|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2415
7 Ιουλίου, 1992
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠ ΑΝΑΚΡΙΣΕΩΝ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 846/90).
Στρατός της Δημοκρατίας — Οι περί Υπαξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές, Αφυπηρετήσεις) Κανονισμοί του 1990 — Κανονισμός 19(1) — Μη κρίση υπαξιωματικού από το Συμβούλιο Κρίσεων για τους λόγους που αναφέρονται περιοριστικά στον Κανονισμό 19(1) — Κανονισμός 31(4) — Εξουσίες Συμβουλίου Επανακρίσεων — Άκυρη η απόφαση του να αναβάλει την έκδοση απόφασης του μέχρι την έκδοση της απόφασης του Στρατιωτικού Δικαστηρίου, σε ποινική υπόθεση κατά του αξιωματικού που κρίνεται από αυτό.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση του Συμβουλίου Επανακρίσεων, με την οποία το εν λόγω Συμβούλιο αποφάσισε, αφού εξέτασε την προσφυγή του αιτητή, να αναβάλει την λήψη απόφασης επί της προσφυγής μέχρι την έκδοση της απόφασης του Στρατιωτικού Δικαστηρίου, σε ποινική υπόθεση που εκκρεμούσε εναντίον του αιτητή.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε πως, σύμφωνα με τον Κανονισμό 19(1) των Περί Υπαξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 καθώς και του Κανονισμού 31(4) το Συμβούλιο Επανακρίσεων δεν είχε εξουσία να αναβάλει την απόφαση του μέχρι την έκδοση της απόφασης του Στρατιωτικού Δικαστηρίου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Δεν συμφωνώ με τον δικηγόρο της Δημοκρατίας στην εισήγησή του ότι, οι περιπτώσεις που αναφέρονται στον Κανονισμό 19(1) δεν αποτελούν περιοριστικές πρόνοιες και ότι η αναβολή κρίσης μπορεί να γίνει και σε άλλες περιπτώσεις, όπως η παρούσα. Ο Κανονισμός 19(1) προνοεί ρητά και με ακρίβεια τις περιπτώσεις στις οποίες αναβάλλεται η κρίση του υπαξιωματικού και είναι φανερόν ότι η περίπτωση εκκρεμούσης ποινικής υπόθεσης δεν περιλαμβάνεται στις περιπτώσεις αυτές, ούτε θεωρώ ότι εκκρεμής υπόθεση μπορεί να θεωρηθεί σαν παραπομπή σε πειθαρχικό συμβούλιο, σύμφωνα με το Άρθρο (ζ) του Κανονισμού 19(1).
Εξάλλου, μια τέτοια ερμηνεία που δεν συνάδει με την αυστηρή λεκτική διατύπωση των κανονισμών θα ήταν αντίθετη με τη θεμελιώδη συνταγματική αρχή ότι, κάθε κατηγορούμενος θεωρείται αθώος μέχρις ότου αποδειχθεί ένοχος, σύμφωνα με το νόμο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία ο αιτητής ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι, η απόφαση του Συμβουλίου Επανακρίσεων Υπαξιωματικών του ΓΕΕΦ, που περιέχεται στην επιστολή του ημερομηνίας 16.8.1990, είναι άκυρη.
Γ. Γιασεμής, για τον αιτητή.
Μ. Ευαγγέλου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι, η απόφαση του Συμβουλίου Επανακρίσεων Υπαξιωματικών του ΓΕΕΦ, που περιέχεται στην επιστολή του ημερομηνίας 16.8.1990, είναι άκυρη.
Με την πιο πάνω επιστολή ο αιτητής επληροφορείτο ότι, το Συμβούλιο Επανακρίσεων, αφού εξέτασε την προσφυγή που ο αιτητής υπόβαλε, αποφάσισε να αναβάλει την λήψη απόφασης μέχρις ότου εκδοθεί η απόφαση του Στρατιωτικού Δικαστηρίου σε εκκρεμή ποινική υπόθεση εναντίον του αιτητή.
Ο αιτητής είχε κριθεί σαν προακτέος από το Συμβούλιο Κρίσεων, αλλά ο Υπουργός Αμυνας διέγραψε το όνομα του από τον πίνακα, προβάλλοντας σαν αιτιολογία την εν λόγω ποινική υπόθεση. Ως εκ τούτου η υπόθεση του αιτητού παραπέμφθηκε, σύμφωνα με την προνοούμενη διαδικασία, στο Συμβούλιο Επανακρίσεων.
Όπως προκύπτει, τόσον από τα γεγονότα, όσον και από τις γραπτές αγορεύσεις των δικηγόρων, το θέμα για το Δικαστήριο επικεντρώνεται στη νομική ερμηνεία του Κανονισμού 19(1) των περί Υπαξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990. Ο Κανονισμός 19(1) προνοεί τα ακόλουθα:
"19(1) Ο Υπαξιωματικός, που κατά το χρόνο σύγκλησης του Συμβουλίου Κρίσεων βρίσκεται:
(α) Σε καταδίκη, εκτίοντας ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε από ποινικό δικαστήριο· ή
(β) σε λιποταξία· ή
(γ) σε διαθεσιμότητα· ή
(δ) σε προφυλάκιση ή προσωποκράτηση, που του επιβλήθηκε από ποινικό δικαστήριο, εφόσον επακολούθησε καταδικαστική απόφαση· ή
(ε) σε εκπαιδευτική ή άλλη άδεια, που του χορηγήθηκε κατόπιν αίτησης του· ή
(στ) σε αιχμαλωσία· ή
(ζ) έχει παραπεμφθεί σε Πειθαρχικό Συμβούλιο·
δεν κρίνεται, έστω και αν πληροί τις προϋποθέσεις για κρίση, που αναφέρονται στην παράγραφο (1) του Κανονισμού 18."
Περαιτέρω, αναφέρομαι στον Κανονισμό 31(4), ο οποίος αφορά τις εξουσίες του Συμβουλίου Επανακρίσεων στην εξέταση προσφυγής ενώπιον του. Ο Κανονισμός 31(4) προνοεί:
31(4) Το Συμβούλιο Επανακρίσεων δύναται:
(α) Να απορρίψει την προσφυγή.
(β) Να δεχθεί την προσφυγή και να κατατάξει τον ενδιαφερόμενο στη διαβάθμιση της κρίσης που, κατά τη γνώμη του, έπρεπε να τον είχε κατατάξει το Συμβούλιο Κρίσεων.
(γ) Να επανακρίνει την υπόθεση που παραπέμφθηκε σ' αυτό και να γνωστοποιήσει τις αποφάσεις του στους ενδιαφερόμενους Υπαξιωματικούς, σύμφωνα με τις πρόνοιες της παραγράφου (6) του παρόντος Κανονισμού."
Η εισήγηση του κ. Γιασεμή με βρίσκει σύμφωνο ότι, το Συμβούλιο Επανακρίσεων, αναβάλλοντας τη λήψη απόφασης μέχρι την περάτωση της εκκρεμούσας ποινικής υπόθεσης, δεν έχει ασκήσει οποιαδήποτε από τις εξουσίες που του παρέχονται δυνάμει του Κανονισμού 31(4), η μόνη περίπτωση που προνοείται ότι ο υπαξιωματικός δεν κρίνεται είναι στην εφαρμογή του Κανονισμού 19(1), σε οποιαδήποτε από τις αναφερόμενες περιπτώσεις. Στην περίπτωση εκείνη, όπως αναφέρει ο Κανονισμός 19(2), ο υπαξιωματικός κρίνεται, κατά την πρώτη σύνοδο του Συμβουλίου Κρίσεων, μετά τη λήξη της κατάστασης που αναφέρεται.
Δεν συμφωνώ με τον δικηγόρο της Δημοκρατίας στην εισήγησή του ότι οι περιπτώσεις που αναφέρονται στον Κανονισμό 19(1) δεν αποτελούν περιοριστικές πρόνοιες και ότι η αναβολή κρίσης μπορεί να γίνει και σε άλλες περιπτώσεις, όπως η παρούσα. Ο Κανονισμός 19(1) προνοεί ρητά και με ακρίβεια τις περιπτώσεις στις οποίες αναβάλλεται η κρίση του υπαξιωματικού και είναι φανερόν ότι η περίπτωση εκκρεμούσης ποινικής υπόθεσης δεν περιλαμβάνεται στις περιπτώσεις αυτές, ούτε θεωρώ ότι εκκρεμής υπόθεση μπορεί να θεωρηθεί σαν παραπομπή σε πειθαρχικό συμβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο (ζ) του Κανονισμού 19(1).
Εξάλλου, μια τέτοια ερμηνεία που δεν συνάδει με την αυστηρή λεκτική διατύπωση των κανονισμών θα ήταν αντίθετη με τη θεμελιώδη συνταγματική αρχή ότι, κάθε κατηγορούμενος θεωρείται αθώος μέχρις ότου αποδειχθεί ένοχος, σύμφωνα με το νόμο.
Ως εκ τούτου, η απόφαση του Συμβουλίου Επανακρίσεων, να αναβάλει τη λήψη απόφασης αντί να ασκήσει τις εξουσίες που του παρέχονται, πρέπει να θεωρηθεί άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
Η προσφυγή γίνεται αποδεκτή και η υπό κρίση απόφαση του Συμβουλίου Επανακρίσεων ακυρούται. Δεν θα υπάρχει διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.