|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2444
10 Ιουλίου, 1992
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 855/91)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Πλάνη περί τα πράγματα — Επίδικη απόφαση λήφθηκε πάνω στη βάση ότι δεν προσκομίστηκε σχετικό πιστοποιητικό από τον αιτητή, ενώ αυτό είχε προσκομιστεί — Η πλάνη αυτή ήταν ουσιώδης, γιατί το εν λόγω πιστοποιητικό ήταν αποφασιστικής σημασίας.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη δέουσας έρευνας — Μη προσκόμιση σχετικών βεβαιώσεων από τον διοικούμενο — Η διοίκηση οφείλει να αναζητήσει τις σχετικές διευκρινήσεις και όχι να σπεύσει χωρίς άλλο στην απόρριψη της αίτησης του διοικουμένου.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη αιτιολογίας — Δεν μπορεί να αναπληρωθεί με δηλώσεις ή συλλογισμούς που γίνονται από τον δικηγόρο της Διοίκησης ενώπιον τον Δικαστηρίου — Το Δικαστήριο δεν ασχολείται με το βάσιμο ή όχι μιας υποτιθέμενης αιτιολογίας.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να απορρίψουν αίτημα του για ατελή εισαγωγή αυτοκινήτου, ως Κύπριος που επαναπατρίσθηκε, με την αιτιολογία ότι δεν πληρούσε τον όρο, που έθετε ο Νόμος, της δεκαετούς εργασίας στο εξωτερικό κατά τα αμέσως πριν την επάνοδο του στην Κύπρο δώδεκα έτη.
Ο αιτητής ισχυρίστηκε πως εσφαλμένα οι καθ' ων η αίτηση,
(α) δεν συνυπολόγισαν ως μέρες εργασίας του στο εξωτερικό περίοδο 81 ημερών που εργάστηκε στην Κύπρο, δυνάμει της επιφύλαξης της παραγράφου (β) του εδαφίου 4 του Άρθρου 11 του Νόμου, σύμφωνα με την οποία συνυπολογίζεται ως εργασία στο εξωτερικό η περίοδο εργασίας στην Κύπρο που ασκείται στα πλαίσια εργοδότησης στο εξωτερικό και συνάδει με το είδος της εργοδότησης αυτής.
(β) αφαίρεσαν αυθαίρετα περίοδο 32 ημερών κατά την οποία αποδεδειγμένα εργάστηκε στο εξωτερικό.
Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, ο αιτητής είχε αποστείλει με επιστολή του δικηγόρου του πιστοποιητικό της εργοδότριας στο εξωτερικό εταιρείας του, αναφορικά με την πιο πάνω αναφερθείσα περίοδο εργασίας στην Κύπρο, αλλά στον φάκελο της διοίκησης υπήρχε χειρόγραφη σημείωση με την οποία διατυπωνόταν ερωτηματικό αναφορικά με την ύπαρξη του εν λόγω πιστοποιητικού, καθώς και άλλη σημείωση ότι αυτό δεν είχε προσκομιστεί από τον αιτητή. Η έρευνα όμως του Δικαστηρίου φανέρωσε την ύπαρξη του εν λόγω πιστοποιητικού στον φάκελο της διοίκησης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
(1) Η επανεξέταση της υπόθεσης πάνω στη βάση πως δεν είχε προσκομιστεί νεότερο στοιχείο, σε συνδυασμό με τη σημείωση που άφηνε να νοηθεί ότι δεν υπήρχαν τα επισυνημμένα στα οποία αναφερόταν η επιστολή των δικηγόρων του αιτητή, οδηγεί στο συμπέρασμα πως η επίδικη απόφαση, στο μέρος της που σχετίζεται με την περίοδο των 81 ημερών που ανέφερα, λήφθηκε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα. Δεν είναι έργο του Δικαστηρίου η πιθανολόγηση ως προς το ποια θα ήταν η απόφαση της διοίκησης στην περίπτωση που θα επενεξέταζε το θέμα, λαμβάνοντας υπόψη και την πιο πάνω βεβαίωση. Είναι όμως φανερόν πως η πλάνη αφορούσε σημαντική πτυχή του θέματος.
(2) Θα πρόσθετα πως, και στην υποθετική περίπτωση που πραγματικά η βεβαίωση της εταιρείας, που εργοδοτούσε τον αιτητή, δεν είχε επισυναφθεί στην επιστολή των δικηγόρων του αιτητή, η διοίκηση θα όφειλε, ενόψει του περιεχομένου της επιστολής, να μη σπεύσει στη χωρίς άλλο απόρριψη της αίτησης, αλλά να αναζητήσει τις αναγκαίες σχετικές διευκρινήσεις, στα πλαίσια του καθήκοντος της, για διενέργεια της δέουσας έρευνας προς διαπίστωση των γεγονότων.
Δεν υπάρχει τέτοια ή οποιαδήποτε εξήγηση στο φάκελλο της διοίκησης αναφορικά με την πιο πάνω περίοδο των 32 ημερών. Η έλλειψη ή η ανεπάρκεια της αιτιολογίας δεν μπορεί να αναπληρωθεί με δηλώσεις ή συλλογισμούς που γίνονται από το δικηγόρο της Διοίκησης ενώπιον του Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να ασχοληθεί με το βάσιμη ή μη μιας υποτιθέμενης αιτιολογίας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία ο αιτητής προσβάλλει το κύρος της απόφασης ημερομηνίας 19.7.1991, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για εισαγωγή αδασμολόγητου αυτοκινήτου.
Ξ. Ξενόπουλος, για τον αιτητή.
Μ. Ραφτόπουλος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α' για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής προσβάλλει το κύρος της απόφασης ημερομηνίας 19 Ιουλίου 1991 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για εισαγωγή αδασμολόγητου αυτοκινήτου.
Το ζήτημα είναι αν ο αιτητής απέδειξε ότι κατά τα αμέσως πριν από την επάνοδο του στην Κύπρο δώδεκα χρόνια εργάστηκε στο εξωτερικό, μετά την 20 Ιουλίου 1974, για συνολική περίοδο τουλάχιστον δέκα χρόνων, όπως απαιτεί το άρθρο 11 (β) του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρου Καταναλώσεως Νόμου του 1991 (Ν. 12/91).
Είναι παραδεκτό ότι ο αιτητής εργάστηκε στο εξωτερικό μεταξύ της 6ης Δεκεμβρίου 1978 και της 8ης Δεκεμβρίου 1990, όταν επέστρεψε στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση. Αμφισβητείται ο αριθμός των ημερών αυτής της περιόδου, που δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι ήταν περίοδος κατά την οποία εργάστηκε στο εξωτερικό. Τα σημεία της διαφοράς είναι ουσιαστικά δύο και αναφέρονται σε πολύ μικρό, σχετικά, αριθμό ημερών. Θα παρακάμψω τις επί μέρους αριθμητικές λεπτομέρειες. Είναι η θέση των καθ' ων η αίτηση πως από το σύνολο των 4383 ημερών που αποτελούν τη δωδεκαετία, ο αιτητής παρέμεινε στην Κύπρο για περίοδο 1100 ημερών που δεν θα πρέπει να συνυπολογιστούν ως περίοδος εργασίας του στο εξωτερικό. Όταν προσθέσουμε στις 3283, που απομένουν ως περίοδος τέτοιας εργασίας του, 270 μέρες που πρέπει να θεωρηθούν ως μέρες άδειας που ο αιτητής εδικαιούτο από τους εργοδότες του, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως ο αιτητής εργάστηκε στο εξωτερικό για 3553 μέρες ενώ για να συμπληρωθεί η απαιτούμενη δεκαετία θα έπρεπε να είχε εργαστεί στο εξωτερικό για 3653 μέρες.
Είναι η θέση του αιτητή πως, ο καθ' ου η αίτηση οδηγήθηκε στο πιο πάνω συμπέρασμα, επειδή εσφαλμένα
(α) δεν συνυπολόγισε ως μέρες εργασίας του στο εξωτερικό περίοδο 81 ημερών κατά την οποία εργάστηκε στην Κύπρο, δυνάμει της επιφύλαξης της παραγράφου (β) του εδαφίου 4 του άρθρου 11 του Νόμου και
(β) αφαίρεσε αυθαίρετα περίοδο 32 ημερών κατά την οποία αποδεδειγμένα εργάστηκε στο εξωτερικό.
Εξηγεί ο αιτητής πως εφόσον συνυπολογίζονταν οι πιο πάνω περίοδοι με βάση την παραδεκτή μαθηματική πράξη, με την οποία ο καθ' ου η αίτηση υπολόγισε τον αριθμό των ημερών αδείας τις οποίες εδικαιούτο και που, σύμφωνα και με τον καθ' ου η αίτηση, θα έπρεπε να προστεθούν στη συνολική περίοδο της εργασίας του στο εξωτερικό, θα προέκυπτε χρονική περίοδος που θα υπερέβαινε τη δεκαετία. Συμφωνεί ο καθ' ου η αίτηση πως αυτό θα ήταν το αποτέλεσμα αν συνυπολογίζονταν υπέρ του αιτητή οι περίοδοι των 81 και 32 ημερών, που έχω αναφέρει.
Η περίοδος των 81 ημερών
Η επιφύλαξη στο άρθρο 11(4)(β) του Νόμου είναι η ακόλουθη:
"Νοείται ότι διά τους σκοπούς της παρούσης παραγράφου περίοδος 365 συνολικών ημερών η οποία δαπανάται εις την Δημοκρατίαν, εντός της ως άνω περιόδου των 10 ετών, λόγω ασθενείας του αιτητού, καθώς και περίοδος η οποία δεν υπερβαίνει συνολικώς τους έξ μήνας, η οποία δαπανάται δι' εργασίαν του αιτητού εις την Δημοκρατίαν, δεν αφαιρούνται διά σκοπούς καθορισμού της συνολικής περιόδου των δέκα ετών, υπό τον όρον ότι ο Διευθυντής ικανοποιείται διά της προσκομίσεως ιατρικών βεβαιώσεων αναφορικώς προς την περίοδον ασθενείας ή ικανοποιείται διά της προσκομίσεως επαρκών αποδεικτικών στοιχείων ότι η εργασία εις την Δημοκρατίαν ασκείται εντός των πλαισίων της εργοδοτήσεως του αιτητού εις το εξωτερικόν και ότι συνάδει προς το είδος της εργοδοτήσεως ταύτης."
Μεταξύ των στοιχείων που επισύναψε ο αιτητής στην αρχική του αίτηση περιλαμβανόταν και βεβαίωση της εταιρείας Char. Pilakoutas Ltd, σύμφωνα με την οποία ο αιτητής είχε σταλεί ειδικά για να εκπαιδεύσει το προσωπικό της εταιρείας σε εξειδικευμένη εργασία, για την αμφισβητούμενη περίοδο των 81 ημερών. Το πρόβλημα δεν προέκυψε γιατί αμφισβητήθηκε το γεγονός της προσφοράς αυτής της εργασίας στην Κύπρο. Σύμφωνα με τη σχετική σημείωση του αρμόδιου λειτουργού, η βεβαίωση αυτή δεν ήταν αποδεκτή, γιατί "η εργασία στην Κύπρο (εκπαίδευση τοπικού προσωπικού) δεν δύναται να θεωρηθεί ως εργασία σχέση έχουσα με την ξένη εταιρεία". Με βάση αυτή τη σημείωση, παρά την αρχική εισήγηση του λειτουργού που επιλήφθηκε της αίτησης σε πρώτο στάδιο για έγκριση της, η αίτηση απορρίφθηκε. Με επιστολή ημερομηνίας 21 Ιουνίου 1991 ο αιτητής πληροφορήθηκε πως, η αίτηση του απορρίφθηκε επειδή δεν απέδειξε δεκαετή εργασία στο εξωτερικό.
Ο αιτητής επανήλθε με νέα στοιχεία. Με επιστολή του δικηγόρου του, ημερομηνίας 8 Ιουλίου 1991, ζήτησε αναθεώρηση της απόφασης που λήφθηκε, αναφέροντας και τα ακόλουθα:
"Όπως φαίνεται και από την δήλωση του πελάτου μου αλλά και από την βεβαίωση της Εταιρείας Char. Pilakoutas Ltd, ημερομηνίας 3.6.1991, ο πελάτης μου κατά τα πιο πάνω χρονικά διαστήματα εργαζόταν δια λογαριασμό ξένης Εταιρείας, από την οποία επληρώνετο, στο εξωτερικό -
Ο πελάτης μου κατά τον ουσιώδη χρόνο εργαζόταν στην Εταιρεία A.G.M.C Ltd από το Ντουπάι και εστάλη από την εν λόγω Εταιρεία στην Κύπρο για να εκπαιδεύσει υπαλλήλους της Εταιρείας Χαρ. Πηλακούτας Λτδ (συμπληρωματικά με τη βεβαίωση, ημερομηνίας 3.6.1991, επισυνάπτω βεβαίωση των εργοδοτών του πελάτου μου ημερομηνίας 4 Ιουλίου, 1991.
Ενόψει του γεγονότος ότι κατά το χρονικό αυτό διάστημα ο πελάτης μου βρισκόταν μεν στην Κύπρο, αλλά σαν υπάλληλος της ξένης Εταιρείας A.G.M.C. LTD, και ενόψει του γεγονότος ότι ο πελάτης μου έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο και εμπίμπτει μέσα στις πρόνοιες της σχετικής Νομοθεσίας για να δικαιούται την αιτούμενη ανταλλαγή" (απαλλαγή).
Στην πρώτη σελίδα της επιστολής υπάρχει χειρόγραφη σημείωση με την οποία διατυπώνεται ερωτηματικό, αναφορικά με το πού είναι τα επισυνημμένα στα οποία αναφέρεται η επιστολή. Στη δεύτερη σελίδα υπάρχει η ακόλουθη σημείωση: "Δεν προσκόμισε νεότερο. Η απάντηση μας ισχύει". Προστίθεται ότι η απόρριψη της αίτησης βασίστηκε στο προηγούμενο πιστοποιητικό που δεν θεωρήθηκε αποδεκτό για σκοπούς εργασίας στην Κύπρο. Ακολούθησε η επιστολή της 19 Ιουλίου 1991 που ενσωματώνει και την προσβαλλόμενη απόφαση. Η επιστολή εξαντλείται με πληροφόρηση του αιτητή πως δεν ήταν δυνατό να αλλάξει η προηγούμενη αρνητική απόφαση.
Μέσα στο φάκελο της διοίκησης περιέχεται βεβαίωση της εταιρείας A.G.M.C. Ltd, που ήταν η ξένη εταιρεία που εργοδοτούσε τον αιτητή. Πρόκειται για τη βεβαίωση που αναφέρεται ως επισυνημμένη στην επιστολή του δικηγόρου του αιτητή, που οδήγησε στην επανεξέταση της υπόθεσης. Αναφέρεται στη βεβαίωση αυτή ότι, ο αιτητής, ενώ βρισκόταν στην υπηρεσία της εταιρείας εκείνης, εστάλη στην Κύπρο, μετά από ειδική παράκληση της εταιρείας BMW A.G. Μονάχου, κατά την περίοδο που αναφέρθηκε, προς το σκοπό διεξαγωγής εκπαιδευτικών μαθημάτων πάνω σε αναφερόμενα τεχνικά θέματα προς όφελος των υπαλλήλων της εταιρείας Char. Pilakoutas and Sons Ltd, που ήταν διαπιστευμένοι αντιπρόσωποι της εταιρείας BMW στην Κύπρο.
Η επανεξέταση της υπόθεσης πάνω στη βάση πως δεν είχε προσκομιστεί νεότερο στοιχείο, σε συνδυασμό με τη σημείωση που άφηνε να νοηθεί ότι δεν υπήρχαν τα επισυνημμένα, στα οποία αναφερόταν η επιστολή των δικηγόρων του αιτητή, οδηγεί στο συμπέρασμα πως η επίδικη απόφαση, στο μέρος της που σχετίζεται με την περίοδο των 81 ημερών που ανέφερα, λήφθηκε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα. Δεν είναι έργο του Δικαστηρίου η πιθανολόγηση ως προς το ποια θα ήταν η απόφαση της διοίκησης στην περίπτωση που θα επανεξέταζε το θέμα, λαμβάνοντας υπόψη και την πιο πάνω βεβαίωση. Είναι όμως φανερό πως η πλάνη αφορούσε σημαντική πτυχή του θέματος, έχοντας υπόψη και την αρχική σημείωση που οδήγησε στην πρώτη αρνητική απόφαση. Σύμφωνα με τη σημείωση εκείνη, όπως ανέφερα, το πιστοποιητικό της εταιρείας Char. Pilakoutas Ltd δεν αποδείκνυε ότι η εργασία που προσφέρθηκε στην Κύπρο είχε σχέση με την ξένη εταιρεία, εννοείται που εργοδοτούσε τον αιτητή.
Θα πρόσθετα πως, και στην υποθετική περίπτωση ποτ) πραγματικά η βεβαίωση της εταιρείας, που εργοδοτούσε τον αιτητή, δεν είχε επισυναφθεί στην επιστολή των δικηγόρων του αιτητή, η διοίκηση θα όφειλε, ενόψει του περιεχομένου της επιστολής, να μή σπεύσει στη χωρίς άλλο απόρριψη της αίτησης, αλλά να αναζητήσει τις αναγκαίες σχετικές διευκρινίσεις, στα πλαίσια του καθήκοντος της για διενέργεια της δέουσας έρευνας, προς διαπίστωση των γεγονότων.
Η περίοδος των 32 ημερών
Με την εξαίρεση της περιόδου των 81 ημερών, οι υπόλοιπες μέρες που δεν θα έπρεπε να θεωρηθούν ως εργασία του αιτητή στο εξωτερικό είναι παραδεκτές και από τις δυο πλευρές. Η αρχική διαφωνία, ως προς μια περίοδο 29 ημερών κατά την οποία ο αιτητής βρισκόταν στην Ελλάδα, άρθηκε, αφού συμφώνησε ο αιτητής πως αυτή η περίοδος δεν θα έπρεπε να υπολογιστεί υπέρ του. Η διοίκηση, όμως, προσθέτει στις μέρες που ο αιτητής αναφέρει ως μέρες παραμονής του στην Κύπρο και, επομένως, ως μέρες που δεν θα έπρεπε να θεωρηθούν ως περίοδος εργασίας του στο εξωτερικό, αριθμό 32 ημερών.
Υποστηρίζει ο αιτητής πως αυτή η πρόσθεση ήταν αυθαίρετη και εντελώς αναιτιολόγητη. Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση εξήγησε πως αυτές οι 32 μέρες αφαιρέθηκαν γιατί αντιστοιχούσαν προς τις ημερομηνίες αναχώρησης του αιτητή από την Κύπρο και άφιξης του στο εξωτερικό. Αυτές οι μέρες δεν πρέπει, κατά την εισήγησή του, να θεωρηθούν ως μέρες εργασίας του στο εξωτερικό, γιατί περιλαμβάνονται στις 30 μέρες το χρόνο που προστίθενται στις μέρες πραγματικής εργασίας του στο εξωτερικό, ως περίοδος άδειας του αιτητή.
Δεν υπάρχει τέτοια ή οποιαδήποτε εξήγηση στο φάκελλο της διοίκησης αναφορικά με την πιο πάνω περίοδο των 32 ημερών. Η έλλειψη ή η ανεπάρκεια της αιτιολογίας δεν μπορεί να αναπληρωθεί με δηλώσεις ή συλλογισμούς που γίνονται από το δικηγόρο της Διοίκησης ενώπιον του Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να ασχοληθεί με το βάσιμο ή μή μιας υποτιθέμενης αιτιολογίας.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή πετυχαίνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.