967, είναι οι Περί Προσωρινής Εισαγωγής (Ιδιωτικά Οχήματα και Αεροσκάφη) Κανονισμοί του 1968.
Αναφέρομαι στον Κανονισμό 3 που προνοεί ότι αν ο εισαγωγέας οχήματος πείσει τον Διευθυντή ότι δεν διαμένει κατά κύριο λόγο στη Δημοκρατία, όπου σκοπεύει να παραμείνει μόνο προσωρινά, τότε το όχημα μπορεί να του παραδοθεί χωρίς την καταβολή δασμού. Επίσης, ο Κανονισμός 6 προνοεί ότι το όχημα πρέπει να επανεξαχθεί με τη λήξη της προσωρινής παραμονής του εισαγωγέα ή τη λήξη της περιόδου που καθορίζει ο Διευθυντής.
Στην παρούσα περίπτωση, ο αιτητής ζήτησε να τελωνίσει το αυτοκίνητο, με την επιστολή του ημερομηνίας 14.12.1990, με βάση την προοπτική της μόνιμης εγκατάστασής του στην Κύπρο. Η άρνηση του Διευθυντή να επιτρέψει αυτό το αίτημα είναι σε πλήρη συμφωνία με τον Κανονισμό 6 ανωτέρω, ο οποίος καθαρά προνοεί για επανεξαγωγή του οχήματος εισαχθέντος προσωρινά από επισκέπτη.
Από όλα τα οποία προηγήθηκαν του αιτήματος αυτού του αιτητή είναι επίσης φανερόν ότι ο ίδιος ο αιτητής είχε ζητήσει, και του δόθηκε, άδεια προσωρινής εισαγωγής του αυτοκινήτου με βάση την ιδιότητά του σαν επισκέπτη και με την ανάληψη υποχρέωσης επανεξαγωγής του αυτοκινήτου.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε βασικά στη γραπτή του αγόρευση ότι, το έντυπο, βάσει του οποίου δόθηκε η αρχική άδεια προσωρινής εισαγωγής, ήταν άκυρο, λόγω του ότι ήτο συνταγμένο στην Αγγλική, που δεν αποτελεί επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας.
Στο πιο πάνω επιχείρημα θέλω να παρατηρήσω ότι το έντυπο είναι εντελώς άσχετο με το νομικό ερώτημα που τίθεται στην παρούσα υπόθεση. Η προσφυγή στρέφεται όχι εναντίον του εντύπου, αλλά εναντίον της άρνησης του Διευθυντή, ημερομηνίας 4.1.1991, να επιτρέψει την μόνιμη τελώνιση του αυτοκινήτου, αντί την επανεξαγωγή του. Η άρνηση αυτή είναι αυτοτελής διοικητική πράξη εναντίον της οποίας ο αιτητής στρέφεται.
Περαιτέρω, είναι φανερόν ότι ο ίδιος ο αιτητής, ανεξάρτητα από τη γλώσσα του εντύπου, βάσισε τόσον την αρχική εισαγωγή του αυτοκινήτου όσον και την μετέπειτα παράταση που ζήτησε, καθώς επίσης και την αλλαγή της μηχανής στο ότι βρισκόταν στην Κύπρο σαν 5 επισκέπτης και είχε αναλάβει να επανεξάξει το αυτοκίνητο.
Για τους πιο πάνω λόγους έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η προσφυγή του αιτητή είναι αβάσιμη και 10 απορρίπτεται άνευ εξόδων.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.