|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2320
26 Ιουνίου, 1992
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΟΪΖΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 704/91).
Άδεια Ύδρευσης — Παραμερισμός της άδειας όταν διαπιστώθηκε παράνομη άντληση νερού, καθ' υπέρβαση της συνολικής ποσότητας που είχε επιτραπεί με την άδεια — Εύλογη η απόφαση της Διοίκησης.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση των καθ' ων η αίτηση, με την οποία απεκόπη η παροχή νερού για σκοπούς άρδευσης των καλλιεργειών του, επειδή χρησιμοποίησε μεγάλες ποσότητες νερού κατά το 1991 χωρίς την άδεια των Αρχών.
Ο ουσιαστικότερος λόγος για τον οποίο προσβλήθηκε η απόφαση ήταν για πλάνη περί τα πράγματα. Σύμφωνα με τον αιτητή, αυτός δεν είχε παραβεί τους όρους της άδειας του, εφόσον μέχρι το τέλος Απριλίου είχε καταναλώσει μόνο 1.598 κμ νερού και πριν τον Απρίλιο η άντληση νερού ήταν ελεύθερη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Κρίνω ότι η άντληση σημαντικών ποσοτήτων νερού από τον αιτητή, το 1991, χωρίς άδεια, που υπερέβαινε κατά πολύ το σύνολο της ποσότητας που είχε εξουσιοδοτηθεί να αντλήσει, παρείχε έρεισμα για την απόφαση που του γνωστοποιήθηκε στις 22/5/91.
Η λελογισμένη χρήση και δίκαιη κατανομή των περιορισμένων υδάτινων πόρων, μεταξύ των καλλιεργητών, συνιστούσε τον άξονα άσκησης των εξουσιών της δημόσιας αρχής που ήταν επιφορτισμένη με τη συντήρηση και λειτουργία του έργου. Η άνευ εξουσιοδότησης άντληση ποσοτήτων νερού, που υπερέβαιναν τη συνολική ποσότητα που του είχε επιτραπεί να χρησιμοποιήσει με την άδεια της 14/3/91, ανέτρεψε τα δεδομένα βάσει των οποίων του παραχωρήθηκε η άδεια, διαπίστωση που καθιστούσε όχι μόνο δικαιολογημένο, αλλά και επιτακτικό, τον παραμερισμό της άδειας για την άντληση νερού από το φράγμα. Διαφορετικά, θα επιτρεπόταν στον αιτητή ν' αντλήσει ποσότητες νερού μεγαλύτερες απ' ότι του παραχωρήθηκαν προς κοινή ζημία. Η διαπίστωση, ότι εξάντλησε τα περιθώρια του για άντληση από το φράγμα το 1991, ήταν σωστή και η επακόλουθη ενέργεια των αρχών δικαιολογημένη.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 22/5/91, για αποκοπή της παροχής νερού, προς τον αιτητή, το τέλος Μαΐου 1991.
Κ. Γαβριηλίδης για τον αιτητή.
Μ. Μαλαχτού - Παμπαλλή (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης γης στην περιοχή Ζυγίου - Μαρωνίου την οποία εκφυτεύει με κηπευτικές καλλιέργειες. Όπως και άλλοι καλλιεργητές της περιοχής, ο αιτητής έχει ευεργετηθεί από τη δημιουργία και λειτουργία του αρδευτικού έργου Βασιλικού - Πεντασχοίνου. Το κτήμα συνεδέθη με το υδραγωγείο του σχεδίου με τις αναγκαίες διασωληνώσεις και την τοποθέτηση υδρομετρητή. Λόγω της ανομβρίας, η στάθμη του νερού και στα τρία φράγματα του έργου έπεσε σε πολύ χαμηλά επίπεδα, όπως διαπιστώθηκε τον Οκτώβριο του 1990, γεγονός που ανάγκασε τις Αρχές να εισάξουν περιορισμούς στην άντληση νερού από το υδατικό έργο, χάριν του δημόσιου συμφέροντος. Με ανακοίνωση του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, της 25/10/90, γνωστοποιήθηκε στους καλλιεργητές:
(α) Η πτώση της στάθμης του νερού και στα τρία φράγματα του έργου, και
(β) η απαγόρευση άντλησης νερού χωρίς άδεια.
Με την ανακοίνωση προτρέπονταν οι καλλιεργητές να προσαρμόσουν τα σχέδια τους, για εποχιακές καλλιέργειες, στις περιορισμένες δυνατότητες παροχής ύδατος από τα φράγματα, και εκαλούντο να υποβάλουν αιτήσεις για την παροχή άδειας, για την άντληση ύδατος από τα φράγματα, μέχρι 15/11/90. Ο αιτητής, όπως συνάγεται, υπέβαλε την αίτηση του κάπως καθυστερημένα, στις 10/1/91. Στις 14/3/91 του γνωστοποιήθηκε η απόφαση των Αρχών για την παροχή άδειας άντλησης (α) 2.400 κ.μ. νερού για την άρδευση 4 σκαλών εποχιακών φυτειών κατά την προκαθορισμένη περίοδο μεταξύ 1/4/91 και 15/8/91, και (β) 1.000 κ.μ. νερού για την άρδευση υφιστάμενων καλλιεργειών του. Κατά την υδρομέτρηση, που διεξήχθη το τέλος Απριλίου, 1991, αποκαλύφθηκε ότι κατά το 1991 ο αιτητής άντλησε σημαντικές ποσότητες νερού χωρίς την άδεια των Αρχών. Συγκεκριμένα, μέχρι την ημέρα εκείνη είχαν αντληθεί οι πιο κάτω ποσότητες νερού από το φράγμα, κατά τις αντίστοιχες περιόδους των τεσσάρων πρώτων μηνών του έτους:-
|
Ιανουάριος 1991 - |
- |
1.700 κ.μ. |
|
Φεβρουάριος 1991 |
- |
2.400 κ.μ. |
|
Μάρτιος 1991 |
- |
2.128 κ.μ. |
|
Απρίλιος 1991 |
- |
1.598 κ.μ. |
Ως αποτέλεσμα των διαπιστώσεων αυτών, οι καθ' ων η αίτηση γνωστοποίησαν στον αιτητή, στις 22/5/91, την απόφαση τους να του αποκόψουν την παροχή νερού, το τέλος Μαΐου 1991. Συγχρόνως, του κοινοποιήθηκε ότι θα του παρεχόταν μέχρι τη διακοπή, προς διάσωση των υφισταμένων καλλιεργειών του, πρόσθετη ποσότητα νερού 600 κ.μ. Όπως συνάγεται από τα γεγονότα που έχουν τεθεί ενώπιον μου, η παροχή νερού δε διακόπηκε το τέλος Μαΐου 1991, αλλά τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Μέχρις ότου διακοπεί η παροχή, ο αιτητής κατανάλωσε πρόσθετες ποσότητες νερού, συμποσούμενες σε 620 κ.μ. το Μάϊο, και 442 κ.μ. τον Ιούνιο του 1991.
Η προσφυγή στρέφεται εναντίον της απόφασης της 22/5/91, η οποία προσβάλλεται για ένα ουσιαστικά λόγο, για πλάνη περί τα πράγματα. Σύμφωνα με τον αιτητή, η πλάνη σύγκειται στην εσφαλμένη διαπίστωση ότι ο αιτητής έχει παραβεί τους όρους της άδειας του. Η θέση του είναι ότι δεν παρέβη τους όρους της άδειας του, εφόσον μέχρι το τέλος Απριλίου είχε καταναλώσει μόνο 1.598 κ.μ. Πριν τον Απρίλιο του 1991, ο αιτητής ισχυρίστηκε σε ένορκη δήλωση του ότι, η άντληση νερού από το υδρευτικό έργο ήταν ελεύθερη. Η θέση του συγκρούεται με την ανακοίνωση του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, της 25/10/90, και με αυτή τούτη την αίτηση του για παροχή άδειας άντλησης που υποβλήθηκε στις 10/1/91. Ο κ. Λανίτης, τεχνικός επιθεωρητής στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, υπεύθυνος για τη συντήρηση του αρδευτικού έργου Βασιλικού - Πεντασχοίνου, βεβαίωσε με την ένορκη δήλωση του την επιβολή περιορισμών, από 1/1/1991, στην άντληση νερού από τα φράγματα. Μετά την ημερομηνία εκείνη, η άντληση από τα φράγματα ήταν επιτρεπτή μόνο μετά από παροχή άδειας και σύμφωνα με τους τιθέμενους όρους.
Κρίνω ότι η άντληση σημαντικών ποσοτήτων νερού από τον αιτητή, το 1991, χωρίς άδεια, που υπερέβαινε κατά πολύ το σύνολο της ποσότητας που είχε εξουσιοδοτηθεί να αντλήσει, παρείχε έρεισμα για την απόφαση που του γνωστοποιήθηκε στις 22/5/91.
Η λελογισμένη χρήση και δίκαιη κατανομή των περιορισμένων υδάτινων πόρων, μεταξύ των καλλιεργητών, συνιστούσε τον άξονα άσκησης των εξουσιών της δημόσιας αρχής, που ήταν επιφορτισμένη με τη συντήρηση και λειτουργία του έργου. Η άνευ εξουσιοδότησης άντληση ποσοτήτων νερού, που υπερέβαιναν τη συνολική ποσότητα που του είχε επιτραπεί να χρησιμοποιήσει με την άδεια της 14/3/91, ανέτρεψε τα δεδομένα βάσει των οποίων του παραχωρήθηκε η άδεια, διαπίστωση που καθιστούσε όχι μόνο δικαιολογημένο, αλλά και επιτακτικό, τον παραμερισμό της άδειας για την άντληση νερού από το φράγμα. Διαφορετικά θα επιτρεπόταν στον αιτητή ν' αντλήσει ποσότητες νερού μεγαλύτερες απ' ότι του παραχωρήθηκαν προς κοινή ζημία. Η διαπίστωη ότι εξάντλησε τα περιθώρια του για άντληση από το φράγμα το 1991 ήταν σωστή και η επακόλουθη ενέργεια των αρχών δικαιολογημένη.
Καταλήγω ότι η απόφαση που προσβάλλεται ήταν εύλογη και επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.